Nie odrzucam jej, jedynie trochę inaczej interpretuję. W obliczu Boga wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, niezależnie od piastowanych na ziemskim padole stanowisk. Franciszek mimo przywileju nieomylności jest tylko człowiekiem, aczkolwiek z pewnością ma dużo większą wiedzę na temat religii niż ja, poświęcił całe życie na jej rozważanie.

Czy nie za ostra retoryka?

Nie sądzę
Papież ma przywilej nieomylności tylko, jeśli wypowie się ex cathedra,

Tą opinią podzielił się w dniu wyboru na Papieża. Zatem sama sobie odpowiedz czy wypowiadała się ex cathedra.
Dla mnie to jasne

cała reszta to wyłącznie jego prywatne opinie, opinie omylnego człowieka.

A konkretnie, to jaka cała reszta? Co rozumiesz pod tym pojęciem?

Jasne, że z oczywistych racji z jego zdaniem należy się liczyć.
Ale, nie zgadzanie się z papieżem (za wyjątkiem nauczania ex cathedra) jeszcze nie oznacza głoszenia herezji czy zaprzeczania nauce Kościoła.

A kto mówi o głoszeniu herezji?
To tylko Twoja interpretacja.

To chyba nie jest tak, że każde słowo papieża należy uznawać za ludowi do wierzenia podane.


A to nie do mnie to pytanie.

A papieże w historii jednak się niekiedy mylili.

A konkretnie?
Gdybać każdy może.

Tak to przynajmniej wg mojej skromnej wiedzy wygląda

Sanctissimus rozporządził, że rzeczony Galileo ma być przesłuchany co do jego intencji, nawet z groźbą tortur, a jeśli ją podtrzyma, ma wyprzeć się podejrzewanej u niego herezji na plenarnym zgromadzeniu Kongregacji Urzędu Świętego, potem ma być skazany na uwięzienie według upodobania Świętej Kongregacji i należy mu rozkazać, aby nie rozprawiał nadal, w jakikolwiek sposób, ani w słowach ani w piśmie, o ruchomości Ziemi i stabilności Słońca, w przeciwnym wypadku narazi się na kary za recydywę. Książka zatytułowana Dialogo di Galileo Galilei Linceo ma być zakazana.

Wśród głównych obowiązków biskupich szczególne miejsce zajmuje głoszenie Ewangelii. Biskupi są zwiastunami wiary prowadzącymi nowych uczniów do Chrystusa i autentycznymi, czyli upoważnionymi przez Chrystusa nauczycielami, którzy powierzonemu sobie ludowi głoszą prawdy wiary, aby w nie wierzył i w życiu stosował, i którzy w świetle Ducha Świętego treść wiary wyjaśniają, ze skarbca Objawienia dobywając rzeczy stare i nowe (por. Mt 13, 52), przyczyniają się do jej owocowania i od powierzonej sobie trzody czujnie oddalają grożące jej błędy (por. 2 Tm 4, 1-4). Biskupom nauczającym w łączności z papieżem należy się od wszystkich cześć jako świadkom boskiej i katolickiej prawdy; wierni zaś winni zgadzać się ze zdaniem swego biskupa w sprawach wiary i obyczajów, wyrażonym w imieniu Chrystusa, i trwać przy nim w religijnej uległości. Tę zaś zbożną uległość woli i rozumu w sposób szczególny okazywać należy autentycznemu urzędowi nauczycielskiemu Biskupa Rzymskiego nawet wtedy, gdy nie przemawia ex cathedra; trzeba mianowicie ze czcią uznawać jego najwyższy urząd nauczycielski i do orzeczeń przez niego wypowiedzianych stosować się szczerze, zgodnie z jego myślą i wolą, która ujawnia się szczególnie przez charakter dokumentów bądź przez częste powtarzanie tej samej nauki, bądź przez sam sposób jej wyrażania.

Chociaż, mojemu cytatowi z Galileuszem można zarzucić to, że papież wypowiadał się - de facto - w sprawach nauki, nie wiary.

Miłego popołudnia

Wśród głównych obowiązków biskupich szczególne miejsce zajmuje głoszenie Ewangelii. Biskupi są zwiastunami wiary prowadzącymi nowych uczniów do Chrystusa i autentycznymi, czyli upoważnionymi przez Chrystusa nauczycielami, którzy powierzonemu sobie ludowi głoszą prawdy wiary, aby w nie wierzył i w życiu stosował, i którzy w świetle Ducha Świętego treść wiary wyjaśniają, ze skarbca Objawienia dobywając rzeczy stare i nowe (por. Mt 13, 52), przyczyniają się do jej owocowania i od powierzonej sobie trzody czujnie oddalają grożące jej błędy (por. 2 Tm 4, 1-4). Biskupom nauczającym w łączności z papieżem należy się od wszystkich cześć jako świadkom boskiej i katolickiej prawdy; wierni zaś winni zgadzać się ze zdaniem swego biskupa w sprawach wiary i obyczajów, wyrażonym w imieniu Chrystusa, i trwać przy nim w religijnej uległości. Tę zaś zbożną uległość woli i rozumu w sposób szczególny okazywać należy autentycznemu urzędowi nauczycielskiemu Biskupa Rzymskiego nawet wtedy, gdy nie przemawia ex cathedra; trzeba mianowicie ze czcią uznawać jego najwyższy urząd nauczycielski i do orzeczeń przez niego wypowiedzianych stosować się szczerze, zgodnie z jego myślą i wolą, która ujawnia się szczególnie przez charakter dokumentów bądź przez częste powtarzanie tej samej nauki, bądź przez sam sposób jej wyrażania.

Prawdę mówiąc nie do końca, gdyż ponieważ nakaz stosowania tortur karanie więzieniem za głoszenie swoich przekonań to jest kwestia zawierająca się w dziedzinie wiary/obyczajów.

Niemniej faktycznie to:


jest bardzo godne uwagi.

e czcią uznawać jego najwyższy urząd nauczycielski i do orzeczeń przez niego wypowiedzianych stosować się szczerze, zgodnie z jego myślą i wolą

Ech, ten konformizm...

Przez ponad tysiąc lat najważniejszym i niepodważalnym autorytetem w dziedzinie medycyny był Galen. Wejście w polemikę z nim było praktycznie niedopuszczalne. Kościół zakazał też sekcji zwłok. Efekt - postęp medycyny przez ten czas był znikomy. Dlaczego?

Bo ludzie nie podchodzili krytycznie do praw objawianych ex cathaedra.

To samo z innymi dziedzinami nauki.

A jak patrzę na niektórych biskupów (np. abpa Paetza), to jakoś nie czuję potrzeby, by


Tyle ode mnie w tym temacie.

Vivat Galileo Galilei!

Eppur si mueve.

Dodam tylko słowa św. Augustyna
Non intratur in veritatem nisi per caritatem.

Przecież każdy z nas kieruje się własnym rozumem...lub sercem, nieprawdaż?

Fakty nie przenikają do świata, w którym żyją nasze wierzenia; one ich nie zrodziły, ani ich nie zniszczą. Fakty mogą zadawać wierzeniom kłam, nie osłabiając ich.

Non intratur in veritatem nisi per caritatem.