Może gdzieś na forum o tym było, ale pewnie wieki temu, nie mogę nic znaleźć.



Zdarto z Niego szaty, ale czy umierał nagi?

Najpierw coś dla katolików i na wsparcie intuicji i wrażliwości artystów wszystkich wieków:

Z wizji A. K. Emmerich:

"Wreszcie zdarli siepacze ostatek okrycia, opaskę z lędźwi; Jezus nasz najsłodszy, niewypowiedzianie udręczony Zbawiciel, skulił się i pochylił, by jako tako ukryć Swą nagość[...]Matka Najświętsza skupiła się cała w gorącej modlitwie; miała właśnie zamiar zdjąć Swą zasłonę i podać ją Jezusowi jako okrycie, gdy wtem Bóg jakby cudem wysłuchał Jej modły. Między siepaczów wpadł jakiś człowiek zadyszany, który przybiegł aż od bramy, przeciskając się gwałtownie przez tłum i podał Jezusowi chustę, a Ten przyjął ją z podzięką i owinął się nią.
Ten dobroczyńca Zbawiciela, zesłany przez Boga na, gorące modły Najśw. Panny, miał w swej postaci i gwałtownym zachowaniu się coś nakazującego.
Nie rozmawiał z nikim i odszedł tak prędko, jak przyszedł, tylko na odchodnym pogroził siepaczom pięścią i rzekł rozkazująco: „Ażebyście przypadkiem nie odbierali okrycia temu biedakowi!” Człowiekiem tym był Jonadab, pochodzący z okolicy Betlejem, syn brata św. Józefa, któremu tenże po narodzeniu Chrystusa dał w zastaw pozostałego osła. Jonadab nie był zdecydowanym wyznawcą Jezusa i dziś też zdała się trzymał od Niego, tylko nadsłuchiwał wszędzie, co się dzieje z Jezusem. Już wtenczas, gdy usłyszał, że Jezusa obnażono przy biczowaniu, zabolał nad tym bardzo. Obecnie, gdy zbliżało się ukrzyżowanie, znajdował się właśnie w świątyni i nagle zdjęła go niezwykła trwoga. Podczas, gdy Matka Boża tak gorąco modliła się do Boga, Jonadab, jakby jakąś nieprzepartą siłą pchany, wybiegł ze świątyni i pobiegł na górę Kalwarię. W duszy nurtowała mu myśl o haniebności postępku Chama, który wyszydził ojca swego, oszołomionego winem; nie chciał mu się stać podobnym, więc biegł jak drugi Sem, okryć swego Najświętszego Odkupiciela."

Jest tu zaskakująca zbieżność z innym prywatnym objawieniem św. Brygidy Szwedzkiej, w którym Maryja mówi o obnażeniu Jezusa i o człowieku, który podbiega i podaje Jezusowi chustę do okrycia."Może będzie okazja, to odnajdę ten fragment.

Od strony historycznej:
Traktat Sanhedryn 6,4

"When the condemned man is at a distance of four cubits from the place of stoning, they take off his clothes. They cover a man’s genitals in the front, and a woman is covered both in the front and in the back; this is the statement of Rabbi Yehuda. But the Rabbis say: A man is stoned naked, i.e., wearing only that cloth covering, but a woman is not stoned naked, but is stoned while clothed."

Jest tu mowa o skazanych na ukamienowanie i rozważane są opcje, na ile okryta może pozostać kobieta, na ile mężczyzna. Widać poczucie wstydu/przyzwoitości przetrwało od czasów Sema i nagość była wśród Żydów kwestią wrażliwą.
Ukrzyżowanie w Cesarstwie Rzymskim normalnie połączone było z obnażaniem, to była część kary, całkowite poniżenie, pohańbienie ofiary, ale czy jest możliwość, że ustępowali pod naporem miejscowych zwyczajów/przepisów? Czy rzymscy kaci przychyliliby się do prośby bliskich ofiary i pozwolili na zakrycie intymnych części ciała? To jest zastanawiające, ale wiadomo, że okupant szedł jednak czasem na ustępstwa, gdy chodziło o przepisy religijne Żydów ("żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała"... Jak wiemy, zezwolono na to).

Co myślicie?

Myślę, że pewności nie nabędziemy obecnie; osobiście wolałbym, aby egzekutorzy poszli na rękę okupowanym szanując ich wrażliwość moralną...

Nagie ciało symbolizuje bezgrzeszność. Tylko w śród grzeszny budzi podniecenie, zawstydzenie i zgorszenie.

