Oczywiście, że nie.
Po prostu nie wchodzi jej w drogę, gdyż zakresy tematyczne tych dwóch obszarów nie pokrywają się.
Problem jest z przeciwnego punktu widzenia - kiedy ktoś na siłę próbuje obalać lub negować treści naukowe wyciągając niby to pasujące fragmenty treści mitologicznych.

Ta komisja jest rzeczywiście ciekawym przykładem współpracy. Szkoda tylko, że nie trafiają do niej przypadki uzdrowień nie związanych z katolicyzmem lub po prostu w ogóle nie związanych z religiami, jak np. ostatnie "cudowne" uzdrowienie szwedzkiej sportsmenki, które byłoby może zakwalifikowane jako "cud", ale jedna rzecz nie pasuje - osoba uzdrowiona "cudownie" jest ateistką.
Ogólnie - mamy tam (w przypadkach uzdrowień "cudownych") raczej do czynienia z przypadkami braku (niekompletności) wiedzy medycznej. Taka sytuacja pokazuje dobitnie, ile jeszcze przed nami w temacie rozwoju naukowego - ja sam osobiście twierdzę, że ludzkość nie osiągnęła nawet pułapu 1% całej dostępnej ogółem wiedzy.

Średnio ponad 1.5 mln pielgrzymów rocznie (obecnie ponad 6 mln), 150 lat i 68 przypadków uznanych. Co daje maksymalnie 0,000003% - lepszym wynikiem (i to potwierdzonym medycznie!, polecam książkę "Czarownicy" Elżbiety Dzikowskiej) legitymują się Indianie - czarownicy Ameryki Południowej czy znachorzy Voodoo. O Kaszpirowskim nie wspomnę.


Absolutnie nie - to problem medyczny. Problemem etycznym jest, czy wolno usuwać płód - ja twierdzę, że nie powinno się tego czynić.

I to jest właśnie problem etyczny, na rozwiązanie którego żadna religia ani żaden system filozoficzny czy porządek prawny nie mają ani wyłączności ani monopolu racji.

Uczyniłem to na początku dyskusji i wskazałem na braki. I to tak braki w kwestii oceny medycznej jak i braki w nomenklaturze czy praktykach religijnych, a nawet na sprzeczności wynikające z religijnego potraktowania tematu.

Wskazuję swoją wypowiedzą, że podpieranie się cytatami z mitologii hebrajskiej w przypadku analizowania kwestii naukowych (tu: medycyna i biologia) jest bezsensowne.

Aż się prosi o taką odpowiedź: do piachu.

Po śmierci może coś być ale najbardziej prawdopodobne jest, że nie ma nic. I to jest zupełnie w porządku. Po prostu taka jest rzeczywistość. Można sobie nawet wyobrazić, że po śmierci ostatecznie spajamy się w jedność z wszechświatem (normalnie człowiek czuje się istotą odrebną od otoczenia) i też jest fajnie. Równie dobrze można się też pogodzić z tym, że śmierć to koniec.

Człowiek dąży do szczęścia. Trzeba to oczywiście dobrze rozumieć, nie jako wieczne dobre samopoczucie, tylko równowagę, akcpetację, pokorę wobec rzeczywistości.

Jest to problem etyczny jeśli chodzi o nazewnictwo i o to co się z tym wiąże. Problemem medycznym jest to czy płud posiada cechy odpowiednie do nazywania człowiekiem.

O jednego psa chodzi ale różne problemy z tego wychodzą więc może temat rozpatrywać pod tymi dwoma względami?



tu się zgodze


obecny temat został sformułowany jasno więc trzeba go rozpatrzeń we wszystkich aspektach tego problemu.

Skoro tak, to rozpatrując temat we wszystkich aspektach z całą pewnością do naszych rozważań wniesie ważne i niezbędne informacje jeszcze:
1. Mitologia słowiańska.
2. Mitologia grecka.
3. Mitologia rzymska.
4. Mitologia egipska.
5. Mitologia sumeryjska.
6. Mitologia Majów.
7. Mitologia nordycka.
8. Mitologia etruska.
I wiele innych... A co się będziemy ograniczać! Jak dyskutować biorąc pod uwagę wszelkie aspekty, to nie pomińmy żadnego, wszak wszystkie powyższe są równie prawdziwe (ktoś udowodni, że jest inaczej?), a więc mogą wnieść tyle samo wartościowej treści.

Nie zaprzeczam a nawet się zgadzam więc od czego zaczniemy?

A tobie jest wszystko jedno czy nie?

Z erotycznego punktu widzenia najlepsza jest mitologia egipska, no i grecka. Potem można przejść do nordyckiej - tam chyba najwięcej krwi. W mitologii hebrajskiej bóstwo jest za to najbardziej niesprawiedliwe i zazdrosne i tu pada najwięcej ofiar wśród ludzi, choć większość "hurtowo". Ale czy to posunie do przodu sprawę medycznego opisu zjawiska, jakie omawiamy?

Tu nie chodzi o to ,żeby traktować np. aborcję jako środek antykoncepcyjny.Ale w wypadku jak płód ma być całe swoje życie nieuleczalnie chory i świadomie cierpieć,to lepiej oszczędzić mu tego cierpienia kiedy jego świadomość jest " w powijakach".

Równie dobrze można "miłosiernie" genialnemu fizykowi zaproponować eutanazję, aby oszczędzic mu tego cierpienia
http://fizyka.org/?biogr,13

Tak. Eutanazja dla zaoszczędzenia cierpienia jest dla mnie do zaakceptowania.

Dla Ciebie - ale nie posiadasz uprawnień by wypowiadać się za osoby cierpiące.

Wszyscy ludzie znają cierpienie.
Każdy może wypowiadać się o tym co zna.

No właśnie więc osoba ma prawo podjąć decyzje w tym temacie a nie wszyscy dookoła za nią.

W pełni to popieram,żadnych pośredników.

Śmierć bez pośedników to samobójstwo. Zlecenie komuś śmierci to nakłanianie innej osoby do popełnienia morderstwa. Jak wskazują obserwacje polskich lekarzy pracujących w hospicjach na zachodzie, nie zawsze zleceniodawcą jest sam zainteresowany. Znane są też przypadki holenderskich pacjentów, którzy po usłyszeniu diagnozy- choroba Alzheimera- przeprowadzają się do Niemiec.
Brak szacunku do życia nienarodzonych skutkuje kolejnymi wypaczeniami. Może kolejni będą chorzy psychicznie?