"Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię". Tego chyba nikt z wierzących nie kwestionuje. Mpze sie jednak mylę? Na początu czego? Przeciez nie swego istnienia, skoro Boga uznaje sie za wiecznego. Czy więc stworznie nie musiało nastąpic w określonym momencie?
Moze masz inne koncepcje. Teraz ja jestem ciekawy.

Bardziej tradycyjne i proste wytłumaczenie:
- "na początku", czyli "w pierwszym rzędzie", "najpierw", co nie zmusza nas do przyjmowania hipotezy, że działo się to w jakimś czasie, który miałby istnieć przed stworzeniem
W pierwszym rzędzie Bóg stworzył niebo i ziemię.

Wyjaśnienie opierające się na znajomości hebrajskiego:
- "Na początku" jest tłumaczeniem słowa "bereszit" składającego się z dwóch członów: przyimka "be" (przyimek "z", albo "w") oraz rzeczownika "reszit" tłumaczonego jako
"początek", - 18 razy
jako "przywódca" - 8 razy
a wywodzące się z "rosz" - "głowa".

Bardzo odważne tłumaczenie byłoby takim więc, które mówiłoby:
"w głowie Bóg stworzył niebo i ziemię".

Żydowscy egzegeci i miłośnicy kabały twierdzą nawet, że słowo to jest tylko uroczystym wprowadzeniem, streszczeniem tego, co Bóg uczynił:
bara raki-a, erec, szamajim, jam, tehom"
Stworzył sklepienie, ziemię, niebo i otchłań.

Inni z kolei rabini uzasadniają to twierdzeniem, że słowo "bereszit" - "na początku" w normalnym hebrajskim domaga się rzeczownika (na początku czego? ) a skoro rzeczownika nie ma to znaczy, że nie możemy go tłumaczyć jako "na początku" ale właśnie inaczej, jako pewien akronim, albo złożenie innych słów i tu już możliwości pojawia się sporo.

Troche mi to przypomina biskupa Michalika, który odważnie przenicował własne słowa:-))
Ale jak by nie próbować, wciąz bedą to tylko hipotezy.
A rzeczywistosc skrzeczy. Albowiem Bóg jest wieczny (tego nikt nie podważa), a świat nie. A skoro nie, to musiał powstać w jakimś momencie. Nawet jesli "w głowie Bóg stworzył niebo i ziemię", to kiedy to zrobił?

Albo mnie wypuszczasz, albo faktycznie nie rozumiesz, a to przecież łatwe.
Świat nie musiał powstać "w jakimś momencie". To od stworzenia świata rozpoczęły się wszystkie momenty, a więc czas.

Załóżmy ze dla świata tak, ale nie dla Boga. Musiał przecież istnieć wcześniej i coś robić zanim stworzył swiat.

Zapytaj Boga.
Ludzie tego nie wiedza.

Przecież Bóg istnieje poza czasem. Ba, nawet słowa "istnieje" nie za bardzo możemy do Niego stosować*.

------------
* oczywiście nie w sensie tego, że Go nie ma...

Jak to rozumiesz, ze istnieje poza czasem?
No bo wg aktualnych danych naukowych wszechświat istnieje jakieś 14 mld lat. Ma sie rozumieć, ze Bóg przez cały tan czas istniał, więc liczy sobie te 14 mld lat na pewno. Skoro jest jednak wieczny, liczy sobie więcej, choc nie wyrazimy tego liczbowo, gdyz nie da sie tak wyrazic nieskończonosci. Ale mozna powiedzieć inaczej. Czy licząc wstecz od początku świata np. 1 rok, istniał? Niewatpliwie tak. Dla kazdej podanej liczby odpowiesz: tak. Co wiec znaczy, ze istnieje poza czasem?
Jeszcze gorzej, gdyby słowo "istnieje" było niewłaściwe. To jakie słowo byłoby własciwe?

Nie, istnieje poza czasem

Z przyjemnoscia, ale nie chce mi odpowiadać.

Właśnie cały czas usiłuję się dowiedziec co to w praktyce znaczy. Slogan to za mało.

Zobacz na przykład Zbiór Mandelbrota odkryty w 20 wieku i potem badany przy udziale komputerów. Istnieje poza czasem.

Trudne do wyjaśnienia a nawet wyobrażenia, a w sumie fakt, same słowa, jakieś stwierdzenie to zbyt mało aby naświetlić istotę problemu.

Hm, myślę że to jest tak iż w pewnym momencie, stwarzając Wszechświat, Bóg stworzył też wymiary tego świata wraz z czasem, i umieścił żyjące istoty w tej przestrzeni. Ale moment, czym jest czas, mam na myśli odczuwanie czasu, percepcję, postrzeganie. Ponieważ tutaj mamy ciekawe zjawisko że czas nie dla każdego znaczy to samo. Kiedy jesteś na jakimś nudnym wykładzie to czas wlecze się jak slimak na zawodach, a kiedy jesteś z dziewczyną na randce to nagle błysk i zbyt szybko...

Osoby które miały doświadczenie jakiegoś poważnego wypadku mówią że w takim momencie czas jakby zwolnił, tutaj jest ciekawa sprawa, a do czego dążę. Otóż, czy czas istniał w Ogrodzie Eden? Czas w takim wymiarze jak teraz, tutaj na tej planecie.

Jeśli Adam i Ewa mieli być wiecznie piękni, młodzi, wręcz nieśmiertelni, wtedy ich ciała nie zmieniają się, nie odczuwając przemijania. Tutaj, na tej ziemi odczuwamy przemijanie i to w dość bolesny sposób. Tutaj życie wyznaczają obowiązki, pewne czynności, także związane z fizjologią ciała. Tymczasem na Nowej Ziemi ludzie otrzymają ciała zmienione, poza prawami fizyki, nie podlegające fizjologicznym potrzebom, wtedy percepcja czasu zmieni się w perspektywie wieczności, gdzie śmierć przestanie istnieć. Czy czas zawsze znaczy to samo? Można powiedzieć - czas nie dotyka Boga.

Znaczy to, że Boga czas w żaden sposób nie dotyka. 14 mld lat trwa związek wszechświata z Bogiem, owszem. Ale nie oznacza to, że u Boga upłynęło 14 mld lat, ponieważ Bóg nie mieści się w żadnym kontinuum. To co piszesz ma tyle samo sensu, co gdybyś twierdził, że Bóg ma co najmniej 92 mld lat świetlnych średnicy, bo tyle ma wszechświat.

Tak samo możesz powiedzieć, ze trójkąt istnieje poza czasem. Morał jest taki, ze nie mozna porównywać zbioru matematycznego z bytem, to jest istnienie w innym sensie.