NIe, chodzi mi o to, że jest jeden JA a inni to są tylko tak samo wyglądające kopie

Pełne, obiektywne i całościowe rozumienie interpretacji Everetta sprowadza się do tego, że od początku wszechświata, każdy byt o rozmiarach większych od rozmiaru Plancka, w każdym kwancie czasu generował tyle wszechświatów, ile miał stopni swobody.
Przyswajasz?

Sam akt liczenia zwiększa ilość wszechświatów, które powinniśmy w trakcie tegoż liczenia uwzględnić.

Celem nauki jest doprowadzenie do modelowalności rzeczywistości. Hipoteza Everetta skutecznie to uniemożliwia. Czyni wręcz rzeczywistość transcendentalną wobec wszelkich naszych prób jej zinterpretowania. Dlatego może być rozpatrywana wyłącznie w kategoriach żartu.

Lub, ewentualnie, wyznania wiary.

Czyli w którymś wszechświecie urodziłem się sto lat wcześniej, wyglądałem jak Hitler, nazywałem się Hitler, i doszedłem do władzy w 1933 roku? Na jakiej podstawie można by sądzić że to byłem ja?

Oczywiście to o tej krowie to pseudoproblem, ale już o kolorze to problem rzeczywisty. Bo skąd wiesz że inni ludzie na pewno widzą kolory jak Ty? A wyobraź sobie że pewien biolog przez całe życie nie widzi kolorów tylko odcienie szarości. Wie wszystko teoretycznie a nagle widzi kolor i nie wie czy to czerwony czy zielony. Stąd widać że wrażenie koloru należy do świata wrażeń w odróżnieniu od świata fizycznego. Np. kamera cyfrowa odczyta kolor, ale nie będzie miała wrażenia koloru.


Chyba na odwrót, bo zamiast zwykłej redukcji mamy klonowanie wszechświata, miliardy lat świetlnych od zdarzenia i to w zerowym czasie.


Nie mam (bo nie jest prawdziwa) ale Ty też nie masz dowodów przeciw. Tak samo z moją drugą teorią: otóż twierdzę że świat powstał dziś rano wraz z zawartością pamięci ludzi czy fotonami biegnącymi od gwiazd.
Udowodnij że tak nie jest? Podobnie twierdzą zwolennicy Berkeleya (Matrix) i stąd twierdzenia: udowodnij że solipsyzm jest fałszywy.


Nie jest pełnoprawną interpretacją. Pierwszą interpretacją była taka, że redukcję powoduje aparatura pomiarowa. Jest to zgodne z doświadczeniem, choć nie wyjaśnia co się dzieje, mamy dwie zupełnie inne fizyki - mikroświata i makroświata. Potem zaczęto głosić bzdury, że aparatura pomiarowa też wpada w splątanie a redukcję powoduje ..świadomość. Jest to niezgodne z doświadczeniem. Interpretację tę wyśmiał Schrodinger - "Kot Schrodingera", ktoś powiedział: czy Księżyc znajduje się tam gdzie się znajduje, bo patrzy na niego mysz? Niezgodność z doświadczeniem widać gdy w doświadczeniu ze szczelinami mamy kliszę na którą pada foton, w tym przypadku mamy redukcję, nawet gdy nikt nie zobaczy wyniku. Ważne że wynik jest. Natomiast interpretacja że świadomość powoduje redukcję jest popularna wśród fantastów, twierdząc że fizyka wspiera filozofię buddyjską.
Najbardziej rozsądne i zaawansowane prace nad problemem redukcji i dekoherencji prowadzi obecnie Wojciech Żurek.
Mimo wszystkich interpretacji, nadal pozostaje wielką tajemnicą kiedy i co powoduje redukcję i czym jest redukcja. Na przykład Penrose miał hipotezę że potrzebna jest kwantowa teoria grawitacji i redukcja następuje wtedy, gdy różnica energii między odnogami przekracza energię Plancka. Jednak to nie to, skoro udało się zrobić doświadczenie, gdzie prąd płynie w dwóch kierunkach na raz. A ostatnio nawet drgającą "kocią blaszkę" w niskich temperaturach. Więc to nie to. Według obecnych prac nad dekoherencją być może redukcja zależy od ilości stopni swobody i to od takich, które nie są znane poprzez doświadczenie. Gdy doświadczenie mierzy wszystkie stopnie swobody, jest splątanie, natomiast gdy ilość ich wzrasta do kwadrylionów - układ zachowuje się jakby była redukcja.
Natomiast interpretacja Everetta _nie_jest_ pełnoprawną interpretacją. Nie jest, ponieważ zamiast redukcji mamy utworzenie nowych wszechświatów, ale nie mówi kiedy te wszechświaty powstają: czy wtedy gdy w jednym wszechświecie jest aparatura pomiarowa czy wtedy gdy w jednym wszechświecie świadomość coś zauważy? Bo nie prawdą jest że każda alternatywa powoduje podział wszechświata. Podział wszechświata powoduje jedynie alternatywa makroskopowa, czyli dokładnie ta co powoduje redukcję, która nie wiadomo kiedy występuje. Gdyby każda, a nie tylko makroskopowa alternatywa powodowała podział wszechświata, to wówczas gdybyśmy mieli foton i dwie szczeliny, w każdym wszechświecie zaobserwowalibyśmy rozkład klasyczny bez interferencji.
Więc interpretacja Everetta nie jest samodzielna i wymaga innych interpretacji.

