Nie ma "niepozostawiającego wątpliwości dowodu" - jest objawienie, wiara i obraz wyryty ręką Ojca na sercu każdego człowieka (który może być zniekształcony przez grzech).

bma->

No właśnie. Dziękuję za potwierdzenie

Czy to znaczy, ze dla wodza, żyjącego zgodnie z tradycja ojców swoich, holdujacy konserwatywnemu modelowi rodziny i zasad goscinnosci przekazywanych z dziada pradziada, "edukacja" będzie ruchem lewicowym, feministycznym a nawet wywrotowym?

Tak, mimo, że mamy Pismo Święte (objawienie), wiarę i sumienie, to również błądzimy, szukamy po omacku i cały czas dochodzimy, odkrywamy. Takie życie. Wiemy jednak, że obiektywnie jest czego szukać i co odkrywać - lepsze to niż całkowity relatywizm.

No więc skoro nie ma dowodu, to bma WIERZY, że jego moralność jest dobra, a moralność wodza jest zła, a wódz odwrotnie. Nadal więc NIE WIEMY która moralność jest tą dobrą, poprawną, absolutną, nieprawdaż?

Tego moralność jest dobra kto ma ostrzejszy sztylet.

Prawdaż.

Czyli moralność jest względna...
Co Było Do Okazania

Ontologia - nie (możesz wierzyć inaczej). Epistemologia - tak.

Możesz jaśniej?

Tak, chociaż już to pisałem..

Należy rozdzielić zagadnienie istnienia obiektywnych wartości moralnych (ontologia moralności) od procesu ich poznawania (epistemologia moralności). Fakt, że nasze poznanie dobra i zła jest względne (np. różni się w czasie, miejscu, etc.) nie wyklucza istnienia obiektywnych wartości moralnych.

Przykład: rozeznanie dobra i zła młodego człowieka różni się od jego rozeznania w wieku dojrzałym (np. wielu rzeczy się wstydzi, które uważał za dobre będąc młodym). To nie znaczy, że dobro i zło się zmieniło, tylko człowiek dojrzał.

No tak podejrzewałem, ale wolałem się upewnić czy dobrze rozumiem.

Tak więc możemy przyjąć, że istnienie jakaś obiektywna moralność, ale obiektywnie rzecz biorąc nie wiemy jaka ona jest, możemy jedynie subiektywnie ją definiować/odkrywać. I nie wiemy kto z nas w swojej subiektywnej wizji obiektywnej moralności jest bliżej owej obiektywnej moralności, no bo jej nie znamy. Tak więc, nie możemy stwierdzić która z naszych definicji moralności jest lepsza, bo dla każdego inna wersja jest lepsza i uważa ją za bliższą absolutowi. Ergo, to co znamy jest względne.

Nie rozumiem dlaczego nie wiemy jaka ona jest??
Subiektywne opinie o obiektywnej rzeczywistości mogą być prawdziwe lub błędne
Z faktu, że ludzie różnią się opiniami na temat kształtu Ziemi nie wynika że Ziemi, że jej obiektywny kształt jest niepoznawalny.
Ludzie różnią się w prawie każdej kwestii, ale to nie znaczy że nie ma kwestii rozstrzygalnych.

Katolicka koncepcja zakłada, że istnieje pewien zbiór norm etycznych (etycznych nie moralnych) które sa stworzone przez Boga. Człowiek jest wstanie je poznawać lepiej lub gorzej. To Tak jak z prawami natury (np. grawitacja: istniała błędna koncepcja Arystoteles, prawdziwa Newtona i jeszcze dokładniejsza Einsteina etc. ). Istnieją też oczywiście uniewrsalistyczne koncepcje niereligijnE (kantyzm, utylitaryzm – konskwencjonalizm

No ale akurat do zbadania kształtu Ziemi czy zmierzenia siły grawitacji mamy narzędzia, a do stwierdzenia które dobro jest dobrzejsze, która etyka jest etyczniejsza - nie.

A masz numer na komórkę do pana Boga? Nie wydaje mi się. Więc nie wiesz.

Oczywiście. Ponieważ kształt Ziemi można poznać empirycznie, czyli metodą intersubiektywną, niezależną od jednostki. A teraz poproszę o zaprezentowanie metody poznania BOSKIEJ "obiektywnej moralności". Masz adres e-mail albo numer na komórkę do PB, żeby się upewnić, czy twoja ocena moralna pokrywa się z oceną dokonywaną przez Boga?

A skąd niby wiesz, kiedy poznajesz je dobrze, a kiedy gorzej lub całkiem źle? Znikąd. Przecież nie masz jak porównać ze wzorcem, bo do tej wzorcowej - boskiej(!) etyki - nie masz żadnego dostępu.

Ile razy trzeba podawać prosty przykład, żebyście - wyznawcy obiektywnych boskich norm - wreszcie zrozumieli?

Jeszcze kilkaset lat temu normą było palenie heretyków na stosach. Było to słuszne i pożądane. Dzisiaj raczej (mam nadzieję) chrześcijańska etyka piętnuje takie oceny i zachowania jako błędne i złe. A przecież tamci ludzie sprzed pokoleń, tak samo jak ty, byli przekonani, że poprawnie interpretują i całkiem dobrze rozumieją normy ustalone przez Boga. Mimo że w "źródłach" ówczesnej moralności i dzisiejszej nic się nie zmieniło - oceniali inaczej. Biblia wciąż jest tasama, więc skąd wiadomo, że akurat ta dawna moralność bardziej odbiegała od norm stworzonych przez Boga? Że błędnie rozumiano, źle interpretowano? A może przeciwnie - to obecna jest odejściem od tych "Bożych norm", a dawniejsze oceny i moralność były im bliższe? SKĄD WIADOMO? Nie wiadomo, oczywiście. Mamy - wszyscy! - do dyspozycji jedynie swoje własne, subiektywne normy.

Najwyraźniej nie zrozumiałeś uzasadnienia, jakie podał Jajko: