NIEEEEEEEEEEEEE!

Czynnością uprzedzająca jakiekolwiek odniesienie sie do rzeczy/zjawiska jest poznanie,postrzeżenie.Dopiero potem nastepuje ustosunkowanie sie do niej.
Matko,a myslałam,że ten przykład o liczbach jest taki prosty.
Jesli nie jesteś wierzący,to nie znaczy ,ze automatycznie jesteś niewierzący.Nie jesteś taki ani taki,bo w ogóle nie masz pojęcia wiary(jako dziecko) albo nie masz obiektu wiary(gdy nie znasz)

"Nie można w coś wierzyć, nie wiedząc o tym,"

I nie można w coś nie wierzyć ,nie wiedząc o tym.Zwyczajnie sam sobie tak naprawde odpowiedziałeś.

Ale to nie jest czynność, tylko stan. Nie wiesz o czymś = nie możesz w to wierzyć = nie wierzysz.



Owszem, to dokładnie to znaczy, chociaż niewiara nie jest w tym momencie świadomym wyborem, a jedynie nieświadomym stanem.

Wituś,

"Nie wiesz o czymś = nie możesz w to wierzyć = nie wierzysz. "

Nie wiesz o czymś=nie możesz w to wierzyć=nie możesz w to nie wierzyć

Z prostej przyczyny:skoro o czymś nie wiesz,to to,co po tym nastepuje nie ma znaczenia.Więc czy jest to wiara czy niewiara,to nieistotne.Nie wiesz.Fin.Nie wiedząc o czymś,nie masz prawa obierania jekiejkolwiek postawy wobec zjawiska/rzeczyy

Dla jasności:
Nie wiesz o czymś=nie możesz w to wierzyć/nie możesz w to nie wierzyć

Tak lepiej

Nie obieram stanowiska. To niewiara, która jest nieświadomym stanem, a nie świadomym wyborem. Ale niewiara.

Owszem,nieswiadomy stan.Zgadzam się.
Stan niewiedzy.
Nieswiadomy stan niewiedzy uniemozliwiajacej nawet podswiadome ustosunkowanie sie do obiektu naszej niewiedzy. Bo obiekt dla nas nie istnieje.Nie istnieje w naszej nieświadomości i stan niewiedzy nie pozwala na nawet nieswiadome okreslenie naszego nastawienia do obiektu.
Wiarę,a co za tym idzie,i niewiare, cechuje wolny wybór,którego niewiedza i nieswiadomość nie dają.Więc temat zostaje stłamszony w zarodku

No chyba,ze uderzymy z "grubej rury" i rzucimy sie na teorie o wiedzy wrodzonej.Ale może lepiej nie wchodzić na cienki lód..? (bo z tego wyniknie pewnie draka )

A zatem nie wierzymy w niego. To stan niewiedzy i wynikającej z niej niewiary.




To faktycznie dość cienki lód, bo w momencie urodzenia zasadniczo mamy niewiele większe możliwości umysłowe od ameby, więc równie dobrze mogła byś powiedzieć że już w amebach tli się potrzeba wiary

A tamta przyczyna? a przyczyna tamtej przyczyny?



Ateiści nie . Witlod tak. Przecież sam się przyznał, że używa tylko 5% mózgu

I właśnie dlatego nieskończoność ilości przyczyn to logiczna oczywistość.




Gdybyś ty używał chociaż tyle...

No patrzcie temat dotyczył genezy ateizmu a jest kolejna próba nawracania z jednej strony na teizm a z drugiej na ateizm:)

O rany! Pilaster zaistnial. Czas zakuc sie w zbroje tumana (sredniowieczna oczywiscie).

uwaga, uwaga!

Witold właśnie przyznał sie do wiary, że powstanie i istnienie Wszechświata nigdy nie zostanie wytłumaczone!

No róznie można nazwac ten pogląd, ale na pewno nie ateistycznym

A jaka jest przyczyna istnienia nieskończonego ciągu przyczyn?

Zapytałem o to, nie po to, żeby Witold coś tam odpowiedział, bo z góry było wiadome że nic sensownego nie ma on do napisania, ale po to, żeby pokazać na czym polega koniecznośc bytu koniecznego.

Byt konieczny, jako Pierwsza Przyczyna (PP) nie wymaga wyjaśnienia. Oczywiście tym bytem koniecznym wcale nie musi być Bóg, ale skoro wierzący uwazają własnie Jego za PP, to pytanie o pochodzenie Boga jest własnie całkowicie bezsensowne.

Oczywiście, że nie zostanie, bo idąc ciągniem tych przyczyn, nasz gatunek musiałby najpierw wystarczająco długo istnieć, żeby móc je kolejne odkrywać i opisywać, a na to szanse są małe.




Byt konieczny to bajka dla małych dzieci.
I OWSZEM, jak najbardziej WYMAGA wyjaśnienia. Takie kombinowanie, że coś nie wymaga wyjaśnienia, jest ignorancją i hamowaniem rozwoju nauki (gdybyśmy tak sobie zawsze mówili, że to Bóg i nie dochodzili dalej, to nigdzie byśmy nie zaszli). Ale u ciebie pilastrze ignorancja to nic nowego.