Macie wiele racji. Gdyż rzeczywiście typowym dla egzekucji na krzyżu było wieszanie nagich. tak czynili wszędzie poza ziemiami zamieszkałymi przez Żydów. Wieszanie nago stanowiło tam, nie tyle upokorzenie skazańca, co obrażało naród żydowski. W szczególnej sytuacji, gdy podburzony lud kipiał wściekłością, powieszenie skazańców nogo mogłoby spowodować niekontrolowany wybuch zamieszek. Piłat nie mógł ryzykować swojego stanowiska. A straciłby je, gdyby nie udało mu się uśmierzyć buntu i musiałby wzywać posiłki z sąsiednich prefektur.
Do tego Żydzi, w przeciwieństwie do Rzymian nosili trójkątne przepaski biodrowe pełniące funkcje majtek.
W przypadku Ukrzyżowanego ikonografia raczej nie fałszuje faktycznego stanu rzeczy. Ale jeśli już chodzi o obrazy Maryi i Dzieciątka, to z faktami nie mają niewiele wspólnego i są odniesieniami do kanonów piękna uznawanych przez poszczególnych twórców.

Idący,
Naprawdę sądzisz, że ktokolwiek zbuntowałby się przeciwko Rzymianom z powodu nagości Jezusa, skoro nikt nie uczynił tego z powodu napisu, który widniał nad ukrzyżowanym?

Poczytaj troszkę o sytuacji polityczno-społecznej w Jerozolimie w tamtych czasach. Jest sporo opracowań.

Jerzy_67, oczywiście, pewności mieć nie będziemy, dlatego też można powiedzieć, że Rabarbar trochę sprowokował temat, bo właściwie postawił tak sprawę, jakby pewność była. A z opisów ewangelicznych nie wynika to jednoznacznie. Można jednak spróbować przybliżyć się do prawdy historycznej, trochę danych mamy.
@Wybawiony, problem napisu nad Ukrzyżowanym wydaje się być czymś w rodzaju zadry politycznej, lepiej i bezpieczniej było dla Żydów nie rozdmuchiwać tego tematu. Co innego kwestia pozostawienia ciała zmarłego na noc (Pwt 21,23). Na tym polu naród żydowski był bardziej nieustępliwy i zdolny więcej zaryzykować i poświęcić. Istnieją opisy rzymskiego krzyżowania skazanych nago, gorzej, są historyczne zapisy krzyżowania, połączonego z wykorzystaniem seksualnym, ale jednak nie ma podobnych danych z terenów zamieszkałych przez Żydów.

Istotne w naszym rozważaniu wydają się (również) dwie kwestie :
1. Czy Rzymianie jako normę traktowali umieszczanie napisów nad ukrzyżowanymi?
2. Czy Żydzi praktykowali domaganie się ukrzyżowania swoich pobratymców?

ad 1 - nie pamiętam. wydaje mi się, że było to dość powszechnym zwyczajem.
ad 2 - nie, tego nie czynili. Nie przypominam sobie żadnej takiej sytuacji, poza opisaną w Biblii. (ale to wyjątek, podburzona tłuszcza, a nie naród, jako taki.)

Trochę nie rozumiem, dlaczego wydaje się to Wam dla tego tematu akurat istotne (?) ale jeśli można postawić znak równości pomiędzy "powieszeniem na drzewie", a "ukrzyżowaniem" to sama Biblia dowodzi, że owszem, były przypadki, że niestety mogli się domagać.

Sam Paweł nawiązując do wspomnianego wyżej fragmentu z Ks. Pwt 21,23 pisze:




Z Traktatu Sanhedryn 6:4, o powieszeniu na drzewie 80 czarownic, mniejsza w tym momencie o autentyczność wydarzenia (nie wiem, czy jest to gdzieś jeszcze poświadczone), chodzi raczej o stwierdzenie podobieństwa kary:

"Rabbi Eliezer said to the Rabbis: Did Shimon ben Shataḥ not hang in Ashkelon women who were found guilty of witchcraft, proving that the corpse of a woman who is executed is also hung? They said to him: No proof can be brought from here, as he hanged eighty women on that day, and the halakha is that the same court may not judge even two people charged with capital transgressions on the same day. It is therefore clear that he was not acting in accordance with Torah law, but rather his execution of the eighty women was an extraordinary punishment necessitated by unusually pressing circumstances. How do they hang the corpse of one who was put to death by stoning? They sink a post into the earth with a piece of wood jutting out, forming a T-shaped structure."

... Jak wieszają ciało kogoś, kto został ukamienowany? Wbijają w ziemię pal/słup, z wystającym kawałkiem drewna, tworząc kształt litery T.
I chociaż w tym przykładzie niemal na pewno chodzi o powieszenie na drzewie ciał osób już nieżyjących, ukamienowanych na śmierć, to skądinąd wiadomo że "wieszano na drzewie" także ludzi żywych.

Podobnie Talmud, gdy odnosi się do śmierci Jezusa, mówi o powieszeniu Go w Wigilię Paschy.

Nie wiem dlaczego Ci się wydaje, że dla mnie jest istotne odróżnianie pojęć, o których wspominasz. Słowo "Wam" sugeruje, że chodzi także o mnie.
Dla mnie nie ma znaczenia forma egzekucji, liczy się posłuszeństwo Ojcu, świadomość Misji, Ofiara, Miłość...