Zależy od perspektywy. Mam dziwne wrażenie ze nie chcecie zrozumieć co mówi nauka na temat kształtu wszechświata. Oczywiście wszystko to domysły lub teorie. Czy jest to trudne do zrozumienia ze Ziemia nie jest płaska wiec nie ma krańcow?

Więc spójrzmy z perspektywy... Księżyca. Co widzieli kosmonauci? Czy bezkresne ciało niebieskie, czy określoną, wyznaczoną granicami swej objętości Ziemię?

No właśnie, co mówi? Mówi, że Wszechświat jest... płaski.

Czy można powiedzieć, że piłka futbolowa, również kula, posiada (ma wyznaczony) kraniec swej objętości/powierzchni?

Jednym słowem, wierzysz w kulistość Wszechswiata i przy takiej wierze istniałby też kulisty i pęczniejący kraniec.
Pojęcie "zakrzywienie czasoprzestrzeni" należałoby jednak zaliczyć do metafor. W rzeczywistości dowolna lecąca cząstka zakrzywia swój tor w pobliżu masywnego obiektu, co jest truizmem. Ale wcale nie jest powiedziane, że przy napotkaniu kolejnego obiektu ta sama cząstka odchyli się w tym samym kierunku jak poprzednio, czyli jak od cyrkla. Jeśli więc chcemy użyć w/w metofory, to mielibyśmy nie tyle zakrzywiona przestrzeń, co pofaldowaną, coś na podobieństwo zmiętej folii. (Mówię o samej przestrzeni, ale poniewaz rzecz dzieje sie w czasie, można użyć kolejnej metofory, takiej jak "czasprzestrzeń"). Tak więc zmiętolenie czaoprzestrzeni nie daje podstaw do doszukiwania sie krańców.

A zeby było śmieszniej, w naszym najbliższym sąsiedztwie jest na odwrót, galaktyki zblizają sie do siebie, działa Wielki Atraktór. Przewuiduje sie "zderzenie" naszej galaktyki z Andromedą.

Eli to przecież proste. Wszechświat jest jak kula. Uznajemy ze jest Skończony ale nie ma żadnego krańca czyli ściany czy bariery przez którą nie można przejść. Po prostu w pewnym momencie wrócił byś do punktu wyjścia. Wiec gdzie ten kres? Gdzie ten obszar próżni i co to za próżnia skoro już wcześniej napisaliśmy ze to pojęcie wybitnie teoretyczne.

Spróbuje inaczej, jak teraz nie da rady to sie poddaje.
Powierzchnia Ziemi nie ma ani krańca ani początku, natomiast jeśli sie pytasz o kraniec naszej planety, to w pierwszej kolejności przyszły mi do głowy górne warstwy atmosfery, gdzieś na wysokości 500km, i ja tutaj widze kranie naszej planety, to można w ten sam sposób odnieść do wszechświata.

W ogóle nie ma przesłanek za tym, by w oóle musiała się pojawiać. Punktem wyjścia do WW (i kresem naszej wiedzy/zdolności rekonstrukcji) jest osobliwość, która niewątpliwie jest czymś materialnym.



Kłóciłoby się to z definicją wszechświata.

Robek. Ten spór nie ma sensu. Podałem przykład dla zobrazowania i wyjaśniłem go wiele razy. Generalnie juz dawno wykazano błędy w Twojej wizji krańca. Błędy choćby wynikające z braku wiedzy na ten temat. Wszechświat jest jak balon. Narysowany na nim punkty oddalają się od siebie z samego faktu ze przestrzeń się rozszerza. Oczywiście niektóre galaktyki mogą się zbliżać ale to normalne zjawiska ze coś się zbliża albo zderza. To są przykłady które pokazują jakie są obecne spojrzenia na całość. Ale to ze ja je przyjąłem nie zmienia tego ze bardziej trzymam się świadomości naszej niewiedzy i niepewności. Pewność w takich sprawach świadczyła by tylko o mojej niewiedzy. A opiera nie się na artykule z jakiejs strony podobnie świadczy o niezrozumienie naukowego podejścia do prawdziwej fizyki wszechświata.

Jeden Post DefinicJa wszechświata ciągle może ewoluowac. Po prostu im więcej odkrywamy tym bardziej jest ona pojemna. Definicja nie jest podstawą ale skutkiem obserwacji. Musi się zmienić jeśli okaże się nieprawdziwa. Atomy tez kiedyś uznawano za niepodzielnie i taka była definicja.

Ale z atomem to trochę inna historia, tutaj zmieniło się znaczenie samego słowa. Wszechświat natomaist, zdefiniowany jako "wszystko co fizycznie istnieje", wyprzedzająco obejmuje wszystkie ewentualne odkrycia.

Nie koniecznie Jeden Post. Rozumienie terminu wszechświat Nie jest zawsze takie samo. Nie bez powodu pojawiają się teorie i nazywane są np teoria multiświatów. Nie ma sensu zresztą definiować pojęcia wykraczające tam gdzie nie mamy nawet dostępu.

To prawda, generalnie mamy do czynienia z dwoma głównymi ujęciami: wszechświat w sensie jak wyżej (wszystko co istnieje fizycznie) i wszechświat w sensie nasz wszechświat, czyli to, istnieje fizycznie niejako w naszym zasięgu, zatem tak rozumiany wszechświat nie obejmuje obszarów rozłącznych od naszego wszechświata, czyli np. owych innych wszechświatów w teoriach multiwersum lub wszelkich obiektów spoza horyzontu zdarzeń.

Zgadza się. Natomiast nadal nie rozumiem czemu moi adwersarze wyobrażają sobie że wszechświat w pewnym momencie się kończy i napotykamy na ścianę nie do przebycia, która jednak za chwilę oddala się od nich, a za dłuższą chwilę jest daleko. Nie rozumiem też czemu dyskutujemy przykład. Przykładu się nie dyskutuje bo służy on wizualizacji czegoś.

Wszechświat nie ma końca i jest zamknięty w sobie , jeżeli będziemy podróżować bez końca po linii prostej to dotrzemy w końcu do punktu wyjścia . Tego nie można zrozumieć to trzeba przyjąć jak wiele innych faktów naukowych , podobnie nie można zrozumieć dlaczego czas zwalnia gdy wzrasta prędkość , albo odległości między galaktykami ,od takie i inne przykłady które nie sposób zrozumieć .

Ale to nie jest fakt naukowy lecz jeden z poglądów. A na dobrą sprawę aktualny stan wiedzy ne pozwala na sformułowanie zadnej sensownej hipotezy.

Fakt , czy nie fakt , jak zwał tak zwał . Taki jest stan dzisiejszej wiedzy , kiedyś wyobrażano sobie wszechświat inaczej , a dzisiaj tak .