Hmm, tylko gdzie tu o tym że lepił ich jak garnki albo że nie mógł ich stworzyć posługując się ewolucją.

Podałem Ci bardzo czytelny werset. Resztę pozostawiam Tobie.

Biblia podaje także że Ziemia jest płaska i ma narożniki. Kompletnie nie łapię tego dosłownego interpretowania Biblii... Btw Januarius, jak długie są już twoje pejsy?
"Nie będziecie obcinać w kółko włosów na głowie. Nie będziesz golił włosów po bokach brody."

Odpowiadając na tak zadanie pytanie: w ewolucję wierzyć nie trzeba,gdyż nauka chyba jednoznacznie ją potwierdziła, a więc to nie kwestia wiary lecz wiedzy. Wiara w Boga nie wyklucza zupełnie ewolucji, ponieważ to Bóg jest również twórcą ewolucji.

Wiara w to, że naukowcy to potwierdzili, to też wiara

Dlaczego? Kilka lat studiów na kierunku + kilka lat niezależnego zdobywania wiedzy i można się samemu o tym przekonać.

Ale póki tego nie zrobisz, opierasz się na wierzeniu naukowcom

Oni przynajmniej mają na swoje twierdzenia dowody Żaden przedstawiciel religijny nie ma takich dowodów. Więc nie można porównywać wiary w słowa kogoś, kto swoje twierdzenia opiera na solidnych dowodach, do wiary w słowa kogoś, komu te wymysły spadły prosto "z nieba".

Ale Ty w tym momencie wierzysz, że oni mają na to swoje dowody

Marcepanie, sprawdź sobie w słowniku znaczenie słowa wiara. Posługujesz się dwoma różnymi i bardzo odmiennymi znaczeniami. To tak jakbym się przechwalał, że mam zamek, po czym okazałoby się, że chodzi mi o zamek błyskawiczny w moim rozporku.

To i pewno przykazania 'nie zabijaj' nie interpretujesz dosłownie?

Klasyczny i doskonały przykład odrzucania rzeczywistości. W tym przypadku odrzucono m.in.:
1. Zasadę spójności rzeczywistości.
2. Zasadę precyzji naukowej oraz metodologię.
3. Techniki weryfikacyjne i ich celowość.

Tak na prawdę pan marcepan stosuje "zasadę niewiernego Tomasza", czyli technikę: "jak sam nie sprawdzę, to nie potwierdzę bo przecież inni nic nie potrafią". W przypadku technik naukowych zasada ta jest błędna i wadliwa, gdyż zakres wiedzy posiadanej przez cywilizację sięga znacznie dalej niż to, co człowiek jest w stanie nauczyć się przez całe życie (już przekroczyła przynajmniej 100-krotnie tę zdolność).

Co ciekawe - osoba, która głosi takie poglądy, wcale nie musi być kreacjonistą. Mogła zostać zindoktrynowana "podskórnie", co oznacza, że kreacjonistyczni agitatorzy niekoniecznie przekonali ją do swoich wierzeń, ale zasiali skutecznie ziarno wątpliwości w spójność rzeczywistości. Z tego właśnie powodu uważam kreacjonizm za szkodliwy. Nie dlatego, że wygłasza bzdury, ale dlatego, że niszczy zaufanie do rzeczywistości (nie tylko do nauki jako takiej). To w zasadzie wstęp do paranoi i zaburzeń psychicznych (najbliżej tu do schizofrenii).



P.S. Na czym polega zasada spójności rzeczywistości?
Jest to podstawowe założenie wszelkich nauk przyrodniczych i empirycznych (czyli wyłączamy tu tylko matematykę). Założenie to jest pochodną indukcji niezupełnej i polega na przyjęciu bez możliwości sprawdzenia, że rzeczywistość (świat realny) jest wewnętrznie spójny logicznie, czyli, że nie istnieją takie dowolne dwa elementy rzeczywistości, które są z cała pewnością realne a jednocześnie nawzajem się całkowicie wykluczają.
Zasada ta (choć niepisana i nieomawiana w podręcznikach) stoi u podstaw wszelkich badań naukowych. Kreacjonizm z powodów ideologicznych odrzuca tę zasadę jako obowiązującą (i nadrzędną), gdyż posiłkuje się obrazem świata wewnętrznie niespójnego logicznie. Gdyby kreacjoniści chcieli przyjąć powyższą zasadę jako obowiązującą, wszystkie ich postulaty musiałyby upaść, gdyż będąc wewnętrznie niespójne logicznie nie pasowałyby do rzeczywistości wewnętrznie spójnej.
Wiem, że to trudne.

http://sjp.pwn.pl/slownik/2535574/wiara

Mam na myśli znaczenie numer 2 - przekonanie, że coś jest prawdziwe.

Napisałem: "Ale Ty w tym momencie wierzysz, że oni mają na to swoje dowody". Innymi słowy: "Jesteś przekonany, że prawdą jest, iż mają na to dowody". W czym widzisz tutaj problem, Sierkovitz?



