To prowadzi do kolejnych paradoksów. Bóg stworzył wszystkie możliwe światy. Bóg jest wszechmogący, czyli może wszystko. Dlaczego Bóg nie stworzył niemożliwych światów?

To pytanie w stylu: czy Bóg może stworzyć taki kamień, którego sam nie będzie mógł podnieść?

Bóg niewątpliwie jest tajemnicą, ale myślę, że ogranicza się On w prawach logicznych. Albo ja czegoś nie rozumiem, albo Bóg gdzieś ma ograniczenia...

Z kamieniem to na śfini rozwiązano elegancko ten paradoks i to na kilka sposobów

Nie stworzył światów niemożliwych , bo dla Niego nie ma światów niemożliwych, gdyż wszystkie są możliwe, także wszystkie muszą być pomyślane bo nie może być światów przez Niego nie pomyślanych...

Jeśli się ogranicza w prawach logiki to jest ograniczony, zaś jeśli nie ogranicza się w prawach ( naszej )logiki wówczas jest nielogiczny, czyli według naszej logiki może być sprzeczny a mimo to może istnieć.

Skoro może być sprzeczny ( z perspektywy naszej logiki) to może robić rzeczy sprzeczne z naszą logiką, np stworzyć kamień którego nie może podnieść a mimo to móc go podnieść bo jest wszechmocny, wystarczy złamać podstawowe reguły logiki i problem z głowy Dlaczego Bóg miałby się ograniczać do naszej logiki?
Większość ludzi ma problem z zrozumieniem mechaniki kwantowej bo mają wrażenie że jest sprzeczna z logiką, bo coś może być w wielu miejscach na raz, interferować samo z sobą itd. A tym bardziej Bóg może być z naszego punktu widzenia nielogiczny.

Czy z jakiegoś punktu widzenia Bóg jest logiczny, skoro z naszego punktu nie musi taki być?

Z obiektywnego punktu.

A co/kto ma obiektywny punkt widzenia? Aby uniknąć subiektywizmu musi ogarniać wszystko i to takim jakie jest... hmmm.... Może Bóg? Wtedy Bóg jest logiczny z własnego punktu widzenia, co jest dość logiczne, no nie?

Zobacz Szczególna Teorię Względności. Jest spójna logicznie. Tymczasem według obalaczy Einsteina jest nielogiczna.

Jeśli Bóg jest logiczny ze swojego punktu widzenia, to jest to perspektywa subiektywna

Może dajmy sobie spokój i zatrzymajmy się na tym, że nie musimy wszystkiego rozumieć i ogarniac rozumem.

Łomatko, znowu ten sam paradoks. Błędem jest tutaj niezrozumienie, czym zajmują się prawa logiki. Prawa logiki nie zajmują się Bogiem. Zajmują się właściwym rozumowaniem i właściwym formułowaniem zdań. Pytanie „czy Bóg podlega prawom logiki” wynika właśniez tego niezrozumienia. Bóg nie podlega prawom logiki. Tak jak skarpetka również nie podlega prawom logiki. I tak jak lampa nie podlega prawom biologii.

Natomiast zdania, które formułujemy o Bogu (czy o skarpetce) i rozumowanie, jakie przeprowadzamy na temat Boga (czy skarpetki) podlegają prawom logiki. Istnieje słowo na takie wypowiedzi, które nie podlegają prawom logiki. Tym słowem jest „bełkot”. Jeśli stawiamy na temat Boga sprzeczne sądy – dopuszczamy się bełkotu. I zasłanianie się argumentem „Bóg jest ponad logiką” nie usprawiedliwia bełkotu.

No ale to nie jest żaden dowód na „różne punkty widzenia”, a po prostu na to, że pewni ludzie lubią stawiać sądy, których nie potrafią uzasadnić. Gdyby STW była nielogiczna, to dałoby to się bez problemu wykazać (wystarczy wskazać np. jedną parę sprzecznych zdań wynikających z STW). Jak w znanej anegdocie o reakcji Einsteina na opublikowanie Białej Księgi, gdzie stu aryjskich fizyków dowiodło błędności TW: „gdyby była błędna wystarczyłby jeden”.

Masz rację. Dziękuję, że zwróciłeś na to uwagę.

