Proszę o cytat, lub przeprosiny dla Hawkinga.

Dobra, już widzę cytat. Oraz krańcowe niezrozumienie tematu przez kreacjonistów, które najwyraźniej Hawkinga zirytowało.

Zaiste wielka jest Twoja wiara. Ten Wszechswiat musi byc bardzo madry ze tak "sie" przeksztalca. O Najmadrzejszy i obdarzony Najwieksza Inteligencja Wszechswiecie - jak Ty to zrobiles, ze tak idealnie zaplanowales Wielki Wybuch. Wszak minimalnie wieksza predkosc poczatkowa i nic by sie nie zdolalo uformowac; minimalnie mniejsza i pod wplywem grawitacji znowu by sie wszystko zapadlo. Przyczyna wszystkiego jest SENS czyli Wszechswiat. Rozumiem.

Szalenie.



Tak bardzo Cię to niepokoi? Dziwna sprawa, kolejny chrześcijanin (?) którego dziwi, że coś istnieje. Nieważne zresztą, skoro już tak antropomorfizujesz wszechświat - ciesz się, że mu się udało

A może takich Wszechświatów jak nasz są miliardy i tylko nieliczne mają akurat takie a nie inne prawa fizyki, że możliwe jest powstanie w nich życia?
A może Wszechświat o innych parametrach żyje po prostu niezwykle krótko, jest niestabilny, zapada się w sobie by narodzić się ponownie lub też eksploduje jak supernowa dając pożywkę innym Wszechświatom?
Długo by spekulować.

Ale czas ma początek?

Teoria Wielkiego Wybuchu jest oparta na obserwacjach i całkiem dobrze tłumaczy odkryte w XXw. zjawiska fizyczne (m.in. oddalanie się galaktyk oraz mikrofalowe promieniowanie tła).

Ja nie postuluję, że Wszechświat powstał z niczego - jestem katolikiem. Ale to na marginesie tematu wątku, który dotyczy początków Wszechświata z punktu widzenia ateistów/agnostyków. Przy okazji: mnie nie niepokoi, że coś istnieje, bo ja w ogóle nie mam problemu z początkiem Wszechświata, a wręcz przeciwnie - współczesna nauka wręcz utwierdza mnie w wierze w Słowo. Natomiast ciekawi mnie jak ateiści (ludzie niewierzący w Boga) rozwiązują problem początku Wszechświata.

Byłoby dużym ułatwieniem, gdybyś wypowiadał się pełnymi zdaniami zamiast rzucać pojedyńcze hasła lub odsyłać do wiki/książek, bo wtedy nie wiadomo o co Ci chodzi?

Tytuł książki "Krótka historia czasu" mówi, że czas ma początek. Skoro czas ma swoją skończoną historię, to jak coś może być wieczne? Chyba tylko jeśli jest poza czasem (ojoj, brzmi złowrogo - wchodzimy na niebezpieczny teren).

Wierzysz, że coś Jest poza naszym Wszechświatem?

Patrz ile bytów namnożyłeś - miliardy!

Dzieki za odpowiedz. Wydawalo mi sie ze w dziale "wiara a nauka" nalezalo by sie spodziewac poszukiwania odpowiedzi na pytanie - jak oni to zrobili ze samochod jedzie?
Nie spodziewalem sie, ze istnieje ktos kto odpowie - tak bardzo Cie to niepokoi ze jedzie; i olsniewajace skojarzenie, ze to kolejny chrzescijanin.
Jezeli potrafisz czytac ze zrozumieniem mozesz sprobowac jeszcze raz:
"jak Ty to zrobiles, ze tak idealnie zaplanowales Wielki Wybuch. Wszak minimalnie wieksza predkosc poczatkowa i nic by sie nie zdolalo uformowac; minimalnie mniejsza i pod wplywem grawitacji znowu by sie wszystko zapadlo. Przyczyna wszystkiego jest SENS czyli Wszechswiat. Rozumiem."

Ale jest niezgodne z empirią, ponieważ znane nam fakty mówią wyraźnie: "Nasz Wszechświat miał początek".



