Narodowy socjalizm jest racjonalny, faszyzm jest racjonalny, eugenika jest racjonalna, użycie Cyklonu-B było racjonalne (tani i skuteczny), krematoria oświęcimskie również były wynikiem racjonalnego podejścia do "problemu"...

Czysty racjonalizm to ślepa siła.

Ale sam problem nie był racjonalny.

To źle to rozumiesz Z dogmatami można się nie zgodzić, "najwyżej" nie będzie się już chrześcijaninem


To dalej jest dla mnie abstrakt, bo moja wiara mi takich rzeczy nie mówi Ale hipotetycznie załóżmy taką lub podobną sytuację. Kościół mówi, że prawda jest jedna. Zarówno wiara, jak i nauka dążą do poznania tej prawdy. Jeśli prawda jest jedna, to "wyniki" wiary i nauki nie mogą być sprzeczne. Jeśli są sprzeczne, to któraś z nich nie ma racji. Z pewnych obiektywnych przyczyn opowiadam się za nauką

Hmm?

Czyli racjonalne myślenie w tym wypadku wyklucza tę wiarę, chyba że przypadkiem wiara jest zgodna z tym co mówi nam rozum?


To oczywiście była sytuacja hipotetyczna, zapomniałem dodać.
Czyli racjonalnie myśląc odrzucasz wiarę?


Problemy, o których piszesz nie wynikały z racjonalizmu, tylko z nieracjonalnych doktryn, czy innych przekonań. Natomiast ich realizacja miała namiastki racjonalności, chociaż w innym znaczeniu.


Wiara jest przyjmowaniem bez dowodu, a więc nielogicznie, a logika jest częścią rozumu. Natomiast zakłada też poprzez dogmaty odrzucanie obserwacji sprzecznych z nią, wiec trudno mówić o niesprzeczności raczej.

Przypadkiem moja wiara nie jest sprzeczna z tym, co mówi rozum W zasadzie co to znaczy "mówi nam rozum"?


Racjonalnie myśląc nie odrzucam wiary. Jednak jeśli nauka wykaże coś sprzecznego z jakimś elementem mojej wiary, wtedy trzeba ten element w pokorze zrewidować


W tym jednym zdaniu popełniłeś błąd logiczny - przyjmowanie bez dowodu nie musi być nielogiczne


Nie wiem o jakiej wierze mówisz, ale na pewno nie jest to wiara chrześcijańska

To zależy jak rozumiesz dowód.

Jeśli ma on się opierać o nauki przyrodnicze, to faktycznie jest to przyjmowanie bez dowodu. Ale to jedynie znaczy, że religia nie jest racjonalistyczna.

Jednak poza naukami przyrodniczymi mamy na przykład filozofię czy chociażby subiektywne przeżycia. To są przesłanki którym raczej nie możesz zarzucić niezgodności z rozumiem.



Nie zauważyłem. Który dogmat jest sprzeczny z obserwacjami?

Idee i pomysły, które wylęgły się w nieracjonalnej psychice Hitlera zostały ślicznie i racjonalnie uzasadnione. Tu objawia się pułapka racjonalizmu. Jest on ślepy i nieskończenie relatywny...

Jestem wariatem i mam psychozę - uważam, że koty to czyste zło. Mam na tyle zdrowego rozsądku aby nie wydać się ze swoimi urojeniami, tylko używam racjonalizmu - koty roznoszą choroby, pasożyty, białko z ich skóry jest jednym z najsilniejszych alergenów znanych w przyrodzie i takie tam... Wszystko jest racjonalnie i logicznie - rozpoczynam akcję o nazwie "ostateczne rozwiązanie kociej kwestii" i w imię dobra naszych dzieci, zagrożonych alergiami, chorobami i zakażeniami wywołanych brudnymi kocimi pazurami, rozpoczynam eksterminację kotów. Wzburzonych "miękkosercych" należy przygwoździć racjonalnymi dowodami - przecież na wolności praktycznie nie da się znaleźć zdrowych zwierząt, wszystkie "coś" mają, roznoszą i na pewno coś z tego może być zagrożeniem dla człowieka. "Miękkosercowi" nie mają przecież racjonalnych powodów za sentymentem do kotów... Racjonalizm tryumfuje

Racjonalizm jest nieprzydatny jako droga życia. Nic nie da się udowodnić racjonalnie "do końca" - wszystko da się racjonalnie podważyć. Ot, takie intelektualne ganianie za własnym ogonem, dla samej przyjemności bycia racjonalnym

[quote="filippiarz"
Hmm?[/quote]
Teorie rasowe na podstawie których uznano żydów za problem miały więcej wspólnego z religią niż racjonalnym myśleniem.Naziści wierzyli, że są rasy aryjskiej a nawet, że pochodzą z Atlantydy to ma być racjonalne ?

