Ostatnimi czasy uświadomiłem sobie, jak ogromna jest różnica pomiędzy zdaniami "wierzę w Boga" oraz "Bóg istnieje". Pierwsze z nich odnosi się do spraw czysto subiektywnych (wiara), drugie natomiast opisuje świat (prawda). Z jakiegoś powodu do tej pory słysząc to pierwsze automatycznie zakładałem, że dana osoba ma na myśli to drugie - mój błąd...

Stąd moje dość proste, ale całkiem poważne pytanie do osób wierzących: czy Bóg istnieje? Wydaje mi się, że jedyna prawdziwa odpowiedź, jaką można na takie pytanie udzielić, to "nie wiem".

Bóg istnieje!
Jednym z argumentów, jaki do mnie przemawia, jest życie! Tak, życie - jako zjawisko/proces tak złożony, że w moim pojęciu samo się życie nie pojawiło: za istnieniem życia (w każdej postaci) stoi Ten, który jest Życiem...
Tak to widzę, ale gdy ktoś widzi inaczej, to pozwalam mu żyć, a jak...

Różnica polega na tym, że jedno jest konsekwencją drugiego.
Chyba, że uważasz, że można wierzyć w coś, co do czego masz świadomość, że nie istnieje.
"Wierzę w Boga", dla większości ludzi, jest równoznaczne z "Wierzę Bogu".
Natomiast jeśli "Wierzę Bogu" (ja Mu wierzę), to konsekwentnie też :"Wierzę w Boga". A jeżeli tak, to mam świadomość Jego istnienia.

Ale drugiej części słuszne postawienie problemu.

Słusznie uważasz. Jest to zgodne z moim rozumieniem.
Nie wiem, czy Bóg istnieje, ale wierzę, że tak jest.
Widzisz, troszkę poplątałeś. Wiedzę empiryczna, przyrodniczą z wiarą. Wiery się nie udowadnia korzystając z metod materialnych. Wiarę udowadnia się swoim życiem. Np. postępowaniem zgodnym z Nauką Chrystusa.

Faktycznie tak jak napisał Jerzy_67, po dowodach Go poznamy.
Materia, świat, życie, świadomość, emocje to zbyt uporządkowane obszary, aby mogły być tylko dziełem samego przypadku.
Domeną przypadku jest chaos, a nie porządek.
Istnienia światła może dowodzić także cień.
Ten byłby tutaj bardziej namacalny, ale bardzo odradzam takie eksperymenty.

Chcialbym zwrocic uwage ze za malo wiemy o otaczajacym nas wszechswiecie by wystarczajace bylo takie tlumaczenie.

Nie poznacie Go po dowodach, bo materialnych dowodów nie ma. No, może poza istnieniem świata, ale sceptycy wierzą, że to nie dzieło boże, tylko po prostu wielkie nic, które wybuchło.

Nie istnieję żaden dowód istnienia Boga, jaki mógłby zostać uznany przez ateistę.

Wierzę, że Bóg istnieje niezależnie od tego, czy ktoś w to wierzy czy nie wierzy.
I każdy się o tym przekona, gdy tylko na tyle uwolni się od materii, aby wyraźnie dostrzegać sprawy duchowe.

Jedną z metod obliczenia wyznacznika macierzy wyższego rzędu jest tzw. metoda eliminacji Gaussa.
Są to dość żmudne obliczenia, a przynajmniej ołówkiem na kartce.
W skrócie to wyznacznik tej macierzy nie istnieje dopóki nie dokonasz eliminacji i nie wykluczysz wszystkich rozwiązań, aż zostanie Ci jedno.
Tak to się robi w matematyce.
W normalnym myśleniu jest podobna metoda, nazywa się abdukcja - odwrotność dedukcji.
Za pomocą tego myślenia przyjmuje się np. że Kopernik odkrył ruch ziemi dookoła słońca.
Masz widać ten zwyczaj, że stawiasz coś za pewnik chociaż wnioskowanie Ci kuleje i to bardzo.
Podałam argumenty. Nie rozumiesz to przynajmniej ich nie dyskredytuj.
Pewnie nigdy tego nie poczujesz, ale ignorancja niektórych naprawdę może boleć.

Bóg jest. Dowodzi tego w moim życiu to, że Ojciec w Niebie odpowiedział na moje modlitwy. W pierwszym przypadku cierpiałem psychicznie, byłem w ogniu. Po mojej z serca płynącej modlitwie o to, abym mógł się do Niego zbliżyć - w czym przeszkadzało mi przebywanie w płomieniach - Bóg odpowiedział i uwolnił mnie od płomieni. Jestem już wolny od tego od 7 miesięcy.

Drugi przypadek dotyczył pewnego cierpienia emocjonalnego, które bardzo trudno było mi znosić (związane z relacją z kobietą). Gdy poprosiłem o ulgę w tym, pojawiła się niemal od razu, co było dla mnie wielkim zaskoczeniem, ale i radością, i potwierdzeniem, że Bóg jest, Niebo jest - a ja jestem dla Boga ważny.

Inna rzecz, jaki ten Bóg jest. Czy on jest taki, jak opisuje Go Stary Testament, czy raczej lepszy. Stawiałbym raczej na to drugie.

