Na matematyczno-przyrodniczych (tak się to chyba nazywa, czyli fizyka, chemia, biologia). Zresztą "teizm objawieniowy" też się na nich opiera, ale nie uznaje ich za jedyne źródło prawdziwego poznania. Wręcz przeciwnie, opiera się na Objawieniu i to Jemu nadaje najwyższą rangę.

Dla przykładu, jeżeli nauki przyrodnicze nie znajdują argumentów za istnieniem duszy, to ateista przyjmuje, że dusza nie istnieje. Teista natomiast twierdzi, że dusza istnieje, bo tak głosi Objawienie.

Powinno się uściślić, że istnieje Nauka jako dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości, np. Fizyka, Biologia itd.

Ale mamy także nauki Jezuska, nauki Buddy, nauki Manitu, nauki Moona.

I wtedy można dastrzec, że ateizm nie musi mieć oparcia na naukach.
Ateizm opiera się na rzeczywistości.
Ani nie musi negować życia po śmierci, ani życia przed narodzinami, ani reinkarnacji i innych takich.
Zwyczajnie, nie wie jak to jest i uczciwie się przyznaje.
I chyba lepiej powiedzieć nie wiem, niż mówić że się wie w oparciu o doświadczenia ludzi z lepianek. Bo współczesnych doświadczeń brak.

I nie mam na celu umniejszania, czy obrażania ludzi z lepianek.
Lecz trzeba znać swoje miejsce i czas.

Sądzę, że nauka nie służy do wyciągania wniosków teologicznych. Zwracam uwagę, że stwierdzenie: " nauka prowadzi do ateizmu " też jest wnioskiem teologicznym. Więc czy taki wniosek również można z nauki wyciągnąć ? Są ludzie, którzy w ogóle nie łączą tych dwóch rzeczy - wyraża się to w stwierdzeniach takich jak: " badając przyrodę odkrywam wspaniałe dzieło Boże ". To nie jest stwierdzenie naukowe, bo nie jest falsyfikowalne - taka osoba ani nie zamierza, ani nie uważa za możliwe sprawdzenie, czy przyroda rzeczywiście jest " dziełem Bożym " - jest to po prostu założenie, które przyjmuje bez dowodu, czasem nawet nie aksjomat ( bo nie musi on służyć żadnym celom naukowym ). I jest to stwierdzenie raczej religijne. Inaczej jest z tym, co robi np. fizyk P. Davies ( polecam książkę " Plan Stwórcy " ), który interesuje się choćby współczesnymi teoriami cybernetyczno-fizycznymi o Wszechświecie jako Komputerze ( który z tego względu powinien wymagać Programisty ). Tyle, że o Bogu jako Programiście nie mówi się już w kontekście religijnym. Więc znowu zero koneksji między nauką i religią.



To jest już inny problem. Kościół katolicki jeszcze do całkiem niedawna utożsamiał wiarę po prostu z przyjęciem za prawdziwe pewnej grupy twierdzeń. Pytanie, czy jest jakaś różnica między stwierdzeniem: " wierzę w Boga i we wniebowzięcie Maryi " i stwierdzeniem: " zdanie: 'Bóg istnieje' przyjmuję za prawdziwe, i zdanie: 'Maryja została z ciałem i duszą wzięta do nieba' przyjmuję za prawdziwe ". Moim zdaniem jest. Nie uważam, by wiara była tym samym co religia, i wiele razy to pisałem.

Nie, to nie jest ateizm, to jest agnostycyzm.

To chyba znowu musimy uściślić definicje.
Ja posłużę się słownikiem PWN.

Agnostycyzm to pogląd filozoficzny negujący całkowicie lub częściowo możliwość poznania bytu.

Ateizm to pogląd zaprzeczający istnieniu Boga.

Jak miałbym wybierać z tych dwóch definicji, to moja wypowiedź podchodzi pod ateizm. Ateista nie wie i zaprzecza - na ten czas i na swą wiedzę - istnieniu Boga. I być może kiedyś ktoś udowodni że to kolejny mit. A było ich tyle i jest ich tyle, więc jeden więcej jeden mniej.
A agnostyk widać wierzy w jakiś byt ale neguje całkowicie lub częściowo możliwość poznania tego bytu.
Chyba, że się mylę?

