Ale co to ma do przestrzeni ?

Przestrzeń jest wypełniona stale pojawiającym sie w niej wirtualnymi cząstkami, skąd one sie biorą?

Pewnie z tego samego źródła co i inne .

Gdzie jest to źródło?

Robek nie jestem Alfą i Omegą , ale myślę , że jeżeli są to tylko cząstki wirtualne to pochodzą z ludzkiej głowy . Tylko nie wyobrażaj sobie , że ludzka głowa to jest nic , bo w ludzkiej głowie pojawiło się już dużo różnych cząstek wirtualnych i później okazało się , że wcale nie są wirtualne .

Kwestia jak nazwano te cząstki jest nieistotna, udowodniono eksperymentalnie że takie coś istnieje, więc nie wiem w czym widzisz tu problem, trzeba było od razu powiedzieć że akceptujesz tylko to co pasuje ci do twojej filozofii.

Robek Nie rozumiemy się , każdy przecież akceptuje to , co pasuje do jego filozofii . Ty czepiłeś się jakiś cząstek w odniesieniu do przestrzeni , ja nie rozumiem co ma jedno z drugim wspólnego , czy to tak trudno wyjaśnić , o co ci chodzi ?

Jakich jeszcze rzeczy nie akceptujesz? chodzi mi o coś co udowodniono naukowo, natomiast ty i tak zaczynasz to ignorować, bo nie pasuje ci do twojej wizji świata.

W twojej wizji przestrzeń nie ma żadnej struktury, jest areną na której wszystko sie dzieje, i tutaj pojawia sie problem, bo wedle współczesnej nauki jest inaczej.

Robek , by cię zrozumieć jakie masz wyobrażenie wszechświata musiałem sięgnąć po wcześniejsze strony z tego tematu i okazało się , że ty jak i WIST macie wyobrażenie wszechświata jako kuli . Na takie błędne wyobrażenie odpowiedziałem WISTOWI jeszcze wcześniej w ten sposób - Robek Choć jesteś protoplastą myśli WISTA w prostej linii to mojej odpowiedzi nie zauważyłeś , dlatego przytaczam ją ponownie byś nie tkwił uporczywie w błędnym przekonaniu , że wszechświat jest kulą . Tak zaczął się ten temat . Później zająłem się samą przestrzenią , by i tutaj pewne rzeczy skorygować , bo problem krańca wszechświata to tak naprawdę problem samej przestrzeni i kształtu wszechświata . Wpadłem na pomysł by przytoczyć artykuł Tomasza Rożka , który kieruje działem naukowym w tygodniku GOŚĆ NIEDZIELNY http://www.focus.pl/kosmos/nie-ma-grani ... wiat-10692 . Nie będzie więc zarzutów z twojej strony i innych wierzących , że to artykuł ateistyczny i negujący Boga . A w tym artykule możesz odnaleźć to , że wszechświat nie jest żadną kulą , jest skończony , i nie ma żadnego krańca , ale nie dlatego , że jest jakąś kulą podobną do ziemi , bo to jest śmieszne , gdyż oznaczało by to , że wszechświat umieszczony jest w jakimś innym wszechświecie , a ten drugi większy wisi w jeszcze innym , w jeszcze większym wszechświecie i tak można bez końca . Jeśli chodzi o tą nieszczęsną kulę wszechświata , którą wyobrażają sobie nieszczęśnicy to przyjrzyj się , że w tym artykule jest jedna z teorii o wyglądzie naszego wszechświata jako taka kula , ale tam chodzi o wygląd , lub kształt naszego wszechświata i pisze tam wyraźnie , że to jest taka kula w której wnętrzu nie ma nic , że liczy się tylko powierzchnia tej kuli i pisze tam wyraźnie , że zwykły człowiek nie jest w stanie wyobrazić sobie takiego kształtu wszechświata i tylko mała garstka ludzi w śród naukowców to potrafi . A wracając do twojego ostatniego postu to widzę wreszcie jakiś konstruktywny konkret , I teraz powiedz mi wreszcie , jak to wygląda według współczesnej nauki ?

