Do artykułu Andrzeja Macury O księdzu, który głosząc Boże miłosierdzie trafił do piekła
https://kosciol.wiara.pl/doc/8077565.O- ... -do-piekla

Bóg z pewnością jest sprawiedliwy. Pytanie, czy oznacza to, że za dobro wynagradza, a za zło karze?

Jeśli tak, to co jest karą? Wojna? Choroba? Nędza? Krzywda ze strony ludzi? Niepowodzenie w jakiejś dziedzinie? Czyli Bóg Ojciec, który dla mnie wydał Swojego Syna, teraz zsyła na mnie pandemię, bo byłem niedobry?
Potępienie wieczne? Bóg zamknie przede mną bramy nieba, choć przez mękę Jezusa je otworzył? Najpierw obdarzył mnie wolnością, a potem tę wolność zabiera, żeby mnie potępić? Dał Parakleta, który będzie moim obrońcą po to, żeby jednak stwierdzić, że za dużo nagrzeszyłem i muszę ponieść karę?
Może karą jest czyściec?

Co jest nagrodą i za co?
Miłe życie za dobre uczynki?
Zbawienie? - Kościół uczy, że łaską Bożą jesteśmy zbawieni, a nie przez nasze zasługi.

A może sprawiedliwość Boga oznacza, że skoro Syn Boży nas odkupił, to zadośćuczynił sprawiedliwości i już nie podlegamy prawu kary za nasze grzechy? Czy to jest sprawiedliwe, żeby ktoś poszedł na wieczne potępienie, jeśli Chrystus za niego umarł? Nie, chyba, że sam dokona takiego wyboru (co w przypowiastce p. Macury się pojawiło).

Bóg jest sprawiedliwy i w swej sprawiedliwości wykupił nas z prawa przez swoje miłosierdzie.

Czy wobec tego możliwa jest wieczna udręka w piekle? Tak, bo Bóg sprawiedliwy nie zmusi nikogo do zbawienia, skoro każdemu dał wolność.

Temat ważny, bo różne są "pomysły" na to, jak to Pan Bóg ostatecznie ludzi rozliczy...
Skrajnym poglądem jest ten, że w 100% wszystkich ludzi do swego Królestwa przyjmie, a nawet i demonom na czele z szatanem wybaczy...
Nie przyjmuję takiej skrajności!

Podkreśla się Bożą miłość - i słusznie, ale to tylko jeden z atrybutów Bożej natury; obok miłości jest też m.in. sprawiedliwość, a w niej nieuchronne osądzenie zła, z którym jeśli się ludzie i aniołowie (upadli) "skleili", to siłą rzeczy osądzeni będą...

Jest też taki pogląd, że Bóg nie zabija, więc to, co w Biblii jest podane, że Bóg to uczynił - np. zesłał potop za dni Noego - to tak naprawdę nie od Boga wyszło, bo On nikogo nie zabija...
Z tym się również nie zgadzam.

Małgosiu - zaskoczyłaś mnie tym, co napisałaś... Mogę tu nie pisać, ale przedtem proszę, abyś mi wyjaśniła, o co chodzi w poniższych biblijnych cytatach (bo może ja je źle czytam/rozumiem, więc daj mi okazję, abym mógł rozważyć inne możliwe tego odczytanie...). [wątek przeniosłam do właściwego działu. Swoją uwagę zostawiłam, bo się do niej odniosłeś zadając inne pytania, które są następstwem tej uwagi. M]

# Pierwszy cytat dotyczy synów Judy (wyróżniam kluczowe słowa):
Rdz 38,1-10 BP (Biblia Poznańska [1973-1975])
(1) W tym czasie Juda opuścił swych braci, a przyłączył się do pewnego męża w Adullam imieniem Chira.
(2) Tam zobaczył Juda córkę Kanaanity, któremu było na imię Szua; tę wziął za żonę i współżył z nią.
(3) Ona poczęła i urodziła syna, a on nadał mu imię Er.
(4) Potem jeszcze raz poczęła i urodziła syna nadając mu imię Onan.
(5) Następnie znowu urodziła syna, któremu dała imię Szela. Ten jej poród miał miejsce w Kezib.
(6) Dla swego pierworodnego Era wziął Juda żonę imieniem Tamara.
(7) Ale w oczach Jahwe ten Er, pierworodny Judy, okazał się złym i Jahwe pozbawił go życia.
(8) Wtedy Juda rzekł do Onana: Współżyj z żoną twego brata, wypełnij obowiązek jako szwagier i wzbudź potomstwo swemu bratu.
(9) Onan wiedział jednak, że do niego nie będzie należało to potomstwo. Ilekroć więc współżył z żoną swego brata, czynił źle [zrzucając nasienie] na ziemię, ażeby nie dać bratu potomstwa.
(10) Lecz czyn ten nie podobał się Jahwe, więc i jego pozbawił życia.

