Myślę że ten artykuł może być pomocny w zrozumieniu funkcji i wzajemnych zależności pomiędzy podświadomością, świadomością i nadświadomością.
http://zenforest.wordpress.com/2008/11/ ... c-wg-huny/
Zaznaczam, że nie jest podejście chrześcijańskie, ale element filozofii huny, psychologiczno-duchowe spojrzenie na człowieka. Bynajmniej nie propaguję tej filozofii, ale akurat z tego tekstu warto wyłowić wyjaśnienie udziału poszczególnych warstw świadomości w kontakcie z Bogiem.

Dziękuję. Przeczytałem ten artykuł. Bardziej jest zgodny z poglądem p. Murphy'ego. Nie jest zgodny w pewnych fragmentach z moimi poglądami. Np. to że świadomość (warstwa zewnętrzna) jest "szefem" podświadomości. Wg mego rozumienia to w podświadomości jest życie duchowe i to z niej wypływają decyzje kierujące świadomością. (świadomość natomiast dostarcza informacji, przychodzących z zewnątrz). Tak to rozumiem.
Cytat:
Psalmów 130:1 Pieśń stopni. Z głębokości wołam do Ciebie, Panie,
2 o Panie, wysłuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu!
Wołanie skierowane do "Nadświadomości". To jest ta Trójca Św. mieszkająca w człowieku ?
Nie mam pewności, czy te moje poglady są zgodne z nauką KK.
Czy może mi to ktoś potwierdzić (zaprzeczyć)?
Pozdrawiam.

Kompletnie nie rozumiem logiki Twojego wnioskowania tutaj. Co ten fragment ma do podświadomości lub nadświadomości? Co on ma do Trójcy Św.?

"Z głębokości" - chodzi tu o wyrażenie trudnej sytuacji/położenia. Porównaj: Jon 2,3; Lm 3,55.

Ja chyba w pewnym stopniu rozumiem...
De profundis nie musi oznaczać jedynie trudnej sytuacji, w której człowiek woła do Boga. Może oznaczać wołanie z głębi swojej istoty, z głębi serca, z tego miejsca w człowieku, które zwraca się ku Bogu.
Nie sądzę jednak żeby podświadomość była ośrodkiem życia duchowego w człowieku.
Co do Trójcy Św., była ona użyta w tym tekście jako przenośnia, zobrazowanie ludzkiej świadomości, myślę, że nie należy rozumieć tego dosłownie.
Piszesz o swoich poglądach. Czy są one oparte tylko na tej jednej książce o podświadomości, czy są źródłem większej ilości zainteresowań i przemyśleń?

Dlatego też moja prośba o potwierdzenie/zaprzeczenie ewentualnie skorygowanie mego rozumienia.
Jeśli chodzi o "z głębokości" miałem w zasadzie na myśli z głębokości duszy/serca, sugerujac się
pod tytułem: "Pieśń stopni", ale nie wykluczam także trudnej sytuacji duchowej. Myślę, że to ma wzajemny zwiazek. Co do lokalizacji Trójcy Św. w tych trzech warstwach, to skojarzenie nastąpiło pod wpływem lektury z linku: http://zenforest.wordpress.com/2008/11/ ... c-wg-huny/
Cytuję:Kapłani egipscy, zapewne znający zasady zbliżone do Huny, mówili o trzech “Ja”, trzech poziomach świadomości. Jako o “Ja”, “Synu” i “Duchu świętym” /średnie, niższe i Wyższe Ja/. U chrześcijan występują odpowiednio: Ojciec, Syn i Duch Święty
Koniec cytatu.
Zwłaszcza, że stwierdzenie otrzymania tych poziomów świadomości otrzymaliśmy juz w momencie stworzenia od P. Boga. Myślę że to nie jest sprzeczne z nauką KK.
Skojarzyłem to z:
Mateusza 18:20 Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich. I ten cytat można rozumieć na dwa sposoby:
1. Jako zebranie wspólnoty, która zebrała się w Imię Jezusa na modlitwę.
2. Jako zaangażowanie jednoczesne: pamięci, woli i rozumu w osobowym rozważaniu modlitewnym np. tajemnic Różańca św. podobnie jak u:
Łukasza 9:33 Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co mówi.
Powiesz może: "... i Ty też nie wiesz co mówisz" Ale nie chcę Ci tego sugerować!
Błogosławiona Krew Jezusowa !

