Nie mogę odpowiadać za wszystkich chrześcijan, ale w tej sprawie nie
o to chodzi. Zapewniam, że rozmowa w której przyjmuje się
inny niż chrześcijański punkt widzenia zupełnie mnie nie drażni,
o ile rozmówcy przynajmniej próbują dyskutować w sposób rzeczowy.
Ten rodzaj kreatywności, który polega na chwytaniu się czegokolwiek,
aby tylko wytłumaczyć swoje fantazje i nadać im pozór sensowności jest
mile widziany przy wymyślaniu zabawnych historyjek dla dzieci.
Można rozmawiać o domniemanym związku Chrystusa z MM,
ale jeśli argumentem ma być ukazanie ich jako pary przez
artystę żyjącego naście stuleci po Chrystusie, a dowodem
świadczącym o słuszności poglądu fakt, że od czasu do czasu
ktoś do tego powraca to temat bardziej się nadaje do
Wiara i fantazje, nie Wiara a nauka

Różnica polega na tym, że Hitler i Kolumb nie założyli Kościoła, który miał decydujący wpływ na kształt cywilizacji europejskiej. Jak to kiedyś powiedział Tomasz Polak, obecnie, niestety, o Jezusie nie da się dyskutować obiektywnie. Sensacyjność tej wieści, jak już napisałem, nie polega na tym, czy Jezus miał żonę (bo samo w sobie nie byłoby to żadną sensacją), tylko na tym, że WOBEC TEGO KOŚCIÓŁ SIĘ MYLI. Nie jakiś tam kawałek papirusu ma wpływ na wiarę, tylko to, że znowu wszyscy wokoło będą mówić, szemrać, krzyczeć: "mylicie się, kłamiecie, Kościół kłamie, znowu udowodniono, że Kościół się myli, Kościół zniewala, finansowanie Kościoła, wyrzucić religię ze szkół, aresztować papieża za pedofilię" itp.itd. bo przecież to się ze sobą bezpośrednio łączy.

Szkopuł w tym, że Kościół może się rzeczywiście mylić. Ty nie wierzysz w taką możliwość, więc wszystkie tego typu sugestie uważasz za naganne, ja uważam je za absolutnie dopuszczalne w normalnej debacie. Natomiast jeśli ktoś uważa, że Kościół się w myli na podstawie tego kawałka papirusu, to raczej on ma problem, a nie wierzący.

A skąd taki wniosek?



Wierzący ma problem dlatego, że większość ludzi obecnie uważa, iż insynuowanie Kościołowi kłamstw na podstawie jednego kawałka papirusu albo "badań" Dana Browna nie jest żadnym problemem.

Wydawało mi się, że katolicy wierzą, że w sprawach związanych z wiarą Kościół się nie myli.

Wierzący mają tendencję do stwarzania sobie problemów, tam gdzie ich nie ma. Jeśli głównym dowodem na kłamstwa Kościoła mają być „badania” Dana Browna, to na miejscu wierzących tylko bym się z tego cieszył.

Każde odkrycie może być zinterpretowane jako coś wymierzonego w kościół. I zrezsztą przyglądając się historii tak właśnie kościół często je tarktował, że wpomnę o przewrocie kopernikański, o rozwoju medycyny, albo o plagach i zarazach będących jakoby objawem gniewu bożego itp. Również tych kilka zdań zapisanych na wiekowym papirusie może być tak właśnie przedstawiane, co zresztą widać po wpisach niektórych dyskutantów.
Dla tych, którzy mają umysły nieskostniałe i otwarte, odkrycie skrawka starej ewangelii niekanonicznej, w której Jezus mówi o własnej żonie potwierdza tylko znany od dawna mit, z którym kościół zaciekle walczył i walczy. Ten mit odbił się nie tylko w przekazie, ale też w sztuce, o czym świadczy twórczość artystów pokazujących małżeństwo Jezusa i Marii Magdaleny. Teraz ten mit dostał nowy impuls w postaci odkrycia, które jeśli nie jest sprytnym fałaszerstwem, to z pewnością stanie się kamieniem odrzuconym przez budujących dla nowego widzenia chrześcijaństwa.

Ja pytam, skąd wniosek, że uważam coś za naganne.



Wierzący mogliby się cieszyć, gdyby dla reszty świata też był to problem. Ale nie jest.

Ciekawy artykuł prof. Francisa Watsona, w którym dowodzi on, że fragment "Ewangelii Żony Jezusa" jest fałszywką, skomponowaną z fragmentów koptyjskiej wersji Ewangelii Tomasza przez osobę, która ma niewielkie pojęcie o języku koptyjskim, przy czym Watson stoi na stanowisku, że był to autor.. współczesny. Cóż, badania C-14, o których już się zaczyna mówić, mogą tu być niezbędne

Artykuł w wersji pełnej (po angielsku): http://markgoodacre.org/Watson.pdf
i skróconej: http://markgoodacre.org/Watson2.pdf

Chrzest Jezusa nie był potrzebny ze względu na uznanie wyższości Jana w hierarchii (jakiej hierarchii - rabinów, mesjaszów, proroków? Jaka to niby ludzka hierarchia miała ich obowiązywać, skoro nie wypełniali żadnych ról wynikających ze struktur kapłańskich).
Jezus przyjął chrzest, aby się objawić i w uznaniu zasług Jana. Przecież chrzest nie był jakimś hołdem oddanym Janowi a wręcz przeciwnie to Jan uznał się za niegodnego udzielania chrztu Jezusowi.