Tutaj nie ma z twojej strony, próby opisania w obiektywny sposób otaczającego nas świata, ty idziesz w jakąś poezje, zresztą to że powierzchnia Ziemi nie ma krańca, wcale nie przeszkadza w tym żeby powierzchnia księżyca nie miała krańca, i to sie także tyczy przeogromnej ilości planet i gwiazd, które również swojego krańca nie posiadają, nasz i ewentualnie jakieś inne wszechświaty, można opisać w ten sam sposób, nie trzeba uciekać w jakąś tam poezje.

Skoro tak, to jaki kształt ma wszechświat?

To tym gorzej że to gość niedzielny, bo widzisz ateista jeśli czegoś nie może ogarnąć, zrozumieć, bądź jest jakiś inny problem z wyjaśnieniem jakiegoś fizycznego zjawiska, to albo próbuje coś z tym zrobić, jakoś to wszystko rozwiązać, albo nic z tym nie robi, natomiast u takiego wysoce religijnego gościa, może nie być próby wyjaśnienia przyczyn wielkiego wybuchu, postawi na Boga i jakoś to będzie.

Co ma wspólnego kształt wszechświata do tego gdzie on sie znajduje? co ma jedno do drugiego?

Tutaj też za bardzo z tym nie trafiłeś najpierw mówisz że wszechświat nie jest kulą, a potem podałeś tu artykuł gdzie jest mowa o wielu wizjach odnoszących sie do kształtu wszechświata, natomiast najwięcej jest mówione o teorii że wszechświat jest kulą.


Przestrzeń wypełniają cały czas pojawiające sie i zaraz znikające, cząstki wirtualne.

I tylko tyle , to ma być jakaś mantra , albo różaniec ? Daj spokój , tracę z tobą czas , rozmowa z tobą to tylko wzrost entropii !

Tak jak patrze na to co tu wcześniej wypisywałeś, to za bardzo nie widać stwierdzeń jakoby przestrzeń była jedynie odległością dzieląca wszystko, co sie dookoła nas znajduje, to już bardziej "askadtowiesz" tak mówił, więc to chyba nie był najlepszy pomysł zaczynać z tymi cząstkami, natomiast u ciebie też nie jest najlepiej, mówić że nie mam racji twierdząc że wszechświat ma kształt kuli, to ci sie chciało, natomiast powiedzieć w takim razie jaki ma, to już jakoś cie sie nie chce.

Chciałbym tylko zaznaczyć że nigdzie, ani ja, ani chyba nikt inny, nie napisaliśmy że wszechświat jest kulą. Koncepcja jest taka że przestrzeń jest tak zakrzywiona, że w efekcie odbywając ruch jednostajny prostoliniowy i tak w końcu dotrzemy do miejsca startu. Dziwi mnie że mimo podkreślania że z kulą ziemską to jest przykład, a nie dokładna analogia, daleko nie zostało to dobrze zrozumiane. Na podobnej zasadzie w mniejszej skali mówimy o zakrzywieniu przestrzeni przez dużą masę. Wszechświat nie ma końca i ściany za którą nie da się wyjść. Wszechświat ma po prostu w danym czasie ograniczone rozmiary i ograniczona jest przestrzeń. Taka jest koncepcja i daje możliwość wyobrażenia sobie jak to działa w skali makro. Podobnie zatem można poruszać się po powierzchni kuli i nigdy nie znajdzie się ściany i miejsca które można nazwać granicą. Oczywiście że w skali dwuwymiarowej co ciągle poskreślałem. Na tym właśnie polega przykład, że w pewnej skali ma coś pokazywać, a nie dokładnie odzwierciedlać wszystkie cechy.

Niestety kula nasuwa się sama w sobie zaraz po słowie-kluczu "zakrzywiona" Problem jest taki, że ewentualne zakrzywienie wszechświata jest dla nas czymś mocno abstrakcyjnym, ponieważ nasz mózg nie ma tego doświadczeń na co dzień - a co za tym idzie, nie możemy sobie tego nawet porządnie wyobrazić.

Ale gdy wyteżymy wyobraźnię, spostrzezemy, ze przestrzeń mogłaby byc ewentualnie pokrzywiona ale nie zakrzywiona w formie łuku, jak to nieświadomie zakłada się w tej dyskusji. Obiekty "zakrzywiające przestrzeń" (masywne) są rozrzucone w przestrzeni, więc droga światła musi być kręta a nie będzie przebiegać po jednym łuku wygodnym dla naszej wyobraźni.