Dlaczego? Obaj zgadzamy się z tym, że Interpretacja Everetta zajmuje poczesne miejsce w sci-fi. Wówczas implikacja jest prawdziwa wtedy i tylko wtedy gdy prawdziwa jest koniunkcja

Osobliwość jest prawdopodobnie błędnym przewidywaniem OTW świadczącym o załamywaniu się tej teorii w zbyt ekstremalnych warunkach. Co innego cała czarna dziura.

Pamiętasz ścieżkę [Jn, Pt], ponieważ po prostu jesteś jedną z czterech kopii, która tą ścieżkę wybrała. Prościej już się nie da. Jeżeli taka odpowiedź jest dla Ciebie tylko semantycznym wykrętem, to nic na to nie poradzę.

Jeżeli potrafimy coś opisać "intuicjami naszych mózgów", to dlaczego mielibyśmy z takiej możliwości rezygnować?

Miałem na myśli rozwój fizyki, który jest związany z tematem tego wątku. Mam nadzieję, że nie zadałeś tych pytań tylko po to, żeby zrobić offtop o kognitywistyce.

Oczywiście, że doprowadzi. Będziemy mogli szukać zastosowań dla tej teorii.

Można np. pytać o stan kwantowy całego wszechświata (kwantowa kosmologia). Niektóre parametry fizyczne są fundamentalnymi stałymi i są takie same we wszystkich światach. Wartości innych parametrów mogły ustalić się dynamicznie w bardzo wczesnej historii wszechświata. To oznacza, że parametry te mogły przyjąć różne wartości w pierwszych rozgałęzieniach światów po wielkim wybuchu. W związku z tym można pytać, które parametry są naprawdę fundamentalne.

Poza tym Interpretacja Everetta w przeciwieństwie do np. interpretacji kopenhaskiej wyjaśnia dlaczego obserwator traci kontakt z częścią funkcji falowej zaobserwowanego (zmierzonego) obiektu kwantowego. Interpretacja kopenhaska tylko interpretuje tą utratę kontaktu jako zniknięcie tej części funkcji falowej, ale niczego przy tym nie wyjaśnia. Interpretacja Everetta wyjaśnia tą utratę kontaktu jako naturalny skutek splątania kwantowego pomiędzy obserwatorem, a obiektem. Splątanie kwantowe rozprzestrzenia się na kolejne obiekty poprzez zwykłe oddziaływania fizyczne i w ten sposób dochodzi do stopniowego rozprzestrzeniania się rozgałęzienia światów.

Na część pozostałych postów też zamierzam odpowiedzieć, tylko na razie mam zbyt mało czasu i nie nadążam

Dlaczego uważasz, że spojrzenie obiektywne zakłada brak świadomości?

Nie. Światy rozdzielają się stopniowo poprzez zwykłe oddziaływania fizyczne. W szczególności tempo tego rozdzielania nie przekracza ograniczeń związanych ze skończoną prędkością światła.

Światy nie oddziaływują ze sobą nawzajem (co wynika z ich wzajemnej ortogonalności w przestrzeni Hilberta oraz z unitarnej ewolucji czasowej w mechanice kwantowej). Teoretycznie dwa różne światy mogłyby się ze sobą połączyć, ale to skrajnie mało prawdopodobne (prawdopodobieństwo praktycznie zerowe), gdyż każda informacja pozwalająca te światy rozróżnić musiałaby zostać całkowicie wymazana.

Świadomość jest fenomenem subiektywnym. Fizyka opisuje tylko to co obiektywne, stąd nie opisuje świadomości, tak jakby jej nie było. Myśli się o Teorii Wszystkiego gdzie to "wszystko" to miały by być tylko połączone ze soba cztery oddziaływania, oczywiście świadomości w tym nie ma.


