O matko człowieku, ty to masz problemy
6 dni, zadowolony?

No, w 6 nie w 7 dni. To zasadnicza różnica.

Tak tak ten 1 dzień wszystko zmienia,

Ależ ja doskonale wiem, że w 6

Śmieszy mnie twoje podejście jednak jak to by coś zmieniało. 7 dnia stwórca musiał wytchnąć jak to mają w zwyczaju wszechmocni, nie męczący się stwórcy.

Wiem, ze w 6, ale piszę że w 7. Ot, taki błąd na klawiaturze

No właśnie. Świadczy to o tym, że jest to opowiesć metaforyczna, podobnie jak np Pieśń nad Pieśniami. A nie dosłowny zapis historyczny.

To Koran miał być rzekomo podyktowany przez siłe wyższą. Biblia nie rości sobie takich pretensji. Biblia jest natchniona, a to zupełnie co innego.

Raczej starożytny mit prymitywnego plemienia, wzorowany na innych mitach regionu jak np. sumeryjski Dilmun.
Inwencja twórcza i teologiczne tańce na linie nie znają granic

Ojej, jak my sobie poradzimy z tak wymyślnym i oryginalnym atakiem.

Atak? Pan Johnny99 chyba popada w manię prześladowczą.

Raczej starożytny mit prymitywnego plemienia, wzorowany na innych mitach regionu jak np. sumeryjski Dilmun.

Inna sprawa. Jeżeli jest to tylko opowieść metaforyczna to skąd w Polsce katoliccy kreacjoniści?

Pewnie muzułmanie dojdą w końcu do wniosku, dyktowanie to w istocie nie dyktowanie.

Inwencja twórcza i teologiczne tańce na linie nie znają granic Znamy to z autopsji.

Św. Augustyn, Państwo Boże,

Księga XV Rozdział XXVII

W sprawie wykładu o korabiu i potopie ani tych zdania podzielać nie można, co tylko nagą prawdę dziejową uznają bez żadnego znaczenia przenośnego; ani też tych, co widzą w tym opisie tylko obrazy prorocze, odrzucając prawdę dziejową.


Nie wolno nikomu przypuszczać, że jest to albo bajka bez znaczenia, albo jest tylko opis prawdziwych zdarzeń bez żadnej ukrytej przenośni. Albo - że przeciwnie: wszystkiego tego w rzeczywistości nie było, lecz są to tylko przenośnie (Verborum figurae.) , albo wreszcie - że czymkolwiek to jest, nic wspólnego nie ma z proroctwem o Kościele. Tylko człowiek umysłu przewrotnego twierdzić może, że księgi przechowywane przez lat tysiące z taką nadzwyczajną czcią i troskliwością, przez szereg następujących po sobie pokoleń, bezmyślnie napisane zostały; albo - że w nich samych tylko zdarzeń dziejowych dopatrywać się należy. Dlaczegożby w takim razie - że już inne rzeczy pominę - skoro wielka ilość zwierząt, które miały być w korabiu, zmuszała do budowania statku aż tak wielkich rozmiarów, to dlaczegóż, powtarzam, trzeba było brać do korabia nieczystych zwierząt po parze, a czystych po siedmioro, kiedy biorąc ich wszystkich po równej liczbie można było czyste i nieczyste zachować od zagłady? Albo czyż w ogóle Bóg, który dla zachowania gatunku nakazał te zwierzęta przechować w korabiu, nie mógłże powtórnie je tak samo stworzyć, jak już był raz stworzył?
Ci, co znów utrzymują, że nie jest to opis rzeczywistych zdarzeń, lecz tylko przenośnia dotycząca rzeczy przyszłych, dowodzą naprzód, że tak wielki potop niemożliwy był, iżby woda na piętnaście łokci ponad najwyższe góry sięgała. Mają na myśli wierzchołek Olimpu, ponad który, powiadają, nawet obłoki sięgać nie mogą, ponieważ jest tam ta wyższa część nieba, w której nie ma zwykłego gęstego powietrza, gdzie powstają wiatry, chmury i deszcze. [...]
Mówią też, że niepodobna, iżby się w korabiu owym zmieścić mogło takie mnóstwo zwierząt obojej płci, po parze z nieczystych i po siedem sztuk z czystych. Widocznie tacy mają na myśli tylko trzysta łokci długości i pięćset szerokości, a zapominają o tym, że drugie tyle było na pierwszym piętrze i znów trzecie tyle na trzecim piętrze, a więc pomnożywszy te łokcie prze trzy, będzie dziewięćset łokci przez sto pięćdziesiąt. Jeśli dalej pomyślimy to, na co wpadł Orygenes (Homilia 2. na Ks. Rodzaju.) dość zręcznie, że przecież Mojżesz, mąż Boży, "wyćwiczony, jak mówi Pismo Święte, we wszelkiej mądrości egipskiej" (Dzieje, 7, 22.) - a Egipcjanie uprawiali geometrię - mógł mieć na myśli łokcie geometryczne, które podobno miały po sześć zwykłych łokci, to któż nie spostrzeże wtedy, ile przestrzeni taka mogła różnych rzeczy pomieścić? Ten zaś zarzut, że korab tak wielkich rozmiarów nie mógł być sklecony, jest głupim bredzeniem, bo wiadomo, że całe olbrzymie państwa pobudowane zostały; a zapominać przy tym nie można, że przez sto lat korab ten był budowany. [...]