Czy ja powiedziałem, że odrzucam rzeczywistość? Nie.
Czy powiedziałem, że odrzucam zasadę spójności rzeczywistości? Nie
Czy powiedziałem, że twierdzę, że mogą jednocześnie istnieć 2 realne elementy, które całkowicie się nawzajem wykluczają? Nie
Czy powiedziałem, że odrzucam zasadę precyzji naukowej i metodologię? Nie
Czy powiedziałem, że odrzucam techniki weryfikacyjne i ich celowość? Nie


Czy powiedziałem, że to, czego sam nie sprawdziłem, jest kompletnie bezwartościowe? Nie.
Ale za to powiem coś innego. Nawet gdybym sam coś sprawdził, to to i tak byłaby to kwestia wiary. Nadal musiałbym wierzyć, że:

Nie popełniłem błędu.
Moje zmysły mnie nie oszukały.
Moje wspomnienie, że to sprawdziłem, jest prawdziwe
I nieskończenie wiele innych założeń, które przyjmuję na wiarę.

Wszechświat mógł powstać przed chwilą. W dokładnie takim stanie, w jakim jest teraz. Po prostu każdy atom (elektron, kwark, najbardziej elementarna cząstka) znalazł się w tym miejscu, w którym jest teraz. Wspomnienia? To zapis w mózgu, więc wracamy do cząstek elementarnych. Umiejętności, uczucia, itp. - to samo.

I udowodnij, że tak nie jest
Powiesz, że to jest teoria nieweryfikowalna. Ja odpowiem: Tak, ale co z tego?
Istnieje nieskończenie wiele teorii nieweryfikowalnych, które są innym wyjaśnieniem dla jakiegoś zjawiska, niż teoria, którą chcesz udowodnić. Trzeba jednak najpierw te wszystkie teorie nieweryfikowalne odrzucić, czyli uwierzyć, że są fałszywe.

Tego rodzaju teorie wydają się mało prawdopodobne? Ba, nawet wiele z nich jest po prostu absurdalnych. Absurdalnych, ale nie niemożliwych (prawdopodobieństwo jest znikomo małe, ale nie zerowe - aby było zerowe, musielibyśmy mieć niepodważalny dowód, dający 100% bezwzględną, totalną i apodyktyczną pewność). Poza tym co to za argument: "Wydają się mało prawdopodobne"? Czy to jest argument racjonalny, logiczny? Nie wydaje mi się - jest to argument odwołujący się do intuicji ("Przecież wszyscy wiemy, że tak jest").

Możesz pisać, że takie podejście jest złe, niewłaściwe itd. Ale dla mnie to jest czysta logika.
A "jeżeli źle mówię, to udowodnij". I mógłbyś teraz powiedzieć, że ja w takim razie neguję wszystko, bo niczego nie mogę na 100% udowodnić. Mógłbyś, ale to nie byłaby prawda. Ja nie neguję, ponieważ ja właśnie w te nieskończenie wiele "oczywistych" rzeczy wierzę. Nie oznacza to, że mam dowód, tylko, że przyjmuję je za wysoce prawdopodobne i przyznaję się do tego, że jest to podejście nie racjonalne, lecz intuicyjne.

Wierzę także w ewolucję. Ale do pewnego stopnia. Powiedzmy, że daję jej jakieś 98-99% szans. Nie dałbym sobie ręki uciąć, że faktycznie do obecnego stanu doszło na drodze ewolucji, choć ta teoria brzmi dla mnie bardzo logicznie, sensownie, itd. Być może gdybym był biologiem i dowiedział się więcej, to szanse by wzrosły do 99.99%. Ale 100% pewności? Coś takiego (tak naprawdę) nie istnieje
Kreacjonistyczna wersja wydaje mi się bardzo mało prawdopodobna - ale znowu, apodyktycznej, bezwzględnej, absolutnej, 100% pewności nie mam.

Nie podważam tego

Proszę o wybaczenie tych 3 liter, których teraz użyję, ale...lol To są moje prywatne przemyślenia Chyba nie spotkałem osobiście nikogo, kto by mnie przekonywał do kreacjonizmu

Te dowody nie są ukryte - co więcej są ogólnie dostępne. To główna różnica między znaczeniem 1 i 3, które takich dowodów nie posiadają a znaczeniem 2, które istnienia dowodów nie wyklucza.

Co do tego fragmentu o tym, że wierzysz w ewolucję. Możesz ewentualnie wierzyć obecnej wersji teorii ewolucji ale ewolucja sama w sobie to realny proces i wiara w niego jest mniej więcej tym samym co wiara w grawitację. Możesz mieć zastreżenia do wspólnego pochodzenia, do tego czy ewolucja to jedyny proces odpowiedzialny za powstawanie gatunków itp. Ale do zachodzenia procesu?

Dokładnie - marcepan (jeśli już to) wierzy w grawitację.
W istnienie lub nieistnienie czegokolwiek wierzy, bo nigdy niczego nie jest pewien.
Nic nie jest kwestią wiedzy.
Nie polecam silić się na rozmowę w takich tematach z solipsystami.