Żadne rzetelnie prowadzone badania naukowe nie mogą stać w sprzeczności z Biblią, to prawda. Czego to dowodzi?
Człowiek postrzega świat subiektywnie, poglądy są subiektywne. Subiektywna wiara jest ograniczonością intelektualną a subietywność ateisty jest nieograniczonością światopoglądową. A 70% Polaków to funkcjonalni analfabeci, to pewnie ci wierzący ograniczeni światopoglądowo? No i mamy naukowe podejście do tematu wątku.

A to dowodzi tego,że nie ma sensu w tym wątku na dalszą dyskusję.W Bibli nie ma nic konkretnego ,co dawałoby jakikolwiek obiektywny pogląd na świat,pomimo że jest to księga natchniona.Poziom wiedzy adekwatny do poziomu tamtych czasów. W sam raz ciekawa historia ,dla tych którzy wcale nie interesują się obiektywną rzeczywistością tylko dochodzeniem do jakichś zakamuflowanych prawd.

Biblia ma nas prowadzić do Boga. To księga pisana przez wierzących dla wierzących a narzędziem jej odczytywania powinna być wiara. Biblia nie jest podręcznikiem naukowym. Człowiek otrzymał talenty, krytyczny i twórczy umysł by odkrywać świat. 'Czyńcie sobie ziemię poddaną.'

Pytałam o konkretne naukowe fakty stojące w sprzeczności z Biblią.

Służę:
1. Świat powstał w sześć dni ok. 6600 lat temu.
2. Światło jako zjawisko fizyczne powstało "pierwszego dnia", ale źródła światła powstały dopiero "czwartego dnia".
3. Człowiek powstał jako organizm odseparowany ewolucyjnie od innych zwierząt w tym samym okresie (co ze śladami ewolucji w naszym genomie oraz budowie ciała?).
4. Zwierzęta i rośliny powstały niezależnie od siebie bez udziału efektów ewolucyjnych (co ze śladami ewolucji w genomach oraz ich budowie ciała?).
5. Ogólnoświatowy potop niszczący całą biosferę prócz "arkonautów" miał miejsce ok. 4400 do 4000 lat temu.
6. Zjawiska magiczne istnieją (vide konfrontacja Mojżesza u faraona, stół ofiarny czy cuda uzdrowień lub ożywianie zmarłych, a nawet samoistne powstawanie dużej liczby zmarłych).

Czy taka skrócona lista wystarczy?

Już nie wspomnę o Giordano Bruno,Galileuszu i Indeksie Ksiąg Zakazanych z dziełem Kopernika.11 września 1822 Kongregacja Kardynalska Inkwizycji stwierdza, że "druk i publikacja prac traktujących o ruchu Ziemi i nieruchomości Słońca, zgodnie z powszechną opinią współczesnych astronomów, są w Rzymie dozwolone"

Tak rzeczywiście wygląda rzeczywistość ateisty. Sprawa jest wyczerpana po jego stronie, nie ma tam potrzeby przeprowadzania żadnych refleksji, ani myślenia w ogóle. Myślenie zatem sprowadza się do polemizowania z wierzącymi, w ostateczności na dwóch zasadach: 1) "wcale tak nie musi być", 2) "nauka mówi co innego" - co również myślenia nie wymaga. Ergo: ateista nie myśli w ogóle w zakresie kwestii światopoglądowych (oczywiście wszystko to uproszczony schemat).



Nie rozpatrywałem abstrakcyjnej kategorii "człowieka nie zindoktrynowanego religijnie", tylko rzeczywistych ludzi - współczesnych ateistów. Nie powiedziałem nic o "nieposiadaniu poglądu na rzeczywistość" - powiedziałem o niepoddawaniu tych poglądów refleksji. Pytałem już wielu ateistów o to, jak często poddają swój własny ateizm, bądź inny element swojego światopoglądu, refleksji, jak często nad nim myślą, jak często go kwestionują bądź weń wątpią itp. Najczęściej nie otrzymywałem żadnej odpowiedzi. Kiedyś zresztą usłyszałem nawet od jednego z ateistów, iż rzeczywiście, to jest dla ateistów problem. Ateiści nie lubią myśleć o sobie, opowiadać o sobie, myśleć nad sobą i własnymi poglądami. Uwielbiają natomiast myśleć o religii, wierze i wierzących. Ale tu też myślą, rzecz jasna, wąskotorowo - wyłącznie krytycznie. Ich myślenie ogranicza się do szukania sposobów na zakwestionowanie każdej treści, która z tych środowisk dochodzi. Nie przejmują się w tym względzie zachowywaniem logicznej spójności (co często wytykam).



Proszę mi powiedzieć, czy ateista rzeczywiście nie posiada poglądu odnośnie tego, że Jezus jest Bogiem. Czy ateista to ktoś, kto nie ma zdania na ten temat? Czy może jednak ateista jednak posiada pogląd, i to silny pogląd, na ten temat: mianowicie, że Jezus wcale nie jest Bogiem, a Boga w ogóle nie ma?

Badania przeprowadzone w 1996 roku a opublikowane w Nature wskazały, że wśród naukowców 60,7% nie wierzy w boga[134]. Badania przeprowadzone w latach 2005-2006 ujawniły, iż jako niewierzący deklaruje się 64% naukowców[135].
Czyli mam rozumieć ,że 64 % naukowców uprawia swoje prymitywne rzemiosło,bez żadnych refleksji i myślenia.Pozostali jakoś ciągną ten kierat z pomocą Bibli

Mniej więcej. Specyfika wykonywania zawodu naukowca wielu naukowców skłania do zaprzestania dostrzegania czegokolwiek poza "metodą naukową". Jest to klasyczny mechanizm ekstrapolacji. Większość naukowców nie ma żadnych szczególnych wątpliwości w kwestiach światopoglądowych, są bowiem bardziej niż inni ludzie skłonni traktować elementy swojego światopoglądu jako udowodnione fakty (także na zasadzie autosugestii: "ja nie wierzę w nic, co nie jest udowodnione - skoro więc w coś wierzę, to muszę to traktować jako udowodnione").

