prawda.
Ale nadal faktów to nie zmienia.

Widzę, że temat zszedł zupełnie na manowce.

Chciałem ponownie krótko zapostulować skąd, moim zdaniem, mogła się wziąć przekonanie o obecności w człowieku niematerialnego czynnika napędowego (duszy):

1) Przodkowie człowieka mieli codzienną możliwość obserwować dwa odmienne stany innych osobników w stadzie;

a) Stanu aktywności podczas wykonywania codziennych czynności: jedzenia, wydalania, kopulowania, polowania i innych. Z tym dynamicznym stanem wiąże się: ruch, oddech, wydawanie dźwięków, reakcja na bodźce. Bodźcem takim może być np próba kopulacji, próba wyrwania z ręki ogryzanego gnata.

b) Brak tej aktywności u osobników u których z pewnych przyczyn ustały funkcje życiowe: np wskutek upadku, zranienia, albo naturalnej śmierci (co pewnie zdarzało się rzadko). Z tym statycznym stanem wiąże się: bezruch, ustanie oddechu, bardzo często gwałtowny upływ krwi, oziębienie ciała.

Stąd też mogło wziąć się odczucie że wraz z "ostatnim tchnieniem" uchodzi z osobnika coś o nim porusza. Tchnienia nie widać - tylko czuć. To byłby taki niematerialny ale odczuwalny (czyli istniejący) mechanizm decydujący o życiu człowieka. Wrażenie mogło być wzmocnione przez towarzyszący gwałtowniejszym rodzajom śmierci upływ krwi będący również formą wydostawania się na zewnątrz, z ciała. Prosty wniosek - przy śmierci coś opuszcza ciało. Co? Później nazwano to duszą.

Inna sprawa - marzenia senne. Przodek człowieka nie odróżniał tego co mu się śniło od rzeczywistości. Skoro widział coś, nie ważne czy w śnie czy na jawie to znaczy, że w jego rzeczywistości to istniało;
skoro jeszcze przed chwilą posilał się upolowanym gorącym mięsem (we śnie, bo pewnie o takich sprawach śnili pierwotni), a teraz znajduje się w zimnej jaskini (po przebudzeniu) to znaczy, że w niewidzialny sposób przeniósł się z jednego do drugiego miejsca. Połączenie tego z obserwacją innych śpiących osobników prowadzi takiego pierwotnego praczłowieka do prostego odczucia. Coś co jest w nim wędruje, opuszcza nieruchome ciało. Mamy zatem kolejną rzecz dającą się wytłumaczyć istnieniem duszy.

U praludzi na jakim poziomie mogły się tworzyć powyższe skojarzenia? Moim zdaniem wystarczający byłby poziom pozwalający na celowany, świadomy rzut kamieniem lub innym pociskiem. Sięgając po kamień praczłowiek "widział w głowie" gdzie ten kamień za chwilę się znajdzie i trafioną nim ofiarę.

Żart.
Przodek człowieka czyli człowiek miał rozum i wiedział co to sen a co rzeczywistość.

No, nie wiem, na przykład aborygeni do dzisiaj wierzą, że wizje senne to kontynuacja życia na jawie, dla nich sen i jawa to jedno i to samo. Jeśli przeżycia senne są rzeczywistymi doświadczeniami ze sfer astralnych (duchowych) a nie projekcjami mózgu, to byłby to jeszcze jeden pośredni dowód na genezę, czyli pochodzenie wierzeń i samej religii.

Faktów? O jakich faktach Pan wspomina?
Proszę wymienić kilka z nich.

To jest przykład prowadzenia dyskusji przez Pana formka (dobrze odmieniłem?) - własne przypuszczenia przedstawić jako niezachwiany pewnik.

Chyba trafił Pan w sedno. Istotą "duszy" człowieka jest zdolność do samodzielnego wyznaczania celu (we wszystkich znaczeniach tego słowa łącznie z rzutem kamieniem).
Przypomina mi się kłopot, jaki mieli konstruktorzy z WAT-u (Wojskowej Akademii Technicznej). Chcieli zaprząc prosty układ nerwowy (nie pamiętam, czy chodziło o pchłę, czy coś podobnego) do sterowania pojazdem-robotem w taki sposób, aby "trafiał" on w cel - przygotowanie do późniejszego inteligentnego (i to nie "sztucznego" a naturalnego) sterowania rakietami bojowymi.
Problemu nie było ani z połączeniem układu nerwowego do aparatury ani z omijaniem przeszkód realizowanym przez inteligencję układu biologicznego. Nierozwiązalnym problemem była niemożność nakłonienia tego układu do "trafienia" w cel. Po prostu nie było algorytmu umożliwiającego "nakłonienie" tego tandemu elektronika-biologia do podjęcia decyzji o skierowaniu się w ten akurat konkretny cel a nie inny a nie można było odwołać się do zachowań instynktownych, gdyż struktura biologiczna już była "pokrojona".
Ot i kłopot...

