Czyli jeden mit ma być dowodem na prawdziwość drugiego, przy czym żeby uznać ten pierwszy trzeba i tak najpierw uznać ten drugi? Niezła konstrukcja.

Czy możesz powiedzieć dla czego dla Ciebie Zmartwychwstanie jest mitem? Dla ludzi wierzących jest faktem

To nie jest żaden dowód ! To już jest kwestia wiary.

Zmartwychwstanie jest historią z książki, w której prawdziwość wielu wierzy, większość ludzkości jednak nie podzia tej wiary. Jako takie, nie może być dowodem niczego, a co najwyżej, jako wspólne założenie, argumentem w rozmowie dwóch osób wierzących w prawdziwość tego zdarzenia.

Ludzie wierzący mogli by odpowiedzieć tak:
Naoczni świadkowie Zmartwychwstania już wprawdzie pomarli dawno temu, ale swoją wiedzę o tym wydarzeniu przekazali następnemu pokoleniu, Ci następnemu i tak ludzie przekazują sobie tą wiedzę do dnia dzisiejszego. Gdyby to było fałszerstwo - po co mieliby zadawać sobie tyle trudu?

A Ty czemu zadajesz sobie trud pisania o tym na forum? Ja myślę, że dlatego, że niezależnie od tego czy jest to fałszerstwem czy nie Ty akurat w to wierzysz - tak samo było z ludźmi, o których mówisz. Natomiast owi świadkowie naoczni są postaciami z tego samego mitu, nikt z nich zdaje się, osobiście niczego nie napisał. Ewangelie są tekstami, których autorzy nie twierdzą, że widzieli rzeczy o których piszą, nie wyjaśniają też skąd pochodzi ich wiedza o opisywanych wydarzeniach, jak zatem coś takiego można uważać za dowód? Niby cośtam wiadomo ale nie wiadomo skąd?

Ok - w sprawie Ewangelii przyznaję rację - zostały spisane przez osoby, które nie spotkały się z Jezusem nawet jeden raz.
Wierzący odpowiedziałby Ci w ten sposób: Przecież nie można zmartwychwstać. Czy Ty widziałeś, żeby ktoś kiedyś zmartwychwstał? Ja nie. Ale zwróć uwagę jak bardzo Chrześcijanie mierzą się z tym wydarzeniem. Po co mieliby to robić gdyby do Zmartwychwstania Jezusa nie doszło? Gdyby Jezus nie zmartwychwstał po co ówcześni ludzie angażowaliby się w nową religię z tak wielkim zaangażowaniem?
Czy masz jakieś wytłumaczenie na reakcję współczesnych Jezusowi ludzi na Zmartwychwstanie?.

Ciekawa argumentacja. Zgodnie z nią Ziemia na pewno jest płaska. Przecież ci, którzy tak twierdzą, nie wystawialiby się na śmieszność, gdyby nie byli tego pewni i gdyby było inaczej!

Muszę Cię przeprosić, ale nie zrozumiałem co napisałeś.
Ktoś religijny mógłby napisać Ci tak:
Wierzącym chodzi o to, że ówcześni Jezusowi ludzie zobaczyli na własne oczy osobę, która Zmartwychwstała. Czy ich reakcja na ten fakt nie jest dla Ciebie argumentem?
Wyobraź sobie, że jedziesz tramwajem. Nagle widzisz, że wszyscy pasażerowie rzucają się do okien z jednej strony tramwaju i wszyscy wpatrzeni w dal głośno i energicznie o czymś dyskutują wskazując przy tym palcami w jednym kierunku. Czy zachowanie tych ludzi nie byłoby dla Ciebie dowodem, że wydarzyło się coś niecodziennego?

To ja Cie źle zrozumiałem.

Sprawy się mają tak; w historii z rzekomym zmartwychwstaniem Jezusa jest sporo słabości: nie widział tego cały tramwaj tylko, jak się wydaje, nieliczni (jeżeli ktokolwiek), bo ówcześni historycy prawie wydarzenia nie zarejestrowali. Do tego nikt się poważnie sprawą nie zajął więc w efekcie nie wiadomo, czy faktycznie wydarzył się coś niezwykłego, czy tylko ludziom się wydawało, ze coś takiego miało miejsce. A pojedynczym ludziom ciągle się różne rzeczy wydają - cóż, nie mamy doskonałych zmysłów ani mózgu - więc nic dziwnego, że im dziwniejsza obserwacja tym wymóg mocniejszego jej potwierdzenia.

