Tak uważam. Dyskusja skończona

Masz prawo do swojego opinii.
Nikt jej nie neguje.
Ale bądź choć raz konsekwentny i nie odpowiadaj, jeżeli faktycznie nie chcesz prowadzić z kimś dyskusji.

A skąd w rodzinie ten brak niekompetencji?
Od kogo uczyli się tej niekompetencji?

Poradnik "Jak zostać ateistą" dla początkujących:

1. Upewnij się, że masz wątpliwości dotyczące wiary, wynikające głównie z krytycznego, racjonalnego rozumowania.

2. O wyjaśnienie tych wątpliwości, zwróć się do kogoś bardziej wierzacego od ciebie.

3. Wysłuchaj argumentów przemawiających za istnieniem Boga, oraz za tym, dlaczego religia jest racjonalna, dobra, mądra i potrzebna.

4. Przy odrobinie szczęścia, po takiej sesji, jesteś ateistą.

1. Raczej zostaje im w głowie to co się im wciska - nie można oczekiwać od dorosłego człowieka, wychowanego w kulcie stalina od kołyski, że jeżeli nigdy nie słyszał o tym, że stalin to morderca, i nagle mu zaczniesz to mówić, to nie sieknie cię siekierką. Raczej nie on jest odpowiedzialny za to, że poddano go skutecznemu praniu mózgu wtedy kiedy był najmniej tego świadom i bezbronny wobec tego co do niego docierało.
2. Masz rację, że niekompetencja rodziców jest dużym problemem w tej kwestii. Ale spójrz - najpierw mówisz, "źli nauczyciele, gdyby byli lepsi..." a teraz że w sumie nie ważne czy dobry nauczyciel czy nie, ważne, że rodzice niekompetentni.
Ja nie przeceniałbym roli rodziców, jak i nie spychał wszystkiego na nauczyciela. I tak 50% to geny, a drugie tyle to całe środowisko a nie tylko rodzice i nauczyciele

Coś w tym jest xD a żeby być teistą, czasem wystarczy odczuć ból straty kogoś bliskiego, lub spojrzeć własnej śmierci w oczy.

I proszę dochodzimy do sedna sprawy. Moim zdaniem, droga do ateizmu prowadzi najczęściej przez niedouczenie - mniejsza o to przez kogo zawinione. Wcale nie niedouczenie przyrodnicze o wszechświecie czy niedouczenie o historii Kościoła, ale o niedouczenie o tym, co odrzucają. Odrzucenie Boga poprzez odrzucenie Kocioła to nie jest prawdziwy ateizm w mojej opinii (o, może to materiał na nowy temat?). Tak samo jak nie jest antyglobalistą ten, kto odrzuca globalizm z niechęci do niektórych globalistów, nie nabrawszy wpierw rzetelnej wiedzy o globalizmie. Taki antyglobalizm w oparciu o błąd logiczny: "Skoro zwolennicy globalizmu są tacy be, to na pewno przez jego wyznawanie. W takim razie globalizm i jego założenia są be". Oczywiście, że każdy ma prawo do odrzucenia wiary na gruncie logicznego myślenia jak i ma prawo do jej przyjęcia na gruncie logicznego myślenia - ale jakże często okazuje się w dyskusjach, że ktoś odrzucił jakieś własne fantazje. Zupełnie logicznie - fantazje należy odrzucać. Tylko to wtedy taki "fantastyczny ateizm" a czasem nawet też "fanatyczny"
Prawidłowy tok oceny jakiegoś światopoglądu na przykładzie chrześcijaństwa powinien być taki:
1. Nie podoba mi się postępowanie chrześcijan.
2. Przyglądam się szczegółowo założeniom religii chrześcijańskiej, jej przesłaniu i głoszonym prawdom (nie sednu postępowania chrześcijan, którzy mi się nie podobają!)
3. Dokonuję oceny założeń, przesłania, prawd religii chrześcijańskiej i jej odrzuceniu lub przyjęciu.
4. Mogę wreszcie rzetelnie dyskutować o religii chrześcijańskiej na forum .
W ten sam sposób oceniamy każdy światopogląd: wspomniany globalizm, demokrację, komunizm, pacyfizm, wegetarianizm, nazim itd. Jak ktoś odrzucił nazim, bo usłyszał o brzydkim postępowaniu nazistów, nie wie co odrzucił. Jak odrzuca demokrację, bo mu się nie podobają rządy demokratów, nie wie co odrzucił. Jak odrzuca wegetaranizm, bo wegetarianinem jest sąsiad-pijak (zacina same ogórki ), nie wie co odrzucił. Takie jest moje prywatne zdanie.

szmind
I tu chyba temat ten jest zakończony
Mój bład polegał na podaniu jedynie tej pierwszej przyczyny, którą rozwinąłeś w drogę zgodną z rozumem i racjonalnym światopoglądem.

Założenie nie odrzucania danej religii / filozofii tylko z powodu nieatysfakcjonującego zachowania jej wyznawców jest od strony logicznej nawet słuszne.

Ale "po owocach ich poznacie". Problem leży w tym, że społeczeństwo (a nawet jego mała część) to układ bardzo złożony. Analizując jedynie teoretycznie założenia / podstawy / dogmaty danej religii / filozofii - możemy stwierdzić, czy są zgodne z naszymi, tak. Ale nie możemy (przy obecnym stanie wiedzy) stwierdzić na pewno, jaki skutek dane koncepcje wywrą na społeczeństwo, jak zostaną przyjęte i jak się rozwiną. To widać tylko w praktyce.

Więc, jakkolwiek zachowanie wyznawców nie powinno być jedynym kryterium, to, kiedy widoczne są wyraźne tendencje, powinno być mocno brane pod uwagę.

