W sytuacji utraty/żałoby, jedni gromadzą pamiątki, drudzy starają się ich pozbyć. Jedno i drugie jest racjonalne. W tym konkretnym przypadku mowa o tym, co miało być przyszłością tej kobiety i jej męża – nie udało się, zatem by iść dalej może chcieć tę sprawę ostatecznie zamknąć.

Anonimowość można sobie zastrzec, ale czy zagwarantujesz, że nikt zastrzeżenia nie oleje? Nie. Dochodzić też wszystkiego można, pytanie czy się dojdzie i jak długo będzie się szło. Ostatnio czytałem o facecie, który musi płacić alimenty, choć dziecko nie jest jego, ale wpisano go do aktu urodzenia, jako ojca, gdyż wówczas był partnerem czy mężem matki. Potem dowiedział się że dziecko nie jest jego i zrobił na własną rękę badania DNA, które to potwierdziły. Ale to sądowi nie wystarcza (co jest jasne, bo mógł przecież dać materiał genetyczny kogokolwiek, a nie dziecka) i sąd chce badań oficjalnych. Ale na te musi zgodzić się matka dziecka. A ona się nie godzi. No więc facet dalej buli alimenty, a matka żyje z nowym facetem, a stary buli na ich dziecko
Pewnie sądy w Stanach działają lepiej niż u nas, ale tak czy siak może z tego wyniknąć kłopot. Lepiej dmuchać na zimne.

Można się czegoś pozbyć definitywnie poprzez sprzedaż, wyrzucenie, nieodpłatne scedowanie.
Musi być coś takiego, co przemawia konkretnie za zniszczeniem.

A @Jajko jak zwykle do końca nie doczytał.

To jest jedynie przekazanie. Jeżeli chcesz, by coś nie miało miejsca w ogóle, to nie usatysfakcjonuje/uspokoi Cię myśl, że ma miejsce gdzie indziej. Czasem zniszczenie czegoś to jedyny sposób, by sie od tego czegoś wyzwolić.

Dziś chyba nie można, a jutro może będzie można. Zagwarantujesz, że za rok do władzy nie dorwie się katotaliban, który nakaże implantację wszystkich zarodków i łożenie na nie przez ich "właścicieli"? ZAGWARANTUJESZ?

Czy nie jest to przypadek dla psychiatrii?
Czyli uważasz, że ta kobieta kieruje się właśnie takim przekonaniem, iż za rok do władzy może dorwać się katotaliban, który nakaże implantację miliardów zamrożonych zarodków i że wśród tych zarodków, które zostaną wszczepione (bo wszystkie raczej nie mają na to szans prawda?) znajdzie się akurat jej własny a ona w tej sytuacji będzie płacić alimenty swojemu dziecku?
Aha. Nadal nie rozumiem takich obaw, ale widzę już że ktoś autentycznie może je mieć

Ja bym powiedział, że po prostu ludzka rzecz. A nawet gdyby, to co z tego? Jeśli uważa, że zniszczenie tych embrionów może jej przywrócic dobrostan psychiczny, to czemu miałaby (w ramach swojego światopoglądu) od tego zamiaru odejśc?

ILU zarodków???

@JedenPost, właśnie ja bym nie nazwała niszczenia zarodków (tylko po to, by mieć poczucie że się definitywnie zamknęło jakiś rozdział w swoim życiu) ludzką rzeczą.
@Jajko, nie wiem, a jak Ty myślisz ile jest wszystkich zamrożonych zarodków na świecie? Ja nie wiem, ale przypuszczam że nie tysiąc, ani nawet nie dziesiątki tysięcy.

Ty przypuszczasz, że są ich MILIARDY!!!
Ja myślę, że nieco mniej.

A piszesz to z perspektywy własnego światopoglądu, czy próby wczucia się w jej?

No i co to w tym konkretnym przypadku zmienia?

Przepraszam, handel ludźmi...?

A olijula jest następną, która nie słyszała o kategorii "nieumyślne spowodowanie smierci"...

a ErgoProxy nie rozumie różnicy spowodować a nastąpiło samoistnie heh

Przecież pani z przykładu nie uznaje embrionu za człowieka, od początku staram się znaleźć racjonalne wytłumaczenie dla niszczenia zarodków z jej punktu widzeniu.