Dobrze, odpowiem jeszcze na to:



Te pytania są oparte na założeniu: " Sens jest bez sensu ". Nie mam pojęcia, co to może mieć wspólnego z Twoją Świętą Logiką. Równie dobrze ja mógłbym krytykować naukę, ateizm itd. na podstawie twierdzeń np. " koło nie jest kołem ", " kwadrat jest trójkątem " itd.

To może powiesz mi jak definiujesz sens, jako życie wieczne?

To chyba moje wypowiedzi sensu nie mają, bo nie ma w nich życia wiecznego

Odpowiedz na pytania, chociaż raz, zamiast jechać po formie/wypowiedzi/użytych słowach/moim sposobie rozumienia

Po prostu odpowiedz, tak jak się odpowiada w dyskusji, podważ argumenty, daj przykłady, że są złe, zaproponuj kontrargumenty, uzasadnij je

Do nauki należy zajmowanie się WSZYSTKIM, Johnny99. Calusieńkim światem we wszystkich jego przejawach! I robi to z zamiłowaniem.

Twoi guru wbijają wam do głów jakiś rozdział świata na naukowy i religijny stawiając w dodatku ten drugi ponad.
Jest to brednia mająca utrzymywać was w tępym zadowoleniu z siebie, a co za tym idzie w radosnym i ochoczym posłuszeństwie. Dzięki przyswojeniu tej bredni łykacie bez oporu i bez sprawdzenia kosmiczne bzdury. I jeszcze cieszycie się, ze jesteście mądrzy ponad naukę. To absurd.

A świat jest jeden i wszystko w nim podlega badaniu, a metoda naukowa oparta na logicznym myśleniu jest jedyną sensowną metodą tego badania.

Nauka nie jest przeciwstawiana poezji, bo poezja jest jednym z wielu tworów umysłów ludzkich podlegającym badaniu. Można badać oddziaływanie wierszy na różne ośrodki w mózgach różnych ludzi, wpływ poezji na kulturę społeczeństwa i takie różne rzeczy. Tak samo jak w przypadku religii.
Różnica tkwi w tym że wiersze są realne (na tyle, na ile realne mogą być twory abstrakcyjne ). Można je badać pod względem językowym, porównywać z innymi wierszami. Nikt natomiast nie twierdzi, że to co jest w wierszach popisane istnieje poza poezją.
Urojenia zaś leczy się zajmując się ich przyczynami, podłożem itp, a nie badaniem realności białych myszek, ufoludków czy Bogów...., co w żadnej mierze białych myszek, ufoludków czy Bogów ponad naukę nie wynosi.

Przecież sam to w innym wątku przyznajesz. Nie rozumiem, po jaką cholerę ateiści tyle gadają o sensie, skoro od samego początku zakładają, że niczego takiego nie ma Podobnie zresztą jest z Bogiem..



Taaa, ja się będę produkował, a Ty sobie kpił z wszystkiego, co napiszę. Jeżeli nie masz nic innego do roboty to współczuję, ja mam.

Sens nieabsolutystyczny istnieje i jego nigdy nie negowałem

Sens absolutystyczny (o którym pisałem 'bezwzlgędny') nie istnieje i to właśnie starałem Ci się wykazać, pytając o ostatni stan w jaki wierzysz "PO CO?". Oznacza, to, że nie możesz dojśc do miejsca w którym nie mógłbym zadać tego pytania - dlatego właśnie wiara sensu nie ma. Nie możesz odpowiedziec inaczej jak "Bo tak". Dodatkowo pojawia się jeszcze problem piekła i tutaj pytanie "Po co" według mnie kłuje jeszcze bardziej.



Jak narazie nie wykpiłem żadnej poważnej wypowiedzi. A wypowiedzi w stylu "nie mam czasu na takie pierdoły" same się o kpinę proszą.

Zacznę od tego kwiatka:



Podstawą jest czy potrafisz zrozumieć możliwość istnienia Boga. Jeśli nie potrafisz, to zwyczajnie brakuje Ci wyobraźni. A jeśli potrafisz, to szlag trafia cały Twój dowód na niemożliwość istnienia Boga. Ale ja stawiam na to pierwsze ;).