Według mnie aby Bóg mógł istnieć realnie jego cechy i zachowania nie mogą być ze sobą sprzeczne, tak samo jak cały zielony ludzik nie może być cały czerwony; byty które są tylko pomyślane mogą mieć dowolnie sprzeczne cechy - mogę sobie pomyśleć o kwadratowym kole, choć jako byt wyobrażony raczej już odpada, a uznanie go za byt realny to już absurd...
Jeśli byt realny się nie zmienia to nie może się zmienić, a jeśli wie wszystko to nie może być niczego czego by nie wiedział... Jeżeli jakiś byt uważamy za realny i twierdzimy o nim coś sprzecznego to tak jak zefciu napisał - mamy bełkot.
Pozostaje więc zrobić listę cech i zachowań Boga i sprawdźmy czy nie ma sprzeczności...
Dla wprawy polecam jakiegoś boga z którejś z licznych starożytnych mitologii, których nikt już nie wyznaje wtedy niczyje uczucia nie zostaną urażone... Albo choćby z odległych nam kultur- mała szansa że jakiś wyznawca czyta to forum

Bóg nie ma sprzecznych cech...

Nie mniej to kwestia dyskusyjna: Czy Bóg jest sprawiedliwy, czy miłosierny? Myślę, że te dwie cechy się nie wykluczają, ale uzupełniają. Tak samo surowość i łagodność... hmm... można być surowym wtedy, kiedy trzeba i łagodnym w innych momentach - wtedy, kiedy potrzebne jest łagodne postępowanie.

W powyższym rozumowaniu wyłania się coś w rodzaju błędu logicznego zwanego błędem przesunięcia kategorialnego. W słowniku widnieje definicja, która opisuje świadomość pod względem jej zdolności i zachowania. Określa ona dobrze to, czym cechuje się świadomość, bez rozstrzygania tego czy jest ona np. materialna lub niematerialna. Bo te kwestie (naukowe, fizykalne, biologiczne) nie są w najmniejszym stopniu istotne w tym aspekcie, by wiedzieć o czym się mówi. Ponadto dyskutujemy przecież o możliwościach świadomości. Jakie w tym znaczenie ma to, czy te możliwości (np. wolność) wypływa z ruchu atomów czy z fal elektromagnetycznych lub z niematerialnego ducha? To nie ma żadnego znaczenia dla dyskutowanego tu tematu. Przesunięcie które dokonujesz (z sfery funkcjonalnej na ontologiczno-strukturalną) jest błędem kategorialnym. Definicje, które Ci zacytowałem wystarczają i pozostawiają te filozoficzne kwestie otwarte. Nie przesądzają przecież niczego.On Sam jest sensem. Nie ma świat "idei", poza Absolutem, które byłyby dla niego sensem i celem, który realizuje. Jaki to ma sens? A jaki SENS ma słońce, że świeci? Co słońcu z tego? Podobnie i Absolut, jeśli jest Dobrem Najwyższym to się udziela Tego chce dla Dobra samego, jakim sam jest.

Większość religii nie jest spójna logicznie, bo zakłada że Bóg jest doskonałością. Tymczasem Bóg jest tak doskonały, że nie potrafił upilnować dwójki ludzi - Adama i Ewy - a to tylko początek niesamowicie długiej listy niedopatrzeń, omyłek i błędów.
Koncepcja ideału jest absurdalna u samych podstaw, bo ideał potrafiłby przekonać ludzkość do właściwego postępowania - tymczasem jaka jest rzeczywistość, każdy widzi.
Gdyby potraktować Biblię jako współczesną książkę fantasy, dostałaby bardzo niską ocenę za wiarygodność bohaterów i za spójność fabularną. Pod względem kreacji bohaterów to zwykła grafomania.

Sam pomysł idealnego Boga to strzał w kolano, bo ideały są bardzo nudne do opisywania. Dobrze że niemalże od razu go porzucono i zrobiono z Boga drania, co zamiast uczyć ludzi jak postępować, woli zsyłać plagi, pożogi i potopy. "Chcesz nauczyć dziecko jak postępować? Klaps to za mało. Torturuj je!"
Plusik za to, że uczyniono z Boga schizofrenika który myśli, że postępuje dobrze, mimo że jest jednym z największych potworów. Postać o tak skrzywionej i zwichrowanej psychice, że jest jedynym interesującym bohaterem.

Dlaczego uważasz, że warunkiem doskonałości bytu jest kontrola ruchów jego stworzenia?


Kolejny ateista, który ma pretensje, że Bóg nie jest tyranem i nie stworzył totalitarnego świata. To jakaś nowa moda?


Wiesz w ogóle co to jest fantastyka jako gatunek literacki?


Kto porzucił i zrobił z Boga drania, poza @Stubrem rzecz jasna?


Najpierw Stubr ma pretensje, że Bóg nie jest tyranem, a później ma pretensje, że jednak tyranem jest. Zdecyduj się.


Forum nie jest kozetką u psychiatry, zatem radzę nie robić ze sprawy osobistej publiczną, wykorzystując w tym celu Boga jako przykrywkę.