Bez wątpienia definicja jest potrzebna. Jednak pojecie konca swiata wywodzi się z Biblii i myslę ze jest to rozumiane w ten sposob, ze wszytko wokół nas zostanie unicestwione. Skoro autorzy biblijni nie dysponowali odpowiednia wiedza astronomiczną, niewiele ponad to można było powiedzieć.

Oczywiscie jest to czyste fantazjowanie,.Niemniej wprowadzenie zmian w samym nasazym układzie wydaje mi sie prostsze niż dalekie wędrówki. Nawet gdyby udało sie podróżowac z prędkościa światła, to podróż zajęłaby kilka obecnych ludzkich pokoleń no i statek mógłby pomieścic ograniczoną ilosć pasażerów.
Myśle, ze zostaną opanowane metody przemieszczania planet i w pierwszej fazie , gdy zrobi sie za gorąco, będzie mozna przesunac Ziemie nieco dalej. Gorzej będzie później, gdy Słońce pzrzestanie świecić, bo trzeba byłoby stworzyc jakieś sztuczne źródła energii.
Niewiadomych jest jednak bardzo dużo, przede wszystkim nie wiemy jak będzie wtedy wygladał człowiek i jaki będzie poziom nauki.

Nas dziś interesuje w sensie religijnym jedynie powtórne przyjście Jezusa. Nazywanie tego końcem świata, jest raczej potocznym utrwalonym w kulturze, sformułowaniem które jednak nie ma wielkiej wartości. W sensie naukowym, owy koniec (przewidywany dla naszego wszechświata) jest tak bardzo daleki, że na razie wiele zależy od nas, czy przetrwamy, czy sami się pozabijamy, lub damy zabić zagrożeniom zewnętrznym. Długo jeszcze będziemy decydować, a wszelkie końce to tylko lokalne zmiany. We wszechświecie nie ma czegoś takiego jak koniec czegoś - wszystko jest w ruchu i wszystko ulega zmianom. Nie ma złego niszczenia i dobrego kreowania bo bez jednego nie ma drugiego. Bez wypalania się gwiazd, zderzeń jednych obiektów z innymi nie byłoby ani pierwiastków, ani nowych obiektów typu planety, ani nowych gwiazd. My dziś to obserwujemy. Wiedza jaką posiadali nasi przodkowie była tak odmienna, że dziś już nie nadaje się do uznawania za naukową. Ale nią opisywano dawniej rzeczywistośc duchową. To ostatnie zostaje zatem, ale w oderwaniu od naukowych dociekań.

Ale jednak z Biblii wynika, ze jest to związane ze zniszczeniem dotychczasowego swiata a nowy miaby dopiero powstać. Mówi o tym i Apokalipsa i kilka innych miejsc w Biblii.

Aktualne teorie naukowe przewidują jednak koniec wszechświata albo w wyniku rozbiegniecia sie albo , po odwróceniu kierunku, zgniecenia (stan jak w chwili WW). Inna sprawa czy teorie te sie utrzymaja. Natomiast dla nas koncem swiata rownie dobrze mogłaby być jakaś katastrofa kosmiczna czy nawet wojna atomowa, pomimo, ze nie wpłynęłoby to na resztę wszechswiata.

A w międzyczasie ludzie będą żyć w proźni? Kto z nas umie przełożyć te opisy na coś konkretnego i zrozumiałego dla nas, co można wprzęgnąć w to co wiemy o świecie?

Aktualnie mówi się o tym że ekspansja wszechświata przyśpiesza. I o tym pisałem że wszechświat jaki znamy wydaje się mieć kres, ale tak oddalony w czasie że branie tego pod uwagę jest tylko teoretyzowaniem. Inna sprawa, jak napisałeś, czy teoria się utrzyma a nawet bardziej czego jeszcze się dowiemy o tej rzeczywistości jaka jest dla nas dostępna.

Dlatego też pytam o definicję końca świata, czyli inaczej co rozumiemy przez świat, bo dla mnie to jest kres wszystkiego co istnieje, a nie jednej małej planety i to też trudno określić czy tylko jej powierzchni, czy całego globu. Czekam na propozycje bo tak to sobie możemy pisać o wszystkim i niczym i kady po swojemu będzie rozumiał.