W ogóle, co za absurd traktowanie nauki jako narzędzia koniecznego do poznania Boga. Używając czystej logiki, jeśli Bóg jest najpotężniejszą istotą w tym świecie, nie ma znaczenia czy żyjemy w średniowieczu, czy też w czasach nowożytnych, narzędzia które posiadamy nie pozwolą zweryfikować istnienia Boga, jeśli jego wolą jest pozostaniem niedoświadczalnym naukowo to takim pozostanie. Pychą i krótkowzrocznością cechuje się pogląd iż nasze pojęcie o świecie jest na tyle wysoko rozwinięte, iż jesteśmy w stanie drogą naukową wykluczyć istnienie jakiegokolwiek bytu szczególnie niematerialnego. Nie można założyć nieistnienia Boga opierając się na nauce, to jest proste jak 2 + 2!

astrotaurus, jest tylko jedna osoba na tym forum, z którą rozmawia mi się tak samo jak z Tobą - był to ŚJ. Chodzi o kompletne zapatrzenie w swoją wersję i kompletną nie umiejętność dostrzegania argumentów drugiej osoby. Twój pierwszy post wielokrotnie był obalony, czego nadal nie widzisz i nie rozumiesz. Często używasz logiki dziecka - tego czego nie rozumiesz, argumentujesz że to bajda i bzdury wyssane z palca, przy czym jest to Twoja opinia a nie jest to żaden argument.

Bagatelizujesz i w dodatku generalizujesz. Na przykład - stawiasz mnie w jednym rzędzie z całą resztą religii i każdą religie oceniasz pod względem katolicyzmu. Bardzo często u ludzi wynika to ze zbytniego przekonania iż ten świat który zna jest jedynym prawdziwym (teraz ja generalizuje :] ) Wygląda na to że pod wpływem zawziętych katolików którzy według Ciebie głosili sprzeczne i nielogiczne rzeczy stwierdziłeś że Bóg nie istnieje, ale ja nie uważam inaczej - dla mnie piekło i wieczne zbawienie są bardzo mało logicznymi koncepcjami świata, ale nie oznacza to że Boga nie ma, tylko że ktoś się myli, albo my albo oni. Tak na przykład:

Świetny przykład w jaki sposób generalizujesz. Skąd Ty wytrzasnąłeś opinię że ja tak uważam?? Abstrahując od absurdu że Bóg nie ma prawa istnieć :]

Czyż myślenie jest jak jest i a wszystko czego nie wiemy po prostu nie wiemy nie dociekając dalej nie jest przypadkiem lenistwem umysłowym? (Bo nie robisz badań naukowych, tylko czekasz na resztę świata aż coś odkryje) :D Kolejne błędne założenie iż wiara każdego w tym moja oparta jest na tym co inni ludzie mi powiedzieli. Wtedy występuje tylko lenistwo umysłowe, które i ja tempie. Życie trzeba przeżyć rozumnie, dla mnie jest takim samym błędem wiara w Boga, bo ktoś coś mi powiedział, jak niewiara w Boga z tych samych powodów. Jeśli rozumiesz dlaczego nie wierzysz, bardzo dobrze, tylko nie osiadaj na laurach, to samo tyczy się wierzących. Istotny jest rozwój, nie sam stan faktyczny.

Dla mnie jesteś takim samym fanatykiem, jak fundamentaliści religijni, bo widzisz, mnie ani ateista, ani gej, ani wierzący nie przeszkadzają. No jest jeden odłam który mi przeszkadza, fanatycy ;). Tak, tak, próbujesz pomóc wcisnąć swój kit innym ludziom, tak jak to robią zbyt zachłanni religijni ludzie (patrz o.Rydzyk). Wręcz wybawić ich od strasznej doli bycia wierzącym. Hehe.

A co ma piernik do wiatraka?

Bzdura, religia jest stworzona przez człowieka, to mam wierzyć w to co stworzył człowiek czy Bóg? Czy jeśli Bóg stworzył cały świat, wymagać będzie wyznawania go w konkretnej religii? Czy jeśli Bóg jest najpotężniejszą istotą we wszechświecie, wymaga wielbienia go i wyznawania? Skoro tak logicznie potrafisz myśleć, to skąd Ci się wzięły te założenia??