Wszystkich faktów.
Takich że ziemia jest kulą mimo, że ludzie mówili, że jest płaska.
Takich, że ludzie umierają mimo, że ludzie mówią o tym ,że nadal gdzieś żyją.
Takich , że nic samo się nie staje mimo, że ludzie twierdzą że wszechświat powstał sam z niczego.



może nie jestem profesorem biologii. ale wiem w szkole tego uczyli że :
pies rodzi psa, koń konia a człowiek człowieka.
A nawet jak komuś uda się skrzyżować konia z osłem to rodzi się muł który nie wydaje potomstwa.
Stąd wysuwam wniosek, że przodkiem człowieka był człowiek.

No tak Katolicy też wierzą w inne bajki.
Ale generalnie ludzie mają rozum i odróżniają sen od jawy.

Ujmijmy to w ten sposób: człowiek pierwotny odróżniał stan snu od stanu jawy. Natomiast równie rzeczywisty był dla niego odbiór marzeń sennych co bodźców odbieranych na jawie. Skoro śniło mu się pieczone mięsiwo antylopy, to po przebudzeniu, on wiedział, że tam był przy ognisku, że czuł jego zapach.
To spętlenie marzeń sennych z rzeczywistością występuje do dziś: nie tylko u aborygenow, ale nawet w Polsce, pod postacią różnych "senników" i innych interpretatorów.

W pierwszym przykładzie to nie "fakt" a interpretacja, i to wykonana z użyciem naszej, współczesnej optyki.
Dalej mamy truizm, o którym można dowiedzieć się z praktycznie dowolnej książki.
Ostatnie to optyka religijna, więc "faktu" tam tyle, co i w Koranie albo bhagavad gicie.

To argument "z Hovinda", jeśli nie chce Pan być kojarzony z takim krętaczem, proszę nie wykorzystywać argumentów "tej klasy".
Jeśli to ma być argument przeciwko teorii ewolucji, to muszę Pana ostudzić. Właśnie wystąpienie choćby raz takiego przypadku byłoby zaprzeczeniem teorii ewolucji. Ewolucja zachodzi płynnie i bardzo (baaardzo) powoli. Nigdy zmiany, które dałyby wyraźne wskazanie na pojawienie się nowego gatunku nie występują z pokolenia na pokolenie. Czasami trzeba kilkaset tysięcy a czasami nawet dziesiątków milionów pokoleń, aby nastąpiło zróżnicowanie. Czy to jest zrozumiałe?
Ogólniej - spełnienie warunku zgodnego z daną teorią nie jest dowodem na wadliwość tej teorii.

Wedle powyższego argumentu ma Pan rację. Pańscy rodzice (jedno pokolenie wstecz) z cała pewnością byli ludźmi.
Inna sprawa, jakim gatunkiem byli przodkowie licząc np. 250 000 pokoleń wstecz, bo najprawdopodobniej nie należeli już do gatunku, który my nazwaliśmy Homo sapiens.

Słucham. ? To że ziemia jest "okrągła" toi interpretacja?
No tak . W takim razie już nic mnie nie zdziwi.




Tak . A Bóg mieszka w niebie. Ale pewnie w to nie wierzysz?
To tak jak ja w ewolucję która zachodzi baaaardzo powoli.
Mówmy o faktach nie bajkach.

Bo te zmiany nie zachodzą nigdy.

Tak zrozumiałem.Niestety to teoria bez dowodów.



Z całą pewnością 30 pokoleń wstecz moich przodków to byli ludzie.

Znów bajki .
250000 pokoleń do tej pory ludzkość nie miała.

Z czystej ciekawości: jesteś katolikiem, prawosławnym, protestantem, świadkiem Jehowy?

A w czym ta wiedza ci pomoże?

w zbadaniu zależności między religią a odrzucaniem ewolucji na jednostkowych przykładach.

nie pomogę ci zatem w tych badaniach.

To jakaś nowa teoria? Chętnie się zapoznam.
I pytanie - a ile miała do tej pory?

Chciałbym jedynie zauważyć, ze Ziemia nie jest okrągła, tylko kulista - taki szczególik nie warty rozmowy...
Ludy pierwotne uważały, że Ziemia jest okrągła i dźwigana jest na grzbietach słoni, które stoją na skorupie żółwia.
O wielki A'tuinie!

Jeśłi nie chce Pan bajek to na początek polecam ciekawe badania dotyczące podobieństw cytochromu c u ludzi i zwierząt, gdzie różnice są całkowicie zbieżne z odległością filogenetyczną.
Przy okazji daje to pojęcie o oddziaływaniu enzymów i ich różnorodności.
Jeśli tego za mało, to proszę poczytać o zespole genowym HOX. Tu również podobieństwo (jak i wielkość oraz złożoność zespołu) jest tym większe im bliżej ewolucyjnie do nas. I tak idąc aż do ukwiałów...
Jeśli i tego mało, proszę zaznajomić się z takimi sprawami jak:
1. Ewolucyjne pochodzenie naszego (istot lądowych) narządu słuchu.
2. Ewolucyjne pochodzenie płuc i ich rozwój ewolucyjny na przykładzie płuc płazów, gadów oraz ssaków.
3. Ewolucyjny rozwój "techniczny" serca od prostej pompy u ryb przez serce bez pełnego podziału do nazzego z pełnym podziałem.

Chyba, że interesują Pana "fakty" a nie takie...