http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszechświat

rzeczywiście, nieskończony.

Tylko że jeśli ktoś skonstruuje taki odbiornik to świat "duchowy" z miejsca przestanie być "duchowy"

Nie można wynaleźć maszyny do rejestracji świata duchowego ponieważ jest on całkowicie niezmysłowy. Gdyby nawet wymyślono taki to na pewno by nie zarejstrował realnej obecności anioła stróża koło mnie lub Jezusa pod postacią hostii.

wielkie częstotliwości :D:D

Dzisiaj w internecie natknąłem sie na wypowiedź jednego fizyka, który prowadzi dialog między nauką i religią. Stwierdził on , że nie ma sprzeczności między religią a fizyką ,bo pola ich działań są rozłączne. Ponadto fizyka nie opisuje rzeczywistości tylko tworzy jej modele, dla fizyka jest istotne żeby teoria poprawnie tłumaczyła i przewidywała zjawiska, sama natura tych zjawisk to już bardziej filozoficzne problemy. Oczywiście fizycy mają prawo zajmować się filozoficzną interpretacją wyników, ale to już nie jest fizyka , trzeba to umieć rozróżniać. Dlatego też fizyka nie odpowie na pytania o wolną wolę, duszę czy Boga, to nie jest przedmiotem ich badań, fizyka opisuje zjawiska w przyrodzie , dające się poznać empirycznie.

Nie ma więcej wymiarów jak cztery , nie spekulujmy . Na dzień dzisiejszy nie ma więcej wszechświatów , ani wymiarów , jest tylko jeden wszechświat i jest nieskończony . A każda linia prosta wróci do punktu wyjścia i nie dlatego , że załamie się o krawędż wszechświata , bo nic takiego nie istnieje .

Wymiarów jest przynajmniej jedenaście, a wszechświat nie może być nieskończony, bo wyklucza taki stan rzeczy prosty paradoks Olbersa.

Niezależnie od liczby wymiarów, da się opisać układ zawierający wiele N-wymiarowych figur (czasoprzestrzeni) nawet jeśli mają one nieskończone objętości (liczone ich wewnętrznymi miarami).

Tak my możemy sobie wyobrazić wiele wszechświatów i je opisać , ale co to ma wspólnego z rzeczywistością ?

Zadałeś pytanie:

Mam nadzieję, że wykazałem, że nieskończoność naszego wszechświata nie wyklucza istnienia innych wszechświatów. I tylko to chciałem najpierw pokazać. Zgadzam się z tobą, że to, że coś nie jest wykluczone[b], nie oznacza wcale, że to [b]jest.

Przynajmniej dla kilku modeli multiświata byłby on - z naszego punktu widzenia - nieodróżnialny od rzeczywistości, w której nasz wszechświat jest jedyny. I wtedy pytanie o istnienie innych wszechświatów staje się nierozstrzygalne. Jako, że nie wydaje się aby jego rozważanie miało inny cel niż poznawczy, to w tej sytuacji dyskusja na ten temat stałaby się bezsensowna.

Nie, ja nie zgadzam się z tym, że rozmiary wszechświata są nieskończone.

Po pierwsze, nie ma na o żadnych dowodów.
Po drugie. Określa się przecież wiek wszechświata na ok 14 miliardów lat, a czy może powstać nieskończona przestrzeń w skończonym czasie?
Po trzecie, wiemy że z czasem rozszerzania się wszechświata maleje jego temperatura, w naukowych książkach astrofizycznych czytałem że początkowa temperatura wszechświata była tak bardzo wysoka... a z czasem zmalała, gdyby więc rozmiary były nieskończone zapewne temperatura była by znacznie niższa.

Wszystko możecie zweryfikować sobie tutaj:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wszech%C5%9Bwiat



Tutaj znalazłem takie obrazowe wyjaśnienie:
Faktem jest to że pewne galaktyki się od nas oddalają, zadziwiające jest to że im są dalej tym szybciej "Uciekają". Jak to zaobserwowano? Poprzez efekt Dopplera. Na podstawie fal świetlnych można obliczyć prędkość oddalającego się obiektu emitującego światło gdyż fala zmienia się wraz z odległością jaką przebywa. Najlepiej obrazuje to przejeżdżająca karetka. Na początku dźwięk jest wysoki i wzrasta ciągle gdy do nas się zbliża a gdy źródło dźwięku się oddala to tonacja dźwięku spada.

Te Słupki obrazują galaktyki wraz z "Nadmuchaniem" powietrza do balonu słupki się oddalają.

