Troszkę się nie zrozumieliście...

Ale mam tu porównanie słów Pana Johnny99:





To jak to w końcu panie Johnny99 z pana zapatrywaniami?

Zgadza się. Będziemy go określać, jako posiadający cel "dla nas". Tak właśnie czynią wszyscy wpadający w pułapkę antropomorfizacji rzeczywistości. Odnajdują celowość tam, gdzie widać skutki istnienia praw naturalnych.
Pan również dokonuje antropomorfizacji wszechświata oraz praw nim rządzących, więc widzi Pan celowość tam, gdzie obiektywnie są skutki istnienia tych praw. Doskonałym przykładem antropomorfizacji jest stwierdzenie: "warunki fizyczne na Ziemi są takie, że pasują idealnie do życia na Ziemi". W rzeczywistości jest wręcz odwrotnie, to życie jest takie a nie inne, bo warunki są właśnie takie.

Jeżeli odnajdziemy potrzebę takiego określenia, np. poprzez konieczność opisu konkretnego łańcucha ekosystemu, to możemy opisać ich istnienie, jako jakąś konieczność "sensowną". Oczywiście cały czas należy pamiętać, że istnieje potencjalnie nieskończona liczba gatunków różnych organizmów, które również byłyby zdolne wpasować się w powyżej omawiany ekosystem a nie zaistniały z dowolnego powodu związanego z efektem doboru naturalnego.
Czy to jest za trudne?

Rozumiem, że tę kwestię Pan ignoruje w swoich rozważaniach. Ok nie mam więcej pytań.

Wy się uparliście na cel i sens, a to tylko dwa słowa. Można opisywać wspólne zależności między układami wieloma określeniami np: pasożytnictwo, oddziaływanie grawitacyjne, cofanie się lodowca, a to tylko niektóre. Każda z tych zależności tworzy obraz świata i stwierdzenie, że "świat ma sens" jest po prostu jak stwierdzenie, "ziemia ma sens". Monstrualnych rozmiarów uogólnienie z którego wynikają same nieporozumienia. Co do celowości istnienia ogółu zjawisk nigdy nie było jako takiego. To wszystko po prostu zaistniało wskutek określonych procesów, fakt.

Sprawa równowagi energetycznej wszechświata została dokładnie opisana (z dokładnością do interpretacji wzorów) wcześniej. Nie zgłaszam do tych opisów pretensji, więc nie rozumiem, co można tu jeszcze dodać. Mam to powtórzyć, skopiować, skomentować? Co jeszcze mogę zrobić?

Gdzie została opisana ? Chyba że przeoczyłem.

A gdzie ja napisałem, że mówię o swoich zapatrywaniach?





No widzi Pan, tu właśnie jest sedno sprawy. Pisał Pan: cechę "sens" nadaje wyłącznie obserwator świadomy. Potem napisał Pan, że rzecz, której istota świadoma nadała sens, z samego tego faktu "rzeczywiście ma sens". Zatem nie rozumiem, dlaczego teraz twierdzi Pan, że nadając czemuś sens można "wpaść w pułapkę", albo popełnić błąd, gdyż "w rzeczywistości jest wręcz odwrotnie". Właśnie na tym polega problem - wg ateistów, popełnię błąd, jeśli nadam Wszechświatowi cel, ponieważ "w rzeczywistości jest wręcz odwrotnie", a ja odnajduję celowość tam, gdzie w rzeczywistości jej nie ma i nie mają tu znaczenia moje subiektywne potrzeby czy pragnienia. Takie nadanie sensu nie ma sensu, bo jest równoznaczne z "wpadnięciem w pułapkę" bądź zaprzeczeniem rzeczywistości. Teraz już Pan to widzi?

A tak BTW jaki cel ma trawa w tym, że jest zielona?



Rozwielitki akurat są chyba najłatwiejsze. A po co Pan istnieje, Panie Rutus?

Nie po co a wskutek czego. Podał pan przykład myślenia antropomorfizującego.

Ależ skąd. Po prostu korzystam z mojego prawa nadawania rzeczom sensu i celu

Nie wiem, który opis ma Pan na myśli więc jeśli Pan chce skopiować to bardzo bym prosił.

I wpada pan w sidła zastawione przez własny umysł.
Albo wszystko jedno dla pana co z czego wynika, albo robi pan to specjalnie...

No, przepraszam, ale kiedy tłumaczy mi się, że "to człowiek nadaje życiu i wszystkiemu innemu sens", to nie ma mowy o żadnych sidłach

To prawda, nadaje, ale jest to zupełnie nieuzasadnione, żeby szukać celowości w pojęciu tak ogólnym jak świat, przyrodzie nieożywionej. W kategoriach celowości możemy rozpatrywać świadome działanie, które wynika z pracy umysłu. Czy tego nie miał na myśli właśnie Pan Rutus?

Dokładnie to.

Zapewne jest na setki doświadczeń, że energia bierze z nicości.
Wy to macie wiarę. Wiara w Boga.... nawet w Zeusa w porównaniu z tymi marzeniami to prawie jak pewność że Zeus istnieje.

Energia wzięła się z pustki .
Wszechświat wziął się bardzo gęstej i gorącej osobliwości która to osobliwość wzięła się z małego bardzo gęstego punktu , który to punkt wziął się z niczego.
Życie wzięło się z kamienia na który padał deszcz.
A potem z jednej komórki powstała żaba od której wywodzi się człowiek.

I wy się śmiejecie z ludzi którzy wierzą w Boga?