Aha


Właśnie ma, a przynajmniej według słownika ortograficznego. Bóg pisany z wielkiej litery odnosi się do boga chrześcijan. Tak jak Księżyc odnosi się do satelity Ziemi, a księżyc z małej to może być satelita dowonlej planety. Tak się przyjęło, przynajmniej w Europie i innych kulturach zachodnich wyrosłych na religii chrześcijańskiej. Nie wiem, jak Arabowie mówią na chrześcijańskiego boga - może per Jahwe?

Aha i Baxi, jeśli decydujesz się mówić o każdym bogu z wielkiej, to o każdym niezależnie od tego, czy pochodzi z mitologii czy z Biblii. Nie nam oceniać, który jest prawdziwy. Ty możesz _wierzyć_, że bóg chrz-ski jest tym prawdziwym, ale nie masz podstaw, by to obiektywnie ocenić, bo nie jesteś wszechwiedzący.

Do usług

Rada Języka Polskiego przy Prezydium Polskiej Akademii Nauk zatwierdziła poniższe ustalenia na posiedzeniu plenarnym w dniu 7 V 2004 roku.

2.9. Nazwy osobowe

Wielką literą piszemy nazwy własne (wszystkie człony), np.: Bóg Ojciec, Syn Boży, Duch Święty, Jezus Chrystus, Jahwe, Jehowa, Matka Boska, Bogurodzica, Madonna (tylko w odniesieniu do Matki Boskiej), św. Jan Ewangelista, św. Jan Chrzciciel, św. Jan z Dukli (przyimki wchodzące w skład nazwy piszemy małą literą, chyba że występują w pozycji początkowej nazwy).

Zestawienie święty mikołaj pisze się małą literą, jeśli nie chodzi o konkretnego świętego, np. Wynajął świętego mikołaja, Tata przebrał się za świętego mikołaja, Przed świętami na ulicach i w supermarketach pojawia się mnóstwo świętych mikołajów.

Jednowyrazowe określenia Boga, np.: Opatrzność, Mesjasz, Odkupiciel, Zbawiciel piszemy dużą literą.

Peryfrazy Boga pisze się wariantywnie dużą lub małą literą, np.: Ojciec Niebieski/ojciec niebieski, Słowo Wcielone/słowo wcielone, Trzy Osoby Boskie/trzy osoby boskie. Powyższa zasada stosuje się również do peryfrastycznych określeń Matki Boskiej, np.: Gwiazda Zaranna/gwiazda zaranna, Pocieszycielka Strapionych/pocieszycielka strapionych, Królowa Anielska/królowa anielska. Dodatkowe określenia identyfikujące, zwykle związane z konkretnym wizerunkiem, piszemy dużą literą, np. Matka Boska Nieustającej Pomocy, Matka Boska Śnieżna.

Zaimki odnoszące się do Boga również można zapisywać dużą lub małą literą, np. On/on, Jego/jego, Twój/twój. Zaimki zwrotne się/siebie piszemy małą literą.

Jeżeli nazwa osobowa nie jest jednostkowa, zasadniczo używamy małej litery, np.: apostoł, anioł, archanioł, anioł stróż, szatan. Natomiast piszemy wielką literą, jeśli nazwa ta stanowi indywidualizujący składnik nazwy własnej, np.: św. Paweł Apostoł, św. Michał Archanioł. Nazwę Antychryst / antychryst, piszemy wariantywnie dużą i małą literą (ale w znaczeniu przenośnym oczywiście tylko małą literą). Rozróżnienie to ma oparcie we właściwościach fleksyjnych rzeczowników, bowiem rzeczownik oznaczający istotę jednostkową nie odmienia się przez liczby.

Pierwszy człon nazw: ojcowie Kościoła, doktorowie Kościoła piszemy w małą literą (drugi człon zawsze dużą, wbrew słownikowi ortograficznemu!).

A więcej tu: viewtopic.php?t=5056

Dzięki

Mnie sie wydaje ze absolutnie tak, bo przecież Allah, Mahomet piszemy dużą, mimo ze nie wyznajemy islamu. Tak samo Budda, Afrodyta, Hermes, Jowisz itd. Więc analogicznie Bóg przez duże B

Wg mnie poprawnie się pisze z wielkiej litery, ale tylko jeśli chodzi o bogów monoteistycznych. Czlyi gdy jest jeden Bóg, to piszemy z wielkiej, a jak wielu bogów, to z małej. Tak mi się przynajmniej wydaje.

Zatem, zgodnie z tym, co Angua napisała - z dużej literki wypada pisać zarówno Bóg w rozumieniu Boga chrześcijańskiego, jak i Allach, Absolut itp.