To z kolei złamałoby zasadę kosmologiczną.

To bardzo odważna teza, że Wszechświat nie jest jednorodny.



Nie ma sensu zastanawiać się, czy Wszechświat kiedyś istniał, ponieważ on cały czas przyspiesza w ekspansji - i na razie nie wiadomo, czy wyhamuje. Więc ta teoria jest podwójnie bezpodstawna - raz, że nie ma sensu w kosmologii opisywać stan przed wielką ekspansją, i dwa, że Wszechświat przyspiesza w ekspansji.

Ale warto rozważać takie modele, ponieważ mogą one dać podstawę dla innych modeli i wniosków.

Proste. Przestałbym im wierzyć. Uznałbym że się mylili i że faktycznie jest inaczej niż sądzili. Co za problem?

Ad1 Jest to możliwe, bo nikt nie udowodnił, że jest inaczej

Ad2 Doszli. np.: Hoyle, Bondi, Gold, ale to niezbyt popularny obecnie model.

Ad3 Bez wątpienia. Wieczne trwanie wszechświata nie oznacza tego samego co wieczne trwanie Boga.

Ad4 A to ktoś jakieś polecenie wydał, jakąś dyrektywę, że coś „mamy” zrobić? Każdy wybiera co lubi.

Ad5 Fajna, ale dzisiaj raczej nie uprawia się kosmologi bez matematyki No i mieszanie religii z kosmologią to też słaby pomysł.

Ad6 Sama teoria nie, ale wnioski jakie z niej wyciągasz owszem


[quote=Uvirith]Nie ma sensu zastanawiać się, czy Wszechświat kiedyś istniał, ponieważ on cały czas przyspiesza w ekspansji - i na razie nie wiadomo, czy wyhamuje. Więc ta teoria jest podwójnie bezpodstawna - raz, że nie ma sensu w kosmologii opisywać stan przed wielką ekspansją, i dwa, że Wszechświat przyspiesza w ekspansji.[/quote]


Jest sens opisywania tego co przed ekspansja ponieważ są modele oscylacyjne, które w swoim skrajnym punkcie tylko zbliżają się do osobliwości ale w nią nie wpadają. Obiło mi się też o oczy niedawno, że ktoś zaproponował alternatywną przyczynę istnienia mikrofalowego promieniowania tła. Więc z tą ekspansją to też nie jest jeszcze takie do końca zaklepane.

Która jest tylko postulatem i na podstawowym poziomie opiera się na swego rodzaju chciejstwie, psychologicznej potrzebie formułowania praw powszechnych... mam wrażenie, że owa zasada więcej mówi o badaczach niż o tym, co jest badane. Trudno wyobrazić sobie fizykę nie odnoszącą się do stałej kosmologicznej (choć przecież i takie modele funkcjonują) niemniej ów dyskomfort nie powinna być przyczyną bezkrytycznego jej przyjmowania. Moim zdaniem należy mieć świadomość, że poruszamy się w tym wypadku w liniach zakreślonych przez nas samych, nie Kosmos.

Zasada kosmologiczna nie ma nic wspólnego ze stałą kosmologiczną.

Przejęzyczenie, wklepałem nie ten związek frazeologiczny, do stałej oczywiście się nie odnosiłem, proszę podstawiać sobie w to miejsce "zasadę". Dzięki za zwrócenie uwagi.

O ile zwykłego boga można zredukować do roli opiekuna świata, o tyle z bogiem-stwórcą tak się nie da zrobić. Bóg-stwórca koniecznie musi odpowiadać za stworzenie (powstanie) świata. Czyli jeśli świat istnieje od zawsze, to bóg-stwórca i każda religia, która głosi powstanie świata, tracą sens. Czyż nie?


Moja teoria głosi, że świat istnieje od zawsze, natomiast Biblia, a Kościół za nią, głosi, że świat powstał. Trudno tu nie ujrzeć sprzeczności.

Czyż nie. Bóg jest transcendentny, to znaczy niezawisły od rzeczywistości, w tym również od czasu. Bóg jak najbardziej mógł stworzyć świat istniejący wiecznie, bo mógł wręcz stworzyć sam czas i świat w nim zanurzony...

No chyba, że przyjąć że czas nie miał początku...

Rzecz w tym, że samo istnienie czasu może być dziełem Boga. Zresztą - czym miałby być początek czasu? Pierwszym zdarzeniem?