Co to ma wspólnego z... czymkolwiek?

Nie masz już nic do napisania, więc bełkoczesz byle co, byle tylko dalej móc wytykac niewierzacym wyimaginowane przez siebie problemy?

Kocham naukę za jej obiektywność.Precz z wiarą i zabobonami

Johnny niedawno zarzucał mi "mylenie ateizmu z agnostycyzmem". Często wciska się agnostycyzm jako taki pogląd pośredni pomiędzy teizmem a ateizmem i to stanowi podstawę wywodów Johnnego. Nietstety to brednia.

Definicje agnostycyzmu:

agnostycyzm [gr. ágnōstos ‘niepoznawalny’], każda doktryna wykluczająca możliwość poznania absolutu, ograniczająca możliwości poznawcze człowieka do zjawisk zmysłowych; (słownik PWN)

Agnostycyzm (gr. ἄγνωστος α- a-, bez + γνώσις gnōsis, wiedzy; od gnostycyzmu) – pogląd, według którego obecnie niemożliwe jest całkowite poznanie rzeczywistości. Czasami agnostycyzm oznacza tylko niemożliwość dowiedzenia się, czy bogowie istnieją, czy też nie. (Wikipedia)

agnostycyzm, filozoficzny pogląd zakładający niemożność obiektywnego poznania świata i praw nim rządzących (sjp.pl)

Przecież to w ogóle nie jest żaden "pogląd". W stosunku do dyskusji teizm/ateizm, to jest totalny banał, truzim, stwierdzenie oczywistości. Brawo agnostycy, odkryliście amerykę. Czego Johnny nie dostrzega: teizm i ateizm to pojęcia tyczące się sfery wiary (lub jej braku), natomiast agnostycyzm to pojęcie dotyczące sfery WIEDZY. Doświadczenie wyniesnione zarówno z wielu dyskusji jak i z katechezy w podstawówce, mówi, że konsekwentny teista MUSI być agostykiem, bo przecież gdyby agnostycyzm był fałszywy (i stwierdzenie istnienia/nieistnienia Boga byłoby możliwe), to wówczas "nie byłaby wiara, tylko wiedza". Również ateiści w większości są agnostykami, bo żaden pozostający przy zdrowych zmysłach nie próbuje "udowodnić nieistnienia Boga", wprost przeciwnie, ateiści przeważnie (słusznie) uważają to za bzdurę. Agnostycyzm to stwierdzenie faktu, że Bóg znajduje sie poza sferą wiedzy - ateiści właśnie dla tego w niego nie wierza, a teistom to nie przeszkadza. Agnostycyzm nie jest formą pośrednią pomiędzy ateizmem i teizmem tylko raczej częścią wspólną tych zbiorów.

W kwesti wiary jestem ateistą.Agnostykiem jestem ,kiedy dopuszczam myśl o sile sprawczej /jakiś rodzaj siły fizycznej/ inicjującej/.U mnie to funkcjonuje jednocześnie. Agnostycyzm religijny jest dla mnie czymś sztucznym.
W sprawach koronnych dla wierzących - sens powstania życia na ziemi, kwestia świadomości ,jestem gotów nawet Wierzyć w Kreatora/jakaś kwantowa logika wszechświata/ i celowy przypadek . W zamian za to nie oczekuję niczego, dla mojego sumienia nie jest mi on w ogóle potrzebny.I znów jestem ateistą i agnostykiem

Podałem znaczenie słowa "agnostycyzm", jakiego używam. Nie wiem, co tu jest "brednią". Jeśli jednak aż tak bardzo was boli używanie tego pojęcia w takim znaczeniu, to mogę używać innego, np. sceptycyzm: pogląd filozoficzny polegający na wstrzymaniu się od wydawania sądów o rzeczywistości. Powodem takiej postawy jest przekonanie, że nigdy nie można znaleźć ani ostatecznej racji dla danego sądu, ani niepodważalnego kryterium prawdy. (za WIEM Encyklopedią, http://portalwiedzy.onet.pl/15722,,,,sc ... haslo.html - jak widać, ta definicja też ściśle łączy się z agnostycyzmem, dlatego sceptycyzm można określać jako "postawę agnostyczną"). A zatem umówmy się, że od tej chwili zamiast "agnostycyzm", będę mówił (w tym samym znaczeniu) "sceptycyzm". Gra? Przestaniecie się szarpać o słówka?



Zamiast dumnie wytykać mi bełkot, mógłbyś np. wyłamać się z szeregu ateistów i rozpisać się na temat twoich światopoglądowych dylematów, wątpliwości itp.

Jakich wątpliwości? Czyich wątpliwości? Moich, czy może raczej twoich, które usiłujesz przypisać ateistom?



Traktowanie agnostycyzmu jako stanowiska wobec istnienia Boga. Stawianie go pomiędzy teizmem a ateizmem, jako opcję pośrednią, "niewypowiadanie się w kwestii istnienia Boga". Niczym takim nie jest. Agnostycyzm to stanowisko wobec mozliwości weryfikacji istnienia Boga, wiedzy, a nie wiary.

Tymczasem Johnny o ile pamiętam, kiedyś nawet deklarował, że to właśnie agnostycy są "prawdziwie niewierzący" w przeciwieństwie do ateistów, co jest po prostu brednią, bo agnostyk może być tak samo ateistą jak i teistą.