Twierdzisz, że nie ma takiej zależności - to pokaż, jakie porównywałaś wskaźniki. Jestem pewny, że lepsze, niż deklaracje o własnej pobożności. Z ciekawości: kogo uważasz np za katolika?
Ja figuruję w kościelnych statystykach jako katolik, ale zapytany o swoją religijność (a takie ankiety w końcu kwestionujesz), odpowiedziałbym, że jej nie ma - więc chyba statystyka wyszłaby poprawnie, prawda?

Poczułem się jak na spotkaniu jakiejś sekty. Uderza Pani w jakąś skrajną, sekciarską nutę.
Ciekawe, co ma istnienie planety (vide "świat", chyba, że źle zrozumiałem) do liczebności miłośników jakiejkolwiek mitologii?
W historii naszej cywilizacji chrześcijanie byli często solą w oku, tu (w kwestii soli) się zgodzę.


To są zjawiska marginalne ilościowo względem omawianego zjawiska głównego. Istną kulą w płot, pani Lizo.
Proszę porównać, ilu jest konwertytów względem tych, którzy w religii rodziców pozostali. Apostatów nie liczę, bo to są po prostu ci, którzy wyrośli z bajek...


Ponownie sekciarstwo. Aspekt losowy z obszaru otaczającej rzeczywistości zawsze można nazwać "przeznaczeniem" (nie ma jak sprawdzić, czy pojedynczy przypadek mógłby być inny, trzeba go badać w powiązaniu z resztą zjawisk) a przeznaczenie (to moje ulubione określenie) to tak na prawdę nic innego, jak dobrze zagospodarowany przypadek.


Tak głoszą muzułmanie. Czy się mylą i skąd wiadomo, kto rzeczywiście ma rację? Bo oni np. twierdzą, że wiedzą to ze świętej księgi. Podobnie będzie głosić każdy wierzący w dowolne bóstwo zapytany, czy akurat jego religia prowadzi najprostszą drogą do tego bóstwa (które zostało dodatkowo zdefiniowane jako "jedyne").
Pani postawa niechybnie i bez zbędnych dodatków ideologicznych w warunkach "moralności religijnej" nie ograniczonej "złym świeckim humanizmem" szybko doprowadziłaby do nowych wojen religijnych.
Dobrze, że ci wredni "masoni" ograniczyli wpływy polityczne Kościoła.

Oj te rutusowe uczucia...
O Bogu można powiedzieć tylko to, czym on nie jest-a to czym jest, można wyrazić najwyżej w metaforach i przypowieściach.

Często?

Trudno się ich liczy, zmieniają zdanie pod koniec życia lub w sytuacjach granicznych. Boją się o to 'co ludzie na to' i tkwią w kłamstwie...Człowiek boi się też podświadomie dokonać radykalnego cięcia. Woli pobożność supermarketową.
Swoją drogą lubię słowa proroka Ozeasza: gdy człowiek ma poukładane sprawy z Pomysłodawcą kosmosu to jeśli nawet nie wszystko z tego pomysłu rozumie, jakoś przez ten świat przejdzie.

Nie ma przeznaczenia w terminologii chrześcijańskiej. Nie jest pewnie sprawą przypadku, że trafiliśmy na siebie, bo życie nie jest absurdalnym zbiegiem okoliczności. Liza działa na Rutusa jak czerwona płachta na byka i zachodzi w głowę czemu to wyzwala w swoim kochanym koledze tyle negatywnych emocji, dlaczego Rutus zgrzyta zębami? Skąd ten rutusowy gniew?

Muzułmanie inaczej pojmują Boga. Sam musisz roztrzygnąć, która racja jest Ci bliższa. Nie ma letko, wolność i rozum zobowiązują. Ja potrafię uzasadnić swój wybór.

Ich święta księga ma nawet wyższą rangę niż natchniona Biblia, ponieważ jest objawiona (tak mówią).

Bogu niech będą dzięki!

