SALVE! Proszę mi wybaczyć szczerość, ale jak wiemy tylko prawda nas wyzwoli. Jestem facetem po czterdziesce, katolikiem, starającym być wierzącym i praktykującym....Mam rodzinę, troszkę,pewnie jak wielu innych,dostałem od życia po skórze...mam różne doświadczenia życiowe...i mimo wszystko pragnę z całego serca żyć dla P. Boga i dla ludzi. Pragnę wierzyć w to wszystko co mówi Kościół ustami księży....
MÓWIĄC KRÓTKO MAM PROBLEM Z WIARĄ.
Nie chcę popadać w beznadzieję, bo to nie dobre....
Myśle sobie, może ktos na forum podpowie coś ważnego, może jakieś jedno słowo, zdanie przeczytam, które mnie innym pomoże....?

POZDRAWIAM WSZYSTKICH

No właśnie, z tymi ustami księży to jest problem, bo jak wiadomo - błądzić rzeczą ludzką, człek omylny jest itd. Spróbuj uwierzyć we własne sumienie tj. rozum, intuicję, doświadczenia, pytaj o wszystko aż do bólu i nie bój się. Cokolwiek będzie, będzie musiało się wydarzyć, a kto neguje, neguje rzeczywistość.

Ja nie jestem "ustami księży", jestem chrześcijaninem-antyklerykałem
Andi, napisz, co Cię dręczy, być może z dyskusji wyłoni się jakieś clue do rozwiązania Twoich wątpliwości.

SALVE! Cieszę się, że "moje małe wyznanie" nie zostało bez odpowiezdzi. Zawsze jest to miłe, jak można z kimś porozmawiać, wymienić poglądy, podzielić się wątpliwościami np. wiary.....a przecież jest ona nie bez znaczenia...w końcu mówi się że, wiara przenosi góry. To w istocie rzeczy prawda, ale...jak tu zachować tzw. niezachwianą wiarę w Boga, przy tylu nieszczęściach ludzkich ( wojnach, katastrofach..);czy też w człowieka, który .....wolałbym w tym momencie nie wypowiadać się. (Homo homini lupus). Oczywiście nie jest to tak, że jestem skrajnym pesymistą, ale proszę mi wierzyć, że czasami chce mi się krzyczeć...i to bardzo głoś no.

Andi - krzycz. Krzycz do Boga, pytaj go. Nie wszystko da się zrozumieć i rozłożyć na czynniki pierwsze - czasem pozostaje ufać.

Zasłyszane (podobno o. Pio)
Pewnego razu wnuczek patrzył, jak babcia haftuje jakiś obrus. I pyta:
- Babciu, dlaczego ten haft taki brzydki? Widać tylko powyciągane nitki, w różnych kierunkach!
- Bo patrzysz na niego z lewej strony, wnusiu. Kiedyś zobaczysz i tę prawą stronę.

Podoba mi się stwierdzenie, że patrzymy na nasze życie od drugiej strony haftu. I to haftu, który jest w trakcie haftowania

Jeśli ktoś twierdzi, że nie ma problemu z wiarą, to ja mu nie wierzę. Twój stan uważam za zupełnie normalny.

"Wszystko jest łaską". "Proście a bedzie wam dane"

Pewnego dnia miałem twój problem przyjacielu. Modliłem się, krzyczałem do Boga, pytałem, płakałem i jeszcze raz sie modliłem...
i nikt mi nie odpowiedział.

Wówczas zoastałem ateistą, z wewnętrznym przekonaniem, żę Bóg nie istnieje i to tylko ludzki wymysł.

tobie radzę byś zajrzał wewnątrz samego i siebie i sprawdził jakie masz przekonanie. nie namawiam Cię byś odrzucił wiarę, gdyż to wcale nie czyni życia łatwiejszym. Bo albo twoja wiara stała się na tyle płytka, że staraciła smak. Albo na tyl głeboko w nią weszłeś, że odkryłeś, że tego smaku w istocie nie ma.
Pozdrawiam.

Andi:-) miło Cię "widzieć" choć nie znamy sie...no cóż ja dopiero dziś zalogowałam sie pierwszy raz:-) Z takich ludzi jak Ty trzeba brać przykład: nie boisz przyznać, że masz kryzys wiary, chcesz odnaleźć odpowiedź, dlaczego tak sie dzieje i poszukujesz Boga mimo wszystko. Powiem Ci co mi bardzo pomaga...od roku jestem w Domowym Kościele - gałąź Ruchu Światło - Życie. Przede wszystkim wróciłam do modlitwy nie tylko tej osobistej, ale także małżeńskiej. Mam poczucie, ze jestem na właściwej drodze do Chrystusa. uświadomiłam sobie, że nie moge kochać swojego męża i dzieci bez Boga. mój kryzys nadal trwa....każda modlitwa to totalna pustka w sercu jakbym była bardzo daleko od Chrystusa, jkaby On mnie nie słuchał...być może zwątpienie przyszłoby już dawno gdyby nie kontakt ze wspólnotą, dzielenie sie świadectwami, wspólnie spędzony czas. Każdy z nas doświadcza kuszenia. Szatan chce, abyśmy zwątpili, abyśmy uciekli w wygodne, łatwe życie, ale bez Ewangelii. Wiem, że moja "pustynia" to próba, lae nie poddam sie nigdy!!!!! choćby miało to trwać całe życie, bo Jezus jest moim Panem!!!

A ja Ci powiem tak - postepuj tak, jak chcesz. Pozowol, aby Twoje serce poprowadzilo Cie przez zycie, aby Twoje poglady wskazywaly Ci droge.

Po prostu idz ta droga - ja nie znalazlem na niej zadnego Boga, ale wielu ludzi tak wlasnie go znajduje. To wlasnie w zyciu jest piekne. Pamietaj, ze nie mozesz wierzyc "na sile". Z tego co wiem, Boga musisz tez znalezc w swoim sercu. A czy mozna to zrobic latwiej, niz kierujac sie tym sercem w zyciu?


Crosis

Crosis! a co jeśli to serce powie Ci, ze masz zabić człowieka?
" Jeśli kto chce mnie naśladować, musi zaprzeć sie samego siebie... " to słowa Jezusa. czy płynąc z prądem jak snięta ryba można spotkać Boga? oczywiście to ty decydujesz, Jezus nie zbawi nikogo na siłe...

Parafrazując Twoje słowa, jago - co jeśli Twój Bóg powie Ci, że masz zabić człowieka? W ST zdarzyło Mu się to wiele razy.

Ma przez to rozumieć, że traktujesz ST w oderwaniu od NT? a jełśi tak nie jest to trzeba spojrzeń na nauke Jezusa, która dopełnia ST np. w ST mąż mógł wręczyć swojej zonie list rozwodowy bo ona hmm np. przesoliła zupę ( bez ważnego powodu często) a Jezus mówi tego co Bóg złąćzył człowiek niech nie rozdziela, ale zaraz wyjaśnia, dlaczego Prawo ST pozwalało na to: przez zatwardziałość serc. podobnie też ma sie rzecz z innymi sprawami, również z zabójstewm. czy Jezus pozwala zabijać?

Jago - myslalem, ze po wszystkich moich psotach na tym forum jasne jest, ze pojmuja kazde dzialanie czlowieka jako nie polegajace na umyslnej szkodzie innych ludzi. Po prostu nie chce mi sie zawsze tego pisac.

Jesli serce podpowiada mi, ze mam zabic innego czlowieka, to znak, ze czas zmienic serce.


Crosis

sorry crosis, ale nie znam jeszcze tych psot to mój pierwszy dzien na forum...