Jan był poprzednikiem Jezusa i to była jego rola - miał przygotować drogę.
Skoro działał wcześniej to chyba oczywiste, że miał wcześniej swoich uczniów, z których niektórzy stali się uczniami Jezusa od razu a inni dopiero po śmierci Jana.

Idźmy dalej: dlaczego Jan nie "odwołał misji Jezusa" (karkołomne określenie), skoro dowiedział się, że jest żonaty. To przeszkadzało mu to wreszcie czy nie??

No i w końcu - dlaczego małżeństwo Jezusa miało być zatajone przez Ewangelie, czy apokryfy (tylko bez fantazji rodem z Kodu proszę). Jakim cudem ten fakt nigdzie się nie uchował. Celibat duchownych został usankcjonowany dopiero w XI wieku. Komu więc miałaby przeszkadzać "żona Jezusa"?

Są nawet słuszne wątpliwości, czy Jezus rzeczywiście poddał się ochrzczeniu. Ewangelia Jana tego nie potwierdza, a tylko u synoptyków Jezus jest chrzczony. Jest to zresztą nie tylko chrześcijański rytuał oczyszczający z grzechów. Jest dużo starszy niż chrześcijaństwo i pochodzi zapewne z Indii, gdzie od tysięcy lat Hindusi oczyszczają się ze złej karmy w wodach Gangesu i innych, uznanych za święte.
Chrzest Jezusa jest jednym z licznych kłopotów teologicznych, bo zgodnie z dogmatem był on przecież bezgrzeszny. W ty świetle można zaryzykować sąd, że Jan chrzcząc Jezusa uwiarygodnił go w oczach członków sekty, której przewodził, a następnie go wypromował na jej przywódcę.
Nie ma danych by sądzić, że Janowi wadzili żonaci żydzi. Chrzcił głównie ich, bo byli w większości
Natomiast ożenek Jezusa mógłby utrudnić jego misję, ale wiele też zależało od jakości żony
Maria Magdalena była, jak się zdaje, wysoce uduchowioną apostołką, znakomicie rozumiejącą męża.

Ewangelie były sukcesywnie docinane do doktryny kościoła, której podwaliny stworzył Paweł, samozwańczy apostoł, nie znający Jezusa osobiście, odrzucony przez uczniów Jezusa i działający poza Judeą. Apokalipsa przeklina kościoły, jakie pozakładał w Azji Mniejszej. Pawła nie interesował Jezus - człowiek z krwi i kości, religijny nauczyciel o szczególnej duchowości, ale wyłącznie Jezus Chrystus - zmartwychwstały heros i bóg niosący światu jaki znał zbawienie przez wiarę w to zmartwychwstanie. Taka wizja wykluczała jakiekolwiek naturalne ludzkie związki, a także nawet naturalne poczęcie. W tym się wyraźnie przejawia helleńskość koncepcji Pawła, co ułatwiło adaptację jego nowej religii na obszarze zdominowanej przez kulturę grecko-rzymską.

A ten swoje ....czyli Jezus pogwałcił tradycję swego narodu i wesele urządzali mu jacyś nieznani ludzie, a on pozwolił sie na nie tylko zaprosić.
Dopasowywanie w rodzaju baja, baju będziesz w raju

Bezżenność - znów braki w wiedzy - była ceniona i szanowana u Żydów.
Często w Ewangeliach przewija się określenie Jezusa "nazarejczyk" i pytanie czy pochodzi on od nazwy rodzinnego miasta Nazaretu, czy jest określeniem ludzi poswięcających swe zycie Bogu - nazirejczyków (Lb 6,1-21)

Nie widzę powodów do emocji.
Gdyby zostało udowodnione, że Jezus miał żonę i dzieci, nie zmniejszyłoby to mojej wiary w Boską naturę Jezusa - Syna Bożego, niezależnie od jego natury człowieczej. Nie zmniejszyłoby to to mojej wiary we wszystko to, czego Jezus nas uczył i uczy.

Dlatego patrzę z przymrużeniem oka na te wszystkie najróżniejsze rewelacje ezoteryków i ateistów co do Osoby Jezusa, skądinąd zionące nienawiścią do Niego i do św. Pawła, który skodyfikował zasady moralności chrześcijańskiej i ogłosił je światu.

W przypadku Jezusa nie zostało udowonione nic. Absolutnie nic. Nikt jeszcze nie udowodnił tego, że rzeczywiście był ktoś taki jak Jezus. Może być on prawdziwy, ale też może być tworem ludzkiej fantazji iście homerycznej np. kogoś takiego jak Paweł. Jego wersja Jezusa jest poprawdzie tylko fantazjowaniem.
Czyli Jezus żonaty versus Jezus bezżenny, to dwie wersje mitu, baśni, bajeczki o kimś, kto mógł nigdy nie istnieć, ale tego już nie da się udowodnić.
Można nie/wierzyć w jeden lub drugi, albo jeszcze inny mit.
Tylko to pozostało nie/wierzącym, stąd właśnie biorą się przyczyny emocji

I znów wiedza się kłania....nikt, kto cokowiek łyknął jakieś wiedzy, nie podważy historycznej postaci Jezusa, dowodów Jego życia na ziemi jest nadto.

Wymień jeden niepodważalny dowód na to, że Jezus, o którym tu jest mowa, żył kiedykolwiek.

Całe mnóstwo
http://www.wiara.us/Jezus-Historyczny.html