Czyli twoim zdaniem Bóg nadzoruje każdy plemnik i rozkazuje mu "Dzisiaj jest niedziela, więc plemnik 145673 zapłodni komórkę jajową"? Dodam, że codziennie na ziemi nie rodzi się jedno dziecko...

Czyżbym widział wiarę w urojoną "celowość" świata?

Wierzący niestety nie mogą się pogodziś z jednym faktem. Kilka milardów lat temu (z tym że Ziemia istnieje tyle czasu, co jest naukowym faktem, też niektórzy wierzący nie mogą się pogodzić) zaistniały na Ziemi warunki, z którymi zbiegły się pewne fizyczne i chemiczne reakcje. Bardzo możliwe, że były to warunki - bądź reakcje - bądź zbieg reakcji w warunkach - jedyne w swoim rodzaju, albo po prostu takie, których prawdopodobieństwo zajścia można szacować na jeden do wielu miliardów, albo i setek miliardów, albo i bilionów. Ten zbieg jednego z drugim był dziełem przypadku i o tym właśnie mówił Dawkins. Natomiast ewolucja i dalszy rozwój życia już NIE JEST dziełem przypadku, mimo tego co wielu ludzi nadal sądzi.

Teraz wyobraź sobie, że szansa na wygranie w totka wynosi 1:14.000.000, a szansa na powstanie życia, jest miliony i miliardy razy mniejsza. W pewnym stopniu możemy to wręcz nazwać cudem, tyle że tu naprawdę nie potrzeba wpływu żadnej siły wyższej. To się po prostu stało, bardzo możliwe że Ziemia to jedyna planeta we wszechświecie, na której zaistniały warunki konieczne do powstania życia. Można to nazwać cudem, ale cudem natury, a nie kosmicznego tatusia mieszkającego sobie w niebie. [/list][/list]

A w totka grają i wygrywają...

O tym właśnie mówię, to że każdy z nas istnieje jest o wiele mniej prawdopodobne niż wygrana w totolotka. Czemu więc każdy z nas codziennie nie wygrywa w totolotka skoro jest to o wiele bardziej prawdopodobne.

Wiesz czym jest prawdopodobieństwo? Np. prawdopodobieństwo urodzenia syna wynosi 50 %. Ale z 10 dzieci wszystkie mogą być córkami...

Prawdopodobieństwo zaistnienia życia jest 0,0000001 Czyli wszystko wskazuje, że nie powinno powstać, a jednak powstało. Od kiedy mniejsze prawdopodobieństwo ma wiekszą szansę bytu?

Dlaczego się zdarza, że rodice którzy mają dwoje dzieci mają syna i syna, lud córkę i córkę? Prawdopodobieństwo wynosi 50%!

Prawdpopdobieństwo 50% oznacza, że będzie lub nie bedzie,pół na pół.
Ale już prawdopodobieństwo 0,000000001% oznacza miliard razy nie bedzie , a tylko raz będzie . Na co stawiasz?

Nie to że "każdy z nas istnieje" tylko to że istnieje "życie" jako takie. A ono powstało tylko raz, miliardy lat temu, podczas gdy losowania totolotka odbywają się kilka razy w tygodniu. I niektórzy wygrywają.

Prawdopodobieństwo 50% oznacza, że coś może się zdarzyć. Możę ale nie musi. I to samo oznacza prawdopodobieństo 0.000000000001 i 99%.

Prawdopodobieństwo gruźlicy wynosi ok. 20%. Więc co piąta osoba jest chora. Policz wokól siebie 5 osób, i zastanów się czy jest chora...

Imponujące.
Czegokolwiek by o tej książce nie powiedzieć- Dawkins jest artystą.
Wydaje się nieprawdopodobne, by człowiek zabił swoje najgłębsze pragnienia- by z pasją płomienną zadeptał ostatnią, nieśmiałą iskrę Nadziei. A jednak.
Myślę, że nie trzeba tutaj rozważać wpływu psychologii- autor ma na myśli sytuację, w której w istocie wykluczono by wszelki wpływ otoczenia- o zjawisko niewytłumaczalne. Jego przesłanie: prawdziwy antyteista będzie poszukiwał najbardziej nieprawdopodobnych hipotez w celu zabicia nadziei.
Mimo ignorancji w filozofii, matematyce i fizyce, Dawkins nie jest chyba tylko naiwnym scjentystą.

Inna rzecz, że w Polsce wymienioną jego publikację czytają tylko księża... (a propos pytanie do lepiej zorientowanych- czy przeczytać tę książkę z ciekawości i w celu zabezpieczenia wiary (szczepionka)- jest grzechem?).

Interesujące niektóre jego koncepcje, jak hipoteza "genu samolubnego".

Ciekawi mnie psychika tego człowieka. Jak doszedł do takiego stanu? Nie jest to przecież zwykły ateizm poszukujący, racjonalizujący, czy po prostu rodząca się z zawodu wrogość.
Ilu ateistów tak naprawdę nie chce, ilu nie pragnie Nadziei?

Tutaj nie chodzi o pozbawienie samego siebie nadziei, tylko na samodzielnym wyborze czym ta nadzieja ma być.

Chodzi o nadzieję np. na nieśmiertelność
albo raczej o chrześcijańską nadzieję zbawienia
wybór: moja nadzieja w nauce, nie musi wykluczać nadziei na Coś poza tym.
Dawkins jest tym z tonących, który nie chwyta się czegokolwiek bądź- który nie chwyta się niczego.
Aby zaprzeczyć z całej siły Bogu. Choćby nawet On objawił się bez wątpienia, ów poszuka czegokolwiek, byle nie uwierzyć. To jest antynadzieja, nie li tylko nadzieja gdzie indziej.

Dawkins nie tonie. Dawkins po prostu miażdży religie, wytykając jej nonsensy, całkowitą sprzeczność z nauką i historią i społeczną szkodliwość.



Poszuka naukowego wyjaśnienia na to, co wierzący uznali za wpływ Boga, nie umiejąc tego wyjaśnić inaczej.