Dostępne nauce dowody wskazują na fakt, że Wszechświat miał początek (obecnie się uważa, że powstał w wyniku wielkiego wybuchu). Jest też alternatywna hipoteza multiwszechświatów. Pisałem na ten temat odnośnie możliwości SAMOistnego powstania żywego organizmu. Mawia się, że koncepcja wieloświatów w jakiś sposób uprawdopodabnia możliwość spontanicznego powstania życia. To nieprawda, bo nawet jeśli istniałaby taka ilość wszechświatów (niekończona), to każdy z nich byłby skończony i dysponowałby określoną ilością czasu swojego istnienia-od powstania do zagłady. A więc żadna planeta z tych wszystkich wieloświatów, ani żaden wieloświat nie istnieliby tak długo, żeby mogło powstać w jakimś z nich, na którejkolwiek planecie, życie-żeby mogła odbyć się wystarczająca ilość eksperymentów. Jeżeli hipoteza wieloświatów byłaby słuszna, w wersji proponowanej przez jej zwolenników, to można by się było spodziewać, że gdzieś istnieje chociaż jedna planeta w jednym z wieloświatów, gdzie istnieją naturalne pokłady złotych monet z wytłoczoną na awersie podobizną Lecha Kaczyńskiego, lub jakaś naturalna kopalnia szampanów napoleońskich. Mało tego: takich planet pośród nieskończonej ilości wszechświatów powinno się znajdować nieskończenie wiele. Nie można by też twierdzić, że kiedyś ich nie było, ponieważ jak ginęłyby planety, na których by występowały naturalne pokłady złotych monet i szampanów, to gdzieś tam, pośród nieograniczonej liczby wszechświatów, powstawałyby kolejne. W tym samym sensie nie można by też było mówić o czasie, gdy w wieloświecie nie było życia, ponieważ skoro cykl powstawania wieloświatów nie miał początku i nie będzie miał końca, a życie mogłoby w mim powstawać samoistnie, to praktycznie można by było powiedzieć, że życie nie miało początku.
Prawdopodobieństwo samoistnego powstania życia praktycznie jest zerowe. Można je przyrównać do prawdopodobieństwa znalezienia kuponu z główną wygraną miliona złotych każdego dnia, o tej samej godzinie, milion razy z rzędu.
Nawet jeżeli na wszystkich planetach, które istniały i istnieją, czy będą istnieć, w wieloświecie odbywałyby się takie eksperymenty, to czy na jakiejś planecie (w jakimś wszechświecie) by się to w końcu udało? Nie, ponieważ żadna z nich wystarczająco długo by nie mogła istnieć. A przecież każda planeta to OSOBNE LABORATORIUM i wyników eksperymentów różnych planet (jak i wszechświatów) nie można kumulować! Więc jeżeli na jakiejś planecie ktoś znajdzie każdego dnia 4 razy z rzędu kupon ma milion złotych, to ta planeta ginąc nie przekaże tego wyniku kolejnej planecie. Ta następna planeta będzie musiała prowadzić eksperymenty od nowa. Itd, itd. W naszym Wszechświecie nie znaleziono nawet dwóch takich samych gór jak Mount Everest.



Cytatów podałem wiele i zalinkowałem, w zalinkowanym artykele. A jak dalej nie wierzysz, to kup sobie jego ostatnią książkę:

Czas wszechświata, który obserwujemy - najwyraźniej tak.



Tyle, że ta teoria nie mówi o wszechświecie powstającym z niczego, czy o sytuacji wcześniejszego powszechnego nieistnienia, że tak się wyrażę. Punktem wyjścia do WW była osobliwość, która niewątpliwie jest czymś.




Proszę bardzo: współczesna nauka istotnie zakłada, że nie jest wiecznym wszechświat, który obserwujemy, czyli jego znana nam postać. Nie wyklucza jednocześnie że przed WW zachodziły zdarzenia, zwraca jedynie uwagę, że nie mamy sposobu by się o nich dowiedzieć. Ergo: to, że nasz wszechświat miał swój początek nie oznacza, że nauka twierdzi, by powstał z niczego lub by można było wskazać poprzedzającą to, co nazywamy powstaniem wszechświata, sytuację nie-istnienia-niczego.



