Byłam ateistką przez spory okres czasu, a teraz próbuję to zmienić.

I co robisz w tym względzie? Jakie kroki?
Przeczytaj Cud ojca Malachiasza pióra Bruce Marshall'a oraz Krąg biblijny Romana Brandstaettera. Jeśli zrozumiesz, a pisane są łatwym językiem, to ci to pomoże w drodze.
Równolegle możesz przeczytać Mt 25.31-46 i Mk 12.29-33 i postępować zgodnie z tymże. To będzie wyznaniem wiary.

Ateizm nie jest wyborem, lecz naturalnym wnioskiem wynikającym z braku przekonujących dowodów lub argumentów na istnienie Boga. Co właściwie próbujesz zmienić w tym twoim ateizmie?

Istnienie Boga , w sensie Siły Wyższej, Stworzyciela, Pomysłodawcy i Realizatora to jedno. A prawdziwość nauk Kościoła to coś całkiem osobnego.

... lecz wiarą w nieistnienie Boga. Teza nieudowadnialna.

Jeżeli nie wierzysz w istnienie jednorożców, to czy znaczy to, że wierzysz że ich nie ma, czy może po prostu nie masz wystarczających dowodów ani powodów, by wierzyć w jednorożce?

Słuszna uwaga. Rzeczywiście, wierzę, że ich nie ma.
Natomiast jest wiele rzeczy, w których istnienie wierze, pomimo tego, że nie mam wystarczających dowodów, ani powodów, by wierzyć w ich istnienie. Na przykład w istnienie czarnych dziur, mgławicy Andromedy, czy temperatury jądra Ziemi. Istnienie tychże, jest mi zupełnie obojętne. Czarnej dziury nigdy nie widziałem, ani się jej nie dotknąłem. Temperatury wnętrza Ziemi nie mierzyłem i nie wierzę, że ktokolwiek zmierzył. A to czy Andromeda, czy UFO, czy złudzenie optyczne też nie zbadałem. I nie ma to dla mnie żadnego znaczenia. W żaden sposób nie wpływa to na moje życie, na moje motywacje itd.
W obu przypadkach jest to wiara. Wiara w czyjś przekaz. Zaufanie do kogoś.

Ale chyba każde uwierzenie jest u zdrowego dorosłego człowieka poprzedzone indywidualnym namysłem.
Atawistyczny gen Boga może trochę ten proces zamąca, nasuwa ułatwiające, infantylne skróty myślowe, prowadzi do merkantylnych wnioskow, że wierzyć się "opłaca", plemiennego nasladownictwa w grupie i innych
obejść i manipulacji logicznym wnioskowaniem. Cóż, człowiek na wzór Boży, a wielce omylny.

Ludzie przestają wierzyć, co z tym zrobić?
https://www.youtube.com/watch?v=GQozm7IGQY4

Była taka niegłupia piosenka Młynarskiego. Albo dajcie inne klocki, albo zmieńcie ten obrazek.
JuZ dawno trzeba było. No, ale jak się chce ciągle dalej mieć zjedzone ciastko, takie są skutki. Skoro namysł przegrywa z chciejstwem.....

Przekonanie o istnieniu czarnych dziur opiera się na dowodach naukowych i teoriach, a nie na nieweryfikowalnych przekonaniach czy objawieniach, więc twierdzenie że ktoś wierzy w istnienienie czarnych dziur nie będzie tak po prostu tożsame wierze religijnej. No chyba że czarne dziury byłyby przedmiotem kultu religijnego.
Z podobnych powodów nie można nazwać wiarą przekonanie o nieistnieniu czegokolwiek, w tym jednorożców. Nie słyszałem o kulcie religijnym skupionym na nieistnieniu jednorożców.

Ciekawy jestem tych dowodów. Z tego, co wiem, to teoria wysnuta na podstawie obserwacji otoczenia. Oddziaływania na otoczenie. Nie ma żadnego dowodu bezpośredniego. Wyłącznie obserwacje otoczenia.

Regres religii, to nie tylko wina, niewystarczajacej ewangelizacji, jak twiedzi zakonnik w linku powyzej. Ludzie przestają wierzyć, z powodu postępu nauki i edukacji. Coraz trudniej jest wierzyć gdy zjawiska, które pierwotnie przypisywanych działaniom nadprzyrodzonym, znajdują obecnie wyjaśnienie w naukach przyrodniczych. Przykładem mogą być zjawiska pogodowe, na przykład burze, tlumaczone gniewem bogów, choroby psychiczne określane opętaniami. Dziś wiemy, co powoduje trzęsienia ziemii. Wiemy też że zjawiska optyczne, miraże, to nie objawienia, a skutki załamania światła.
Może lekarstwem na to, że ludzie przestają wierzyć byłaby indoktrynacja z większym naciskiem położonym na ignorowanie braku przekonujących dowodów?

Istnienie czarnych dziur jest poparte zarówno pośrednimi dowodami, jak i bezpośrednim dowodem, które wzajemnie się uzupełniają.​
Dowody pośrednie to obserwacje wpływu czarnej dziury na otaczającą ją materię:
1.​ W centrach galaktyk (w tym Drogi Mlecznej) obserwuje się, że gwiazdy i obłoki gazu krążą z ogromnymi prędkościami wokół niewidocznego, bardzo masywnego punktu.
2. Kiedy materia wpada w silne pole grawitacyjne czarnej dziury, tworzy się dysk akrecyjny. Materia w dysku jest ściskana i rozgrzewana do ekstremalnie wysokich temperatur, emitując silne promieniowanie rentgenowskie, które jest wykrywane przez kosmiczne teleskopy.
3. Wokół wielu supermasywnych czarnych dziur obserwuje się silne strumienie plazmy, które są wyrzucane z dysku akrecyjnego z prędkościami bliskimi prędkości światła. Chociaż sama czarna dziura niczego nie emituje, to właśnie jej potężne pole grawitacyjne i towarzyszące mu pole magnetyczne są odpowiedzialne za powstawanie tego zjawiska.
4. Detektory fal grawitacyjnych regularnie rejestrują fale pochodzące ze zderzeń czarnych dziur. To zjawisko bezpośrednio potwierdza istnienie czarnych dziur o masie gwiazdowej, ponieważ tylko tak masywne i zwarte obiekty mogłyby wygenerować tak potężne fale.​
5. Masa czarnej dziury zakrzywia czasoprzestrzeń, a tym samym tory promieni światła przechodzącego w jej pobliżu. Zjawisko to powoduje zniekształcenie obrazów odległych galaktyk lub gwiazd, tworząc charakterystyczne łuki lub wielokrotne obrazy tego samego obiektu.

Obecnie, głównym dowodem bezpośrednim na istnienie czarnych dziur jest ich wizualne zobrazowanie.Teleskop Horyzontu Zdarzeń dokonał pierwszych w historii zdjęć cienia czarnej dziury. Zdjęcia te pokazują jasny pierścień gorącego gazu i pyłu otaczający idealnie czarny obszar, co jest zgodne z przewidywaniami teorii względności Einsteina.​