Chrześcijaństwo jest religią, która kładzie nacisk na zmartwychwstanie. Zarodki i inne organizmy, które są zdeformowane, niezdrowe i "skazane na śmierć", zmartwychwstaną, ale będą miały ciała zdrowe, funkcjonalne. Trudno nawet mówić o deformacji i funkcjonalizmie, bo ciało jest częścią osoby, a więc jest ważne.

Co do stworzeń, zwierząt - nikt nie powiedział, że one nie zmartwychwstaną.

Masz rację, Ircia - trzeba się dokształcić w kwestii psychologii, psychiatrii, neurologii i innych nauk.

Zbigniew, czyli nie twierdzisz, że tylko homo sapiens ma duszę? Jak widzisz to zmartwychwstanie ciałem?

Zbyszku, w którym momencie cząsteczki tlenu przestają stanowić powietrze, czyli nie Ciebie a zaczynają stanowić Twoje ciało czyli Ciebie, bo rozumiem, że uważasz, ze jesteś ciałem, umysłem i duszą stanowiącymi integralny spójny i trwały system?
A Twoja flora bakteryjna jest Tobą? Czy obecny w Twoich jelitach pokarm i jego resztki są Tobą?

Znajomość neuronauk jest przydatna a wręcz niezbedna gdy się wchodzi w zagadnienia religijne i duchowe, ale oczywiście im więcej się wie tym bardziej jest się świadomym niewiedzy.
Znając mechanizmy placebo i noncebo nagle wiele cudownych uzdrowień i skutecznych klątw nabiera sensu.
Wiedząc troszkę o odmiennych stanach świadomości inaczej patrzy się na stan medytacji, kontemplacji, transu, doznania mistyczne...

A odrobinka wiedzy o umyśle sprawia, że gdy się czyta wywody teologów o duszy to ma się ochotę podesłać jakiś wstęp do psychologii czy też coś w stylu Psychogii dla bystrzaków, bo po prostu widać, że zależne od biochemii mózgu funkcje umysłu przypisują duszy...

Tematy duszy poruszał Platon, Arystoteles, a później za nimi Tomasz z Akwinu. Rośliny mają duszę wegetatywną, zwierzęta duszę wegetatywną i zmysłową, a ludzie dusze wegetatywną, zmysłową i rozumną. Dusza wegetatywna ma umierać ze śmiercią rośliny, tak samo zmysłowa ze śmiercią zwierzęcia, a tylko dusza rozumna ma być nieśmiertelna. Czy rzeczywiście dusza wegetatywna i zmysłowa są śmiertelne, tego nie wiemy. Nawet jeśli zwierzęta nie mają duszy, Bóg ze swojej wszechmocy może wskrzesić zwierzęta i roślinność na "nowej ziemi". Nie wiemy, jak będzie wyglądał ten świat, ale wydaje się, że skoro Bóg po stworzeniu świata stwierdził, że wszystko jest dobre, nie będzie ograniczał się do mistycznego, onirycznego, niewidzialnego i niematerialnego nieba, ale przywróci na ziemi ład i porządek. Tak sobie wyobrażam zmartwychwstanie ciał.

Czyli jakie cechy Twoim zdaniem ma ludzka dusza lub też dusze?
Bo jak dla mnie ta dusza wegetatywna odpowiada domniemanej sile życiowej, zmysłowa/czująca odbieraniu informacji a rozumna naszemu rozumowi, psychice...
Nic nadprzyrodzonego... Po prostu ludzie bez wiedzy z biologii, biochemii, psychologii tak to widzieli.

Filozofowie i psycholodzy mają teorie na temat cech duszy, ale nie potrafię wypowiedzieć się na ten temat, ponieważ dusza, jako byt niematerialny, wymyka się naszemu poznaniu. Ludzie z wiedzą z biologii, biochemii i psychologii widzą teraz rzeczy nadprzyrodzone.

Zbigniew, ja w duszę wierzę, bo bez tego mi się model sypie i to model zbudowany na logice i nauce, ale uważam, że nie ma sensu przypisywać duszy cech i funkcji które wyraźnie są cechami i funkcjami biologicznymi czy też psychicznymi.

To co można wyjaśnić ewolucją biologiczną czy innymi naturalnymi zjawiskami nie powinno być przypisywane jako należne do świata nadprzyrodzonego/pozaczasoprzestrzennego/ponadczasoprzestrzennego.

Nauka nie wyjaśnia jednak skąd się bierze życie. Opisuje jedynie tzw. procesy życiowe, w tym przekazywanie życia oraz określa warunki, w jakich organizmy żywe mogą bytować.

Życie powstało ze świata nieożywionego.

Czyli materia stworzyła Boga

Życie biologiczne powstało z materii nieożywionej, a granica między czymś ożywionym a nieożywionym jest umowna i rozmyta.
Dochodzimy do pytania w jakim sensie Bóg czy dusza są żywe, bo nie chodzi o sens biologiczny, no nie?

Albo jeszcze lepiej-materia nieożywiona jest Bogiem a życie go wyraża. A więc w zasadzie panteizm
Ja w każdym razie wolę wierzyć w Boga, który jest odwiecznym Duchem ożywiającym, jedynym źródłem życia.

Ludzie są zbudowani z materii, i stowrzyli sobie bardzo dużo Bogów, więc niby masz tutaj racje, tyle że stworzyli jedynie wizje Bogów, bo niby jak można stworzyć Boga?

Wybawiony - panteizm bez panpsychizmu to praktycznie ateizm, ale z panpsychizmem to inna bajka.

Skoro to Bóg jest źródłem życia to gdzie leży granica między bytem ożywionym a nieożywionym, żywym a martwym? Jakie cechy musi mieć byt aby uznać go za żywego? Czy musi je przejawiać ciągle?

Robek - na pewno ludzie stworzyli koncept Boga, wiele obrazów Boga, przypisali mu różne wzorowane na ludzkich cechy i przelali na niego swoje pragnienia.

Nie da się wykazać istnienia lub nieistnienia Boga, chyba że zakłada się, że wpływa na naszą rzeczywistość, wówczas można wykazywać ten wpływ oraz falsyfikować takie tezy i je obalać podając inne czynniki, które to sprawiły. Kiedyś bardzo wiele zjawisk przypisywano bogom, demonom, duchom i innym bytom ponadnaturalnym, ale obecnie mało zostało Bogu i Szatanowi pola do popisu. Chyba, że komuś potrzeba Boga Luk...

Chwilowo wracając do pytania pilastra. Mamy na forum jedną osobę która przez ewolucję została ateistą

viewtopic.php?f=47&t=21140

Błąd. Malarstwo jest przekazem analogowym, zawsze coś straci przy kopiowaniu, dlatego kopię można, przynajmniej teoretycznie odróżnić od oryginału. Słowo pisane, czy genom właśnie jest przekazem cyfrowym, bezstratnym. Potrzebna jest mutacja, by go zmienić.



Vacarius nie zna się na ewolucji. Zresztą jego ateizm też jest co najmniej podejrzany