Na jedno wychodzi. Naukowcy, jak wszyscy pasjonaci czegoś, kiepsko odnajdują się w rozgrywkach towarzyskich i bez przerwy popełniają jakieś faux-pas i omyłki polityczne. Ponieważ zaś Kościół stawia na piedestał relację pana ze sługą, a o relacji badacza ze studentem milczy, nauce bez przerwy od stanu duchownego się obrywa. Z natury rzeczy.

(Relacja badacza ze studentem tym się zas różni od relacji nauczyciela z uczniem, że student może zwrócić uwagę badaczowi na jego błąd; wtedy badacz musi sprawdzić, czy student mówi prawdę i w razie czego przyznać mu rację.)

A sługa panu nie może? Z "natury rzeczy"? Co to za "natura" pana i "natura" sługi? Co to znaczy "stawia na piedestał"? Nauce się "obrywa" wtedy, kiedy wkracza w nieswoje kompetencje. O nauce, która nie wkracza w nieswoje kompetencje większość "stanu duchownego" nigdy nawet nie słyszała.

Nie może, bo godzi w pański autorytet. Co bardzo ładnie wyłaziło na dworze Króla Słońce. "Mój dobry Janie, która jest godzina?" "Wasza Wysokość, godzina jest taka, jaką Wasza Wysokość sobie zażyczy."

Johnny zakreśli teraz kompetencje nauki tak, aby pozostawała ona w zgodzie z religią.

To zależy od pana. Z tego co wiem, panowie, którzy dopuszczają krytykę, cieszą się nawet większym autorytetem.



Ja mam zakreślać kompetencje nauki? W niezgodzie z religią to mogą pozostawać naukowcy, którzy np. nienawidzą filozofii (tak jak ty), więc odczuwają wewnętrzną potrzebę, by ekstrapolować naukę wszędzie, gdzie się da, także w obszar należący do filozofii.

Ja nienawidzę psychologii, a filozofię tylko traktuję z góry...

A jesli ktoś nienawidzi nihilizmu albo marksizmu, to też pozostaje w niezgodzie z religią?


No własnie. Pan może być np. taki, jak "Flaszka" Głódź i nikomu nic do tego. A badacz ma obowiązek badać, a nie panować.

No i to jest niewłaściwa perspektywa, bo zajmowanie się "górą" należy właśnie do filozofii. Sam stosunek do filozofii już ma charakter filozoficzny (bo na pewno nie naukowy).



Zależy jaką. Marksizm też był quasi-religią.



No to jeżeli problem polega na definicji, to twoje słowa o Kościele są drastycznym uproszczeniem.

Bo ja rozprawiam o fundamencie, a nie o dzwonnicy...

Drastyczne uproszczenie to nie fundament, tylko coś dokładnie przeciwnego.

Zresztą, źle to ująłem. To wszystko jest u Niziurskiego. : P Badacz i student są kolegami; różni ich "poziom mocy" wynikający z zakresu posiadanej wiedzy, ale łączy jeden cel: docieranie do prawdy o świecie. Tymczasem ani uczeń nauczycielowi, ani sługa panu kolegami nie są; istnieje tutaj cięcie mocne i jasne, jak między Kościołem słuchającym a nauczającym. Polityczne wręcz: te stosunki są stosunkami władzy. Stosunki studenta z badaczem - nie.

Pan może być ze sługą kolegą. Nigdy się nie spotkałeś z przypadkiem, gdy osoby, które względem siebie pozostają w stosunku władzy, są jednocześnie kolegami? Owszem, był o tym niedawno artykuł w Tygodniku Powszechnym - w Polsce jest to niezrozumiałe, ale np. w USA - zupełnie oczywiste. Tam się idzie z szefem na piwo po pracy, w pracy pozostając cały czas w doskonale określonym stosunku szef - podwładny. I nikt nie widzi tu problemu. A już tym bardziej, jeśli chodzi o to, czy pana ze sługą może łączyć jeden cel. Nie tylko może, ale nawet powinien, jeżeli tak nie jest, to zwykle kończy się to kiepsko dla obu stron..

Alus, są tam podane przypadki wpływania inkwizycji za teorie naukowe, czy przeprowadzanie sekcji zwłok można w tekście znaleźć, to nie jest trudne. Poza tym popatrz co napisałem o medycynie i naukach humanistycznych.

Poza tym nawet jak palono naukowca za herezje nijak nie związane z teoriami które głosił mającymi zaczepienie w nauce, to eliminowano z tego świata pewien potencjał naukowy.

I jak mam patrzeć na twierdzenie, że heliocentryzm nie miał podstaw naukowych, jakie tu widzę w tym wątku? Bo postuluje tu conajmniej jedna osoba że brak było dowodów na prawdziwość tej teorii. To ja pytam jakim cudem w ogóle powstała?

Twierdzenie że zakaz druku i rozpowszechniania ksiąg na indeksie nie był formą cenzury, bo można było dostać dyspensę, też jest dosć słabym argumentem.

Jak dal mnie to indeks podpada pod tą definicję.

Którego konkretnie, personalnie naukowca spalono za teorie naukowe....i ilu w ogóle spalono naukowców?

Ja tylko chciałbym wtrącić, że tekst adwersarza brzmiał tak:

jak palono naukowca za herezje nijak nie związane z teoriami które głosił

wobec czego takie przekręcenie i zadanie tak brzmiącego pytania:

Którego konkretnie, personalnie naukowca spalono za teorie naukowe

jest nieeleganckie, przynajmniej w moralności ateistycznej.

Cholera, źle to ująłem z tą władzą. Bo stosunek służbowy to nie jest stosunek poddańczy. Stosunek służbowy rodzi się na podstawie umowy cywilnoprawnej; stosunek poddańczy - na podstawie mniej lub bardziej zawoalowanej przysięgi wierności. Umowę służbową może rozwiązać każda ze stron i stąd bierze się ich równość wobec siebie. Z przysięgi musi zwolnić pan, inaczej mamy do czynienia ze zdradą. To, że Polakom jedno przenika się z drugim, że w Polsce pokutuje wciąż feudalizm, to wiem nie od wczoraj.

Nie jestem pewien czy na tym forum istnieje dzial wypowiedzi, ktore zasluguja na upamietnienie ze wzgledu na silna wiara autorow w ich prawdziwosc. I nic poza tym. Po prostu ograniczenie umyslowe autorow umiejacych operowac pustymi frazesami bez zdolnosci do widzenia szerzej.