Odsylam do odpowiedniego tematu na tym forum.
Pierwsze zdanie jest wewnetrznie sprzeczne. Drugie jest falszem, bo moge pojac i stwierdzilem.

No wlasnie, nie mozesz pojac i okreslasz to jako falsz i to jest Twoja logika

Marny z Ciebei sofista. Zapraszam do tematu o rozmowie nt desygnatu Boga. Tam sie wypowiedz.

Taki sam tam dobry temat jak i tutaj

Co do mojej marnosci , to epitety nie zamierzam komentowac

Ozelu, skoncentruj sie

W: Jak poznasz, czy elektron istnieje?
O: Patrzac, czy oddzialuje z innymi istniejacymi czastkami.
W: Jak poznasz, czy te inne czastki istnieja?
O: Patrzac, czy oddzialuja z jeszcze innymi istniejacymi czastkami.
W: Jak poznasz, czy te jeszcze inne czastki istnieja?
O: Patrzac, czy oddzialuja z...

Zamieniles wiec bledne kolo na ciag bez konca, w ktorym ostateczna odpowiedz na moje pytanie jest nieosiagalna, bo zaden z krokow nie przybliza nas do celu. Aby przerwac ten ciag, musisz podac kryterium NIE korzystajace z uprzedniej wiedzy o istnieniu czegos. Bowiem ma to byc wlasnie kryterium istnienia! Zaczynasz od zbioru pustego obiektow istniejacych i potrzebujesz twojego kryterium juz na poczatku. Potrzebujesz tego kryterium, zeby do twojego zbioru wlozyc PIERWSZY obiekt!

Nie pytam cie: "Ozelu, czy elektron istnieje, jesli wiemy, ze istnieje proton". Pytam cie: "<b>Ozelu, jak odrozniamy to, co istnieje od tego, co nie istnieje</b>". Prosze odpowiedz na to pytanie.

Zdrowko -- wuj odpowiedni zboj

PS. Rowniez w twojej rozmowie z <b>gabrielem</b> popelniasz kardynalne bledy logiczne. Na przyklad, nie mozesz twierdzic, ze cos jest sprzeczne, jesli nie podales definicji tego czegos, i to defnicji osadzonej w kontekscie pelnej teorii. Sprzecznosc pojecia jest bowiem okresona w ramach teorii, a nie w powietrzu. "W powietrzu" (czyli tylko w ramach logiki formalnej) moze byc okreslona sprzecznosc (lub blednosc) rozumowania. Przykladem jest tu twoje rozumowanie majace wprowadzic metode stwierdzania istnienia: juz struktura tego rozumowania jest bledna, co wynika wprost z zasad logiki formalnej.

Wuju!
Popelniasz powazny blad.
Z jakiego powodu uwazasz, ze musimy wiedziec czy istnieja czasteczki z ktorymi zderza sie elektron?
Skoro wykazales, ze elektron sie zderza z protonem to i elektron i proton istnieja, bo def. istnienia jest zderzanie sie.
Wiec nie rozumiem Twoich watpliwosci, wykazales zderzenie - wykazales istnienie.
To wszystko.



To co istnieje zderza sie.
Elektron sie zderza?
Zderza.
Istnieje wiec?
Istnieje.
A proton sie zderza?
Zderza.
Istnieje?
Istnieje.

Bo to był kontrargument, zanim nie zacząłeś pisać tego samego - wtedy stwierdziłem że piszesz o tym samym.



Czyli to wszystko o czym pisałem odnosi się do obiektów, które są, ale nie istnieją.



Definicja "istnieć" jest tak sformułowana, żeby spełniały ją wszystkie obiekty, których .... stan bycia można odczuć, i nie spełniały te, których stanu bycia nie można odczuć.



Cywilizacja pozaziemska czerpiąca energię z gwiazdy, którą możemy zaobserwować (gwiazdę, nie cywilizację).



Nie wiadomo czy istnieją. Może kiedyś oddziałują jakoś na nasz Wszechświat?



To, że nie jestem w stanie wykazać że są, nie oznacza że ich nie ma.



Bo też nigdy nie jestes pewnien, czy coś istnieje czy nie, bo nie jesteś pewien, czy zacznie oddziaływać. Chociażby takie neutrino.



Dobra odpowiedź.

Zauważ jeszcze, że znaczeniu "istnieć" nadałeś wymowę mocno subiektywną. Coś co uważasz za nieistniejące może istnieć dla kogoś innego - i to kogoś kogo istnienie przyjmujesz do wiadomości. Twoja definicja istnienia jest więc mocno niepraktyczna.

