Johnny99 !




Rozumiem , że chciał byś tak to widzieć - że nieistnienie boga jest takim samym założeniem jak jego istnienie .
Prawda jest jednak taka , że istnieją logiczne konieczności , oraz empiryczne dowody że go niema .



Ależ ja traktuje cię jak równorzędną istotę ludzką posiadającą potęcjał intelektualny umozliwiający Ci dyskusje ze mną .
Poprostu gdy czytam jednak twoje wypowiedzi w stylu : " ... wewnętrznej i PEŁNEJ ( a nie tylko intelektualnej, jak w przypadku wiedzy ) odpowiedzialności za siebie i społeczność. " , to zaczynam powątpiewać .

Jak sobie wyobrażasz odpowiedzialność stojącą w opozycji do intelektu ?

Pełnia wynikająca z dodania do intelektu wewnętrznych przekonań [ chciejstwa ] to nie odpowiedzialność tylko brak konsekwencji w myśleniu czyniący takie myślenie wadliwym .
Bezmyślność [ czy myślenie wadliwe ] to nie odpowiedzialność .



Istnieje absolutna prawda .
Istnieje też zarówno u mnie jak i u ciebie potęcjał intelektualny pozwalający ją zrozumieć/odkryć . Istnieje też wiedza wymuszająca jej odkrycie .
Wystarczy nie "zamykać oczu " .

Nie jest to " uprzednie założenie " tylko jest to logiczne rozumowanie oparte na obiektywnie powtarzalnych obserwacjacjach .



Cud to nie wyjątek od regóły .
Wyjątek od regóły to najzyklejsze "pod słońcem zdarzenie " .
Np z regóły człowiek ma poniżej 2 m wzrostu - jednak istnieją przypadki z tej regóły się wyłamujące . Niema jednak w tym nic nadzwyczajnego .

Cud to zdarzenie nie podyktowane LOGIKĄ rzeczywistości - sprzeczne z prawami przyrody .

Akceptacja sprzeczności ma [ na mocy prawa Dunsa Szkota ] decydujące znaczenie dla zdolności wartościowania sądów za pomocą logiki .

Prawo dunsa szkota stwierdza : Ze sprzecznoiści można wnioskować wszystko - zatem powołując się na sprzeczność [ cud ] można dowodzić logicznej poprawności KAŻDEGO rozumowania . To czyni logikę nieprzydatną do czegokolwiek .



Bzdura !
Nauka opiera się na LOGICE nie tolerującej cudu .
Logiczna spójność to podstawowy wymóg nauki .

Samo przekonanie o logiczności otaczającej nas rzeczywistości [ stanowiące fundament nauki uzasadniający posługiwanie się logiką ] , oznacza że zakłada się z góry że niema niczego wykraczającego poza logikę .



No tak - to kwestia gustu .
Jedni uznają za wartosćiowe to co jest skuteczne , a ninni to co bardziej im się podoba .
I to jest właśnie podstawowa róznica między wierzącymi i niewierzącymi .



A masz jakąś inną propozycje ?



A to niby dlaczego ?
Wystarczy najzwyklejsza odpowiedzialność rodziców rozumiejących , że spłodzenie tuzina dzieci których nie będą w stanie nawet wykarmić , o wykształceniu nie wspominając nawet , jest niewłaściwe - bo produkują patologie społeczną a nie wartościowych obywateli .
Co ś takiego właśnie szię dzieje w państwach rozwiniętych .
Rodzice rozumiejący co się wokół nich dzieje niechcą "produkować " potomstwa które będzie musiało kraść i zabijać by przeżyć . Wolą mieć mniejszą liczbę dzieci której są w stanie zapewnić opiekę dającą nadzieje na znalezienie sobie przez ich dzieci miejsca w społeczeństwie .



Oczywiście można dokonać regresu własnego istnienia/myślenia przyjmując jego immanentność - czyli odwołać się do solipsyzmu .
Tylko poco pogrążać się w solipsystycznym bezsensie ?

