Jeszcze mi przyszła do głowy smutna myśl:
jak zgromadzisz obok siebie teistów różnych denominacji, to dziwnie często kończy to się wysadzeniem jednych przez drugich... tak ich ta wiara w Boga łączy...

Ateizm łączy bez względu na wyznawaną niewiarę.

Mam wrażenie, że często prowadzi do indywidualizacji człowieka. Nie łączy człowieka z grupą, pozwala mu żyć wg swoich wartości. Ostatecznie prowadzi do samotności.

W zasadzie to jeszcze jeden murek mniej do przeskoczenia, na drodze do drugiego człowieka. Socjalizacja człowieka jest czymś szczególnym, można identyfikować się z grupą, jednocześnie pozostając sobą. Cóż, takie dysputy to ciągłe szukanie ścieżek dotarcia do innych, nie tylko ateiści mają podobny problem, ale i wierzący przy wymianie myśli, poglądów.

Dogmaty ułatwiają wierzącym sprawę, bo ktoś myślał za ciebie, a ty możesz to przyjąć po prostu na wiarę. Jeśli uważasz, że dogmat jest do niczego, masz inny pogląd uzasadniony w pewien sposób, to wykazujesz indywidualizm, no i wychylasz się. Jak szatan.

No i bardzo dobrze.

Najwyraźniej zephyr sam nie czyta i nie ma pojęcia o tym, do czego odsyła.

Pilaster nie pytał co nauka ma do powiedzenia na temat ludzkiej percepcji Boga, na temat motywu Boga w malarstwie, czy literaturze, czy na temat wykorzystywania pojęcia Boga w polityce, etc

Tylko co nauka ma do powiedzenia na temat Boga jako takiego.

W szczególnosci zephyr twierdził, że nauka twierdzi, że Boga nie ma. Ztem jakie prace naukowe zawierają to twierdzenie?



Gruźlica, ospa i owsiki też występują w naturze zatem są "naturalne"

Nie oznacza to, ze nalezy je akceptować i traktowac jako "normę"

Ach, jeśli komuś dobrze z jego homoseksualizmem, to o co chodzi? Tak samo jeśli ktoś lubi jeździć po świecie i zwiedzać, czemu miałby sobie odmawiać wyjazdu na Ibizę.

Dlaczego wchodzi się z butami do czyjejś sypialni i wyciąga majtki z szuflady? Albo inaczej jeszcze, czemu niektórzy homoseksualiści prezentują te majty całemu światu? To skutek złego podejścia do seksualności, sprawy intymnej.

A jakie dogmaty unieszczęśliwiają wierzącego katolika? Jeśli porównamy psychologiczne obrazy człowieka zdrowego psychicznie to recepty na dojrzałość psychiczną i wzrastanie duchowe znajdę w Biblii. Jednych to ogranicza, innych nie. Nie bowiem recept odrębnych dla wierzących i niewierzących, jeśli mają dojść do tego samego pułapu zdrowia psychicznego. Jedni wchodzą odważnie otwartymi drzwiami, inni poszukują sami. Ci pierwsi są mniej inteligentni czy oszczędzają czas na mądrzejsze zajęcia? Pierwsi mają też wiedzę, że ich życie nie kończy się na ziemi i widzą cel swych wysiłków.
Postęp opiera się na korzystaniu z osiągnięć poprzedników. Jedni korzystają z doświadczeń 2000lat, inni wciąż rozpoczynają od nowa...

Nikt nie rozpoczyna od nowa Zawsze jest jakaś kultura, a dziś także bardzo dużo łatwo dostępnej wiedzy.

Starożytni Egipcjanie też mieli sąd po śmierci, ważono ich serca, jeśli dopuszczali się niegodziwości za życia (nawet mieli całą litanię wypisaną czego nie mogli czynić za życia), rozszarpywał ich potwór Ammit. Znacznie wcześniej w to wierzono niż powstało chrześcijaństwo.

Nie wierzę.

Sądził ich inny Bóg? Czy KrK twierdzi, że zbawieni będą jedynie wierzący katolicy?
Soul: katolik odchodzący od swej wiary rozpoczyna od nowa. To ogrom poszukiwań: apostazja i inna religia, apostazja i ateizm, konwersja, zawieszenie w próżni...

Około 2,5 tyś lat przed nasza erą ludzie już w to wierzyli. Naprawdę. Są wyryte hieroglify w grobowcach, są księgi umarłych. Są starsze niż chrześcijaństwo.

Nie sądził ich ten sam Bóg, to przecież jasne. Mieli swoich.

@Up,
Hm, a wiesz może jak stare są wierzenia judaistyczne? Szczególnie i tysięcy lat temu pojawiły się pierwsze wzmianki o Jahwe?

Żydzi wierzyli że Jahwe istniał od zawsze, zupełnie jak Ra. Zupełnie jak inni Bogowie, jak Ahriman lub Ahura mazda. Dla nich pierwszymi świadkami byli Adam i Ewa.

Nie jestem egiptologiem ani biblistą ale wiem podstawowe rzeczy, czytałem o nich dość dawno temu co prawda. W Biblii było wiele przeredagowań, niektóre księgi były odrzucane jako niekanoniczne, czytaj były tam rażące sprzeczności z resztą tekstów. Księgi umarłych także zmieniały się w czasie, czasem pisarze nawet nie wiedzieli co przepisują. Żydzi za to się starali i postanowili wszystko zebrać do kupy. Byli dość nielicznym ludem, musieli się bardziej starać zachować tożsamość, ich kapłani byli jakby to określić "wielkimi patriotami" i dali temu wyraz w Biblii. Byli pośrodku między Azją a Afryką, wpływy się zmieniały, prowadzono wojny, teren przechodzi z rąk do rąk. W takich warunkach Bóg musiał zwyciężać wrogów Izraela i robił to, oczywiście w Biblii.

W Biblii napisano "Ja objawiłem się Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi jako Bóg Wszechmocny, ale imienia mego, Jahwe, nie objawiłem im"

Ale widzisz, tu są wątpliwości, czy to jest prawda co napisano?