Pytanie: Z jakiej przyczyny nagłą śmiercią zakończyli swoje życie ci dwaj mężczyźni?
======

# Drugi tekst dotyczy Uzzy:
2Sm 6:5-8 BP (Biblia Poznańska [1973-1975])
(5) Dawid zaś i cały dom Izraela weselili się przed Jahwe ze wszystkich sil przy śpiewie pieśni i dźwiękach cytry, harfy, bębenków, grzechotek i cymbałów.
(6) Gdy przybyli na klepisko Nakona, wyciągnął Uzza rękę do Arki Bożej i podtrzymał ją, bo woły ją przechyliły.
(7) Ale Jahwe zapłonął gniewem na Uzzę i zabił go za to wykroczenie, tak że umarł tam obok Arki Bożej.
(8) Zasmucił się Dawid, że Jahwe zesłał nieszczęście na Uzzę; dlatego nazywa się to miejsce Perec-Uzza aż do dnia dzisiejszego.

Pytanie: Co się stało - jaka tego przyczyna była - że ten człowiek padł martwy przy Arce Bożej?
=====

# Trzeci cytat to przypowieść Pana Jezusa:
Łk 19,11-27 BP (Biblia Poznańska [1973-1975])
(11) Kiedy tego słuchali, opowiedział jeszcze przypowieść, był już bowiem blisko Jeruzalem, a im się wydawało, że natychmiast objawi się królestwo Boże.
(12) Powiedział więc: Pewien człowiek szlachetnego rodu wyruszył do dalekiego kraju, aby uzyskać dla siebie tron królewski i wrócić.
(13) Przywołał swoich dziesięciu sług, dał im dziesięć min i powiedział do nich: Obracajcie nimi aż do mojego powrotu.
(14) Jego poddani nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: Nie chcemy, żeby był naszym królem.
(15) On jednak, uzyskawszy tron królewski, powrócił i kazał wezwać do siebie sługi, którym powierzył pieniądze, aby się dowiedzieć, co zarobili.
(16) Przyszedł więc pierwszy i powiedział: Panie, twoja mina przyniosła dziesięć min.
(17) Powiedział mu: Dobrze, sługo dobry, ponieważ byłeś wierny w małym, zarządzaj dziesięcioma miastami. -
(18) Przyszedł drugi i powiedział: Panie, twoja mina przyniosła pięć min. -
(19) I do niego rzekł: I ty zarządzaj pięcioma miastami.
(20) Inny zaś przyszedł i powiedział: Panie, oto twoja mina. Trzymałem ją schowaną w chustce,
(21) bo bałem się ciebie, ponieważ jesteś srogim człowiekiem: bierzesz, czegoś nie położył, i zbierasz, czegoś nie posiał. -
(22) Mówi mu: Zły sługo, osądzę cię według twoich własnych słów. Wiedziałeś, że jestem srogi, że biorę to, czegom nie położył, i zbieram, czegom nie posiał.
(23) Dlaczego więc nie dałeś moich pieniędzy do banku, abym po powrocie odebrał je z zyskiem.
(24) A do obecnych tam rzekł: Zabierzcie mu minę i dajcie temu, co ma dziesięć. -
(25) Powiedzieli Mu: Panie, on ma już dziesięć min.
(26) Powiadam wam: każdemu, kto ma, będzie dodane, a temu, co nie ma, i to, co ma, zabiorą.
(27) A tych moich nieprzyjaciół, którzy nie chcą, abym był ich królem, przyprowadźcie tutaj i pozabijajcie na moich oczach.

