No więc tu znowu jest pytanie o wolność kogoś takiego. Dowód oznacza, iż niczego innego poza tym, co dowiedzione, nie można przyjąć. Nie mogę uważać, że 2+2 nie równa się 4. Odrzucam wszystkie możliwości, w których 2+2 nie równa się 4. Zostaje mi tylko jedna. Nie ma już nad czym myśleć, nie mam o czym decydować, nic nie zależy ode mnie - choćbym się przekręcił, choćbym góry przeniósł, 2+2 nie przestanie być 4. I teraz wyobraźmy sobie człowieka, który cały swój światopogląd i całe swoje życie opiera tylko i wyłącznie na dowiedzionych stwierdzeniach. Przecież to oznacza, że przestaje nie tylko myśleć samodzielnie, ale myśleć w ogóle - liczą się tylko dowody, fakty, z którymi nie ma żadnej możliwości dyskutować, nie ma możliwości zaprzeczenia im, nie ma możliwości wyrażenia żadnego własnego zdania, bo nie ma czegoś takiego jak " własne zdanie " - zdanie albo jest " dowiedzione " ( a zatem nie jest już moje ), albo go nie ma, bo zostaje automatycznie odrzucone jako " niedowiedzione ".

Czy coś takiego jest możliwe ? Nie, nie jest - uniemożliwiałoby to normalne życie. I dlatego nie ma ani jednej osoby, która opierałaby światopogląd wyłącznie na tym, co dowiedzione. To mit.

No własnie. DLaczego więc żądacie by religia była udowadnialna na gruncie założeń marksizmu ? To taki sam absurd, jak oparcie ateizmu na teologii/

Oba podejścia są ideologiczne - dlatego że nie da się naukowo stwierdzić czy coś jest chorobą czy nie. To kwestia definicji.

Marku nie manipuluj tak słowami. Widać jak chcesz się przekonać, czy ręcznik leży w szufladzie to też musisz się do tego marksizmu uciekać...

Nie manipuluję, przeciwnie - przeciwstawiam się (prawdopodobnie nieświadomej) manipulacji.
Jakoś historykom nikt nie każe udowadniać przy pomocy narzędzi nauk przyrodniczych - lecz godzimy się na to że przeprowadza swoje twierdzenia za pomocą instrumentarium nauk historycznych.
Każda nauka ma swoje narzędzia - i żądanie ich pomieszania świadczy o brakach w epistemologii.

2 + 2 to jest 4. Uwazac mozesz jak chcesz - po prostu bedziesz sie mylil.



Istnieje niemal niewyczerpany zapas pytan, na ktore nie ma jak dotad odpowiedzi, wiec nie musisz sie obawiac o "wolnosc" umyslowa ateistow. Zastanawiac sie mozna, czemu nie, nawet budowac nasmielsze teorie. Przeciez dowody i fakty nie biora sie z powietrza (w przeciwienstwie do wiary). Wielu madrych ludzi lamie sobie glowy snujac tezy, a nastepnie projektuje eksperymenty, ktore moga je potwierdzic lub obalic.



Jak najbardziej mozna sie opierac tylko na tym co dowiedzione lub przynajmniej posiada solidne uzasadnienie na miare dzisiejszej wiedzy o swiecie. Wydaje mi sie, ze w tym wlasnie tkwi glowna roznica pomiedzy ludzmi, ktorzy musza wierzyc i tymi, ktorzy takiej potrzeby nie odczuwaja - sa w stanie zaakceptowac stan niewiedzy i szukac lub czekac na wiecej informacji.

Owszem, ale nie wtedy, gdy opieram światopogląd wyłącznie na udowodnionych faktach. Nie mogę uważać czegoś, co nie jest udowodnionym faktem.



Nie pisałem o ateistach, tylko odpowiadałem na stwierdzenie o opieraniu światopoglądu wyłącznie na tym, co dowiedzione. Jeżeli na coś nie ma odpowiedzi, to nie jest to dowiedzione, a zatem nie można tego, w takim światopoglądzie, twierdzić.



Bardzo dobrze, ale w takim razie ktoś, kto opiera się wyłącznie na tym, co dowiedzione, musi czekać, aż teoretycy dowiodą prawdziwości którejś z ich niedowiedzionych tez, i wtedy dopiero może ją przyjąć. Przecież w przypadku np. Boga jest to stała i niezmienna odpowiedź wielu ateistów - najpierw dajcie nam dowód na istnienie Boga, a potem pogadamy.



Być może, ja nie muszę wierzyć, i akceptuję stan niewiedzy bez problemu. Nie spotkałem zresztą człowieka, który twierdziłby, że wie wszystko, albo że nie zdaje sobie sprawy z własnej niewiedzy.

Gdyby tak było, nie odkrylibyśmy niczego nowego, a fizyka kwantowa nie istniałabyTo już lepiej. I dobrze się składa, gdyż wiara posiada solidne uzasadnienie w miarę dzisiejszej wiedzy o świecie.

Fizyka kwantowa jest swietnym przykladem budowania na istniejacej wiedzy. Nie bez powodu jej teorie sformulowano dopiero w XXw, a nie w II lub XV. Konieczne bylo najpierw stworzyc konieczne podwaliny wiedzy, aby do nich dojsc. Wiele w fizyce kwantowej zdaje sie przeczyc intuicji, ale jest eksperymentalnie potwierdzone i przez to akceptowane przez nauke.

Przeciez nie chodzi o to, ze nie mozna zastanawiac sie nad swiatem i rozwazac przeroznych, chocby absurdalnych pomyslow. Po prostu nie ma sensu brac takich mzonek za pewnik niezaleznie of tego kto, kiedy i gdzie je wypowiedzial. Zawsze warto dociekac o zrodlo wiedzy autora, tok rozumowania, argumenty.

To już lepiej. I dobrze się składa, gdyż wiara posiada solidne uzasadnienie w miarę dzisiejszej wiedzy o świecie.[/quote]

Wiara nie uzasadnia niczego. Wierzyc mozna w cokolwiek i nie ma zadnych obiektywnych srodkow by rozroznic to co sluszne, uzyteczne i dobre od bzdur, zabobonow itd...

To może od końca:
2)Wszystko można wytłumaczyć naukowo.
1) Więc kiedy już wszystko zostanie wytłumaczone , nauka przestanie istnieć bo i po co skoro nie będzie już potrzebna. Pytanie tylko co ze światopoglądem ?

Czym jest nauka?

To prawda, zgadzam się całkowicie.

Najprościej byłoby napisać że na takiej zasadzie można zanegować np. wiedzę o literaturze...
Ale nie napiszę. Wiara jest pod tym względem bliższa naukom przyrodniczym - po prostu się sprawdza.
Trochę jak fizyka kwantowa (tj. statystycznie), ale jednak.

Że niby ja żądam? Ani o założeniach marksizmu nie było mowy, ani o żądaniach nie było mowy. Więcej, nie domagam się nawet, aby religia była udowadnialna na gruncie nauk przyrodniczych, a po prostu stwierdzam, że nie jest.