Caly czas pisalem to samo. Ty poprostu inaczej to zwerbalizowales.





Ktos mi kiedys napisal: "Jezeli cos ma byc, a nigdy z niczym nie oddzialywac, to by tego "praktycznie" nie bylo."



Tu nie chodzi o wykazanie sprzezenia tylko o sprzezenie. Wiec nie chodzi o to co my odczujemy, ale o to co oddzialuje wogole.



Ta cywilizacja sprzeza sie np. z gwiazda.



Wiec to zalezy od tego czy oddzialuja. Jezeli nie, to w zaden sposob nie mozesz wykazac ze istnieja.



Cos albo istnieje albo nie istnieje. To ze nie jestem czegos pewien, ani nie jestem w stanie stwierdzic, nie sprawi, ze cos przeestanie istniec.



A wiec elektron dla mnie wchodzi w sprzezenia a dla Ciebie nie?
Elektron wchodzi w sprzezenia niezaleznie od obserwatora, a to ze Ty wykarzesz ze sie sprzeza, a ja tego nie wykarze, nie znaczy, ze dla Ciebie bedzie istnial, a dla mnie nie.

Bo odmowiles istnienia takim, na przyklad, liczbom i takiemu, na przyklad, Bogu.

Skad mam wiedziec, jaka konstrukcja matematyczna odpowiada istniejacemu obiektowi, a jaka nie? A zauwaz, ze matematyka to po prostu sformalizowany zapis ludzkiego sposobu patrzenia na swiat. Elektron to pojecie matematyczne, bo jest elementem formalnej teorii (np. fizyki czastek elementarnych, albo fizyki ciala stalego, albo chemii kwantowej). Pojecia takie, jak duch czy Bog, tez sa potencjalnie pojeciami matematycznymi, bo rowniez sa elementami pewnych formalnych teorii, choc niekoniecznie nadano tym teoriom postac scisle matematyczna. Ta potencjalnosc nie jest jednak problemem, bo przeciez kamien albo krowa tez sa matematyczne tylko potencjalnie. Skoro wiec - jak przypuszczam - uwazasz, ze kamien istnieje i ze krowa istnieje, to gdybys ograniczyl pojecie istnienia do bycia przynajmniej potencjalna konstrukcja matematyczna, musialbys nadac istnienie takze duchowi i Bogu...

A moze "istnieje" definiujesz jako rownowazne z "mowi o tym fizyka"? Taka definicja nie jest blednokolowa, chociaz - rzecz jasna - ma swoje wady i zalety. Do zalet nalezy, ze sprawia ona wrazenie naukowej. Do wad nalezy, ze nie tylko nie jest naukowa, ale na dodatek osoba jej uzywajaca automatycznie uznaje na podstawie tej definicji siebie sama za nieistniejaca. Co jest dosc kuriozalnym efektem.

Zdrowko -- wuj dosc kuriozalny zboj

Def. istnienia jest wchodzenie w sprzezenia. Wszystko co wchodzi w sprzezenia istnieje.
Czy to nie wystarczy?
Ja istniene bo wchodze w sprzezenia. Ty istniejesz bo wchodzisz w sprzezenia.
Mowiac jasniej: Twoj desygnat istnieje. Istnieje desygnat elektronu. (tak elektron to nazwa, ale desygnatem elektronu bedzie obiekt oznaczany przez elektron i taki obiekt istnieje)
Desygnat slowa Bog nie moze zaistniec, bo nie moglby oddzialywac na reszte Wszechswiata, gdyz jego idea jest wewnetrznie sprzeczna.
Liczby to pojecia opisujace. Zaden desygnat slowa "dwa" czy "piec" nie oddzialuje z niczym, slowa "dwa" czy "piec" sloza do opisu.

Powiadasz ze istnieje cos co wchodzi w sprzezenie.A czas ? Czas jako czwarty wymiar przestrzeni istnieje..ale z niczym nie wchodzi w sprzezenie..i z definicji Twojej nie powinien istniec.

Wymiary to opis. Jezeli mierzysz swoj pokuj to opisujesz go np. 5m na 3m na 4m. Czy istnieja jakies metry? Nie. W metrach opisujesz sciane, ktora istnieje. Analogicznie jednostkami czasu opisuje sie ruch.
wiecej
viewtopic.php?t=3958&start=525

Pytam sie czy czas ma desygnat czy go nie ma ?Czy czas ma sprzezenie czy nie ?

szklanka stała przez godzinę na stole.

Czas nie ma desygnatu.