Mówiłem o tej dziecięcej logice, której używasz. No to właśnie ona. Chaos... Ta, jak czegoś nie rozumiesz, to na pewno chaos. Masz narzędzia kopernikańskie? Czyli potrafisz fizycznie dowieść (nie)istnienia Boga? Ciekawe... No i świetny argument bleblania i opowiadania bajek. Jak wspominałem, dziecięca argumentacja. Co nie rozumiem to bleblanie. Wykaż mi, co w tym tekście co napisałem uważasz za puste i nielogiczne? Argumenty proszę.






Epikuros, czyżbyś właśnie odpowiedział sam sobie? :)


Nie mówię o wybranych, mówię o wszystkich, różnica widoczna?

@astrotaurus

Bzdura, znasz buddyzm? Tam w religię jest wpisane zrozumienie dla innych, niezależnie od tego kim jest. Tolerancja wynika z religii.

Oj, całkiem sporo :) W szczelności jak punktem wyjścia jest dla Ciebie katolicyzm :]

Jeśli każde wytłumaczenie filozowiczno-matematyczne nie jest argumentem, to faktycznie mało argumentów będzie to Ciebie trafiać. Prosty przykład, wykaż istnienie/nieistnienie świadomości, czy świadomość jest tylko i wyłącznie wytworem naszych szarych komórek czy czegoś więcej. Podaj definicję świadomości. Pokaż mi faktyczny dowód na jej odrębne istnienie lub nieistnienie. Problem ze świadomością jest pochodny problemowi istnieniu Boga, z tym że dużo mniej skomplikowany. Jeśli będziesz miał problem z udowodnieniem istnienia/nieistnienia świadomości, to tym bardziej będziesz miał problem z udowodnieniem istnienia/nieistnienia Boga. I jest to już dla Ciebie bleblaniem, czy jeszcze coś z tego rozumiesz?

Nikt nie każe ci słuchać, możesz ignorować. Nie możesz jednak zakazać publicznego uzewnętrzniania swoich przekonań, a to nie ogranicza się do jedynie jawnego odprawiania rytuałów, ale także do głoszenia swoich przekonań tak, żebyś ty, jako część społeczeństwa, mógł je usłyszeć.


Nie trawisz zatem tego, że wybrani przedstawiciele społeczeństwa ustanawiają prawa zgodnie z przekonaniami, z którymi się nie zgadzasz.

Zresztą, nie przypominam sobie, aby w prawie był jakiś zapis preferujący jakąś religię. Taka ustawa byłaby sprzeczna z konstytucją, zdziwiłbym się, gdyby jakimś cudem uniknęła anulowania. Masz na myśli jakieś konkretne przykłady?

Istnienie konkordatów itp. jest przewidziane przez art. 25 konstytucji.

Co właściwie masz na myśli, bo wydaje mi się, że tak właśnie jest. Nigdy nie zauważyłem, aby np. głosy posłów "katolickich" liczone były inaczej niż głosy innych.


Tu właśnie przejawia się potrzeba przeformułowania bo przechodzisz z kwestii ontologicznych ("co jest") do kwestii epistemologicznych ("co człowiek wie", "świat dla człowieka" tzn. ludzki obraz świata). Tylko wtedy można używać brzytwy (która mówi tylko o metodach budowania modeli świata). Brzytwa jednak, jako metoda, nie ma gwarancji użyteczności zawsze i wszędzie. O ile doskonale sprawdza się w przypadku teorii naukowych, to w przypadku gdy rozważamy kwestie egzystencjalne, użycie brzytwy praktycznie uniemożliwia jakikolwiek postęp w tej dziedzinie. Jako że uzasadnieniem stosowania danej metody jest jej użyteczność, to i brzytwa nie powinna być używana tam, gdzie nie pomaga ale wręcz uniemożliwia dotarcie do jakichkolwiek konkluzji.

Zgadzam się, że brak brzytwy skutkuje masowością rozwiązań, ale jest to sytuacja lepsza niż ich całkowity brak, zwłaszcza że można zastosować alternatywne sita, dopuszczając jedynie np. wnioskowanie z uznanego Objawienia.

Dobrze, są konkretne zarzuty.

Nauczanie religii w szkołach publicznych. Ust. 3. art. 53 Konstytucji przewiduje taką możliwość, ust. 1. art. 12. konkordatu jest państwową gwarancją, uzależnioną od woli zainteresowanych. Konkordat nikogo nie przymusza do uczenia się religii, to czy dzieci będą się jej uczyły uzależnione jest od woli rodziców, którzy mają konstytucyjne prawo do ich wychowania zgodnie z własnymi przekonaniami.
Ewentualna ustawa przymuszająca do uczestniczenia w lekcjach religii byłaby sprzeczna z konstytucją; rozważana była jedynie ustawa dająca alternatywę w postaci etyki. Nie interesowałem się jej szczegółowymi losami.