Pytanie: Kto się kryje pod postacią "człowieka szlachetnego rodu" (który wyrusza, by objąć królowanie i powrócić) oraz co się stało/stanie z tymi, którzy nie uznają jego władzy?
=======

To nie są wszystkie tego typu zapisy w Biblii (można by wspomnieć o potopie... o Sodomie z Gomorą... o wojsku faraona na dnie Morza Czerwonego... o ostatecznych plagach zapowiedzianych w Apokalipsie...) - ale tylko te 3 poddaję pod Twoją analizę i czekam na komentarz do nich...
Ja mogę zmienić zdanie, ale muszę mieć ku temu solidne podstawy na Piśmie Świętym osadzone!

Temat nie ma ciągu dalszego (Małgosia nie chce się dalej wypowiadać; szkoda - bo nie poznam tej Prawdy Wiary głoszącej, że Bóg nie zabija), ale może w natłoku innych tematów, ten się "zawieruszył" - więc spróbuję raz jeszcze zainteresować tym ważnym tematem forumowiczów...
Nie wiem, jak Wy, ale ja znam osoby, które wprost mówią: Pan Bóg nie zabija!
A gdy się im cytuje np. teksty widoczne powyżej, to mówią: Nie, tego Bóg nie zrobił! To zrobił szatan, gdy Bóg odstąpił od ochrony, gdy cofnął swą ochronę od ludzi... Wtedy szatan "dopadł delikwenta" i go zabił...

Co myślicie o tym stanowisku?

Bóg Ojciec Jehowa (Jahwe ,Jah) nigdy nie postępuje niesprawiedliwe.
Człowiekowi może się wydawać , że w jakiejś sytuacji Bóg postąpił niesprawiedliwie , ale czy znamy wszystkie fakty, czy umiemy czytać w sercach ludzi?
1) Potop: Rodzaju 6:5
,,...Kiedy zaś Jahwe widział, że wielka jest niegodziwość ludzi na ziemi i że usposobienie ich jest wciąż złe,...,,
Widzicie na co Bóg zwrócił uwagę?

2) Uzza : Brak szacunku.
Arka miała być przenoszona przez kapłanów a nie na wozie.
Arki nit nie mógł dotykać ani na nią patrzeć, Bóg wcześniej o tym powiedział a Uzza o tym wiedział .

Itd.Itd.

Popieram, co piszesz...

wy tu o jakieś sprawiedliwości Bożej piszecie, a i tak człowiek musi przecierpieć

A co jeśli czlowiek nie miał fajnego zycia i jeszcze po smierci musi dostać karę?? Nie uważacie trochę to dziwne
Tak nie wien czy wyszedłem poza schemat tematu.

Wiesz, Guest - myślę, że nie dostaniesz zadowalających odpowiedzi na wiele pytań... Korzystniejsze dla Ciebie będzie skupienie się na własnym stanie duchowym, bo jego jakość obecna rzutować będzie na wieczność
Zatem nawet gdy ktoś miał niefajne życie, ALE oddał to życie i siebie całego Bogu (m.in. przyjmując wiarą dar Jego zbawienia dostępnego w Chrystusie), to w wieczności nawet nie będzie wracał do tego, co było - radując się tym, co jest i będzie, a tam będzie tylko dobro (żadnego niefajnego życia)!

Kto natomiast zlekceważył zadbanie o swój duchowy stan w doczesności, no cóż... - będzie zbierał zły tego owoc ("co człowiek sieje, to zbierać będzie" - uczy Biblia, ale też proza życia), gdy już to niefajne doczesne życie przeminie (Bóg nie zbawia za to, że ktoś miał niefajne życie, ale zbawienie jest na innych zasadach!).

Taki przykład życiowy:
Ktoś miał niefajne życie (od dziecka niechciany, nienauczony miłości, do tego słabe zdrowie i bieda), ale dodatkowo wszedł na drogę przestępstw i to poważnych... - czy sędzia puści go wolno, bo miał niefajne życie?!...
Sprawiedliwości musi się stać zadość - do tego dąży się na tym świecie; często się to nie staje faktem, ale u Boga będzie inaczej: tam się dopełni to, co jest sprawiedliwe!
Wobec tego nie główkuj tyle nad tym, co to z innymi będzie - skup się na swoim stanie duchowym, bo z niego będziesz rozliczony!

