I to i to. Dlatego nie ma sensu twierdzić, że jedno ujęcie jest uprawnione, a drugie nie.



To wystarczy powiedzieć, że przyjmujesz na potrzeby definicji takie założenie



To są bardzo dobre i ciekawe pytania, i chętnie bym na ten temat podyskutował z jakimś matematykiem

Ja jednak uważam, że rozstrzygnięcie o tym, co to jest przekonanie, jest istotne dla definicji. Stwierdzenie " jestem przekonany o istnieniu Boga " można rozumieć na co najmniej dwa sposoby:

1) jestem przekonany o istnieniu Boga, bo po prostu nie potrafię dopuścić do siebie myśli, że po śmierci mogłoby niczego nie być
2) jestem przekonany o istnieniu Boga, ponieważ przeprowadziłem dokładną analizę wszystkich argumentów " za ", i uznaję je łącznie za nieodparte.

Moim zdaniem w obu przypadkach słowo " przekonanie " znaczy coś zupełnie innego.

Epikuros pisze:


Dlaczego więc mamy wierzyć w to, a nie w tamto ? Jaki w tym sens i co w tym dobrego lub właściwego ?

Zgodzę się, że wiara nie polega na chłodnym rozważeniu przesłanek za i przeciw. Bardzo możliwe, że gdyby chodziło o syna sąsiadów, to na podstawie tych samych przesłanek matka doszłaby do przekonania, iż nie żyje. Jest to pewnie myślenie intencjonalne, ale czy nieracjonalne? Nie wydaje mi się, tak jak nie nazwałbym nieracjonalną wiary ciężko chorego w to, że wyzdrowieje. Nawet gdy z chłodnej statystyki wynika, że na dane schorzenie umiera 999 na 1000 pacjentów.

O racjonaliźmie jeszcze nie zaczęliśmy mówić, więc nie wybiegajmy przed szereg

Dlatego że to daje nadzieję, a tamto nie. Nie widzę sensu wierzyć, że tej zimy umrę na grypę, nawet jeśli powiedzmy umiera 1 na 10. Widzę natomiast sens wierzyć, że przeżyję podczas epidemii cholery, nawet jeśli udaje się to 1 na 10.

Kognitywista zaczął

SweetChild napisał :

Przepraszam, moja wypowiedź wskoczyła mi w cytat SweetChilda

Uzasadnia w znaczeniu "pozwala zrozumieć mechanizmy, jakimi się kierował". To chyba racjonalne podejście, aby próbować wyjaśnić dane zachowania?



A ja właśnie pisałem o tym, dlaczego warto, ale może rozwinę. Nie warto wierzyć, że umrę tej zimy na grypę, bo ta wiara będzie działała na mnie destruktywnie. Warto wierzyć, że przeżyję epidemię cholery, bo ta wiara będzie działała na mnie konstruktywnie.

Rozumiem ... Warto więc wierzyć, że jutro wygram milion w totolotka ... ta wiara naprawdę działa na mnie konstruktywnie
Choć nie wiem, co jest kuszącego w perspektywie nieskończonej , nie wiadomo jakiej egzystencji ... ?

W rzeczywistosci jednak tak nie jest. Popatrz np. na rozne glupie czyny niektorych sekt.
Tu chyba mamy zaleznosc miedzy osobowosci guru a srodowiskiem, kultura wyznawcow danej wiary.

W jaki sposób? Podniesiesz swoje kwalifikacje, aby móc jak najlepiej spożytkować wygraną?



Ja też nie wiem. Ale jestem przekonany, że jeśli istnieje Bóg który jest Miłością, to On już coś wymyślił.



Zgadza się, to co opisałem to tylko jeden czynnik (moim zdaniem istotny).

Jestem przyzwyczajony do tego, że jeśli dane słowo w jego potocznym znaczeniu dobrze oddaje sens tego co chcę wyrazić, to nie definiuję go. Zbyt łatwo można popaść tutaj w skrajności - później być może słowa użyte w definicji wymagają zdefiniowania etc... etc...



Moim zdaniem oba słowa znaczą to samo. W przykładzie metafizycznym może tego nie widać, ale jeśli chodziłoby o istnienie Wawelu, to drugi punkt nie oznaczałby już wiary, a wiedzę - a przekonanie i tak pozostaje to samo




Nie zajmuję się w tym temacie wyjaśnianiem powodów wiary.



Właściwie to o roztrząsaniu racjonalności/irracjonalności wiary też nie chciałbym za wiele pisać. Jednak skoro już to zauważyłeś - tak jest to irracjonalne w pełnym tego słowa znaczeniu - człowiek nie opiera się na faktach, a na własnych wewnętrznych pragnieniach/przekonaniach.

Moim zdaniem nie do końca, i różnica byłaby także wtedy, gdyby chodziło o Wawel. Pierwszy rodzaj przekonania nazwałbym czynnym lub wolitywnym - jestem przekonany o czymś, bo nie chcę ( nie potrafię ) dopuścić możliwości przeciwnej. Drugie nazwałbym biernym - jestem przekonany o czymś, ponieważ zostałem przekonany poprzez działanie zewnętrznych czynników, które ja jedynie przyjmowałem. Czy zatem, zgodnie z Twoim pytaniem, drugi rodzaj przekonania w ogóle można odnosić do wiary ? Bo jeżeli nie, to to rozumienie słowa przekonanie musimy odrzucić, a zatem uściślić definicję " przekonania ".

Johnny, ale właśnie punkty definicji wyraźnie prawią o tym jakie owo przekonanie ma oparcie

Ukazanie słabej strony mojej definicji powinnon wyglądać w następujący sposób: wymyślcie historię, w której definicja nie będzie zgodna z intuicyjnym pojęciem wiary


Ja jak narazie zastanawiam się nad jednym - skoro oba punkty prawią prawie o tym samym, czy definicja nie staje się przez to nieoszczędna?