Krzyże w miejscach publicznych.Konstytucja gwarantuje prawo do publicznego uzewnętrzniania swoich poglądów, eksponowanie symboli religijnych może za takie być uznane. Nie można jedynie wymagać oddawania czci symbolom religijnym. O ile nie można odgórnie nakazać ekspozycji konkretnych symboli, to zarządzający daną placówką ma prawo umieścić w niej krzyż czy inny symbol, jako element wystroju. Jeżeli prowadzi do napięć z użytkownikami danej placówki, powinien według mnie być zdjęty, ostateczna decyzja należy jednak do zarządzającego.


Rozsądek nakazuje przyjmowanie takiego światopoglądu, który skutkuje korzystnie dla danej osoby lub jej otoczenia. Jeżeli dana osoba uzna, że model świata nie stosujący brzytwy Ockhama będzie miał lepsze skutki, rozsądnie powinna go przyjąć.


W przypadku objawień i powołań mówimy o zjawiskach psychicznych; przyczyny zjawisk psychicznych nie są w ogólności znane; złożenie że wszystkie bez wyjątku są wywoływane przez czynniki wewnętrzne jest nieuprawnione. Transsubstancjacja z definicji nie ma skutków obserwowalnych zmysłowo, nie daje i nie będzie dawała się potwierdzić. Jeżeli natomiast chodzi o cuda i uzdrowienia, są to jednak zdecydowanie zjawiska zachodzące w świecie zewnętrznym. O ile w przypadku uzdrowień można mieć wiarę w potęgę autosugestii lub w nieznane nauce procesy biologiczne, to w przypadku wielu cudów (nierozkładające się zwłoki, cuda eucharystyczne itp.) czysto psychiczne pochodzenie obserwowanych zjawisk jest niemożliwe.


Jak chcesz, mogę do tego podejść od drugiej strony, od osoby Jezusa z Nazaretu, ale będzie to miało sens tylko wtedy, jeżeli dopuścisz możliwość istnienia jakiegoś boga, i możliwość, że się objawił. Inaczej nie ma sensu przekonywać, że dane wydarzenie jest tym właśnie.

Jeżeli zdefiniujesz "rozwiązanie kwestii" przez "naukowo potwierdzone wyjaśnienie" to oczywiście tak jest. Ale wtedy to stwierdzenie jest masłem maślanym.
W przypadku kwestii egzystencjalnych, przez rozwiązanie problemu uważa się zwykle otrzymanie odpowiedzi dającej wewnętrzną satysfakcję. Nauka ma na tym polu nader mizerne osiągnięcia.

Gdybyś pomyślał, zamiast się puszyć, postawiłbyś na lepszego konia.
"A bezprzedmiotowe gdybanie mnie nie interesuje" - co tu jest dla Ciebie niezrozumiałe przez tyle stron wątku?
Chcesz rozmawiać tutaj o mojej wyobraźni? To nie jest dobre na to miejsce. Ja nie chcę o wyobraźni rozmawiać. Od pierwszego posta proszę o zdefiniowanie Boga poza wyobraźnią, ba! twierdzę, że takiej definicji w ogóle nie ma!, a Ty jak szkapa dorożkarska z klapkami na oczach ...

Pychą i krótkowzrocznością cechuje się pogląd religijnych, że mają pojęcie o świecie tak rozwinięte, że mają pojęcie o czymś, o czym nie mają pojęcia, bo to przekracza ich pojęcie.
Żyjecie w oparach absurdu, Karwochu i tylko podejście naukowe, rozumowe przywraca właściwe proporcje światu.

A ja takich jak Ty znam wielu, na forach i w realu... Nie potraficie myśleć logicznie i mówić do rzeczy argumentami, to uciekacie się do żałosnych, a bezpodstawnych ocen i psychoanalizy dla ubogich.
Konkrety, Karwochu, konkrety... pokaż miejsce, zdanie, argument, gdzie mój post był raz obalony. Wystarczy.

