hmm...myślę, że w pewien sposób wszystko zaczyna się od wiary, od wiary o której tak na prawdę nie mamy zielonego pojęcia.
Poznajemy, szukamy, tracimy wiarę, przestajemy wierzyć ale dociekamy nadal.
Jesteśmy na etapie braku wiary - nabywamy wiedzę i doświadczenie , być może potem zaczyna się zacierać granica pomiędzy wiarą a wiedzą.Dochodzimy do punktu w którym stwierdzamy że mamy problem z wiarą .
" Nie potrafię powiedzieć że wierzę - ponieważ WIEM " przykład.
Jeśli "wiem" siłą rzeczy musi to zawierać logikę , jeśli " wiem " zawiera logikę - wiara być może staje się logiką.

Moim zdaniem wiedza jest związana z informacjami które gromadzi nasz umysł, wiara z wewnętrzną intuicją, a logika jest tym co prowadzi wiarę do wiedzy. U mnie osobiście wiara jest na pierwszym miejscu i stanowi punkt wyjściowy rozwijania różnych aspektów wiedzy za pomocą logiki. Co ciekawe, można jednak wyobrazić sobie sytuację odwrotną, kiedy to rozszerzanie różnych aspektów wiedzy prowadzi do rozpoczęcia wyznawania pewnego kultu określonych wartości. W takiej sytuacji wiara wynika z wiedzy.

Czyli oba pojęcia są prawidłowe

Na to wychodzi.

A przepraszam , że zapytam - "u Ciebie osobiście wiara jest na pierwszym miejscu "
Wiara w co?

Że każdy rodzi się w określonym celu, tylko pytanie w jakim.

Jak kiedyś odkryjesz w jakim, napisz mi o tym.

Wiesz, to jest ciekawe. W sumie to zamiast odkrywać, wolałbym po prostu, ot... tak sobie... poczuć to od kogoś.

Idziesz na łatwiznę - najcudowniejszym darem jest świadome odkrycie Prawdy przez nas samych.
Nie poczujesz nigdy np. mojej miłości , ponieważ nie Jesteś w stanie w żaden sposób odczuwać moich uczuć i na odwrót ja nie jestem w stanie odczuwać Twoich.Tylko osobiste doznania, doświadczenia i przeżycia oczywiście w połączeniu z rozumem są w stanie doprowadzić nas do Prawdy.
A prawdę poznajemy wtedy gdy Bóg uzna że jesteśmy na to gotowi.
Nic nie dzieje się bez powodu w takim samym stopniu jak nic nie dzieje się przez przypadek.

Życie jest i tak trudne. Po co je sobie jeszcze utrudniać.

Ciekawość poznania prawdy , rozbija wszelkie przeszkody, nie warto traktowac tego jako utrudnienie

Wiesz ja bym tutaj rozgraniczył jeszcze dwie rzeczy. Poznanie prawdy, a spełnienie się w życiu to mogą być dwie różne sprawy.

To są dwie różne sprawy.
Jeśli jednak chodzi o spełnienie się w życiu - dla mnie nie ma to żadnego znaczenia.
Choć spełnienie się w życiu jest głównym celem ludzkich osiągnięć.

Poważnie? Co w takim razie liczy się dla Ciebie w kontekście codzienności?

Szersze odkrywanie Prawdy o naszej łączności z Bogiem.