A punkt osobliwy to nie był wtedy brzeg wszechświata?

Mówiąc 'brzeg wszechświata' myśli się zwykle o brzegu przestrzeni (i ja w takim sensie używam tego pojęcia. Punkt osobliwy jest brzegiem czasu.

Totalna bzdura. Wszechświat nie ma ani brzegów ani środka - nie jest więc ograniczony. Nauka nie twierdzi, czy wszechświat miał początek - jeśli tak, to był to też początek czasu i przestrzeni. Nasz wiedza ogranicza sie do okresu 15 mld lat - reszta to spekulacja - łącznie z bogami, krasnoludkami i zawijającym świstakiem w centrali.

Ograniczoność (posiadanie granicy) to nie to samo, co skończoność (skończona objętość). Powłoka balonika (sfera) jest takim przykładem: można po niej chodzić wszędzie nie napotykając brzegów, ale jednocześnie ma skończoną powierzchnię.

Nauka nie udowodniła tych twierdzeń ,więc nie można powiedzieć , że ma brzegi czy też nie ma .Póki co pozostaje to w kwesti pobożnych życzeń , hipotez i domysłów , jednym słowem WIARY ... wiary Ateisty.

Nie Sewerynie.
My nie mówimy, że "tak to się właśnie stało,a reszta się myli".
Nie wiemy co było na początku i nie wierzymy w żadną z hipotez, a jedynie przemyśleliśmy część z nich i wykluczyliśmy.

Inny_punkt_widzenia napisał:



Acha ten nieszczęsny BALONIK po co ja go wymysliłem ,namąciłem ci tylko w głowie, a przeciez chciałem przez niego wskazać zupełnie cos innego .Mówiąc o baloniku który rosnie i może sie kurczyc chciałem nakreslić obraz wszechswiata ,lecz musze powtuzyc ,że wszechświat nie jest własnie takim balonikiem który sie w naszej przestrzeni rozciaga ,bo taki balonik ma własnie gumowe GRANICEi mówiłem o tym wczesniej ,że takie wyobrażenie wszechświata czy to trójwymiarowe czy dwówymiarowe jest po prostu smieszne .Pepe jeszcze raz powtuże choc może i tak sie bez sensu trudze ,że wszechświat nie ma granic które ma balonik ,nie ma krawędzi które może mieć balonik i dlatego jest nieskończony .Ale jednoczesnie co jest bardzo wazne aby zrozumiec budowe czy strukture wszechświata ,jest zamkniety w sobie Oznacza to ŻE NIE MA PRZESTRZENI ANI CZASU POZA WSZECHSWIATEM BO NIC TAKIEGO NIE ISTNIEJE .

Zadziwiajace jest to dlaczego nikt nie odpowiedział mi na to kontrowrsyjne spostrzeżenie ?Do naświetlenia sprawy odsyłam do pierwszego postu autora tego tematu i mojej odpowiedzi Atei.

To porównanie jest od dawna stosowane w nauce - szczerze wątpię, abyś wpadł na takie porównanie nie słysząc o nim wcześniej.

[quote="Inny_punkt_widzenia]wszechświat nie jest własnie takim balonikiem który sie w naszej przestrzeni rozciaga ,bo taki balonik ma własnie gumowe GRANICE[/quote]

Analogię do balonika można jednak stosować, zapominając o przestrzeni dookoła; spróbuję to trochę rozwinąć:

Załóżmy, że jesteśmy na powierzchni balonika (który jest idealną sferą, pomijamy ustnik) - to ona jest analogiem wszechświata. W którym kierunku należy iść aby dojść do brzegu? Niby już jesteśmy na brzegu. Ale co świadczy o tym, że jesteśmy na brzegu? Że istnieje kierunek, w którym idąc znajdziemy się poza balonikiem. Jest tak jednak tylko dlatego, że nasz balonik jest zanurzony w otaczającej go 3-wymiarowej przestrzeni. W przypadku wszechświata, NIE MA otaczającej go większej przestrzeni (bo też zostałaby zaliczona do wszechświata, jako kolejny wymiar). NIE MA kierunku, w, którym moglibyśmy wyjść ze wszechświata. NIE MA brzegu wszechświata. To tak jak by istniała tylko powłoka balonika, ale nie istniało powietrze (i przestrzeń) ani wewnątrz, ani na zewnątrz balonika. Sama powłoka wciąż ma skończone rozmiary (pole powierzchni) i może się rozciągać - jak przestrzeń we wszechświecie (Z dokładnością do tego, że nie mamy dowodów na skończoność wszechświata - jest to tylko pewna możliwość).

Świat potrzebuje Boga, bo jest najwyższą wartością, której wszyscy choćby podświadomie pragniemy i nie możemy bez niej żyć...

mów za siebie.

Nie uważasz, że świat jest niczym bez miłości?
Przecież to miłość jest Bogiem

Zatem bóg to stan naszego umysłu .

No ba , pewnie, że TEŻ. W końcu go jakoś doświadczam, nie?
- umysłem...

Bóg jest m.in. stwórcą czasu (czas jest jednym z wymiarów universum), więc Bóg będąc poza czasem nie ma początku.