To zabiłeś ćwieka. Znaczy to że nasz wszechświat jest sklejony z wieloma wszechświatami i będzie przez miliardy lat. Z drugiej strony oddzielił sie w pewnym miejscu na miliardy innych.



To wytłumacz jak rozdzielają się światy na podstawie fotonu i dwóch szczelin

Zanim foton doleci do szczeliny już wszechświat się rozczepia na różne drogi?

Kwarki istnieją naprawdę. Wykonywano doświadczenia polegające na rozpraszaniu elektronów na protonach. Wyniki tych doświadczeń definitywnie potwierdziły istnienie kwarków wewnątrz protonów.

Wygląda na to, że zaczynasz się ze mną zgadzać Bzdury o których piszesz są powszechne w wielu interpretacjach mechaniki kwantowej. Interpretacja Everetta jest jedynym wyjątkiem:
Nie ma żadnej redukcji dokonywanej przez świadomość (czyli wspominanej już przeze mnie "redukcji funkcji falowej"), materia istnieje realnie, a umysł nie ma nad nią żadnej nadprzyrodzonej władzy.

Jeżeli chodzi o kota Schrodingera według Interpretacji Everetta, to rozgałęzienie światów ogranicza się do pojemnika, w którym zamknięty jest kot. Ważne jest to, że pojemnik musi być izolowany od otoczenia, żeby rozgałęzienie światów nie wydostało się z tego pojemnika (żeby żadne oddziaływania nie mogły do tego doprowadzić).

Zgoda




Czyli interepretacja Everetta zupełnia inna niż myśłałem. Nie tworzy się kosmosu z martwym i żywym kotem tylko w pudełku są dwa kosmosy a na zewnątrz trzeci? Chyba nie. Przed zamknięciem skrzynki niech mamy jeden kosmos, potem w skrznyce powstaje drugi, czyli w skrzynce jest jeden ten sam kosmos co na zewnątrz i drugi powstały. Czyli dla człowieka na zewnątrz kot jest w ustalonym stanie, z czym możemy się zgodzić, natomiast drugi kosmos jest mały ograniczony tylko do skrzynki, wtedy dla kota nie istnieje to co na zewnątrz?

Rozumiem. Ale dziwię się, że Ty się nie dziwisz, że jestem kopią akurat tą, a nie inną. Dla mnie to zdziwienie jest rzeczą dosyć naturalną i domaga się głębszego wytłumaczenia, szczególnie że dla pozostałych moich kopii winienem teraz wprowadzić teorię "świata stworzonego wczoraj", jak ją wyłożył Andy72.

A dlaczego miałbyś wyglądać jak Hitler? Twoja kopia wygląda tak jak Ty, chociaż nie wiem, może nosi brodę lub nie albo inną fryzurę. Może być tak że w innym wszechświecie historia potoczyła się innym torem i w ogóle nie doszło do wybuchu wojny.

A co to znaczy w ogóle "moja kopia" , nie czuję się szczególnie związany z moją kopią, czy to ktoś kto urodził się w innym wszechświecie dokładnie w tej sasmej sekundzie co ja?

A czym jest zjawisko déjà vu? Chyba każdy przyjamniej raz w życiu tego doświadczył. Nie potrafię odpowiedzieć na Twoje pytanie, to znaczy nie potrafię dać właściwej odpowiedzi, ponieważ jest to dla mnie coś co jest dość tajemnicze.

Nie musisz czuć się jakoś szczególnie związany ze swoją kopią, podobnie jak nie czułbyś się związany ze swoim bratem bliźniakiem który gdzieś by tam sobie żył w świecie, a Ty byś o tym nie wiedział.
Wyobraźmy sobie że mamy ciąg luster, stojące jedno za drugim i w tych lustrach odbija się Twoje życie, jakiś obraz z Twojego życia. Na przykład czytasz teraz ten post. W innym lustrze jest dokładnie to samo, osoba wyglądająca tak jak Ty, robi to samo co Ty, ale w innych lustrach być może idzie do kuchni aby zrobić kawę i ktoś w tym czasie puka do drzwi, więc odkłada czytanie na później, w innym lustrze możemy mieć inny scenariusz tego samego zdarzenia. Nie wiem czy tak może być w istocie. Ale świat może kryć wiele tajemnic których istnienia nawet byśmy nie przypuszczali.

Załóżmy że świat rozdzielił się w 1900 roku, kto będzie moim bliźnikiem?