Kosmici non stop ludzi porywają. Aczkolwiek jakby trochę rzadziej od czasu, gdy Archiwum X się skończyło.

Nie rzadziej, tylko oni tez oglądali serial i teraz się bardziej kryją.

Teraz pytam w swoim imieniu.
Jeżeli nie było Zmartwychwstania, to dla czego Chrześcijanie nie poszli "tradycyjnym" monoteizmem żydowskim? Przecież jest on prosty...jasny... - nie ma w nim nic skomplikowanego. Po co wymyślili tak skomplikowany obraz Boga jak Trójca Święta?
Jezus najprawdopodobniej za życia traktowany był przez współczesnych jako jeden z Proroków. Był człowiekiem - we wszystkim podobnym do nas (Chrześcijanie twierdzą, że we wszystkim - oprócz grzechu) - i tak był postrzegany przez współczesnych.
Już w najstarszych warstwach NT można przeczytać:
"...istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi"
FLP 2.6

Nie przytaczam tego cytatu po to aby podeprzeć się Biblią, którą wielu na tym forum uznaje za zbiór bajek i mitów, ale po to aby pokazać, że już w najstarszych warstwach NT (jeszcze przed Ewangeliami) istniała teologia Chrześcijańska uznająca Jezusa za Boga. Minęło nieco ponad 20 lat od śmierci Jezusa i mamy już zaawansowaną Chrześcijańską myśl teologiczną. Źródłem takiej transformacji musiał być mocny katalizator. Czy mogłaby nim być sama śmierć?

To jest pytanie typu czemu co tydzień powstaje w USA nowy kościół? Czemu w sumie powstało 10 tys systemów wierzeń i koło 2 tysięcy Bogów i bogów? A otoczkę filozoficzną nie wymyślali piersi wyznawcy, tylko pierwsi teologowie, wiele set lat później, próbując pogodzić sprzeczne komunikaty i przekazy.

Czasem coś się komuś zwidziało, czasem ktoś coś nagłośnił w celach merkantylnych, a że był charyzmatyczny, to osiągnął sukces. Czasem to jakiś przypadek, zbieg okoliczności. Jak powstają religie? Poczytaj sobie o polinezyjskich kultach cargo. Bardzo pouczające...

Polikarp, cóż to za pytania w ogóle? Chrześcijanie nie poszli za monoteizmem, bo chrześcijaństwo nie rozkwitło na terenie, na którym poruszał się historyczny Jezus. Pojezusowy Kościół Jerozolimski przepadł w pomrokach dziejów, a chrześcijaństwo paulińskie odniosło triumf. Gdzie? Wśród nie-żydów. Czyli wśród ludzi nie mających pojęcia o judaizmie. Bóg jest jeden, tak? Ale ponieważ gdzieś w międzyczasie dokonano teizacji Jezusa trzeba było coś z tym fantem zrobić. No i powstał karkołomny konstrukt zwany Trójcą (przygarnięto jeszcze ducha św.).

Odnośnie cytowanego fragmentu pisma.


Zauważ teraz, że według Pawła:

1. Jezus nie był bogiem, ale miał postać bożą (to subtelna, ale jednak różnica).
2. Dopiero zaistniała sposobność by Jezus mógłby być na równi z Bogiem.
3. Jezus nie skorzystał ze sposobności by być równym Bogu.
4. Bóg Jezusa wywyższył dopiero po jego śmierci.

Zwróć szczególną uwagę na punkt drugi. Skoro taka sposobność dopiero zaistniała, to jedyny logiczny wniosek jest taki, że przed jej zaistnieniem Jezus nie był Bogu równy. Takie są wnioski z analizy tego fragmentu.

---

Jest jeszcze inny ciekawy fragment, który niektóre tłumaczenia podają jako:


(Biblia Warszawska, 1 Ts, 4)

Tysiąclatka to łagodzi podając:


Rozkaz vs hasło. A któż to może rozkazywać samemu Bogu? Jest ktoś na tyle biegły by zerknąć do greckiego oryginału jak to tam wygląda?