Chcesz powiedzieć, ze dla wszystkich wierzących przypadek w ogóle nie istnieje i chrześcijaństwo zakłada pełny determinizm?

Chrześcijaństwo zakłada istnienie czegoś takiego jak Boży plan. Nie tylko wobec całego świata ale także wobec każdego człowieka. Posiadając wolną wolę i wolny wybór człowiek może ten plan wypełniać lub nie. Wierząc w to że Bóg jest obecny we wszystkim, wierzący nie może zakładać istnienia czystego przypadku.


Ależ oczywiście, że przypadek ma prawo istnieć obiektywnie -- kto mu zabroni? Żadne prawa logiki nie wykluczają istnienia losowości, przypadkowości. To, czy obiektywnie coś takiego jak przypadek istnieje, jest kwestią wyłącznie przyjęcia określonych założeń filozoficznych. Jeden przyjmie, że w świecie istnieje pewna losowość, a inny nie. I jeden drugiemu nie będzie w stanie udowodnić, że akurat jego założenie odpowiada rzeczywistości.

"To było dawno i nieprawda" Po pierwsze, po co się powtarza eksperymenty? Po co wykonuje się serie doświadczeń? Żeby ograniczyć wpływ "przypadkowych", "losowych" czynników na wynik. Ponieważ nauka nie jest w stanie modelować zjawisk z idealną dokładnością. Weź szkolny przykład: spadek swobodny ciał. W szkolnych zadaniach pomija się mnóstwo czynników mających wpływ na rzeczywisty spadek i przyjmuje model, w którym prędkość spadku zależy wyłącznie od prędkości początkowej oraz siły ciężkości. Tymczasem samo tylko dokładne uwzględnienie oporu powietrza bardzo komplikuje model. Nie wspominam już o delikatnych powiewach wiatru, możliwych zmianach oporu wynikających z obrotu spadającego ciała i tak dalej. Na spadającą ze stołu książkę oddziałują setki tysięcy atomów powietrza, poruszających się... "losowo". W sposób, którego skutków nie sposób uwzględnić dokładnie.

Po drugie: nie tylko sam pomiar zmienia badany układ, ale też: w sensie najściślejszym w każdym eksperymencie bierze udział cały wszechświat, ale nie tylko izolowany układ. Ponieważ nie mamy jak odizolować w sposób absolutny badanego układu od reszty wszechświata. Dlatego nie da się "całkiem dokładnie" i zawsze w wyniku pomiaru pozostaje pewna "losowość", "przypadkowość".

Po trzecie: słyszałeś w ogóle o rozpadzie promieniotwórczym? Jądro ciężkiego pierwiastka, np. uranu, może spontanicznie, samorzutnie, bez jakiegokolwiek zewnętrznej przyczyny, samo z siebie, rozpaść się. Rozpad samorzutny zachodzi losowo. Po prostu według nauki rozpad spontaniczny JEST przypadkowy. Nie zakłada się, żeby istniała konkretna przyczyna, że dany atom akurat w danym momencie się rozpadł (bo przecież mógł się nie rozpaść).


Jednak istneje coś takiego jak to okresliłeś, filozofia życia powiedzmy, lub po prostu wiara, gdzie ktoś może widzieć przyczynę w Bogu, przyczynę wszystkiego co dzieje się nawet na poziomie rozpadu atomów. Rzeczywiście to zależy od sposobu postrzegania rzeczywistości.
Dajmy na to takie zdarzenie, ktoś jedzie samochodem, ale nagle ktoś inny zagradza mu drogę, jakiś samochód ''rozkraczył'' się na ulicy i powstaje korek, trzeba omijać, ta osoba spieszy się na przykład do pracy lub na lotnisko, i denerwuje się z tego powodu. Potem okazuje się że w tym miejscu zawaliła się ściana budynku, który był remontowany i gdyby nie ten samochód który zagrodził drogę, niechybnie coś by sie stało. Ktoś powie, cóż, przypadek, a inny będzie widział w tym jakąś ingerencję, ten przysłowiowy ''palec boży''.


Czy to jest dogmat twojej prywatnej filozofii, czy masz jakieś dowody, że inaczej być nie może?

Chrześcijaństwo zakłada istnienie czegoś takiego jak Boży plan. Nie tylko wobec całego świata ale także wobec każdego człowieka. [...] Wierząc w to że Bóg jest obecny we wszystkim, wierzący nie może zakładać istnienia czystego przypadku.

Jednak istneje coś takiego jak to okresliłeś, filozofia życia powiedzmy, lub po prostu wiara, gdzie ktoś może widzieć przyczynę w Bogu, przyczynę wszystkiego co dzieje się nawet na poziomie rozpadu atomów. Rzeczywiście to zależy od sposobu postrzegania rzeczywistości.