Nie interesują mnie zbytnio szczegóły różnych religii, tak jak nie interesują mnie różnice w kroju kubraczków krasnoludków z różnych wersji krasnoludkizmu, ani długości czułków u ufoludków w różnych wersjach ufoludkizmu.
Każda religia teistyczna to na wstępie upodlenie umysłu wyłączeniem rozumu. Już ten sam początek wystarczy, bo dalej jest tylko gorzej.

Nie chodzi o szczegóły! Ważne, że myślisz, iż wiesz o istnieniu czegoś, o istnieniu czego nie masz prawa wiedzieć, bo nie ma o tym żadnej informacji w świecie poza Twoja wyobraźnią.
A Bóg ma prawo istnieć. Jak najbardziej. Tylko nie ma komu z tego prawa skorzystać.
A jeśli już to Różowy Jednorożec jest pierwszy w kolejce.

Odwracasz kota ogonem. Zadawanie pytań i szukanie odpowiedzi to nie wymyślanie idiotyzmów bez podstaw..., halucynacje i bajki to nie są podstawy do budowy modelu świata.

Zarejestrowałeś może przypadkiem, że jesteśmy na dobrowolnym forum dyskusyjnym?

A co to miało być o tych synonimach miłości, że nie rozumiesz mojej uwagi?
Lepszy bóg jest od dobrego, a gorszy od złego..... w różnie modyfikowanych wariantach.

Zlituj się, Karwochu! Ja nie brałem żadnych założeń.
Religie razem z bogami to wytwór wyobraźni człowieka - to jest fakt i nie potrafisz wykazać, że jest inaczej..
Wymyśleni Bogowie mają jakieś wymyślone wymagania , a prawdziwi ludzie je jakoś respektują - to nie są moje założenia, tylko obserwacja świata!

A konkretnie nic a nic...
Co mają Twoje odloty do tego wątku?

Argumenty masz od pierwszego posta! Fizycznie dowodzę nieistnienia Boga (takiego z opowieści religijnych, a nie z pseudointelektualnych sztuczek wiecznego_studenta). Spróbuj dorosnąć i powstrzymać się od niemądrych ocen na rzecz argumentów.
Pokaż, że Bóg religii ma definicję odnoszącą się do świata poza wyobraźnią, albo że w tym swiecie istnieje coś nie posiadając definicji . Nie gdybaj, nie oceniaj, tylko mów do rzeczy.

Bzdura. Ja mówiłem o konfrontacji moja religia - twoja religia, mój Bóg - twój Bóg, a nie o systemie filozoficznym.

A konkretnie...? Co to jest to "całkiem sporo"? ...ech, Karwochu, Karwochu.... jesteś niepoprawny...

Bez sztuczek, Karwochu. Jeden argument wystarczy - jeden odpowiadający na to co ja mówie, a nie na Twoje wydumania. Niczego nie wytłumaczyłeś filozoficzno-matematycznie (ależ to brzmi! ... tyle że pusto).
Cały czas Twoje gadanie o jakimś "Bogu" jest bezprzedmiotowe, bo, jak zauważyłem już w poscie tytułowym : nie mówisz o czym mówisz.
Bo po prostu nie ma o czym.

Ej,... to dziecinada!
Zajrzyj choćby do Wikipedii i nie ośmieszaj się porównaniem świadomości, czy umysłu do wymyślonego niewiadomoczego.
Człowiek dzięki swej świadomości, swemu umysłowi bada świat i wpływa na pulę stanowiących go informacji. A Bóg....?
Bóg nie istnieje, choćbyś pękł.[/quote]

Taaa.... Zaczynasz przekraczać granice śmieszności... Po co ja tyle mówię o rozdziale boskiego i cesarskiego? O równości obywateli?
Jeśli obywatel ma chęć ustanowić prawo zgodne z dowolnymi swoimi przekonaniami, np. prawo zakazujące in vitro, to ma mechanizmy takie jak wszyscy inni obywatele.
Jesli argumentuje to na forum publicznym, że "tylko Bóg jest panem życia" to taki obywatel kwalifikuje sie do czubków, bo ani religia, ani żaden Bóg nie są podmiotami życia publicznego/państwowego.

No, ja też nie przypominam sobie... i dlatego krzyże w Sejmie i innych gmachach , będących własnością wszystkich obywateli bez względu na ich stosunek do religii to jest wasza bezczelność.

odpowiedziałeś na moje:Na pewno wiesz z czym chcesz polemizować?