Gdybyś tak postąpił to nie rozmawiał byś teraz ze mną tylko kontemplował własne urojenia jako absolutnie autystyczna solipsystyczna "świadomość " .

Ja nie uważam solipsystycznej immanencji za zdrową .
Instynkt samozachowawczy nie pozwala mi dokonać regresu mojej osobowości do postaci solipsystycznej .
Bezsensem jest właśnie zgoda na imanentny bezsens .
To właśnie istnienie otaczającej nas rzeczywistości którą doznajemy czyni nas tym czym jesteśmy .




Było by to prawdą pod warunkiem , że jednostka była by nierzeczywista [ czyli nieistniejąca ] .
Rzeczywistość to z definicji wszysko co istnieje .
Jeśli więc istnieje jednostka musi ona być składową rzeczywistości .



U normalnych ludzi .
Opiera się na obiektywnej i powtarzalnej wiedzy - czyli wiedzy naukowej .

Etyka jest częscią filozofii . Filozofie zaś mozńa uprawiać jako naukę - a wtedy etyka musi opierać się na wiedzy naukowej , lub też można uprawiać filozofie jako " pieprzenie " bez ładu i skłądu [ albo w oparciu o swoje nieuzasadnione chciejstwo ] - czyli jako bajkopisarstwo .

Pozdrawiam .

[b]Nie jest prawdą, że wszystko można zweryfikować.[b] Nawet nie wychodząc poza świat matematyki można wykazać istnienie zdań nierozstrzygalnych (twierdzenie Gödla). Według mnie, istnienie Boga (w ogólności) jest takim właśnie przypadkiem. Da się zaprzeczać pewnym wyobrażeniom o Bogu, ale jeżeli dane wyobrażenie w wielu przypadkach się stosuje, to wykazanie przypadków, gdzie stosować się go nie da jest podobne do określenia granic stosowalności jakiejś teorii fizycznej. Każda teoria fizyczna ma swoje ograniczenia, ale ani nie świadczy to o jej bezużyteczności, ani o nieistnieniu świata fizycznego.


Chyba nie masz dużo styczności z normalnymi ludźmi. U większości normalnych ludzi etyka opiera się na wpojonych przekonaniach i subiektywnych odczuciach. Nie każdy normalny człowiek jest na tyle filozofem, by móc (lub chcieć) dogłębnie przeanalizować systemy etyczne.

I to jest normalne, że człowiek często polega na odczuciach. Intelekt może jest przydatny, ale to kosztowna rzecz. Nie zawsze warto go rozwijać. Gdyby tak nie było, selekcja naturalna już dawno wyeliminowałaby wszystkie proste stworzenia o znikomej inteligencji.

Skoro nie jest to możliwe, to jakbyś się zgadzał, że w ogóle go nie ma. Sfera transcendentalna nie istnieje. I tyle.

Zresztą, nauka nie bada istnienia Latającego Potwora Spaghetti, to i pewnie nie będzie badała istnienia Boga, bo powaga jednych i drugich badań byłaby mniej więcej taka sama. Jak i np. wyprawa do amazońskiej dżungli mająca odnaleźć wioskę Smerfów.

Ateistatami zazwyczaj zostają osoby które:
1. Zgorszyły się postepowaniem kościołów i ich duchowieństwa do którego nalezeli (odejście przez ludzi)
2. Nie rozumią jak można pogodzić dziejące się zło z koncepcją Boga-Miłości (odejście przez doktryne)
3. Przyjęli naukowe przekonanie że religia jest tylko wytworem kultury człowieka i tak naprawdę służy do utrzymania porządku społecznego a niekiedy manipulacji ludźmi (odejście przez naukę)
Człowiek może oczywiście zostać ateistą pod wpływem dwóch lub wszystkich trzech czynników oddziałujących w różnym stopniu na jednostkę.
Czy ateiste można nawrócić?
Jeśli stał się ateistą z dwóch pierwszych powodów to raczej tak. Jeśli z trzeciego to raczej ciężko by było

