Przypominam, że na niektóre moje posty odpowiadał Pan po dwóch tygodniach, ale czy to znaczy że Pan tak długo się zastanawiał? W przeciwieństwie do niektórych nie jestem fanatykiem i mam jeszcze inne zajęcia .

Poza tym nie jest to obejście tylko stwierdzenie faktu . Wypowiedź zupełnie nic nie wnosi w zagadnieniu w ilu rzutach jest możliwe samoistne powstanie życia . Nie udziela odpowiedzi czy jest możliwe, nie wymagam odpowiedzi na pytanie jak jest możliwe, mówi jedynie , że nic na razie nie przeczy temu aby dotarcie do prawdy było możliwe przy użyciu naukowych metod wnioskowania.

Niech Pan powie co przeczy temu aby dotarcie do prawdy przy użyciu nienaukowych metod wnioskowania było niemożliwe?

Ubieranie zdań w naukowe stwierdzenia nie zwiększa ich rangi ale często zastępuje brak treści.

Może dlatego, że założenie skokowości jest tu błędne. Nie brał Pan pod uwagę tego, że efekty ewolucyjne (każdego rodzaju) są zjawiskami ciągłymi a nie grubo kwantowanymi? To pytanie jest zbliżone sensem do pytania: "W ilu rzutach powstaje skrzydło?" - należy najpierw określić:
1. Co traktujemy jako punkt wyjścia?
2. Co potraktujemy jako efekt końcowy?
3. U jakiego gatunku prowadzimy analizy (różnego rodzaju ptaki, nietoperze, owady itp)?
4. Czy funkcja latania jest kryterium niezbędnym?

A'propos punktu czwartego: jest to dość istotna część składowa analizy, gdyż ewolucja lubi zmieniać funkcje organów. Przykładem jest rybi pęcherz, który w toku ewolucji zmienił funkcję z systemu regulującego wyporność na system dostarczania tlenu (płuca). Przy okazji tych zmian dotychczasowy system dostarczania tlenu (skrzela) "przekwalifikował się" na system odbioru dźwięku (organ słuchu).

Podobnie jest z kwestią "samoistnego powstania życia":
1. Od czego startujemy - czy początkiem będzie synteza tlenu i węgla podczas eksplozji supernowej, pojawianie się prostych węglowodorów czy chemiczna synteza kwasów tłuszczowych (to niby chemia organiczna, ale takie cząsteczki powstają często w warunkach "pozaorganicznych").
2. Jaki rodzaj cząstki/komórki potraktujemy jako efekt końcowy - jeśli taki, jakie znamy obecnie, to "kroków" było mnóstwo - cały proces rozciągał się na ponad miliard lat! Jeśli natomiast zadowoli nas jakaś forma rybozy, to to jeszcze nie jest życie w naszym pojęciu.
3. Musimy zdecydować się, czy analizujemy wszystkie rodzaje komórek, czy np. wystarczą nam protobakterie lub jej części - np. składowe chloroplastów pojawiły się najpierw jako niezależne i samodzielne "organizmy", choć jeszcze nie było to życie w naszym rozumieniu tego słowa. Ale jako "skok" na drodze do komórki jest to już jakiś postęp.
4. Musimy zdecydować, czy elementy wyglądające na proste chemicznie odrzucimy, czy potraktujemy również jako "żywe", analogicznie, czy elementy skomplikowane chemicznie potraktujemy jako "niemożliwe do działania bez funkcji życia", cokolwiek oznaczałoby sformułowanie "funkcje organizmu żywego".

Jak widać problem jest tak złożony, że można na nim zrobić kilka habilitacji (jeśli nie kilkanaście!), a Pan życzy sobie odpowiedzi w formie: "2 kroki" albo "54 kroki". Proszę Pana, tu w chodzi w grę odpowiedź: "kilkadziesiąt miliardów kroków" (lub zbliżona).

Proszę wyłuszczyć tu i teraz owe enigmatyczne "nienaukowe metody wnioskowania". Bardzo chętne zapoznam się z takimi metodami.

Zgadzam się z tym. Mistrzem takiego "ubierania wypowiedzi" jest dr inż. Andrzej Gdula.

Sebastian chyba nie wie że badania dot. chromosomów szympansa i człowieka przedstawiają ciekawe wnioski.
Na YouTubie jest filmik ken miller o ewolucji czlowieka chromosom 2. Polecam i twierdzę: KREACJONIZM ŚCIĘTY!!!


mcfunthomas