Ale przecież Wszechświat nie istnieje. Jego bilans energetyczny (lub coś analogicznego) wychodzi na zero

Wszechświat zaistniał.

Każdy na-nowo-stworzony-kosmolog powie wam, że najciekawsze rzeczy dzieją się w pierwszych kilku minutach, kiedy nicość skupia się razem, by uformować przestrzeń i czas, pojawia się mnóstwo maleńkich czarnych dziur i tak dalej. Potem, jak twierdzą, w tej materii panuje już, no... materia. Cała zabawa dobiega końca, jeśli nie liczyć promieniowania mikrofalowego.

Z bliska jednak wydarzenia charakteryzowały się pewną jarmarczną atrakcyjnością.

Mały człowieczek prychnął niechętnie.
- Za bardzo widowiskowe – ocenił. – Cały ten huk był zupełnie zbędny. Równie dobrze moglibyśmy tu mieć Wielki Syk albo jakąś muzyczkę.
- Naprawdę? – zdziwił się Rincewind.
- Tak. A na granicy dwóch pikosekundach wyglądało to trochę groźnie. Na pewno połatali byle czym. Ale tak to jest w dzisiejszych czasach. Rzemiosło upada. Kiedy byłem jeszcze chłopcem, trzeba było paru dni, żeby zrobić porządny wszechświat. Człowiek mógł być z niego dumny. A teraz poskładają go byle jak, zrzucają z przyczepy i dalej. I wiesz co?
- Nie – odparł Rincewind słabym głosem.
- Podkradają materiał z budowy. Znajdują w sąsiedztwie kogoś, kto chce sobie trochę poszerzyć wszechświat, i ani się człowiek obejrzy, a już zwiną kawał firmamentu i zrobią z niego jakąś przybudówkę.
Rincewind wpatrywał w niego zdumiony.
- Kim ty jesteś?
Człowieczek wyjął zza uch ołówek i w zamyśleniu przyjrzał się przestrzeni wokół Rincewinda.
- Robię rzeczy – wyjaśnił.
- Jaki rzeczy?
- A jakie byś chciał?
- Jesteś Stwórcą!
Człowieczek był wyraźnie zakłopotany.
- Nie Stwórcą. Daj spokój. Zwykłym stwórcą. Nie biorę zleceń na wielkie elementy, gwiazdy, gazowe olbrzymy, pulsary i takie tam. Specjalizuję się, można by powiedzieć, w robocie na miarę.- Wyprostował się z dumą. – Sam robię swoje drzewa, wiesz? – zwierzył się. - Porządne rzemiosło. Przez lata trzeba się uczyć, jak zrobić drzewo. Nawet jałowiec.
- Och – westchnął Rincewind.
- Nikogo nie wynajmuję, żeby kończył za mnie robotę. Żadnych podwykonawców: To moja dewiza. Łobuzy, zawsze każą czekać, bo akurat instalują gwiazdy albo jeszcze coś dla kogoś innego. – Człowieczek westchnął ciężko. – Wiesz, ludziom się wydaje, że stwarzanie to łatwa robota. Że wystarczy polatać nad wodami i pomachać trochę rękami. A to wcale nie tak.
- Nie?
Człowieczek podrapał się w nos.
- Na przykład szybko ci się kończą pomysły na płatki śniegu.
- Kończą się?
- Wtedy zaczynasz myśleć, że łatwo będzie przepchnąć dwa identyczne.
- Zaczynasz?
- Myślisz sobie: przecież jest ich bilion trylionów squilionów. Nikt nie zauważy. Ale wtedy liczy się profesjonalizm, mniej więcej.
- Liczy się?
- Niektórzy... – w tym miejscu stwórca obrzucił surowym wzrokiem wirującą dookoła nieuformowaną materię – uważają, że wystarczy zainstalować kilka podstawowych zasad fizycznych, wziąć pieniądze i zwiewać. A miliardy lat potem na całym niebie są przecieki, latają czarne dziury wielkie jak głowa, a kiedy człowiek zjawia się z reklamacją, znajduje za ladą tylko panienkę, która powtarza, że nie wie gdzie wyszedł szef. Osobiście sądzę, że ludzie preferują kontakt osobisty.
- Aha... – wykrztusił Rincewind.

...spinacz.¹

_________

1. Wielu uczonych sądzi, że powinien to być atom wodoru, co przeczy jednak obserwowanym faktom. Każdy, kto odkrył nieznaną wcześniej trzepaczkę do piany, blokującą niewinną szufladę w kuchennej szafce, wie dobrze, że pierwotna materia bezustannie dopływa do wszechświata w pewnych określonych postaciach. Pojawia się normalnie w popielniczkach, wazonach i skrytkach na rękawiczki. Wybiera formę, mającą odwrócić podejrzenia; typowe jej manifestacje to spinacze biurowe, szpilki z opakowań koszul, gałki do kaloryfera, szklane kulki, kawałki kredek, tajemnicze elementy urządzeń kuchennych i stare albumy Kate Bush. Dlaczego materia tak postępuje, nie zostało dotąd wytłumaczone. Wydaje się wszakże pewne, że materia ma Plany.
   Jest także jasne, że jako sposób konstrukcji wszechświatów stwórcy preferują czasem Wielki Wybuch, kiedy indziej zaś wybierają łagodniejszą metodę Ciągłej Kreacji. Zgodne jest to z badaniami kosmoterapeutów, którzy wykryli, że gwałtowny Wielki Wybuch może w starszym wieku wywołać u wszechświata poważne problemy psychiczne.

Bo przecież materia sama siebie stworzyła

Prędzej uwierzę,że nieznane nam jeszcze siły fizyczne stworzyły materię,która stopniowo ewoluuje,niż w powstanie czy wieczne istnienie rozumnego Boga

Prędzej uwierzę,że nieznane nam jeszcze siły fizyczne stworzyły materię,która stopniowo ewoluuje,niż w powstanie czy wieczne istnienie rozumnego Boga

Podobieństwo
Pomińmy zagadkę dlaczego w ogóle taki byt miałby istnieć, bo tu odpowiedz mamy - jest bo jest, i jest wieczny, więc znikąd się nie wziął bo zawsze był i będzie. Trudno, lepsza taka odpowiedz niż żadna.

Ewolucja dotyczy tylko materii ożywionej i do tego w wąskim zakresie .

Czyli ewolucja psa w innego psa. A nigdy konia.

Ewolucja dotyczy tylko materii ożywionej i do tego w wąskim zakresie .


Fajnie, że z Twojej rzeczywistości alternatywnej masz dostęp do forum wiara.pl w świecie, gdzie materia ożywiona jak najbardziej ewoluuje w ogromnym zakresie.

Czyli ewolucja psa w innego psa. A nigdy konia.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Powstawanie_gatunk%C3%B3w

Prędzej uwierzę,że nieznane nam jeszcze siły fizyczne stworzyły materię,która stopniowo ewoluuje,niż w powstanie czy wieczne istnienie rozumnego Boga

To był oczywiście skrót myślowy,ewoluuje materia ożywiona oparta na związkach węgla w przeciwieństwie do pospolitych kamoli.

Jednakże przejście ze stanu materii nieożywionej na ożywioną uważam za stan jak najbardziej naturalny w długiej skali czasowej

Ja np. uważam, ze mam trochę pecha, iż to nie mi przyszło być Bogiem. Wielu stresów bym uniknął