Mam na myśli waszą pyszałkowatość, bo z waszych wypowiedzi na forum publicznym wynika, że uważacie, iż wasze głosy są więcej warte, niż głosy obywateli bez poparcia tego właśnie Boga.

Używanie brzytwy jest wskazane w każdej dziedzinie i w każdej kwestii, żeby nie było takiego pustosłowia, takiego bezprzedmiotowego paplania, jakie tu uprawiasz. Mówisz, mówisz i mówisz, a nie mówisz o czym mówisz...
Bo to o czym mówisz nie istnieje. Przecież Ty potrafisz mówić bardzo do rzeczy, a tu nie potrafisz, kiedy musisz maskować pustkę swojej religii.

A ja się interesuję przede wszystkim praktyką. I w praktyce przyjmuje się, że to rodzice nie garnący się do religii muszą deklaracje "nie woli" składać , a alternatywna etyka to fikcja.

Znak jednej religii w gmachach państwa to nie jest "wystrój" zależny od widzimisię administratora.

Zależy jaki się ma cel na oku. Jeśli poznanie świata, to Twoja metoda nie jest dobra. Jeśli oszukiwanie siebie dla ułatwienia sobie życia - o.k.

Transsubstancjacja to teologiczny wymysł i nie ma co o tym mówić, a uzdrowienia i inne cuda to też legendy.

Ano właśnie na tym się wszystko zasadza: jeżeli z góry przyjmiesz, że Bóg jest to on jest i koniec. Wszystko można nim wytłumaczyć. Ale jak takiego założenia się nie uczyni, to nie ma skąd Boga wziąć.

Ale ja nie założyłemw tym wątku rozmowy o kwestiach egzystencjalnych.
I, oczywiście, nauka nie daje tak prostych i satysfakcjonujących wewnętrznie odpowiedzi jak religia.

A świat jest jaki jest bez względu na to co satysfakcjonuje wewnętrznie masy ludzkie. I z pragnienia satysfakcji wewnętrznej nie urodził się w tym świecie żaden Bóg.

Halucynacje, bajki, bzdury. A co powiesz na tą bzdurę:
Nie ma prawa istnieć coś co nie dorobiło się definicji.
Czyli skoro nie mam pełnej definicji Boga, to nie mam prawa o nim mówić bo go nie ma. Tyle że to jest logika pięciolatka...

Oczywiście, że ma prawo istnieć coś, co nie dorobiło się definicji. Tylko, że jeśli to hipotetyczne, zupełnie nieznane (a wg dogmatów niepojęte) coś jest jednocześnie obiektywnie nieobserwowalne, to jakiekolwiek twierdzenie, że istnieje, jakiekolwiek dyskusje o tym czymś, i jakiekolwiek działania w imię tego czegoś (!) są po prostu skrajnie absurdalne.

Bóg i religia są wartościami ważnymi dla znacznej grupy obywateli, i powoływanie się na nich ma taki sam sens jak powoływanie się na sprawiedliwość, patriotyzm czy humanitaryzm. Można nie wierzyć, że istnieje jakakolwiek sprawiedliwość na świecie, lub że "Ojczyzna" to puste słowo, ale to osłabia argument tylko w przypadku tego konkretnego odbiorcy, podczas gdy jest on kierowany powszechnie. Dla znacznej populacji ma on znaczenie, więc powinien być jej znany. Nie ma i nie może być nakazu publicznego głoszenia jedynie poglądów wspólnych dla wszystkich.


Jak sam mówisz, gmachy te są wspólną własnością, co w praktyce oznacza, że decyduje o nich większość.


Istnienie religii jest tak oczywiste, że wzmianka o nich znalazła się w konstytucji. Potrzeba regulacji działań organizacji działających na terytorium danego państwa jest oczywista. Jednocześnie nie jest niczym dziwnym, że relacje z organizacjami o zasięgu ponadnarodowym, na dodatek posiadającymi znaczne wpływy, powinny być raczej partnerskie niż oparte na zasadzie podległości. Sytuacja, w której istnieje konkordat (lub inny dokument) który zarówno reguluje możliwości działania Kościoła w państwie jak i wpływu państwa na działalność kościelną, jest zatem jak najbardziej naturalna.