Jak najbardziej słuszne spostrzeżenie, o ile przesiejemy tych branych pod uwagę wyznawców przez sito, by wyłowić tych żyjących naprawdę w zgodzie z zasadami wyznawanej religii.
(Jeśli chodzi o przypowieść o drzewie i owocach, to odnosi się ona do rozeznawania fałszywych proroków, a nie oceny światopoglądów)

Cóż, u mnie to lata krytycznego myślenia. Nigdy nie uważałem jakiejkolwiek religii, a tym bardziej katolickich dogmatów za jedyne i ostateczne, święte i prawdziwe.
Wniosek dla mnie jest jeden- religia, poprzez ograniczenie człowieka zakazami i nakazami, służy doczesnej kontroli nad jednostką.
Świetnie temu służy zwłaszcza strach przed wiecznym potępieniem, piekłem i innymi takimi. Jeśli istnieje bóstwo, które z jednej strony mówi że nas kocha, że daje nam wolną wolę, a z drugiej straszy wiecznymi mękami, a wszystko tylko po to by od niego nie odejść, by być wiecznym sługą wobec pana, to jest to dobry przykład na tzw. toksyczny związek. Dlatego podziękowałem za taki przykład "miłości" i chcąc być uczciwym wobec samego siebie wypisałem się oficjalnie z tego kółka różańcowego.
Innymi słowy poszedłem o jeden krok dalej niż monoteizm, zredukowałem jednego boga więcej niż chrześcijaństwo.
Dobrą postawą jest dla mnie stanowisko zmarłego niedawno prof. Religi, który w swoim ostatnim wywiadzie stwierdził, że nie oczekuje niczego po swojej śmierci. Ważne jest jednak czego dokonał tu i teraz, jako wolny człowiek i świetny fachowiec.

Cóż, u mnie to lata krytycznego myślenia. Nigdy nie uważałem jakiejkolwiek religii, a tym bardziej katolickich dogmatów za jedyne i ostateczne, święte i prawdziwe.
Wniosek dla mnie jest jeden- religia, poprzez ograniczenie człowieka zakazami i nakazami, służy doczesnej kontroli nad jednostką.
Świetnie temu służy zwłaszcza strach przed wiecznym potępieniem, piekłem i innymi takimi. Jeśli istnieje bóstwo, które z jednej strony mówi że nas kocha, że daje nam wolną wolę, a z drugiej straszy wiecznymi mękami, a wszystko tylko po to by od niego nie odejść, by być wiecznym sługą wobec pana, to jest to dobry przykład na tzw. toksyczny związek. Dlatego podziękowałem za taki przykład "miłości" i chcąc być uczciwym wobec samego siebie wypisałem się oficjalnie z tego kółka różańcowego.
Innymi słowy poszedłem o jeden krok dalej niż monoteizm, zredukowałem jednego boga więcej niż chrześcijaństwo.
Dobrą postawą jest dla mnie stanowisko zmarłego niedawno prof. Religi, który w swoim ostatnim wywiadzie stwierdził, że nie oczekuje niczego po swojej śmierci. Ważne jest jednak czego dokonał tu i teraz, jako wolny człowiek i świetny fachowiec.
reasumując- ateizm jest dojrzałą i odpowiedzialną postawą za swoje życie tu i teraz. Z całym dobrodziejstwem inwentarza jakie to życie ze sobą niesie.

Opinia jest jak (censored), każdy ma swoją

Cóż, u mnie to lata krytycznego myślenia. Nigdy nie uważałem jakiejkolwiek religii, a tym bardziej katolickich dogmatów za jedyne i ostateczne, święte i prawdziwe.
Wniosek dla mnie jest jeden- religia, poprzez ograniczenie człowieka zakazami i nakazami, służy doczesnej kontroli nad jednostką.
Świetnie temu służy zwłaszcza strach przed wiecznym potępieniem, piekłem i innymi takimi. Jeśli istnieje bóstwo, które z jednej strony mówi że nas kocha, że daje nam wolną wolę, a z drugiej straszy wiecznymi mękami, a wszystko tylko po to by od niego nie odejść, by być wiecznym sługą wobec pana, to jest to dobry przykład na tzw. toksyczny związek. Dlatego podziękowałem za taki przykład "miłości" i chcąc być uczciwym wobec samego siebie wypisałem się oficjalnie z tego kółka różańcowego.
Innymi słowy poszedłem o jeden krok dalej niż monoteizm, zredukowałem jednego boga więcej niż chrześcijaństwo.
Dobrą postawą jest dla mnie stanowisko zmarłego niedawno prof. Religi, który w swoim ostatnim wywiadzie stwierdził, że nie oczekuje niczego po swojej śmierci. Ważne jest jednak czego dokonał tu i teraz, jako wolny człowiek i świetny fachowiec.
reasumując- ateizm jest dojrzałą i odpowiedzialną postawą za swoje życie tu i teraz. Z całym dobrodziejstwem inwentarza jakie to życie ze sobą niesie.[/quote]

Mimo, że w przeciwieństwie do Ciebie pozostałem wierzącym. Mam bardzo podobne poglądy tzn. Każdy dogmat ogranicza!!! nam Boga, wykoślawia i ładuje w formuły - taki Bóg nie jest według mnie. Bóg nie może być ograniczany. Bóg nie da się wyrzeźbić w słowie. Wierzę w takiego Boga.
A co do wiary, jeżeli można to tak nazwać także nie wiele się różnimy. Moją wiarą jest bowiem zdanie "Po owocach ich poznacie" Mt 7,16 (nie po wierze!!!)

Zgodnie z tym co przedstawił szmidt moje odrzucenie koncepcji krasnali wynika z mojego niedouczenia. Nie przeczytałem nawet wszystkich bajek o krasnalach, a w nie nie wierzę - jestem więc ignorantem.