Hitler był dobrym politykiem i populistą, odwoływał się do dosyć niskich instynktów, rósł na niewiedzy rozmówców karmionych propagandą. Racjonalizm jest relatywny względem każdej jednostki, to zrozumiałe, ale bazuje na otwartości opinii i hipotez, teorii. Poznając argumenty przemawiające za teorią Hitlera, racjonalista może dosyć łatwo dojść do ich sprzeczności, czy irracjonalności. Odrzuca on całkowitą słuszność dogmatów i autorytetów, przez co jest bardziej odporny na propagandę.

Jeżeli natomiast jesteś wariatem i masz psychozę, to racjonalnym rozwiązaniem byłaby wizyta u psychologa/psychiatry, a nie tworzenie ideologii, jednak chory mentalnie człowiek pozbawiony jest racjonalnego postrzegania świata, w tym swojej choroby.


To jest subiektywna kwestia, pozwala jednak spojrzeć na siebie i rzeczywistość z trochę innej perspektywy, nie ogranicza też umysłu w żadną stronę.


Jako oparte o logikę wyjaśnienie zjawiska.


Hmm, ciekawe pytanie, dla mnie wiele różnych dogmatów jest sprzecznych z moimi obserwacjami, jednak osoba przyjmująca te dogmaty automatycznie odrzuca zazwyczaj wszelkie sprzeczności z nimi.

Skoro uważasz że jest ich wiele, to powiedz, które dokładnie masz na myśli

Nie chodzi mi o konkretne dogmaty, bo to nie ma znaczenia, z moimi obserwacjami nie jest zgodnych wiele różnych dogmatów z różnych religii, taki był sens tej wypowiedzi, po prostu nie przyjmuję czegoś jako dogmat.
Natomiast chodzi mi o to, że przyjmując ramy pewnej religii decydujesz się nie widzieć sprzeczności w jej dogmatach, a to jest jak dla mnie pewne ograniczanie światopoglądu.

Dogmaty w religii chrześcijańskiej są dosyć dobrze i całkowicie logicznie udowodnione
W fizyce może co prawda nie ma dogmatów, ale przyjmuję się bez żadnego dowodu różne wielkości tylko dlatego, żeby teoria się nie rozsypała
Pytanie - co z tych 2 powyższych jest racjonalne? Bo tak, jak Ty rozumiesz dogmat, to fizyka jest bardziej dogmatyczna niż religia. W dodatku Twoje rozumienie dogmatu jest całkowicie niezgodne z tym, jak pojęcie dogmat rozumie, głosi i używa Kościół

Mogą być sprzeczne z twoimi obserwacjami, jeśli nie są sprzeczne z prawami fizyki. Dogmaty chrześcijaństwa dotyczą sfery, w której fizyka się nie wypowiada, więc nie są z nią sprzeczne.

Grupy teologów pracują nad takim sformułowaniem dogmatów, aby nie były one ze sobą sprzeczne. Jeżeli znajdziesz jakąś sprzeczność, daj im znać.

W historii zdarzało się, że hierarchwie religii głosili poglądy sprzeczne z prawami fizyki (np. ptolemejski model układu słonecznego), różni ludzie mogli wygłaszać poglądy sprzeczne ze sobą, a jak ktoś nie uważał, mógł wygłosić dwa sprzeczne poglądy. Pogląd to jednak nie dogmat - dogmaty (przynajmniej chrześcijaństwa) są niesprzeczne z prawami fizyki czy ze sobą. Oczywiście, jeśli ktoś je źle zrozumie, i tak może dojść do sprzeczności - nie wynika to wtedy jednak ze sprzeczności w dogmatach, ale z błędu w rozumowaniu.

Wyjaśnianie zjawisk w obrębie teizmu jest jak najbardziej logiczne. Pytanie brzmi tylko, czy przesłanki są prawdziwe. Według mnie są prawdopodobne. A jeśli istnieje niezerowe prawdopodobieństwo ich prawdziwości to wiara ma sens.



Skoro nie wiem o jakie dogmaty chodzi to nie wiem co w sumie mam odpowiedzieć. Ja tam nic nie znalazłem sprzecznego z moimi obserwacjami. Jakbyś się odniósł do czegoś konkretnego to możemy pogadać.