Też tak myślę, choć nie wykluczam znaczenia podanego przez Jumika.

To gdzie wg Ciebie jest ten "ośrodek" ?

Tzn. miałem na myśli Trójcę Św. mieszkającą w człowieku od poczęcia.

Te moje poglądy powstały w wyniku kilkunastoletnich przemyśleń i poszukiwań.
Ale do dziś nie wiem, czy nie błądzę. Dlatego też proszę o poważną polemikę do mych pogladów.
Pozdrowienia.

Dawid, nie wiem czy akurat te fragmenty Ewangelii można interpretować jako metaforyczne ukazanie rzeczywistości wewnętrznej człowieka. Musiałby wypowiedzieć się teolog.
Niemniej człowiek jest istotą złożoną, a proces modlitwy i życia duchowego angażuje całą całą jego osobę na wielu poziomach. Można zastanawiać się nad różnymi poziomami świadomości i rożnym ich nazewnictwem ale z tego co mi wiadomo w modlitwie chodzi o jedność i skierowanie całego człowieka ku Bogu.

W najprostszych słowach powiedziałabym że jest to dusza.
Jednak podejrzewam że Tobie chodzi o psychologiczne podejście do duchowości człowieka. Jeśli więc dzielimy ludzką świadomość na trzy poziomy (podświadomość, świadomość i podświadomość), to moim zdaniem domeną duszy i życia duchowego jest ten trzeci poziom.
Nadświadomość to transpersonalny (ponadosobowy) wymiar umysłu - to nasza intuicja, duchowość i poczucie połączenia z uniwersalną świadomością wszechświata ( w chrześcijaństwie - z Bogiem). Kontakt z naszą nadświadomością, a tym samym wejście w życie duchowe odbywa się poprzez połączenie podświadomości ze świadomością. Innymi słowy uczynienie świadomym tego co nieświadome. Tak więc podświadomość i otwarcie się na jej ukryty potencjał jest istotnym krokiem w kierunku naszej intuicji, duchowości i poczucia wewnętrznego spokoju.
Jednak nie można utożsamiać podświadomości ze źródłem życia wewnętrznego.

Trudno powiedzieć że świadomość "jest szefem". Świadomość może objąć i zrozumieć zjawiska, informacje, mechanizmy sterujące podświadomością. Na tym właśnie polega rozwój człowieka. Uświadamiając sobie naszą złożoność i mechanizmy rządzące naszym życiem jesteśmy w stanie przejrzeć, wiele zrozumieć i wiele zmienić. Świadomość może i powinna dostarczać informacji podświadomości, kształtując ją. Wtedy można powiedzieć że podświadomość ma wpływ na życie ale taki, jak chce tego świadomość. Na zasadzie sprzężenia zwrotnego. Wyższym etapem tego zjednoczenia świadomego z podświadomym jest życie duchowe.

Generalnie podświadomość to wielki potencjał. Można go wykorzystać do odniesienia w życiu sukcesu, jak chce tego Murphy (zahaczyłam o jego artykuł o tajemnicy bogactwa). Można szukać w podświadomości przyczyny problemów i traum z dzieciństwa i tam je leczyć. Można też uczynić z niej siłę napędową życia duchowego i rozwoju człowieka.

Nie sadzę żeby stało to w sprzeczności z nauką Kościoła, jednak nie wiem czy wypowiada się on w jakiś sposób o roli podświadomości w życiu duchowym. A jeśli tak to czy znajdziesz taką informację w j. polskim. Niestety psychologia duchowości jest w chrześcijaństwie, a szczególnie katolicyzmie słabo rozwinięta.

Zgadza się. I szukanie tam zapisanych informacji o poziomach świadomości jest nadinterpretacją i dopowiadaniem czegoś czego nie ma w tekście. Tam po prostu chodzi o "z głębi serca/sytuacji, w której jestem wołam do Ciebie Panie".



Poczytaj co oznacza ten tytuł "Pieśni stopnia":
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/w_mocy.html



Nie rozumiem tego zdania.



Nie, tam jest mowa o ludziach, a nie jakichś poziomach czegoś tam.