Przede wszystkim nie orientujesz się zupełnie w kwestii Boga i mitu. Polecam czytanie książek.

Twoja wypowiedź nie podchodzi pod ateizm, bo definicja mówi, że ateista zaprzecza, a z Twojej wypowiedzi wynika, że ateista nie musi zaprzeczać. To agnostyk nie musi zaprzeczać. Zauważam, że wielu ateistów to rozumowi agnostycy, a tylko emocjonalni ateiści.

Chciałbym zauważyć, że oba pojęcia nie wykluczają się wzajemnie. Jeżeli np. ktoś uważa, że Boga nie ma, ale przyznaje, że dowieść się tego nie da i uważa to jedynie za swoje, nie stanowiące wiedzy, przekonanie, jest jednocześnie ateistą i agnostykiem.

Wolałbym nie zaczynać kolejne debaty nt. tego, kto to jest ateista..

Czyżby ? A konkretniej, na których prawach tych nauk ?

Dobrze w takim razie że KK nie głosi teizmu objawieniowego

Naukowiec który przy pomocy nauk przyrodniczych szuka dowodu na istnienie/nie istnienie duszy nie jest naukowcem, lecz zwykłym nieukiem nie mającym pojęcia o metodologii nauki.

Czyli jest - w sensie nauk przyrodniczych - co najwyżej równie dobry jak każde inne twierdzenie.

Primo : to nie jest ateizm tylko agnostycyzm.
Secundo: skoro "nie wie" to jakim cudem "opiera się na rzeczywistości" ?:D

Też chcę w to wierzyć, więc nie będę się spierał



I o to mi chodziło: twierdzenia teisty odnoszące się do duszy nie opierają się na nauce. Ateizm opiera się jedynie na twierdzeniach naukowo weryfikowalnych, a teizm zawiera również takie, które są naukowo nieweryfikowalne.

Teizmów jest oczywiście wiele i różnie sobie radzą na styku (czy nawet "na zakładce" ) twierdzeń naukowych i nienaukowych (objawieniowych). Katolicyzm jakoś stara się "pożenić" koncepcję Wielkiego Wybuchu czy Teorię Ewolucji z Objawieniem, ale są teizmy negujące (w sposób nienaukowy) obecne stanowisko nauki. Katolicyzm ogranicza się do powątpiewania w orzeczenie WHO na temat "czy homoseksualizm jest chorobą"

...tym co jest poznawalne (opisane i uznane przez nauke)?

No cóż, przykro to mówić ale Ty też masz trudności z metodologią nauki; ja wyraźnie i świadomie pisałem o naukach przyrodniczych.
A mamy cały szereg innych nauk; choćby historia. Jej metody badawcze nie polegają na eksperymencie, a tym bardziej eksperymencie powtarzalnym - a mimo to jest nauką.
Nie powątpiewamy - jesteśmy pewni ze to urzędnicze politpoprawne twierdzenie jest błędne. No, chyba że ktoś uważa że zboczenie to coś jeszcze innego niż choroba.

Tu mnie masz, przyznaję się bez bicia, że tratuję nauki przyrodnicze za tę "właściwą" naukę, a Twojego zawężenia nie dostrzegłem...

Ale w przypadku duszy i tak nie znam nauki, która by potwierdzała jej istnienie. Chyba że masz na myśli teologię. Gdybyśmy jednak zaliczyli teologię do nauki, to dość oczywiste, że nie opierałby się o nią ateizm.



Właśnie, ta pewność jest, delikatnie mówiąc, nienaturalna i charakterystyczna dla podejścia ideologicznego, a nie naukowego.

To światopogląd budowany w oparciu na dowodach. Horoskopy, przesądy i bogowie to bujdy bo nie ma na to dowodów.
Ktoś opierający światopogląd na nauce odrzuca horoskopy nawet wtedy kiedy one mu dobrze zwiastują. Odrzuca idee boga nawet kiedy ten miał mu dać życie wieczne. Odrzuca wszystko na co nie ma dowodów.