Słusznie zauważyłeś: Nasz. I jego początkiem nie jest nic, tylko coś, co uprawnia nas do twierdzenia, że zarówno tamto coś jak i nasze coś są kolejnymi formami wiecznego Wszechświata.

A tak jakoś szczęśliwie się złożyło.

Ale jest niezgodne z empirią, ponieważ znane nam fakty mówią wyraźnie: "Nasz Wszechświat miał początek".



Nie doczytałeś już, co napisałem na temnat bezsensownej hipotezie wieloświatów? Widzę, że czytasz bardzo selektywnie.

Proste pytanie: czy wg. Ciebie współczesna nauka twierdzi, że przed Wielkim Wybuchem nie było niczego?

Oficjalna nauka tak nie mówi, choć wielki uczony Hawking twierdzi,ze z NICZEGO powstał Wszechświat (czyli COŚ). Oficjalna nauka mówi, ze zaraz przed powstaniem naszego wszechświata była osobliwość (co znaczy:"nie wiemy co to takiego"). A co było "przed" osobliwością tego nie wiedzą (to znaczy z CZEGO ona mogła wyewoluować). Twierdzą, że nie warto się nad tym zastanawiać, co oczywiście nie usuwa problemu. Potrzeby wyjasnienia genezy naszego wszechświata.

Domniemanej genezy.


Nauka nie twierdzi, że nie warto, bo nauka generalnie nie zajmuje się tego typu opiniowaniem, natomiast orzeka, że nie jesteśmy w stanie dowiedzieć się niczego o ewentualnych zdarzeniach przed WW. Podsumowując: nicość pozostaje w dalszym ciągu ideą wydumaną, a sięgając jak najdalej potrafimy narzędziami poznawczymi, którymi obecnie dysponujemy, zawsze napotykamy na coś.

Co do Hawkinga - on doskonale wie czym jest osobliwość (podejrzewam zresztą że ogromna część ludzi, którzy też to dziś wiedzą dowiedziała się tego właśnie z jego książek) zaś jego wypowiedź była, jak sądzę, ironicznym komentarzem do twierdzeń kreacjonistów upierających się, że bez interwencji ich Boga wszechświat nie ma prawa istnieć sobie o tak.

Przecież już doszliśmy do konsensusu, ktory polegał na stwierdzeniu, że dostępne dowody przemawiaja za tym, że wszechświat miał poczatek.
. A nauka bazuje na tym, co posiada, a nie na tym, czego być może dowie się w przyszłości.



http://pl.wikipedia.org/wiki/Wielki_Wybuch

"Co było przed?

Z punktu widzenia modelu standardowego Wielkiego Wybuchu i klasycznej (niekwantowej) teorii grawitacji nie można mówić o okresie „przed” Wielkim Wybuchem, jako że Wszechświat powstał w momencie Wielkiego Wybuchu, a razem z nim: przestrzeń, materia i czas, dlatego pytanie o to, co było przed Wielkim Wybuchem, jest pozbawione sensu, ponieważ czas rozpoczął się z chwilą wybuchu."

Może dla kogoś, kto przestał szukać sensu swojego istnienia tak. Tak mógł tylko napisać szarlatan, który dezerteruje w obliczu nauki.

bioslawek - czego nie rozumiesz w ostatnim swoim poście? skoro czas powstał równocześnie z powstaniem wszechświata, czy 'naszego' wszechświata - to logicznym jest, że pytanie o czas przed powstaniem czasu jest bez sensu.

inaczej (z innego postu):
to trochę tak jakbym zapytał cię o podanie imion ludzi będących na marsie w 2010 roku, (nie chcę dyskutować czy w ogóle jacyś byli, tylko kto to był).

chodzi mi o to, że ludzki język ma możliwość tworzenia jak to nazywam 'logicznych bezsensów'
jednak w przypadku hawkinsa i jego książek, uważam że są tak prosto napisane, że 'zwykły' człowieczek powinien bez problemu 'załapać o co kaman'

wracając do tematu - liczę, że nauka znajdzie odpowiedź na to pytanie, bo wtedy pozwoli nam to na kolejne odkrycia i poznanie kolejnych obszarów życia-świata-nas samych.