Z tego wnioskuję, iż wg Ciebie życie ludzkie, także bliźniaków, zaczyna się w momencie poczęcia. W omawianym wyżej przypadkach mamy właśnie bliźniaki - 2 różne życia wg Ciebie. Tylko jedno rozwija się nie do końca poprawnie. Czy wolno zabić to rozwijające się nie do końca poprawnie? Ja nie wiem, czy Ty uważasz, że wolno zabić.

Jeżeli Twoja żona jest w ciąży z jednym dzieckiem, to chyba nie masz wątpliwości, że życie jej dziecka rozpoczęło się od zapłodnienia?

A jeżeli są to bliźniaki, to jak rozumiem ich życie wg Ciebie nie zaczęło się od zapłodnienia, tylko od kiedy? I skoro nie od zapłodnienia, to ciąża zaczęła się z opóźnieniem i należy wyznaczyć późniejszy termin porodu?

Może nie śledzę na bieżąco wątku, ale naprawdę nie wiem, kiedy wg Ciebie zaczyna się życie ludzkie. Jak już wyjaśniałeś, ateiści nie mają problemu z pytaniem kiedy zaczyna się człowiek, więc byłoby prościej, gdybyś napisał, zamiast omijać takie pytania szerokim łukiem( o to samo co ja zapytał Ciebie J99, również nie odpowiedziałeś)

W momencie zapłodnienia powstało kilka zygot, które po jakimś czasie zlały się w jeden nowy zarodek zbudowany z komórek o różnym genotypie. Ateista nie ma z tym problemu natomiast wierzący staje przed wyzwaniem dla swojej doktryny:

1. Czy te zygoty miały wcześniej dusze? Co z tymi duszami po połączeniu zygot? Poszły do nieba?
2. Czy ten nowy zarodek ma nowa duszę? Czy jedną ze starych?

Hosi jest też ślepy na przypadek Lakshmi, gdzie był praktycznie cały bliźniak (nogi, ręce, nerka), brakowało tylko głowy, która się nie rozwinęła.

Ale przecież człowiek bez mózgu i głowy dalej jest człowiekiem wg Hosiego.

Nie trzeba penisa. Mamy dziewczynkę w Indiach Lakshmi Tatma, zrośniętą ze swoim nie do końca wykształconym bliźniakiem. Czy usunięcie części ciała tegoż bliźniaka będącego osobnym genetycznym organizmem jest wg Hosiego i jego stronników zabójstwem czy nie jest???

Czlowiekiem jest się niezaleznie od tego czy wykształcone są okreslone cechy osobnicze.

Do zabójstwa (aborcji) może dojść tylko wtedy,kiedy dokonamy ingerencji w proces metaboliczny (życie) płodu funkcjonującego autonomicznie.

W przypadku zrosnietgo organizmu (opisanego przez Ciebie) mamy do czynienia z jednym osrodkiem swiadomosci z czterema rekami i czterema nogami ktore de facto stanowią jeden organizm (bo przecież ten drugi nie żyje).

Mimo że sa z odrębnymi genetycznie organizmami,ten drugi nie funkcjonuje jak ten macierzysty, co implikuje niemożnosć dokonania jego aborcji.

Mam jak najbardziej wątpliwości. Nie wiem, czy zygotę lub kilku komórkowy zarodek można nazwać dzieckiem? Od momentu zapłodnienia rozpoczął się kolejny etap wieloetapowych zmian, które kiedyś mogą doprowadzić do powstania kolejnego człowieka.

Ciąża, Moja Droga, nie zaczęła się z opóźnieniem. Natomiast z opóźnieniem względem momentu zapłodnienia pojawiły się zarodki, z których kiedyś powstaną ludzie-bliźniacy.

To po prostu J99, podobnie jak 99,999% uczestników różnych for dyskusyjnych, nie uzyskał gimnazjalnego świadectwa umiejętności czytania prostych tekstów ze zrozumieniem.

dla ateisty człowiek to to, co siedzi w płatach czołowych mózgu.

PS. Proszę Ciebie i Twoją ferajnę - czytajcie czyjeś wypowiedzi ze zrozumieniem i ujęciem kontekstu.

