W niektórych sytuacjach może się okazać bardzo istotne.



Przyjmijmy cel najbardziej "ostateczny": zadecydowanie o życiu i śmierci tej istoty.



A czy to nie przypadkiem błędne koło?

Że co o nim wiemy? że ta i ta istota jest rodzicem tej, którą oto mamy przed sobą? To nic nie pomoże, bo o tym rodzicu też nie wiadomo, czy jest humfortem czy czymś innym. Definicja nie pozwala tego stwierdzić i zależy to tylko od tego, kto był rodzicem tego rodzica, a następnie...
Podałeś idiotyczną definicję rekurencyjną bez punktu startowego czyli faktycznie kołową:
"X = istota, która urodziła się z istoty typu X"
Ta definicja jest bezużyteczna.

Ależ oczywiście że jest, Rzymianie korzystali z niej z powodzeniem i jestem pewien, że nigdy nie zawiodła

Mijasz się z prawdą, niewykluczone, że nie bez udziału świadomości

To weźmy wyrażenie:

Z humfortów mogą powstawać jedynie humforty, w związku z czym - dana istota, jeżeli powstała z humfortów, jest humfortem -

Czy to wyrażenie jest poprawne? A jeśli tak, to czy zdanie pomiędzy myślnikami jest poprawną definicją - a jeśli nie, to dlaczego?

A wiesz Ty w ogóle, co to znaczy - rekurencja?

Rekurencja, zwana także rekursją (ang. recursion, z łac. recurrere, przybiec z powrotem) to w logice, programowaniu i w matematyce odwoływanie się np. funkcji lub definicji do samej siebie.

I już wiem. Więc co z moim pytaniem?

A rekurencja nieskończona? Definiujesz humforta jako byt powstały z humforta. Co to jest humfort? To jest byt powstały z bytu powstałego z humforta. Co to jest humfort? Itd.

Zdaje mi się, czy pojęcie rekurencji winno być omówione w szkole przy okazji definicji silni?

Doskonale. A teraz weźmy wyrażenie:

Z humfortów mogą powstawać jedynie humforty, w związku z czym - dana istota, jeżeli powstała z humfortów, jest humfortem -

Czy to wyrażenie jest poprawne? A jeśli tak, to czy zdanie pomiędzy myślnikami jest poprawną definicją - a jeśli nie, to dlaczego?

Wyrażenie jest poprawne, definicja jest niekompletna; brakuje w niej określenia pierwszego humforta.

Żeby stwierdzić, czy coś jest humfortem, trzeba sprawdzić jego rodzica. Ale o nim też nie wiemy, czy jest humforem - definicja tego nie rozstrzyga, odsyłając do poprzedniego pokolenia. I tak ad mortem defecatam...

Zakładam, że mówimy tu o sytuacji, kiedy następuje jakieś uszkodzenie, które nie rokuje dobrze w kwestii odzyskania przez jednostkę świadomości? Cóż, obecnie wypracowane rozwiązania są chyba dobre, choć oczywiście pod kątem technicznym wiele da się jeszcze poprawić. Poza śmiercią mózgu raczej chyba nie wskażemy sytuacji, w których mamy możność podjęcia decyzji w sposób rzetelny. Oczywiście, w praktyce widzimy wiele przykładów, kiedy nie ma śmierci mózgu a jednak utrata świadomości poprzedza zgon o długi czas ( przy założeniu, że zależna od procesów zachodzących w mózgu/ciele samoświadomość faktycznie wówczas w żadnym sensie nie funkcjonuje) i wówczas można by mówić, że osoba umarła wcześniej niż ciało, nie posiadamy jednak uprzednio możliwości podjęcia"ostatecznej" decyzji i musimy czekać na samorozwiązanie się sytuacji.



Masz na myśli: uznaję dialog za dialog, ponieważ wierzę, że komunikuję się z bytem samoświadomym, a wierzę w to dlatego, że w moim poczuciu mamy tu dialog? owszem, to kryterium skrajnie nieobiektywne, ale jednocześnie jak mało co to dialog można nazwać potwierdzeniem właśnie. Mówiąc do Ciebie potwierdzam wobec Ciebie, siebie i każdego kto słucha moje przekonanie że Ty to Ty.

Przy czym, jeśli zastosujemy definicję humfortów do ludzi, otrzymamy wniosek, że na świecie nie ma ani jednego człowieka. Dlaczego?

Ponieważ cofając się po drzewie genealogicznym dotrzemy w końcu do Adama i Ewy, którzy jako stworzeni, a nie zrodzeni, jej nie spełniają. Zatem ich potomkowie nie są ludźmi, potomkowie potomków nie są ludźmi itd.

Ona po prostu nie wskazuje na cechy. Równie dobrze można powiedzieć: jeżeli od X może pochodzić jedynie X, to coś, co pochodzi od X, jest X.



Po prostu Bóg był w tym przypadku Pierwszym Poruszycielem Co nie zmienia faktu, że oznaczając Adama i Ewę przez X i przyjmując, że z X może pochodzić jedynie X, wszystkie istoty, pochodzące od X możemy również oznaczyć jako X.



Wolałbym nie mnożyć założeń.



Jeżeli dobrze zrozumiałem twój point, to się zgadzam. Ale dla mnie rozstrzyga to kwestię legalizacji aborcji..



To jednak nadal tylko twoje przekonanie.

Johnny, ale tak szczerze: nie potrafisz się przyznać do błędu? Czy też nie udajesz głupca, ale...


Blisko. To się robi tak:

n - dowolna liczba naturalna.
f(X[n]) - "pochodzi od n-tego X"
X[0] - definiowane opisowo lub jeszcze inaczej.
X[n] = f(X[n-1])