Zapamiętałem taką sentencję [nie zmarnuje swoich szarych komórek ten, kto też to zapamięta; ewentualnie może zapisać]:

Od tego, co dziś zrobisz z Jezusem, zależy to, co On kiedyś zrobi z tobą!...

A co można dziś zrobić z Jezusem? Albo Go za swego Pana i Zbawcę uznać/przyjąć, albo nie... - ciąg dalszy obu dróg nastąpi we właściwym czasie i będzie to sprawiedliwe: nawet gdybyś teraz inaczej o tym myślał, zadając różne pytania... (albo ktoś inny, gdyby je zadawał, co jest częste, bo wciąż się spotykam z pytaniami w stylu: A co z tymi, co nigdy o Jezusie nie słyszeli?... A co z tymi, co... cośtamcośtam...).
Czy czasem takie pytania nie są "zasłoną dymną" (i próbą samousprawiedliwienia), aby się nad samym sobą poważnie nie zastanowić, szukając odpowiedzi na kluczowe pytanie: A co ze mną, który o Jezusie słyszał i nie mieszka w Puszczy Amazońskiej, albo wśród niechrześcijan...?!

Pozdrawiam!

dziękuje za radę ok. Nie jest zasłoną dymną ty mozesz tego nie rozumieć po prostu.. Widzisz problem jest taki ,ze ty ciągle o tym Jezusie jaki to on ważny, a nie ważne są nasze potrzeby ziemskie ot i tyle. Cała historyja.

Potrzeby ziemskie nasze... - są ważne i Biblia nie zakazuje o nie dbać, byle z umiarem, rozsądkiem i świadomością, że to, co tu i teraz, to nie wszystko!...
Bo to, co najlepsze - dopiero nastanie!
Bywaj zdrów!

Słowo "zabijać" niesie ze sobą niekoniecznie definiowane w popularnych słownikach treści. Raczej nikt już nie używa tego słowa w znaczeniu pozytywnym, nie ma ono żadnej wartości pozytywnej, a dawniej z całą pewnością ją miało, choćby (na przykładzie) ze względu na starotestamentowe ofiary składane Panu Bogu, które były dobre, bo innych ludzie nie mieli/nie znali.
Dziś słowo "zabijanie" ma w znakomitej większości zdecydowanie negatywne konotacje, bo łączy się powszechnie i niemal wyłącznie z działaniem człowieka. Niszczycielskim, destrukcyjnym, niemoralnym, intencjonalnie złym i zepsutym.

A Bóg, który jest Panem życia i śmierci, zna i przenika wszystko i wszystko przy życiu podtrzymuje, wie w którym momencie zabrać człowieka z tego świata, aby było dla duszy najlepiej. Źródło wszelkiego dobra, Jedyne Dobro, nie ma w sobie śladu zła, dlatego osoby czułe na znaczenie i wydźwięk pojęć, nie chcą już używać tego słowa w stosunku do jakiegokolwiek działania Pana Boga.

Nigdy nie wpadłbym na tak pokrętną etymologię i semantykę słowa zabijać!!
Pochodzi ono od słowa bić, uderzać. Jest pochodzenie prasłowiańskiego i praindoeuropejskiego od pierwotnego bhei, bhi - uderzać, bić. Z natury nie ma żadnej moralnej wartości.
Nie ma ono z natury nic wspólnego z ofiarą, gdzie bicie może być tylko sposobem zabijanie, a nie aktu ofiary, tak jak bicie nie ma nic wspólnego z kawałkiem mięsa, które bije/ubija się na kotlet. Są to dwie odrębne rzeczy!
Ofiarowanie Bogu czegoś to zupełnie inny akt, np. niż zabijanie baranka. Jezus nie ofiarował Ojcu ani belki krzyża, ani gwoździ, ani przybijających młotków katowskich, ani włóczni... ale Siebie, swoje cierpienia, życie, posłuszeństwo za ludzkie nieposłuszeństwo.