Twoja interpretacja nie ma nic wspólnego z fragmentami, które cytujesz. Jest kompletnie oderwana od nich. To tak jakbyś zobaczył gdziekolwiek liczbę 2 lub 3 i (całkowicie niezależnie od treści) stwierdził: "tak, to może być o (pod/nad)świadomości, w końcu tam też są 2/3 poziomy" albo określenie "stopnie" i stwierdził, że to pewnie chodzi o stopnie świadomości. Jednym słowem, nie zachodzi logiczna zależność pomiędzy tymi cytatami a ich (Twoją) interpretacją.

Myślę, że to jest doszukiwanie się na siłę czegoś, czego w tekście w ogóle nie ma.

Pozdrawiam

Dziękuję Ci za obszerny i interesujacy wykład na temat duchowości nawiązujący do poglądów Murphy'ego a poszerzony o nadświadomość. Jeśli dobrze Cię zrozumiałem, to w zasadzie zgadzasz się z poglądami Murphy'ego. Mnie rażą jego próby wymuszania od podświadomości
a nawet żądania określonych celów np. uzdrowień, rozwiązania problemów życiowych itp.
Nie jest to zgodne z duchem Ewangelii, gdzie obowiązuje zasada: Panie, jeśli chcesz; jeśli jest to zgodne z Twoją wolą ...
Przepraszam, ale nie za bardzo mam teraz czas na głębsze przemyślenia. Odpowiedziałem Ci na gorąco po otwarciu postu. Za kilka godzin wyjeżdzam na 3 dniowe skupienie Wielkopostne do Częstochowy. Jak wrócę, po przemyśleniu powrócimy do tego wątku.
Pozdrawiam, Dawid.

Poczytam i przemyślę. Ale w przyszłym tygodniu. teraz przygotowuję się do wyjazdu na 3 dniowe
skupienie Wielkopostne w Częstochowie


Tu miałem na myśli sam akt stworzenia. To w akcie stworzenia (Rdz 1.27 oraz KKK p.355)
"Stworzył Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył"
Uważam, że przy stworzeniu brała udział cała Trójca Św., która pozostawiła swój "ślad" w człowieku już w momencie poczęcia. Stąd moje skojarzenie z 3-ma warstwami świadomości.
Ale jest to tylko moja własna interpretacja. Być może nie logiczna jak ponizej twierdzisz.


Pozdrawiam

Mam nadzieję, że to co napisałem o nielogiczności, nie zabrzmiało jakoś ofensywnie czy źle, bo nie miałem takiego zamiaru.
Pozdrawiam

Niezbyt dobrze mnie zrozumiałeś. Jeśli zgadzam się z Murphy'm to tylko co do tego, że w podświadomości tkwi wielki potencjał. Murphy chciałby uczynić z niej klucz do szczęścia każdego człowieka. Uważam że nie tędy droga.
Ja natomiast próbowałam wyjaśnić Ci udział podświadomości w życiu duchowych oraz pokazać że nie powinna być ona stawiana nad świadomością i panować nad życiem człowieka.

Zgadzam się z jumikiem, Twoja interpretacja poszła za daleko. Jak już pisałam, dobrze jest być świadomym złożoności psychiki człowieka, ale nie trzeba szukać na to wszędzie dowodów, dopatrując się trzeciego dna we fragmentach Ewangelii.
Niemniej scena Przemieniania jest interpretowana jako model i inspiracja modlitwy kontemplacyjnej (vide ikonografia prawosławna). Tak więc ma wiele wspólnego z duchowością.

Również spotkałem się z tą książką, mówi ona o pozyskiwaniu dobra materialnego i duchowego przez odmawianie "skutecznych modlitw", takie wmawianie sobie czegoś, przykład z tej książki: babka zobaczyła fajną torbę w sklepie, nie miała kasy i przypomniała sobie wykład tego Murphiego, i zaczęła myśleć:"mam ją, ta torba jest moja".. dostała wieczorem taką od męża , i tak pisał o różnych zdarzeniach, uzdrowieniach, zyskaniach pracy, zdobywaniu klientów, pozbywaniu się trem przed występem, znajdywaniu partnerów życiowych, a nawet o śmierci spowodowanej zbyt mocnym przyjęciem sobie do podświadomości słów wróżki która pewnemu panu przepowiedziała że zginie.
Przyznam że marzy mi się dostać do pewnej szkoły policealnej i wmawiam sobie na podstawie tej książki że tam się dostane, czy jako katolik popełniam grzech? herezje?
O ile dobrze pamiętam to Jezus mówił że to nie on leczy(chodzi ogólnie o spełnione prośby) lecz wiara w nas samych, więc widzę tu pewne porozumienie, ale te "modlitwy" nie polegają na mówieniu do Boga, proszenia Go, lecz do własnej podświadomości, nie można mieć cudzych Bogów przed tym jedynym, czy podświadomość zalicza się do tych "cudzych Bogów"?
Murphy sugerował że wszystkie cuda zdarzające się w najróżniejszych religiach i wśród niewiernych są przyczyną mocy podświadomości.
Jednej kobiecie polecił nawet codzienne czytanie wybranych przez niego fragmentów pisma świętego, jako część terapii.
Sam nie wiem co o tym myśleć.