Piłeś? Nie pisz! Zbytnie krytykanctwo Rutusie to czasem objaw utrwalonych zranień. Gryziesz i sprawdzasz czy oddam? Czasem oberwiesz...Ja kontroluję sytuację, bo przerzucanie się złośliwościami nie jest moim grzechem dotąd dopóki się nie wkurzysz. Wtedy mi napiszesz zamiast: Pani Lizo/pani Lizo. Muszę się wycofać i pozwolić Ci wytchnąć...
Paul Ricoeur w swoich studiach o Freudzie podkreślał oczyszczające, ikonoklastyczne, antybałwochwalcze znaczenie ateizmu jako służby wierze. Za prawdziwą, dojrzałą wiarę można uważać tylko to, co przeszło przez ogień ateistycznej krytyki religii. Tylko, że Rutus skupił się na krytyce Lizy bez dania jej jakichkolwiek konkretów , które pozwoliłyby jej zweryfikować obraz Boga.

Tylko polityczne? Społeczne nie? Wszak przygotowują świat na przyjście Antychrysta...
Dotarliśmy do spraw ostatecznych. Wyczuwam, że Rutus jest zwolennikiem stwierdzenia Junga, że życie to długotrwała nieuleczalna choroba z fatalną diagnozą, ponieważ zawsze kończy się śmiercią. Nauka doprowadza nas bowiem tylko do śmierci, dalej jest wiara. Ja preferuję wersję optymistyczną: życie to najpiękniejszy dar, szeroko otwarta przestrzeń niewyczerpanych możliwości, nieustanne wyzwanie i szansa.

Zaprawdę, wielka to prawda i cenna nauka, która głosi, że każdy może powiedzieć cokolwiek i każdy ma rację. Jakby nauka tak działała, to jeszcze z kamieniami ganialibyśmy za królikami...

To prawda. Nauka rządzi się innymi prawami. Powinna też trzymać się z dala od wiary, nawet we wnioskowaniu. To teologia może korzystać z osiągnięć nauk doświadczalnych.
Mamy jednak styczną: osiągnięcia nauki w świecie zachodnim są pochodną jego indywidualizmu i działania w oparciu o świadomość. Człowiek wschodu jest wtopiony w zbiorową świadomość. Tu mamy różnice kulturowe i wiary. Dla człowieka zachodu zniszczenie jego świadomości i ego skutkować może zaburzeniem psychicznym. Dlatego może się jedynie bawić we wschodnie wierzenia.

Czy logika w teologii też nie obowiązuje?

Nie ma możliwości podania rzeczywistego obrazu Boga. W związku z tym człowiek nie uzyska odpowiedzi na pytanie dotyczące obiektywnej prawdy o Bogu. Człowiek może jedynie poszukiwać prawdy, czyli Boga. To człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, nie odwrotnie.

Dlaczego zatem każda religia twierdzi, że to ona jest najbliżej tej prawdy, skoro prawda jest niepoznawalna?

Trafne. Jak zatem zapatrujesz się na fakt istnienia organizacji takich jak KRK, których głównym punktem programu jest deklarowanie, że posiadają pewną i raz na zawsze sformułowaną wiedzę o wszystkim co Bóg zdecydował się objawić, i że wszelkie poszukiwania w tych sprawach prowadzą w zasadzie tylko na manowce?

Dysponuje odczytaniem Prawdy, którą uznaje za prawidłową. Katolicy uznają, że nie należy narzucać nikomu swojej prawdy, ponieważ Prawda sama się obroni. Uważają, że stanie się to przy końcu czasów. Nadrzędne są stosunki międzyludzkie oparte na miłości. Opierają się na przykazaniach miłości i stwierdzeniu Pana: wasze drogi nie są moimi a wasza prawda nie jest moją...Czy można ograniczać Boga? Zadaniem człowieka jest poszukiwanie prawdy.

Chyba nie odpowiedziałaś na moje pytanie.

KK uznaje, że Objawienie cały czas trwa, więc pełni wiedzy o Bogu nie posiada.

To znowu nie jest odpowiedź na moje pytanie.

Aha, faktycznie, to chyba WZasadzieNiegroźny dostał odpowiedź

Niemniej jest podobna. Człowiek nie ma dostępu do pełni prawdy, więc czasem błądzi szukając odpowiedzi.

Więc powtarzam pytanie: na jakiej podstawie KrK (i chyba kazdy inny) twierdzi, że jest bliżej tej prawdy, skoro jest ona niepoznawalna?