Nie widziałem jeszcze nikogo kto straciłby wiarę przez kontakt z dziełami Marksa lub Engelsa, widziałem za to wielu, którzy ją stracili przez kontakt z księżmi.
ksiądz Józef Tischner




Pół biedy dziejące się zło na świecie. Gorzej ze złem opisanym w samej Biblii, popełnianym w imię Boga, który rzekomo miał natchnąć jej autorów. Biblia sama udowadnia, że koncepcja Boga-Miłości jest co najmniej błędna.

A ja zostałem ateistą, bo duszki i magia to bajeczki dla dzieci. Niezależnie jak wielkie duszki i jaka magia. A Bóg to taki właśnie wielki duszek. Taktujemy go bardziej poważnie od innych duszków, tylko dlatego że jakimś nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności, na wierze w jego istnienie budowała się kultura.

Poza tym jak dla mnie bzdurą jest w ogóle istnienie jakiejkolwiek transcendentalnej, niepoznawalnej, niematerialnej rzeczywistości.

Ludzki umysł to pole bitwy pomiędzy wyobraźnią, a rozumem. Religia to koń trojański wyobraźni, wymierzony przeciwko rozumowi.

[/b][/i]

Wierzysz że powstałeś sam z niczego, więc magia nie powinna Ci być obca. Jak chcesz się wypowiadać o czymkolwiek? skoro nie wiesz nawet sam, skąd pochodzisz (jako materia) . Jesteś ateistą bo Twój umysł nie potrafi wybiec dalej, niż poza czubek własnego nosa.

A ty oczywiście znów stawiasz świat na głowie. Twierdzenie, że ateista wierzy, że powstał z niczego, to zwyczajna ignorancja. To ty mój drogi Sewerynie, twierdzisz że Bóg cię stworzył z niczego. Ja natomiast jestem wynikiem trwającego miliardy lat toku ewolucji, który zaczął się wraz z powstaniem pierwszej formy życia, która powstała dzięki pewnym reakcjom chemicznym i fizycznym, w warunkach, jakie obecnie już prawdopodobnie nie istnieją.

Mówiąc: sam z niczego, miałem na myśli materię z której zbudowany jest człowiek, a o której pochodzeniu ateista nie wie nic. Tym samym, tak na prawdę nie wie kim jest. A jeśli sam nie wie kim jest ,to jak chce wyrokować o wszechświecie lub czymkolwiek?

Materia? A skąd wiesz, że ona nie istnieje tak po prostu? Kolejny przykład katolickiej logiki: Bóg może istnieć wiecznie, materia nie.

Nie masz pojęcia, z czego zbudowany jest Bóg i o jego pochodzeniu nie wiesz absolutnie nic.

Bo nic co materialne nie powstaje ot tak po prostu , nauka nie zna takich przypadków , a ja wierzę nie tylko w Boga, ale i w naukę.

Nie mam pojęcia z czego zbudowany jest Bóg, ale wiem przynajmniej kim jestem .

Nie masz pojęcia, kim jesteś. stworzył, zatem nie wiesz też kim ty sam jesteś. Dokładnie to samo.

Wierzę, że pochodzimy od Boga czyli jesteśmy dziećmi Bożymi , natomiast Ty nie wiesz kim jesteś , więc to nie to samo.

Ale nie wiesz skąd się wziął Bóg, więc tajemnica nadal jest nierozwiązana.

Nie wiem czy wiesz, ale człowieka nie okraśla się mianem wszechwiedzący. Wielu rzeczy nie wiemy, zarówno ja, jak i Ty. Dlatego pozostaje nam wiara.

Skąd się wziął Bóg? Już wam mówie z kąd. Ano powstałem z nicości coś mnie poprostu stworzyło coś co było przede mną już. Dziekuję...