Dajmy na to takie zdarzenie, ktoś jedzie samochodem, ale nagle ktoś inny zagradza mu drogę, jakiś samochód ''rozkraczył'' się na ulicy [...] Potem okazuje się że w tym miejscu zawaliła się ściana budynku, który był remontowany i gdyby nie ten samochód który zagrodził drogę, niechybnie coś by sie stało. Ktoś powie, cóż, przypadek, a inny będzie widział w tym jakąś ingerencję, ten przysłowiowy ''palec boży''.

To po prostu zwykła logika.

To, czy obiektywnie coś takiego jak przypadek istnieje, jest kwestią wyłącznie przyjęcia określonych założeń filozoficznych. Jeden przyjmie, że w świecie istnieje pewna losowość, a inny nie. I jeden drugiemu nie będzie w stanie udowodnić, że akurat jego założenie odpowiada rzeczywistości.

Po prostu według nauki rozpad spontaniczny JEST przypadkowy. Nie zakłada się, żeby istniała konkretna przyczyna, że dany atom akurat w danym momencie się rozpadł (bo przecież mógł się nie rozpaść).

Chrześcijaństwo zakłada istnienie czegoś takiego jak Boży plan. Nie tylko wobec całego świata ale także wobec każdego człowieka. [...] Wierząc w to że Bóg jest obecny we wszystkim, wierzący nie może zakładać istnienia czystego przypadku.

Nie ma takiej reguły logicznej, z której by coś takiego wynikało. Zdradzę ci tajemnicę, o której, zdaje się, w szkole ci nie powiedziano: logika to zestaw całkowicie abstrakcyjnych reguł formalnych do przekształcania określonego typu zdań i ich zestawów. Logika to nic innego jak REGUŁY i nic poza REGUŁAMI. Sama logika NICZEGO nie dowodzi, bo jest wyłącznie narzędziem formalnym, narzędziem, które musi operować na pewnych przyjętych danych.

Dlatego twoja odpowiedź jest BEZ SENSU. Świadczy o tym, że nie masz pojęcia, czym jest logika. Ani też, zapewne, co różni dogmaty od dowodów.

Bóg jest obecny we wszystkim, wierzący nie może zakładać istnienia czystego przypadku.

Z nieporządku nie może wyłowić się porządek bez ingerencji bytu inteligentnego. [...]
Przypadek może stworzyć tylko chaos.

Czy to jest dogmat twojej prywatnej filozofii, czy masz jakieś dowody, że inaczej być nie może?

To po prostu zwykła logika.

Nie ma takiej reguły logicznej, z której by coś takiego wynikało. [...] logika to zestaw całkowicie abstrakcyjnych reguł formalnych do przekształcania określonego typu zdań i ich zestawów. Logika to nic innego jak REGUŁY i nic poza REGUŁAMI. Sama logika NICZEGO nie dowodzi [...]

Dlatego twoja odpowiedź jest BEZ SENSU. Świadczy o tym, że nie masz pojęcia, czym jest logika.

Moja odpowiedz jest jak najbardziej sensowna. Przynajmniej dla mnie.
[...]
Te dogmaty religijne mogą w swoim czasie okazać się prawdą. A prawda istnieje poza dowodami, dogmatami, i czasem nawet ponad logiką Twoja czy też moją.

Krótko mówiąc: "twierdzenie, że przypadek może stworzyć tylko chaos" jest tylko twoim dogmatem, arbitralnie przyjętym założeniem. Na które nie masz dowodów. Innymi słowy: nie potrafisz udowodnić, że do wyłonienia się porządku niezbędna jest ingerencja bytu inteligentnego. Tak po prostu uważasz, ale nie masz żadnych przekonujących uzasadnień, dlaczego miałoby tak koniecznie być. Silne i nieuzasadnione przekonanie, tzw. ślepa wiara, bezrefleksyjna.

Cóż możesz wiedzieć o tym jaka jest moja wiara? To też jest tylko Twoje prywatne założenie które nie ma przełożenia na rzeczywistość.

No niby dlaczego nie może być inaczej? Niby czemu z nieporządku nie mógłby się wyłonić się porządek BEZ ingerencji bytu inteligentnego? Nie ma żadnej logicznej reguły, która by to uniemożliwiała. Prawa fizyczne, znane też jako "prawa natury" również tego nie uniemożliwiają. Skoro jest możliwe logicznie (nie jest wewnętrznie sprzeczne) oraz możliwe materialnie (reguły świata nie zabraniają), to może występować w naturze. Szach i mat.

Jest to niemożliwe moim zdaniem. Porządek zakłada istnienie jakiegoś planu.

Bynajmniej. Czasem wystarczy np. odpowiednie ciśnienie:

Owszem, ale rzecz w tym, że obróbka ma na celu jedynie udostępnienie nam miłego naszym oczom wglądu w porządek, który już w kamyku jest.