To by wyjaśniało bardzo dużo. Gdyby zaś wszechświat był nieskończony to rozumiem że nasze niebo było by puste a gwiazdy były by już za daleko byśmy mogli je zobaczyć. Przeczytałem bardzo interesujący artykuł w "Świecie nauki":

http://www.nauka.gildia.pl/prasa/swiat_nauki/2008/03



Niestety nie znalazłem tego w internecie, ale z artykułu wynika że galaktyki nieustannie pędzą w wszechświecie i za parę tysięcy lat nic już na ziemi nie zobaczymy gdyż będą już za daleko. Jak dla mnie to uwiarygadnia teorię wielkiego wybuchu i sądzę, że taki wybuch owszem znacznie rozszerzył przestrzeń, i nadal skutki tego możemy obserwować, ale nie sądzę żeby sprawił że wszechświat w jednej chwili otrzymał nieskończone wymiary.

Ja protestuję wobec takich twierdzeń, na takie twierdzenia dowodów nie ma. To tylko spekulacje na niczym nie oparte.

Problem polega na pewnym milczącym założeniu, które jest oczywiście znane kosmologom, więc o nim nie dyskutują, lecz posługując się określeniami "wszechświat nieskończony", "wielki wybuch", "ucieczka galaktyk" itp., cały czas to założenie uwzględniają i dlatego mają na myśli co innego, niż laicy.

Założenie to mówi, że zdarzenie, które nazywamy "wielkim wybuchem" (oraz inne jego konsekwencje), wynika z naszych obserwacji dostępnej nam części przestrzeni. Przyjmujemy, że poza obszarem dostępnym naszym obserwacjom prawa przyrody są podobne do naszych, ale to jest tylko domniemanie, a nie pewność. Równie dobrze mogłoby się okazać, że było to tylko lokalne zdarzenie, bez wpływu na pozostałą część wszechświata, poza tym nieskończonego w sposób niezależny od tego, co widzimy w granicach naszych 14 mld lat świetlnych. Tak jakby ktoś napluł do nieskończonej kałuży...

Do rozwiązania paradoksu Olbersa wcale nie jest potrzebne przyjęcie ograniczonego wszechświata. Wystarczy przyjęcie wszechświata fraktalnego.

Niby dlaczego musi być co najmniej jedenaście wymiarów?

Z tego co wiem, wszechświat ciągle sie rozszerza, ekspansja wręcz przyspiesza i jeśli nic tego nie zmieni to za ileś mld lat przestrzeń będzie się rozszerzać szybciej niż światło, co spowoduje , że przesunięcie ku czerwieni światła pochodzącego od innych galaktyk będzie tak silne , że nie będzie można go zaobserwować. Powrócimy wtedy do sytuacji sprzed 100 lat kiedy to wydawało się fizykom, że wszechświat to tylko nasza galaktyka, nie będziemy już mogli badać obiektów z poza naszej galaktyki, smutne to troche, ale nie wiadomo jak się potoczą losy, może coś zahamuje tą ekspansje. Nie ma sie co dziwić , że naukowcy dopuszczają prędkość ekspansji przestrzeni większą od prędkości światła w próżni, o ile mi wiadomo to nie ma żadnych przesłanek przemawiających za istnieniem ograniczeń na prędkość ekspansji. Zresztą, wielu uważa, że nasz wszechświat już przez taki etap przechodził , nazywa się go inflacją, miałby mieć miejsce krótko po wielkim wybuchu . Ta koncepcja dobrze tłumaczy powstanie niejednorodności w naszym wszechświecie z których mogły powstać galaktyki i inne struktury, także jest coś na rzeczy.

Co do nieskończoności wszechświata. Spotkałem się z koncepcją wszechświata bez brzegów. Mówi ono, że jak byśmy lecieli przed siebie przez cały wszechświat to wrócilibyśmy do punktu wyjścia. Jak dla mnie to ma to sens, bo jeśli początek wszechświata był wszędzie i zakładamy nie ma wyróżnionych obszarów we wszechświecie, to ta koncepcja wybawia nas z problemu związanego z tym, że jedne galaktyki znajdowały by się w środku wszechświata, a inne na jego brzegach i z jednej strony widziałyby granice przestrzeni, a z drugiej reszte galaktyk, co jak co to troche dziwnie by wyglądało, takie jest moje zdanie. Można też mówić, że wszechświat jest nieskończony, no ale skoro przestrzeń miała początek około 14mld lat temu , to musiałaby rozszerzyć sie z nieskończoną prędkością , chyba że źle to sobie wyobrażam , jeśli tak to mnie poprawcie.

M-teoria.

Spekulacja