Moim zdaniem, jeśli definicje mamy wyprowadzać z Biblii (bo skąd jeszcze moglibyśmy?), to trzeba zauważyć, ze wtedy gdy byłą pisana, uważano Ziemię za centrum swiata (a gwiazdy mogły spadac na Ziemię). To co nazywano swiatem, a wiec Ziemia, Słonce, gwiazdy itd., dzis nazywamy Wszechswiatem (czy chocby galaktyką). Z tego wynika, ze koniec świata to koniec Ziemi, niezależnie od losów reszty wszechswiata. Koniec Ziemi jako kataklizm (z różnych powodów) powodujący tak duze szkody, ze zostanie tylko jałowa planeta. Tak mi to wynika z biblijnych opisów.
Szereg juz razy przewidywano konkretne terminy takiego właśnie końca swiata, co- jak na razie- nie spelniło się. W każdym razie tak było rozumiane.

Za kilkadziesiąt milionów lat przesuniemy planetę na odpowiednią dla życia na Ziemi orbitę. Tak ażeby życie było możliwe na Ziemi. A za te 4 miliardy lat odlecimy całą planetą do innej młodej gwiazdy.
Mamy sporo czasu aby wymyślić jak to zrobić. Dlatego ja jestem spokojny o to ze damy rady.

Albo raczej że koniec wszechświata, skoro pisali o tym co uważali za ową 'wszystkość".

Jeśli podejdziemy do problemu z punktu widzenia teorii Wieloświata (Teoria Everetta; M-teoria), to wszelkie naukowe rozważania z rozpowszechnionego obecnie, tradycyjnego punktu widzenia i pojmowania nauki czy świata - tracą sens.

Kiedy wreszcie nauczysz się języka biblijnego?
Po pierwsze,czy tylko ludzie biblijni uważali Ziemię za centrum Wszechświata? A inne ludy?

Po drugie, autorzy, redaktorzy i tamtejsi ludzie pozwalali sobie na takie np. określenia: "Zgromadzili się wszyscy ludzie, jacy są pod Słońcem..." gdy tymczasem chodziło o jakieś małe miasteczko, z którego zgromadziła się może tylko wiekszość mężczyzn.
No i czepiaj się nadal słownictwa biblijnego i wmawiaj mu filozofowanie na temat kosmosu!

Całkowita abstrakcja. Pewne rzeczy są po prostu dla ludzi niemożliwe, bez względu na to jaki stopień technologii osiągną na swojej planecie. W sumie technologia idzie bardziej w minimalistyczne rzeczy takie jak elektronika, informatyka.

Ziemia musiałaby przekroczyć co najmniej tysiąc razy prędkość światła i wlecieć w hiperprzestrzeń, co jest niewykonalne. Brak odpowiedniej dawki energii aby coś takiego zrobić, nie wyobrażasz sobie nawet ile energii byłoby potrzebne aby tego dokonać. A poza tym, jak rozbujać planetę do takiej prędkości? I jak wyobrażasz sobie wytrącenie Ziemi z orbity? Wiesz co to oznacza dla życia na naszej planecie? Śmierć. Jak byś ochronił ludzi przed promieniowaniem kosmicznym? Rozciągając nad ziemią pancerz ochronny?




Nie jesteśmy w stanie zmienić orbity planet w Układzie Słonecznym, nie jesteśmy w stanie nawet zrobić tego z naszą planetą, a co dopiero oddziaływać na tak odległe planety. Jaką siłą moglibyśmy tego dokonać? Mocą Jedi?

Za 4 miliardy lat to już dawno będzie Nowe Niebo i Nowa Ziemia.

Nie mozemy tego mierzyć naszymi obecnymi możliwościami. Od stadium australopiteka minęło ok. 5 mln lat, od powstania człowieka w miarę rozumnego ok. 100 tys. lat, a era nowoczesnych technologii to zalediw 50-100 lat w tył. Tempo rozwoju jest bardzo duze i trudno nawet prognozować co będzie za- powiedzmy- 50 mln lat. Możliwosci mogą byc niewyobrażalne.
Raczej rozumuję w kategoriach potrzeb, zakładajac ze mozliwoscie techniczne będą.

Co to ma do rzeczy? Ja się niczego nie czepiam, tylko piszę jak było. Jeśli uważasz, ze było inaczej, uzasadnij a nie przytaczaj anegdot czy porównań.

I co się zmieniło? Chyba tylko to że teraz jesteśmy zgarbieni siedząc przy laptopach.



Takie możliwości techniczne mogą nigdy nie zaistnieć.