Według niektórych teorii, wszechświat to jest tak jakby powierzchnia kuli, tu taj mam obraz wszechświata.



Tutaj jedna biała kropka to gromada licząca dziesiątki tysięcy galaktyk, i z tego co sie orientuje to te galaktyki znajdują sie tylko na powierzchni, wewnątrz i na zewnątrz tej kuli nic nie ma, jeśli byś chciał sie wydostać na zewnątrz wszechświata, to byś nie dał rady, krzywizna wszechświata by spowodowała że byś sie kręcił w kółko, wróciłbyś do miejsca z którego wyruszyłeś.
Na powierzchni Ziemi trzyma cie grawitacja, wewnątrz Wszechświata też cie trzyma grawitacja, tylko w troche większej skali.

Pamiętaj tylko że tu masz obraz rejestrowany przez nasze instrumenty badawcze wszechświata, nie tego co istnieje w całości.

Natomiast co do reszty to nie ja twierdzę czy decyduję swoją własną wiedzą czy powagą. Jedyne czego naprawdę się trzymam w tej dyskusji to tego że pytanie o kraniec wszechświata nie otrzyma na razie żądnej pewnej odpowiedzi. A jak go sobie wyobrażamy jest jeszcze bardziej bezcelowe. Jedyne co wiem na pewno i co mogę tu stwierdzić to że nauką opisująca rzeczywistość zadziwia nas i będzie zadziwiać.

Nie ma czegoś takiego jak kraniec wszechświata , nie można sobie czegoś takiego wyobrażać , podobnie jak nie można sobie wyobrażać kant kuli , lub innych rzeczy , których nie ma , lub są niemożliwe . Wszechświat to nie jest to co otacza materię , lecz sama materia i jej elementy do których należy również energia .

No i? Jeśli tej materii/energii jest skończona ilość, wówczas z dowolny punkt wszechświata można, kierując wektor w dowolną stronę, połączyć skończonym odcinkiem z najdalej w danym kierunku wysuniętą drobiną materii. Stanowiłaby by ona niejako kraniec wszechświata właśnie.

A jeżeli tej materii jest nieskończona ilość, jeżeli to, co uważamy za Wielki Wybuch, było miejscową fluktuacją w nieskończonym Wszechświecie, którego nie dostrzegamy, bo dostępna nam skala czasu jest zbyt nikła?

Przyjmowanie coraz to nowych poprawek w istniejącym obrazie (np. ciemna materia) może też oznaczać przybliżającą się konieczność zmiany całego paradygmatu.

Wtedy jest jeszcze ciekawiej i faktycznie nie ma żadnych krańców.

Materia jest skończona , wszechświat jest skończony , na początku zawierał się z całą swoją materią w jednym punkcie . Polecam ten adres : http://www.focus.pl/kosmos/nie-ma-grani ... wiat-10692

Wtedy ten odcinek łączył by dwa punkty znajdujące sie na powierzchni kuli.

To są poglądy typowo ateistyczne, katolicka wersja twierdzi że najpierw był wielki wybuch, który musiał być przez kogoś zapoczątkowany, czyli przez Boga.

A to czemu niby?

Dla jasności - o normalnej kuli mówimy, trójwymiarowej?

To sa tylko przypuszczenia. A z tym punktem to kiepska sprawa. Wiadomo ze nie móglby to być punkt matematyczny lecz musiałby byc fizyczny. Ale nie moze też byc fizyczny, bo to by znaczyło, ze przed WW jednak coś było. Więc wyszedł im taki potworek jak "wszechświat miał swój początek w nieskończenie małym gęstym i gorącym punkcie". A co to znaczy "nieskończenie mały"? Nie ma czegos takiego w realu.

A nieskończenie duży może być?

Te trzy wymiary istnieją tylko na jej powierzchni, to wszystko jest efektem wielkiego wybuchu, wtedy wszechświat sie rozszerzał w każdym kierunku, i to nie było na zasadzie że wszechświat w kształcie kuli zwiększał swoje rozmiary, ekspansja była tak szybka że wewnątrz tej kuli nic nie zostało.

Tak obrazowo, to taka bardzo szybko rosnąca bańka mydlana.



Szukałem informacji jaką grubość ma ta powierzchnia kuli, czyli ten nasz wszechświat, i jakoś nie moge tego znaleźć, trzeba pamiętać że średnica tej kuli może mieć nawet kilkaset miliardów lat świetlnych, z naszej lokalnej perspektywty, to mamy mały wycinek płaskiej przestrzeni, tak jak powierzchnia Ziemi patrząc z ludzkiej perspektywy wydaje sie płaska, no bo w końcu w tak małej skali jest płaska
Tak więc jakbyś chciał łączyć jakieś punkty jakimiś tam liniami, to tylko na powierzchni kuli, wewnątrz i na zewnątrz nie da rady, bo tam nic nie ma.

Nie dziwota, bo powierzchnie nie miewają grubości.




Gdzie takie rewelacje głoszą?

Troche zbyt ogólnie to wszystko opisałem, może w ten sposób bedzie łatwiej.
Trójwymiarowy wszechświat jaki znamy stanowi "powierzchnię" czterowymiarowej nadkuli. Nie można sobie tego wyobrazić, ale można zrozumieć idąc łańcuchem myślowym:
- 1-wymiarowy wszechświat - okrąg narysowany cyrklem na 2-wymiarowej kartce,
- 2-wymiarowy wszechświat - sfera, powierzchnia globusa - w 3-wymiarowej przestrzeni,
- 3-wymiarowy wszechświat - nadkula, nasz wszechświat - w 4-wymiarowej nadprzestrzeni.

Najdalej przez nas obserwowane galaktyki, są oddalone o niecałe 14 miliardów lat świetlnych, co daje średnice obserwowanego wszechświata, na 28 miliardów lat, uwzględniając stale postępującą ekspansje, wyliczono że w tej chwili wszechświat ma średnice ponad 93 miliardów lat świetlnych, bo trzeba pamiętać że my nie widzimy w tej chwili galaktyki oddalonej od nas o te 13 miliardów lat świetlnych, to jest tylko światło które ta galaktyka wysłała w naszą strone te 13 miliardów lat temu, teraz znajdują sie dużo dalej.
Natomiast cały wszechświat ma dużo większe rozmiary.

Tez nie moze, gdyby to brać ściśle. Ale w tym prxzypadku "przstepstwo" byłoby mniejsze, nie występuje tak rażąca sprzeczność jak w przypadku punktu, który nie jest punktem.