Mamy tu po raz kolejny przykład błędu,na który już wczesniej zwracałem uwagę,a mianowicie:dychotomi myslenia: jezeli dany podmiot nie ma mózgu nie jest człowiekiem.Znajdz w takim razie kategorię gatunkową w oparciu o którą scharakteryzujesz ów byt.

Kazdy podmiot gatunku ludzkiego jest człowiekiem.

Nie wiedziałam, że ateiści mają swojego guru i obowiązuje ich taki pogląd. Jeśli jakiś ateista się z Tobą nie zgodzi, znaczy się, że ateistą nie jest?

Rozumiem, że Hosi, Val, młotkowy i cała reszta ferajny kategorycznie odmówią przeprowadzenia takiej operacji, gdy urodzi im się dziecko z pasożytniczym bliźniakiem. Wszak usuniecie tegoż bliźniaka będzie dla nich zabójstwem zgodnie z proponowanymi przez nich definicjami i logiką.

Ale ja nie pytałam, czy można nazwać dzieckiem, ale kiedy zaczyna się jego życie.
Kiedy następuje ten nagły skok, czyli kiedy powstaje kolejny człowiek?

Kolejny problem dla definicji człowieka wg Yarpena to organizmy chimery i mozaiki czyli zbudowane z komórek odmiennych genetycznie. Chimerami mogą być bakterie, rośliny i zwierzęta, wśród nich także i ludzie. Dość oczywiste jest, że chimerą jest człowiek, który przeszedł przeszczep organu, np. nerki lub szpiku kostnego. W jego organizmie znajduje się bowiem populacja komórek z odmiennym DNA – DNA dawcy. Taki przypadek to sztuczna chimera. Na świecie zdarzają się jednak, znacznie bardziej osobliwe przypadki osób, będących naturalnymi chimerami. Większość z nich niczym nie wyróżnia się spośród reszty populacji.
Historia zna przypadek młodej Amerykanki Lydii Fairchild, którą sąd skierował wraz z jej dzieckiem na badania genetyczne, w celu potwierdzenia że ojcem pociechy jest mężczyzna, od którego kobieta żądała alimentów. Badania potwierdziły ojcostwo, ale jednocześnie wykazały, że Amerykanka nie jest matką swojego dziecka. Zaskoczona i przekonana o swojej racji kobieta, poddała się szeregowi innych badań. Po serii żmudnych analiz, doczekano się sprostowania tej pomyłki – Fairchild była chimerą. Choć materiał genetyczny pochodzący z jej krwi czy skóry nie pasował do DNA jej dziecka, to ten pobrany z szyjki macicy – owszem.
DNA, który pobrano od kobiety do pierwszego badania, znacznie różnił się od tego, który pochodził z jej innych tkanek. Naukowcy dowiedli, że organizm Lydii stanowi mieszankę komórek o innych materiałach genetycznych. Odbiega to zasadniczo od normy – większość z nas posiada bowiem identyczny materiał genetyczny w każdej komórce ciała. Jak to możliwe, że Amerykanka tak bardzo różniła się od reszty populacji i dlaczego nie wykryto tego wcześniej?
Odpowiedzi należy szukać w początkach życia pani Fairchild. W łonie jej matki doszło do zapłodnienia dwóch komórek jajowych dwoma plemnikami. Rozwijające się zarodki utraciły ochraniające je osłonki i doszło do ich połączenia. Bywa, że w takich wypadkach rozwija się ciąża bliźniacza, jednak inaczej było z Lydią. Zespolone embriony zlały się w jedną całość, tworząc mieszankę komórek o odmiennym DNA. W dojrzewającym płodzie wykształcały się tkanki i narządy, zbudowane z dwóch rodzajów (pod względem genetycznym) komórek. Dziewczynka, która przyszła na świat, była zdrowa i nic nie wskazywało na jej inność. Zapewne nigdy nie dowiedziałaby się o swojej osobliwej naturze, gdyby nie potrzeba wykonania analizy laboratoryjnej. Jej chimeryzm nie przeszkadzał jej w życiu. Organizm nie wyczuwał odmiennych komórek jako obcych, bo układ immunologiczny wytworzył się, rzecz jasna, znacznie później, niż doszło do fuzji dwóch zarodków.