OK, tylko Twoje rozumowanie ma jeden podstawowy błąd- są dowody, że Kopernik istniał i jest na to materiał dowodowy. Dla ateisty jest to warunek konieczny przyjęcia, że Bóg istnieje, a nie dowody wynikające z metod rozumowania logicznego, bo wiara w Boga wyprowadzona z takich przesłanek, nadal jest wiarą. Natomiast @Idący wyraźnie zaznaczył, że chodzi o dowód materialny i w tym sensie, Twoja odpowiedź jest nie na temat.

Słuszne spostrzeżenie, choć niepełne. Bo osoby wierzące też tak mogą. Co więcej, też tak podchodzą. Ale mają świadomość, że wiara i wiedza są różnymi dziedzinami. Osoby wierzące mają pełna świadomość, że za pośrednictwem nauk fizycznym nie udowadnia się istnienie Boga. Że sam pomysł, aby w ten sposób dowodzić Jego istnienia jest idiotyzmem z samego założenia. To co jest niematerialne, nie może zostać potwierdzone materialnie.
A brak dowodów na istnienie czegoś nigdy nie jest dowodem nieistnienia. Przynajmniej dla osób kierujących się logiką.

Cóż, dla mnie oczywiste jest, że nie istnieje. Prawdę powiedziawszy, nie istnieje chyba argument, który przekonałby mnie, że jest inaczej. Ktoś powie — cuda! Ja powiem, wierzył chłop w gusła aż... Ciekawe jest, że jak się zaczyna przyglądać tym cudom, to jakieś małe cudowne i naciągane/kontrowersyjne się wydają. I same cuda. I metody badawcze. Jeśli zaś chodzi o osobiste doświadczenie... no sorry, dla mnie to jest nieweryfikowalne, co równa się automatycznie — niewiarygodne. Mało to oszustów robi kasę na religii, wmawiając ludziom opętanym zbiorową histerią, że robi cuda, uzdrawia itd.? Nie mówię tylko o religiach chrześcijańskich, ale także o innych, choćby różnych guru hinduskich itp. Więc sorry, ale nie. Nie wierzę w istnienie żadnego Boga. A w Boga przedstawionego w PŚ tym bardziej. Wiara w Boga to tylko pobożne życzenia. Moim zdaniem szkodliwe. Nie będę się tutaj rozpisywał nad argumentami i spierał. Nie ma to sensu. Przekonanych po obu stronach nie przekonam do zmiany poglądów. Jedyne co mnie drażni to pisanie o tych wszystkich rzekomych sprawach duchowych o aniołach, demonach etc. jak o fakcie. Lucyfer zrobił to i to. Jak się będziesz modlił tak, to się dzieje to i to. No błagam was. Takim narzucaniem chcecie kogoś przekonać do zmiany poglądów? Chociaż i tak jest jakiś postęp, bo jak dyskutowałem z muzułmanami, to niejednokrotnie grozili mi śmiercią i opisywali, jakie to mnie męki czekają. I wszystkich chrześcijan oczywiście. Jak to kiedyś ktoś powiedział: Jeśli islam to prawda, wszyscy mamy prze...

Dosyc popularna wskazowka przemawiajaca za istnieniem Projektanta sa stale fizyczne. Gdyby jedna z tych stalych miala ciupinke inna wartosc to mielibysmy zupelnie inny wszechswiat. Albo mielibysmy NIC.
Przyjmujac teorie wielkiego wybuchu za prawdziwa trudno nie zauwazyc ze ciut mniejsza energia wybuchu i wszystko by sie zapadlo z powrotem; ciut wieksza i wszystko by sie rozpierzchlo. No i Kto wymyslil dokladnie taka energie wybuchu a nie 0,0000001 jednostki mniejsza?
Samo ot tak sobie sie wzielo - to nie dla mnie.

Nieweryfikowalne, powiadasz... Pewnie są takie kraje na naszym globie, których istnienia nigdy nie zweryfikujesz, a jednak ufasz (wierzysz?), że one istnieją.

A co powiedziałbyś, gdyby to było TWOJE osobiste doświadczenie? Wtedy dawałbyś szansę sobie na uwierzenie w Boga?

W dobie dzisiejszej technologii wystarczy parę kliknięć i mogę potwierdzić i wiedzieć, że kraj xyz istnieje. Chyba że niczym płaskoziemcy ktoś tutaj neguje podstawowe źródła wiedzy. No to sorry, nie mamy o czym dyskutować. Przykład z krajami kompletnie bzdurny moim zdaniem.
A jeśli chodzi o moje osobiste doświadczenie. Miałem, wyobraźcie sobie. Do tego stopnia, że przez chwilę nawet się zastanawiałem czy nie zostać księdzem. Dobrze że nie zostałem, życie bym sobie zmarnował. I byłbym jak ci biedni ludzie, co mówią innym, jak mają żyć, a sami przestali już dawno wierzyć. Dziś uważam, że było to po prostu swego rodzaju zaburzenie psychiczne, u innych diagnozuję to samo. Albo stan jakiejś dziwnej euforii, mocne chciejstwo, żeby coś się stało, o tym zapewne więcej powiedzieliby psychiatrzy, psycholodzy.

Jak możesz potwierdzić i wiedzieć? Przecież póki tego kraju nie odwiedzisz, to informacje o nim uzyskujesz z drugiej ręki. Czyli jest to kwestia wiary - wiary komuś, czemuś itd.

Co do osobistego doświadczenia - co gdybyś po modlitwie uzyskał to o co prosisz, np. uzdrowienie?