Nadal nie rozumiem; nikt chyba nie ma wątpliwości, że jego głos oddany w jakichkolwiek wyborach nie będzie rozpatrzony szczególnie. Jeżeli natomiast chodzi ci o to, ze każdy uważa, że ma rację (lub przynajmniej znajduje się bliżej niej niż inni), albo o to, że opinie ludzi o poglądach zbliżonych do naszych mają dla nas większe znaczenie niż opinie oponentów (co jest indywidualną sprawą każdego z osobna), to chyba rzecz naturalna?
Oczywiste jest, że opinia katolika przemawiającego do grupy przeważnie katolickiej zostanie inaczej odebrany niż opinia świadka Jehowy, muzułmanina czy ateisty. I owszem, zgadzam się, że to zjawisko bywa niewłaściwie wykorzystywane, gdy ktoś podpiera się do pomocy w argumentacji swoją przynależnością grupowym lub prestiżem środowiska, do którego należy, podczas gdy jego wypowiedź nie ma z tym żadnego związku. Tacy ludzie trafią się niestety w każdym środowisku. Jeżeli jednak mowa na tematy powiązane, to podkreślenie swojego środowiska, z którego dane poglądy się wywodzą (np. wyznania w rozmowie o kwestiach etycznych), jest jak najbardziej właściwe.


Tu mówiłem o brzytwie Ockhama i o tym, czym ona jest. Przynajmniej tyle umiejętności czytania ze zrozumieniem można oczekiwać? Z twojej wypowiedzi można odnieść wrażenie, że nie zrozumiałeś żadnych moich argumentów, skoro potrafisz, jedynie zanegować wniosek końcowy.
Przykro mi, nie posiadam takich umiejętności, by prosto mówić o rzeczach skomplikowanych. A filozofia poznania i filozofia nauki (które zajmują się rozważaniem sensowności metod poznawczych) w moim odczuciu do prostych nie należą.


I o ile się nie mylę, z braku możliwości nauczania etyki odpadł pomysł wymagania nauczania religii. Natomiast konieczność przynoszenia zaświadczeń o "nie woli" to kwestia organizacyjna. W sumie mniej roboty, niż gdyby każdy miał przynosić zaświadczenie o wyborze, lub gdyby zaświadczenia mieli przynosić wszyscy wierzący (którzy wciąż stanowią liczniejsza grupę).

W założeniu ma służyć korzystającym z danego budynku, przypominając im o wartościach religijnych. Tym, których religia nie obchodzi, nie przeszkadza. Są jeszcze tacy, którzy nienawidzą wszelkich publicznych znaków obecności religii na świecie, ale ci stanowią mniejszość nawet wśród ateistów.

Człowiek nie ewoluował po to, by poznawać świat. Prawdopodobnie nie było to też głównym celem powstania rozumu. Poznawanie świata ma sens o tyle, o ile służy człowiekowi.

Jeżeli myślisz, ze uzdrowienia i cuda miały miejsce jedynie w odległej przeszłości i nie da się już sprawdzić czy naprawdę zaszły, jesteś w duuużym błędzie.

Naprawdę nie widzisz różnicy między "założyć istnienie Boga" i "założyć możliwość istnienia Boga".


A poglądy ludzkie nie mają na celu jedynie dokładnego odzwierciedlenia rzeczywistości (co my, maszyny do produkcji opisów?) ale zaspokajanie ludzkich potrzeb, także i tej do wiedzy ale przede wszystkim tych, które pozwolą człowiekowi być szczęśliwym.

Jasne grzmot, czy Bóg istnieje to kwestia wiary. Jak wcześniej wspominałem sam go doświadczyłem w pewnej formie w moim życiu, stąd też akurat dla mnie to nie jest tak absurdalne jak dla Ciebie. Ale to i tak zupełnie inny temat, astrotaurus próbuje tutaj udowodnić że On nie ma prawa istnieć, bo brak mu definicji :)

A ja wam powiem ze wszyscy bogowie istnieją!

Ale tylko w wyobraźniach ludzkich.

Powtórzę tylko, że piaskownica jest Twoim naturalnym środowiskiem.

Nie pełnej, Karwochu, nie pełnej... nie masz ŻADNEJ
Żadnej definiującej Boga poza wyobraźnią.
I głupawe sztuczki słowne w tym nie pomogą.