Ja bym zadał sobie kilka pytań:

1. Czy poniższe zdanie uważasz za zgodne z wiarą chrześcijańską czy może za, delikatnie mówiąc, rozmywanie wiary?


2. Dlaczego odmawiasz to zdanie:

Czy potrafisz racjonalnie wytłumaczyć na jakiej podstawie to "zadziała"? Czy może jest to wierzenie magiczne?


3. Wszystko co zastępuje Boga (oraz ufność do Niego) jest bożkiem. Czy to zastępuje Boga / spełnia Jego rolę/zastępuje ufność do Niego? Czy mantra do podświadomości wynika z zaufania Bogu i wierze w Jego bezgraniczną moc? Czy może moc czegoś innego? Jeśli wierzy się w Bożą bezgraniczną moc i ufa się Mu, to czy oddaje się to Jemu prosząc w modlitwie oraz dodając "niech Twoja wola się spełni, nie moja"?




Moim zdaniem jest wprost przeciwnie. O ile Jezus mówił "Twoja wiara Cię uzdrowiła", to myślę, że tu ani trochę nie chodzi o samo "przekonanie, że tak się stanie" ani wyrażenie tego, że człowiek ma sam z siebie moc, ale chodzi o ufność Bogu, ufność Jezusowi, wiarę w Jego słowa, że tak się stanie. Moc nie jest w nas ani w naszej wierze, ale w Bogu. Sama wiara bez Boga i w odłączeniu od niego jest niczym.

Nie odniosłem takiego wrażenia. Nawet przyznam Ci rację, bo miałeś prawo tak pomyśleć.
Pozwól a rozwinę to szerzej.
Przyznaję że J.Murphy w swej publikacji, powołując się na uzdrowienia (a nawet cytując wypowiedzi) P. Jezusa dot. uzdrowień wywołuje u osoby wierzącej konieczność przemyśleń prawdziwości jego opowiadań. Twierdzi on, że Jezus mówiąc: wg wiary waszej, niech wam się stanie odwołuje się do podświadomości. Stąd moje przypuszczenie, że podswiadomość może rzeczywiście jest "ośrodkiem" duchowości. Ale nie jest Bogiem!
Rodzaju 1:27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.
Zatem, podswiadomość człowieka - moze być najwyżej obrazem. A więc jak moze być wysłuchana modlitwa do tego obrazu?
Chyba, że idąc głębiej, rozważymy przyjście na świat Jezusa Chrystusa, Jego mękę i śmierć na krzyżu, Zmartwychwstanie i Zesłanie Ducha Św. na uczniów, to i my możemy mieć nadzieję a nawet pewność, że Duch Ten zamieszkał w naszej podświadomości
albo może w nadświadomości wg.
Rzymian 8:11 A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa <Jezusa> z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.
Jeśli może przywrócić do życia nasze ciała, dlaczegóżby nie mógł uzdrowić?
Jednak jako Bóg a nie jego obraz. Czy to jest logiczne i Prawda?
Myślę, że wszyscy uzdrowieni współcześni Jezusowi mieli głęboką wiarę w moc Jezusa.
Jak to jednak wytłumaczyć w przypadku sługi setnika:
Mateusza 8:13 Do setnika zaś Jezus rzekł: Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś. I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
Nie jest powiedziane nigdzie, że sługa ten miał głęboką wiarę. Pan Jezus mówi tylko o głębokiej wierze setnika:
Mateusza 8:9 Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! - a idzie; drugiemu: Chodź tu! - a przychodzi; a słudze: Zrób to! - a robi.
10 Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.
Jak to wytłumaczyć?