Moze Katarzyna Emmerich zna: http://www.objawienia.pl/sub/text/emmerich.html#2

Toż to sterta głupot.

To tylko twoje zdanie

Jej objawienia pokrywają się z księgą Rodzaju, np. twierdzi że Adam nie został stworzony odrazu w Ogordzie tylko został do niego przeniesiony z okolic Jerozolimy

Wez sobie kilka szkielek op roznych kolorach i spojrz poprzez te szkielka na kwiat rozy.
Opinia o kolorze kwiatu kogos kto patrzy przez rozowe szkielko bedzie inna niz kogos kto patrzy przez niebieskie.
Najgorzej gdy jeden powie o drugim :toz to sterta glupot.
Co sobie ten drugi pomysli o tym pierwszym mozemy sie domyslac.

Moze rezyser filmu "Noe" czytal jej ksiazke: Widziałam, jak w postaci jaśniejącej i białej występował z żółtego pagórka, jakoby z formy.

W filmie Noe Adam i Ewa zostali przedstawieni jako ufoki. Raczej nie o to chodziło Emmerich

To ewidentnie głupoty, w różnych miejscach odbiegające nie tylko od Księgi Rodzaju, od wiedzy na temat historii, ale wręcz od elementarnej wiedzy geograficznej:
Otóż biblijny Misraim, wnuk Chama, pełni w Księdze Rodzaju taką samą rolę, co Rus, przodek Rusinów oraz Czech, przodek Czechów: Misraim po hebrajsku oznacza Egipt. Inaczej niż po niemiecku, o czym autorka nie ma pojęcia, bo jest prostą dziewuchą ze wsi.

Nie ma też pojęcia o tym, że legendarna królowa babilońska Semiramida, znana z barwnych opowieści hellenistycznych, w ogóle nie istniała, a jej pierwowzorem była zapewne asyryjska królowa z IX wieku p.n.e. Kiedy w Egipcie od wieków było znacznie więcej niż cztery miasta.

Autorka nie ma także pojęcia, gdzie leży Egipt, skoro pisze, iż Semiramida wracając z Afryki do swojego państwa w "Babelu" (Babilonii), "przyszła także do Egiptu". Siłą rzeczy, ponieważ jedyna możliwość wyprawienia się z Babilonii, w obecnym Iraku, do Afryki to trasa przez Półwysep Synaj i Egipt (który już leży w Afryce). Krótko mówiąc: jeszcze przed "powrotem z Afryki" musiała być w Egipcie. Autorce jednak wydaje się, że Egipt nie leżał na trasie i trzeba było jakoś specjalnie zejść z marszruty, żeby go odwiedzić.

Takich bredni jest w tym, niewątpliwie barwnym, tekście znacznie więcej.

Hej, hej, panowie, pomału...nie zapominajcie, że stygmaty, świętość Katarzyny Emmerlich zostały oficjalnie uznane przez KK, ale nie jej wizje zapisane w książce. Książkę bowiem pisał poeta i nie wiadomo realnie ile jest w nich autentycznych wizji Katarzyny dyktowanych przez wizjonerkę, a ile samowolnej twórczości poety.

Chodzilo mi o: postaci jaśniejącej i białej.
A co tam Emmerich widziala to zaden z nas nie zrozumie. Nie mamy slownictwa aby opisac utwor muzyczny a co dopiero takie czy inne objawienia. Ale jakies przyblizenie jest. Mickiewicz potrafil opisac koncert Jankiela.

Chyba nikt oprocz Ciebie nie traktuje ksiazki Emmerich jako podrecznika geografii lub historii.
Podobnie jest z Biblia.
I z zadaniem o dwoch pociagach jadacych od A do B.

No, miejmy nadzieję. Ze świętymi w blaskach mocy



Dlatego uważam że papież popełnił błąd że w ogóle się w temacie wypowiedział. Trzeba było siedzieć cicho. No ale mordernizm przeszedł do Kościoła. Nawet w Watykanie w 2009 roku zapraszano naukowców na konferencję o... Darwinie. O Osobie która sformuowała hipotezę o doborze naturalnym, która nie miała być niczym innym jak atakiem na wiarę chrześcijańską. No ale miejmy nadzieję że dobro zwycięży

Nie, nie jest. Czym innym są fantazje czy wizje rajskich owoców, pokrytych łuskami drzew w raju, a czym innym jawne wypowiadanie się na temat historii starożytnej, bez żadnych tam alegoryj, między innymi traktowanie Semiramidy jak realnej postaci historycznej, w której czasach w Egipcie istniały tylko cztery miasta. Podobnie jak później cały akapit na temat zamieszania chronologicznego i sfałszowania chronologii państwa egipskiego. Niby skąd się wziął i do czego religijnego służy? To wcale nie jest przedstawiane jako religijna opowieść alegorycznie przedstawiająca dzieje ludzkości, tylko jako prawdziwa, realna historia ludzkości, ukazana prostej niemieckiej wieśniaczce poprzez natchnione wizje. Wprost mowa o tym, że egipskie zapisy historyczne są fałszywe, bo autorce objawiono, że faktycznie było inaczej. Owszem, są to barwne fantazje zgodne z jej bajecznymi wyobrażeniami, ale nic więcej. Brednie.

Ciekawe czy jest jeszcze ktos inny na swiecie, ktory ksiazke tak odbiera. Ja mysle ze jestes jedyny.

Czyżby? No przecież książce Emmerich towarzyszy opis, z taką notką jest sprzedawana przez księgarnie katolickie:
A jak opowiada o Graalu, to też nie ma na myśli dosłownie tego, fizycznego naczynia i jego prawdziwej rzeczywistej historii?
Czy może jej wizje nowotestamentowe z życia Jezusa, do których potem przechodzi w opowiadaniu, skądinąd w opowieściach o wcześniejszej historii również się na nie powołując, to także są tylko takie alegoryczne opowiastki? A wcale nie obraz ukazany jako historyczny, naocznego świadka, któremu pokazano fakty, a on je wiernie opisał?