Wszystko może być dziełem jakiegoś boga, to fakt. Nawet nicość i nieistnienie może być skutkiem boskich działań. Możemy najwyżej sobie pofilozofować, niemniej nie ma przesłanek za tym by któraś z "teorii" była bardziej prawdopodobna. Ot, takie gdybanie i tyle...

Nie.

Czemu nie? Ponieważ ta zasada jest poparta poważnym rozumowaniem. To nie jest zwykły postulat, ani jakaś psychologiczna potrzeba (?) formułowania praw powszechnych. To konkretne zdanie, popartymi faktami i logicznym dowodzeniem. Psychologiczną potrzebą nazwałbym próbę stawiania postulatów, że Wszechświat nie miał początku, wbrew wszystkim znanym obserwacjom i teoriom:) - ot tak, ponieważ takie mam "widzi-mi-się". Jeżeli już, to robi się to po to, by wprowadzić coś nowego - zaproponować nowy model, który by miał poważne przesłanki, i coś wniósł.
A tak, to takie "gdybanie sobie", z cyklu "a może Einstein się mylił, i da się podróżować szybciej niż światło".

Jak już o gdybaniu mowa, to jeśli by się okazało, że się mylimy, to wtedy stawia się odpowiedni model, który pasuje do aktualnych warunków. Na razie nikt nie wykazał, że zasada kosmologiczna jest błędna, ani że teoria wielkiego wybuchu opiera się na kiepskich przesłankach, czy też nie ma sensu. Ani nikt nie stworzył lepszego modelu - więc dyskusja "który z modeli jest lepszy" z góry jest skazana na porażkę.

Pozdrawiam

Jeżeli Twoja teoria byłaby czysto filozoficzna to ok, ale jeżeli odwołujesz się do Wielkiego Wybuchy i naukowców trzeba ja raczej rozważać kosmologicznie. A tutaj jest problem, bo jak myślisz, gdy w Biblii jest napisane o”początku czasu”, czy „końcu czasu”, to chodzi o absolutny czas Newtona, relatywistyczny czas Einsteina, skwantowany czas Plancka czy może urojony czas Hawkinga? W kosmologii czas jest wielkością fizyczną, w Biblii symbolem końca możliwości postrzegalnych człowieka oraz kresem działania praw stworzonych. „Sąd ostateczny na końcu czasu” to nie punkt, w którym zbiegają się krzywe czasowe. We wszechświecie mogą być nawet zamknięte krzywe czasowe, powodujące zapętlanie czasu, i to zupełnie nic nie zmienia. Jeżeli jesteś w stanie opisać jakieś prawo, to Bóg z definicji jest ponad nim. On nie podlega żadnym prawom i żadnym teoriom.

Może jakiś bóg, ale raczej nie bóg biblijny. W Biblii jest napisane, że bóg stworzył świat w 6 dni a 7. odpoczywał. Nawet jeśli nie zinterpretujemy tego dosłownie, to i tak możemy wnioskować z tego, że powstanie świata zdaniem Biblii było procesem a nie pstryknięciem palcami, by stworzyć świat tak jakby istniał od zawsze.

Ja tu dyskutuję w opozycji do boga biblijnego, bo jeśli będziemy brać pod uwagę jakiegokolwiek boga, to będziemy musieli brać pod uwagę nieskończenie wiele teorii. Natomiast jeśli chodzi o boga biblijnego, to wystarczy, że będziemy ograniczeni Biblią.

No i to się zgadza, w pewnym sensie. Stworzenie naszego Wszechświata, w tym Ziemi noszącej rośliny i zwierzęta to był proces. Wówczas ludzie nie mieli pojęcia za bardzo o kosmosie, stąd taki a nie inny opis. Mnie zawsze zastanawia, dlaczego w licznych boskich przekazach nie ma czegoś o czym wówczas nie można było wiedzieć, a wiemy o tym dopiero teraz. Przynajmniej oficjalnie chyba tak jest. To byłby dowód, że autorów tych różnych świętych pism faktycznie natchnął ktoś wiedzący więcej niż oni.
Z drugiej strony, moim zdaniem, wizja Ezachiela jest właśnie takim przykładem. Dopiero w XX wieku można ją prawidłowo "odczytać". Z tym że, zaznaczam, formalna wersja teologiczna bynajmniej takiego odczytu nie akceptuje.